Spodziewałam się ciekawej pozycji na temat zapowiadanego w tytule eksperymentu w historii psychiatrii. Tymczasem jedyne co znalazłam, to ogromne demonizowanie psychiatrii, wszystkich psychiatrów a także osoby zmagające się z zaburzeniami psychicznymi. Mam wrażenie, że zdaniem autorki, psychiatrzy to taka grupa lekarzy, której zależy na tym by "przykleić komuś łatkę" w postaci choroby psychicznej i za wszelką cenę "zrobić z kogoś wariata". Pseudonaukowy nadwrażliwy i szkodliwy bełkot negujący i podważający chyba niemal wszystko co związane jest z psychiatrią, psychiatrami, a także z zaburzeniami psychicznymi.

Spodziewałam się ciekawej pozycji na temat zapowiadanego w tytule eksperymentu w historii psychiatrii. Tymczasem jedyne co znalazłam, to ogromne demonizowanie psychiatrii, wszystkich psychiatrów a także osoby zmagające się z zaburzeniami psychicznymi. Mam wrażenie, że zdaniem autorki, psychiatrzy to taka grupa lekarzy, której zależy na tym by "przykleić komuś łatkę" w...

Opis książku zupełnie nie oddaje tego, o czym ona będzie. Sięgałam po książkę z nadzieją poznania ciekawej historii eksperymentu psychiatrycznego, a zostałam zarzucona nazwami, datami, zdecydowanie zbyt długimi dygresjami i ogromną ilością naukowego bełkotu.
Książka pewnie jest fajna i przyjazna dla tych, którzy czegoś takiego właśnie szukają. Ja zdecydowanie nie tego szukałam i nie tego się spodziewałam po zapoznaniu się z opisem.
Ta książka liczy 500 stron, z czego ostatnie ponad 100 to przypisy! Już to mówi samo za siebie..
Dobrnęłam do połowy i zostawiłam, uznałam, że szkoda mi czasu na coś co mnie tak mocno męczy.

Opis książku zupełnie nie oddaje tego, o czym ona będzie. Sięgałam po książkę z nadzieją poznania ciekawej historii eksperymentu psychiatrycznego, a zostałam zarzucona nazwami, datami, zdecydowanie zbyt długimi dygresjami i ogromną ilością naukowego bełkotu.
Książka pewnie jest fajna i przyjazna dla tych, którzy czegoś takiego właśnie szukają. Ja zdecydowanie nie tego...

Świetnie napisana książka. Fascynująca opowieść o psychiatrii, psychologii i eksperymencie Rosenhana.
Przeczytałam ją praktycznie jednym tchem, pomimo sporej objętości. Aczkolwiek muszę przyznać , że wogóle lubię pozycje z pogranicza medycyny.

Świetnie napisana książka. Fascynująca opowieść o psychiatrii, psychologii i eksperymencie Rosenhana.
Przeczytałam ją praktycznie jednym tchem, pomimo sporej objętości. Aczkolwiek muszę przyznać , że wogóle lubię pozycje z pogranicza medycyny.

Atencjuszka demonizująca leczenie psychiatryczne. Wszyscy psychiatrzy są źli, bo aż miesiąc miała złą diagnozę... I olaboga, niemalże wysłano ją do szpitala, gdzie zamykają ludzi wbrew ich woli!1!1! Wariatkowa! Ale na szczęście ją to ominęło. Uff! To tylko zapalenie mózgu, nie będzie nic w papierach. Policzek w twarz osób w kryzysie psychicznym. Piękne pokazanie im środkowego palca. Nie przebrnęłam przez całość.

Atencjuszka demonizująca leczenie psychiatryczne. Wszyscy psychiatrzy są źli, bo aż miesiąc miała złą diagnozę... I olaboga, niemalże wysłano ją do szpitala, gdzie zamykają ludzi wbrew ich woli!1!1! Wariatkowa! Ale na szczęście ją to ominęło. Uff! To tylko zapalenie mózgu, nie będzie nic w papierach. Policzek w twarz osób w kryzysie psychicznym. Piękne pokazanie im...

Nie wiem tak naprawdę co powinnam napisać w recenzji o tej książce, a raczej o tym reportażu. Spodziewałam się sama nie wiem czego i do końca nie jestem pewna czy właśnie to dostałam co chciałam, czy nie dostałam tego czego chciałam.

Pewne sytuacje poruszane w spojrzeniu od strony psychiatrii zaskoczyły mnie, z drugiej strony już gdzieś tam słyszałam o różnych eksperymentach w latach 50 czy 60, a nawet 70-tych. Również wiele razy gdzieś rzuciło mi się w oczy, czy słyszałam, a nawet na zajęciach pamiętam na studiach rozmawialiśmy o tym jak w tamtych latach byli chorzy traktowani, a jak są teraz w szpitalach zamkniętych. Jaka jest różnica i czy na pewno ta różnica jest.

Eksperyment Rosenhana był naprawdę ciekawym eksperymentem i pokazywał jak w tamtych czasach można by rzec psychiatria była ulokowana w jednym kierunku. Ale gdy zagłębiamy się dalej i dowiadujemy się o Rosenhanie pewnych rzeczy to zastanawiamy się co jest prawdą w końcu.

Rzetelny reportaż tego nie da się nie zauważyć, ale jak go do końca określić i ocenić to naprawdę nie mam zielonego pojęcia. To zostawiam Wam, jeśli sięgniecie po ten reportaż, a uważam, że warto się z nim zapoznać.

Nie wiem tak naprawdę co powinnam napisać w recenzji o tej książce, a raczej o tym reportażu. Spodziewałam się sama nie wiem czego i do końca nie jestem pewna czy właśnie to dostałam co chciałam, czy nie dostałam tego czego chciałam.

Pewne sytuacje poruszane w spojrzeniu od strony psychiatrii zaskoczyły mnie, z drugiej strony już gdzieś tam słyszałam o różnych...

Skrócenie książki o połowę zdecydowanie ułatwiłoby życie czytelnika. Temat ciekawy, ale zbyt rozwleczony.

Skrócenie książki o połowę zdecydowanie ułatwiłoby życie czytelnika. Temat ciekawy, ale zbyt rozwleczony.

Bardzo lubię reportaże, lubię tez eksperymenty w dziedzinie psychologii. Dla mnie zatem ta pozycja siłą rzeczy to coś wartościowego.
W zasadzie chodzi tu o to, jak bardzo David Rosenhan zmanipulował wynik swojego eksperymentu. Na ile psychiatria rodem z Lotu nad kukułczym gniazdem to fakt…
Pojawia się cała seria pytań o rzetelność badań i eksperymentów.
Czy jednak obecność manipulatorów, to powód, żeby zwątpić w naukę? Dla mnie nie.
Natomiast, po raz kolejny, mam przemyślenia odnośnie tego, jak niesamowicie rozwinęła się w ciagu dosłownie ostatnich dwóch- trzech dekad psychiatria. To jednak napawa optymizmem, w całym tym bagnie innych, nieprzyjemnych myśli i w wniosków.

Bardzo lubię reportaże, lubię tez eksperymenty w dziedzinie psychologii. Dla mnie zatem ta pozycja siłą rzeczy to coś wartościowego.
W zasadzie chodzi tu o to, jak bardzo David Rosenhan zmanipulował wynik swojego eksperymentu. Na ile psychiatria rodem z Lotu nad kukułczym gniazdem to fakt…
Pojawia się cała seria pytań o rzetelność badań i eksperymentów.
Czy jednak...

"Psychiatria w najlepszym wydaniu jest tym, czego potrzebuje medycyna – człowieczeństwa, sztuki słuchania i empatii – ale w najgorszym wydaniu jest powodowana strachem, przesądami i pychą."
[...]
Susannah Cahalan doświadczyła epizodu psychotycznego, który opisała w książce Umysł w ogniu. Gdyby nie przypadek i determinacja pewnego lekarza jej błędna diagnoza psychiatryczna (schizofrenia) prawdopodobnie zakończyłaby się dla niej trwałym upośledzeniem. W swojej kolejnej książce Zrozumieć szaleństwo punktem wyjścia jest jej własna choroba, a przede wszystkim to, że zdecydowana większość psychiatrów nie jest w stanie odróżnić chorobę umysłu od choroby mózgu. Czyli tak, jak w przypadku autorki – choroby autoimmunologicznej od jakiegoś rodzaju psychozy.
[...]
całość:
https://www.speculatio.pl/zrozumiec-szalenstwo/

"Psychiatria w najlepszym wydaniu jest tym, czego potrzebuje medycyna – człowieczeństwa, sztuki słuchania i empatii – ale w najgorszym wydaniu jest powodowana strachem, przesądami i pychą."
[...]
Susannah Cahalan doświadczyła epizodu psychotycznego, który opisała w książce Umysł w ogniu. Gdyby nie przypadek i determinacja pewnego lekarza jej błędna diagnoza psychiatryczna...

Po książce Susannah Cahalan spodziewałam się trochę czego innego – reportażu o szpitalnym eksperymencie i jego wpływie na kształtowanie się psychiatrii. Otrzymałam książkę naukową, z bardzo szczegółowymi odniesieniami do psychiatrii, opartą na podejrzeniach autorki. O samym eksperymencie dowiedziałam się niewiele – brakowało mi „smaczków” z hospitalizacji pseudo pacjentów. Niemniej jednak książka jest przesiąknięta analizą zachowań i motywów działania prof. Rosenhana, które ostatecznie przyczyniły się do zmiany spojrzenia na psychiatrię, oraz wspomnieniami jego bliskich znajomych. To także historia podejścia nauki i społeczeństwa do osób chorych psychicznie.
Czy żałuję? Absolutnie nie! Nie jest to jednak książka dla każdego.

Po książce Susannah Cahalan spodziewałam się trochę czego innego – reportażu o szpitalnym eksperymencie i jego wpływie na kształtowanie się psychiatrii. Otrzymałam książkę naukową, z bardzo szczegółowymi odniesieniami do psychiatrii, opartą na podejrzeniach autorki. O samym eksperymencie dowiedziałam się niewiele – brakowało mi „smaczków” z hospitalizacji pseudo pacjentów....

Stosunkowo interesująca książka zadająca pytanie kiedy tak na prawdę mamy do czynienia z chorobą psychiczną. Autorka poprzez swoje przeżycia opisuje kilka dość niewygodnych faktów dla psychiatrii. Brak możliwości postawienia wiarygodnej diagnozy, ciągle poszerzany zakres objawów które "mogą" świadczyć o chorobie psychicznej, zbyt instytucjonalne podejście do pacjenta oraz fałszowanie wyników to tylko niektóre z mrocznych obliczy tematu na które autorka próbuje rzucić odrobinę światła.
Kiedy kończy się smutek a zaczyna depresja?
Czy dziecko ma żywy charakter czy może ADHD?
Introwertyzm czy może któreś "zaburzenie z szerokie spektrum autyzmu"?
Rozmowa z Bogiem czy schizofrenia?
Te pytania stawiane coraz częściej wciąż nie znajdują odpowiedzi...

Stosunkowo interesująca książka zadająca pytanie kiedy tak na prawdę mamy do czynienia z chorobą psychiczną. Autorka poprzez swoje przeżycia opisuje kilka dość niewygodnych faktów dla psychiatrii. Brak możliwości postawienia wiarygodnej diagnozy, ciągle poszerzany zakres objawów które "mogą" świadczyć o chorobie psychicznej, zbyt instytucjonalne podejście do pacjenta oraz...