Rozpłynęłam się w tej powieści. O ile rzadko wracam do książek po raz drugi (zdarzyło mi się to do tej pory tylko kilka razy), o tyle po tej historii wiem, że do niej wrócę na pewno.
Wydawało by się, że mamy tu kolejną banalną opowieść, ale z każdą przeczytaną stroną coraz bardziej żałowałam, że ta książka dobiega końca. Będąc gdzieś w połowie maja już sama nie wiedziałam, czy chcę, żeby nastąpił ten sierpień czy też nie. Kusiło mnie, żeby zostać w maju, no może w czerwcu.. niech ta fabuła się jeszcze ciągnie... niech się wlecze. Niestety, doczytałam do końca i wiem, że ta opowieść zostanie ze mną na długo, że losy Tiny, Bartka, Jany i Marcina będą mi jeszcze towarzyszyć jakiś czas.
Polecam, bo ta niezwykła książka zmusza do zatrzymania się, rozejrzenia wokół i uważnego spojrzenia na otoczenie i siebie samego, do zwrócenia uwagi, kto jest obok, a kto znika z naszego życia, bo taką - po prostu - podejmuje decyzję.
Muszę mieć tę powieść na własność.

Rozpłynęłam się w tej powieści. O ile rzadko wracam do książek po raz drugi (zdarzyło mi się to do tej pory tylko kilka razy), o tyle po tej historii wiem, że do niej wrócę na pewno.
Wydawało by się, że mamy tu kolejną banalną opowieść, ale z każdą przeczytaną stroną coraz bardziej żałowałam, że ta książka dobiega końca. Będąc gdzieś w połowie maja już sama nie wiedziałam,...