Anna Szczęsna napisała już sporo książek, fani klasycznych obyczajówek powinni być zadowoleni i sięgać po więcej. Tym razem trafiłam na trzytomowy cykl autorki zacytowany MIĘDZY STRONAMI ŻYCIA. W części pierwszej poznajemy dwóch pisarzy. Justyna Różycka jest cenioną autorką bardziej kobiecych treści, natomiast Michał Tarkowski to mistrz horroru. Woli on krwawe historie, choć sam nie przypomina mężczyzny twardo stąpającego po ziemi. Akcja całej powieści toczy się w Toruniu, a wymienieni wcześniej bohaterowie pierwszoplanowi zetkną się ze sobą w dość nietypowy sposób. Czytelnicy będą w myślach przywoływać powiedzenie mówiące o tym, że świat jest bardzo, bardzo mały. Czy sąsiadujący ze sobą autorzy bestsellerów zapałają do siebie sympatią? A może będzie wprost przeciwnie? O tym należy samemu się przekonać i zwyczajnie sięgnąć po powieść.

Powiem szczerze, że zupełnie inaczej wyobrażałam sobie zawarte w książce wątki. Myślałam, że będą bardziej elektryzujące. Lubię, gdy akcja jest dynamiczna, a ja nie ociągam się podczas czytania. Jestem przekonana, że „Dziewczyna, która patrzyła w słońce” to książka przeznaczona dla odbiorców pragnących czegoś lekkiego, nieskomplikowanego, odprężającego. Takie grono fanów literatury z pewnością będzie zadowolone i sięgnie po kontynuację. Jeśli o mnie chodzi- trochę denerwowała mnie postawa Michała Tarkowskiego. Był on gburowaty, wiecznie niezadowolony, ciągle opryskliwy, a niedługo później narzekał na swą samotność i bał się, że nigdy nie znajdzie miłości swego życia. W późniejszych partiach książki oceniłam go jako maminsynka, a jeszcze później jako desperata, który w każdej kobiecie szuka potencjalnej partnerki. To nie uczucie nim rządzi, a coraz szybciej bijący zegar biologiczny. Czasu nie da się oszukać, ot co. Jeśli zaś chodzi o Justynę- ją oceniłam już nieco lepiej. Ma ona dużo lepsze i przyjaźniejsze usposobienie. Autorka skupiła się na relacjach Justyny z jej rodzicami. Czytelnicy zrozumieją, że NAPRAWDĘ nikt nie wybiera sobie bliskich, a poza tym nie każdy nadaje się na rodzica. To szalenie odpowiedzialna decyzja, by stać się matką lub ojcem.

Książka ta nie jest najgorsza, ale nie uchodzi także za dzieło wybitne. Momentami miałam wrażenie, że nic tu się nie dzieje i tylko niektóre wątki uratowały całą powieść. Spośród wszystkich postaci wykreowanych przez Annę Szczęsną najlepiej zapamiętałam brata Justyny, Andrzeja. Jest to stuprocentowy mężczyzna- odpowiedzialny, zaradny, kochający, zmotywowany. Aż chce się zanucić piosenkę Danuty Rinn „Gdzie Ci mężczyźni, prawdziwi tacy…”. W mej pamięci utrwaliły się też bardzo zróżnicowane relacje Justyny i Michała z rodzicami. Zadałam sobie pytanie: lepiej mieć rodziców nadopiekuńczych, czy też takich, którzy w ogóle nie wspierają swojego dziecka? Warto się nad tym zastanowić i doceniać drobne gesty kochających nas bliskich. Ocenę powieści podnoszą też tytuły rozdziałów- bardzo lubię taką zabawę literacką pisarzy, a konkretna nomenklatura poszczególnych partii tekstu jeszcze bardziej zachęca do zapoznania się z fabułą.

Czy polecam książkę? Tak, ale dla osób pragnących czegoś bardzo lekkiego i odprężającego. Czy sięgnę po następne części? Nie jest to wykluczone, ale też sobie tego nie obiecuję.

Anna Szczęsna napisała już sporo książek, fani klasycznych obyczajówek powinni być zadowoleni i sięgać po więcej. Tym razem trafiłam na trzytomowy cykl autorki zacytowany MIĘDZY STRONAMI ŻYCIA. W części pierwszej poznajemy dwóch pisarzy. Justyna Różycka jest cenioną autorką bardziej kobiecych treści, natomiast Michał Tarkowski to mistrz horroru. Woli on krwawe historie,...

Jedna z nudniejszych książek, jakie przyszło mi czytać. Nic się w niej nie działo. Owszem, rozumiem, że to obyczajówka, ale serio, pół książki autorka opisywała remonty, przeprowadzki i sadzenie roślin, a drugie pół było właściwie o niczym.
Michał to taki antypatyczny bohater, że w zasadzie był w tej książce niepotrzebny. Ciągle marudził, że jest sam, że jak mu źle, a potem mówił, że nikogo nie potrzebuje. W głównej bohaterce widział rywalkę, chociaż nie rozumiem, dlaczego, skoro on pisał horrory, a Justyna romanse. Te dwa gatunki nie stoją sobie na przeszkodzie, żeby autorzy mogli zdobyć sukces ( pominę milczeniem fakt fortun, jakie rzekomo zdobyli pisarze w tej książce, co jest zwykłą bzdurą, na pisarstwie mało kto potrafi się dorobić tak dużych pieniędzy, jakie sugeruje autorka ). Michał był typem toksycznego zazdrośnika, który według niego nikt nie miał prawa być znanym pisarzem prócz niego, potrafił również narzekać na swoją agentkę, chociaż to ona pilnowała jego spraw i zmuszała do pisania, bo on sam jakoś zawsze odkładał to na później.
Justyna była bardziej pozytywna, to ona chyba była takim jasnym punktem w tej książce. Ona i Marlenka. Obydwie były całkiem fajnie przedstawione i tylko ich relacja ratuje książkę przed jedyną gwiazdką, bo cała reszta nie.
Nie polecam i cieszę się, że mam już tę książkę za sobą.

Jedna z nudniejszych książek, jakie przyszło mi czytać. Nic się w niej nie działo. Owszem, rozumiem, że to obyczajówka, ale serio, pół książki autorka opisywała remonty, przeprowadzki i sadzenie roślin, a drugie pół było właściwie o niczym.
Michał to taki antypatyczny bohater, że w zasadzie był w tej książce niepotrzebny. Ciągle marudził, że jest sam, że jak mu źle, a potem...

Ona jest autorką romansów, on autorem horrorów, oboje odnoszą sukces w swoich dziedzinach, mimo to on z pewną dozą zazdrości patrzy na powodzenie jakim cieszą się jej książki. Pewnego dnia Michał Tarkowski podejmuje ważną życiową decyzję - kupuje mieszkanie w jednej z toruńskich kamienic, ku jego zdziwieniu okazuje się, że naprzeciwko mieszka rywalka po piórze Justyna Różycka🙃
Kiedy w jego ręce przez pomyłkę trafia paczka z książkami sąsiadki zmuszony jest oddać ją właścicielce. Jak wypadnie ich pierwsze spotkanie i jak potoczą się ich losy?

"Dziewczyna, która patrzyła w słońce" to książka bardzo lekka i niezwykle życiowa. Pokazuje również, że nie warto oceniać ludzi przez pryzmat tego czym się zajmują, jakie książki piszą czy czytają etc. Tych dwoje ludzi ma zupełnie inne podejście do życia, Justyna jest pełna radości i życia, jedynym jej zmartwieniem są rodzice, z którymi zarówno ona jak i jej rodzeństwo mają trudne relacje. Michał na początku okazał się postacią dość depresyjną w moim odczuciu, wieczny optymista🙄 jednak z czasem i on przeszedł przemianę i stał się zupełnie inną osobą, a w tym wszystkim pomogła mu jego zwariowana mama😊 Niezwykle pozytywna, czerpiąca z życia garściami osoba💛 Dzięki podziałowi na rozdziały mamy szerszy obraz obojga bohaterów, fani spokojnych historii bez dynamicznej akcji będą usatysfakcjonowani :)

Ona jest autorką romansów, on autorem horrorów, oboje odnoszą sukces w swoich dziedzinach, mimo to on z pewną dozą zazdrości patrzy na powodzenie jakim cieszą się jej książki. Pewnego dnia Michał Tarkowski podejmuje ważną życiową decyzję - kupuje mieszkanie w jednej z toruńskich kamienic, ku jego zdziwieniu okazuje się, że naprzeciwko mieszka rywalka po piórze Justyna...

"Pamiętaj, że patrzenie w stronę światła może oznaczać wybór jaśniejszej strony życia i nieskupianie się na tym, co złe, ale przecież nieuchronne."

@anna_szczesna_autorka

Autorka opisała tutaj dwoje bohaterów. Każde z nich pisze książki, lecz o innej tematyce. Ich życie to zupełnie sprzeczności. Michał jest  zamkniętym, wyobcowanym, zaniedbanym, samotnym, posiadającym nadopiekuńczą matkę, czterdziestoletnim autorem horrorów. Justyna to autorka romansów, kochająca kwiaty, której życie obfituje w przyjaciół, bliskie relacje z rodzeństwem, cudowne książki, problemy z rodzicami i ich akceptacją. Nie znali się do momentu, kiedy paczka Justyny trafia pod nowy adres Michała, który od niedawna jest właścicielem mieszkania w budynku naprzeciwko. Ich drogi przetną się kilkukrotnie, lecz każde z nich nim ociepli się ich relacja przejdzie długą drogę.

Długi czas zabierałam się za tą książkę. Byłam trochę zła na autorkę, że tak rozwlekłe budowała fabułę. Trochę nudziła mnie ta powolna akcja, by na sam koniec rozwinąć się ekspresowo, zaskoczyć i zdenerwować jeszcze bardziej urwaniem w najlepszym momencie. Bohaterowie to zupełne sprzeczności, których losy wreszcie się połączą. Mimo pasji do pisania książek łączy ich wspólna znajoma Marlenka, która jest agentką Michała a jednocześnie przyjaciółką Justyny. Michał zawiesił się w czasie i gdyby nie interwencja matki i zmiana mieszkania nadal tkwił by w swoim dziwnym świecie. Justyna jest bardzo towarzyska i otwarta, ale kiedy tworzy odcina się zupełnie na poczet swoich historii. Przeciwności, które powoli się przyciągają. Akcja nabiera powolnego tempa, by rozkwitnąć powoli jak kwiat a w momencie kulminacyjnym Anna skazuje nas do sięgnięcia po kolejną książkę, która już czeka w mojej kolekcji. Dużo tutaj osobistych opisów dotyczących Michała i Justyny, ich problemów, wewnętrznych sporów, a także wprowadzenie do komplikacji życia Marlenki, które skrycie trzyma w tajemnicy. Jestem bardzo ciekawa tego jak potoczą się skomplikowane losy bohaterów. Jakie podejmą decyzję? Jak pokierują swoimi ścieżkami życiowymi? Polecam i niedługo sięgam po kontynuację.

"Pamiętaj, że patrzenie w stronę światła może oznaczać wybór jaśniejszej strony życia i nieskupianie się na tym, co złe, ale przecież nieuchronne."

@anna_szczesna_autorka

Autorka opisała tutaj dwoje bohaterów. Każde z nich pisze książki, lecz o innej tematyce. Ich życie to zupełnie sprzeczności. Michał jest  zamkniętym, wyobcowanym, zaniedbanym, samotnym, posiadającym...

„- Dziewczyna, która patrzy prosto w słońce… - wymamrotał pod nosem Michał.
-Mówiłeś coś? - Obróciła się w jego stronę zaciekawiona.
-Tak tylko, wyglądałaś przez chwilę, jakbyś patrzyła słońcu prosto w oczy, o ile miałoby oczy.”
.
Michał Tarkowski i Justyna Różycka.
Dwóch autorów. Raz jeden ma twórczy kryzys a drugi wielką wenę i radość życia i odwrotnie.
Z przypadku stają się sąsiadami. Wszystko praktycznie u nich dzieje się z przypadku. Jednak akcja książki nie skupia się na nich, tylko na ich życiu, rodzinie, karierze i przyjaciołach.
Nie podoba mi się styl pisania autorki, wiele - aż zbyt wiele - opisów wnętrz, całego otoczenia, tego co dzieje się w głowie bohaterów oraz ich całe życiorysy, poprzez infantylne dialogi, których jest bardzo mało. Całość ujęta w narracji trzecioosobowej.
.
Tak naprawdę niewiadomo dokąd ta historia prowadzi i o co w niej chodzi.
Główny bohater jest bardzo niedojrzały (mimo że deklaruje iż jest) i irytujący.
Główna bohaterka zachowuje się jakby była oderwana od rzeczywistości. Na koniec zachowała się jak męczennica i w sumie nie wiadomo co było dalej.
Brak budowania napięcia między bohaterami prowadzi do tego, ze nie wiadomo o co chodzi w fabule, a później gdy przechodzimy do sceny kulminacyjnej to niewiadomo co się dzieje i jest wielkie zaskoczenie.
Dość dziwna historia, która zakończyła się również w tej samej atmosferze.
.
Muszę przyznać, ze okładka jest bardzo ładna i całkiem dobrze dobrana.
.
Choć jest to książka obyczajowa, gatunek, który bardzo lubię czytać i przy nim się relaksować to tutaj nie mogłam tego zrobić. Kompletnie nie moje klimaty. Moje pierwsze spotkanie z autorką. Ostatnie na pewno nie, bo właśnie zabieram się z drugi tom - „Dziewczyna z wiatrem we włosach” - może ta okaże się lepsza.

„- Dziewczyna, która patrzy prosto w słońce… - wymamrotał pod nosem Michał.
-Mówiłeś coś? - Obróciła się w jego stronę zaciekawiona.
-Tak tylko, wyglądałaś przez chwilę, jakbyś patrzyła słońcu prosto w oczy, o ile miałoby oczy.”
.
Michał Tarkowski i Justyna Różycka.
Dwóch autorów. Raz jeden ma twórczy kryzys a drugi wielką wenę i radość życia i odwrotnie.
Z przypadku stają...

Czy dwoje bestsellerowych pisarzy zdecyduje się na to, aby zacząć zupełnie nowy rozdział w swoim życiu?
Michał Tarkowski – pisarz, autor popularnych horrorów – przeprowadza się do nowo zakupionego mieszkania w toruńskiej kamienicy. Przed nim niewielki, ale konieczny remont i bliski termin oddania kolejnej książki. Gdy z pomocą kreatorki przestrzeni przystępuje do renowacji lokum, okazuje się, że tuż naprzeciwko mieszka jego rywalka po piórze, Justyna Różycka. Wprawdzie jej domeną twórczą są romanse, ale blask, jaki roztacza, wyjątkowo ciepłe usposobienie i przede wszystkim liczba sprzedanych egzemplarzy wywołują w nim sprzeczne uczucia.
Pewnego dnia w ręce Michała trafia źle zaadresowana paczka z książkami, którą miała otrzymać autorka bestsellerów. Poirytowany, nie ma innego wyjścia i musi oddać przesyłkę właścicielce. Pierwsze spotkanie otwiera serię kolejnych, w tym na targach książki oraz podczas festiwalu literackiego w Różanych Dołach.
Czy bliskie sąsiedztwo może zmienić nastawienie butnego pisarza? Czy tych dwoje połączy coś więcej niż tylko sprawy zawodowe?

Czy dwoje bestsellerowych pisarzy zdecyduje się na to, aby zacząć zupełnie nowy rozdział w swoim życiu?
Michał Tarkowski – pisarz, autor popularnych horrorów – przeprowadza się do nowo zakupionego mieszkania w toruńskiej kamienicy. Przed nim niewielki, ale konieczny remont i bliski termin oddania kolejnej książki. Gdy z pomocą kreatorki przestrzeni przystępuje do renowacji...

To moje drugie spotkanie z twórczością Anny Szczęsnej, jej Gwiazdka z brokatem podbiła moje serducho, chciałam poznać inne jej powieści, a trylogia Między stronami życia była mi bardzo polecana. Dziewczyna, która patrzyła w słońce, jest już za mną, czy było warto poświęcić jej swój czas?

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2022/09/03/dziewczyna-ktora-patrzyla-w-slonce-anna-szczesna/

To moje drugie spotkanie z twórczością Anny Szczęsnej, jej Gwiazdka z brokatem podbiła moje serducho, chciałam poznać inne jej powieści, a trylogia Między stronami życia była mi bardzo polecana. Dziewczyna, która patrzyła w słońce, jest już za mną, czy było warto poświęcić jej swój...

Chciałabym podzielić się z wami recenzją serii Anny Szczęsnej „Między stronami życia”. Seria ta składa się z trzech części, w której przedstawione są losy i historie trzech przyjaciółek z dzieciństwa, które spotykają się ze sobą i wzajemnie się wspierają. Marlena, Justyna i Beata wychowywały się w tej samej miejscowości, gdzie chodziły razem do szkoły. Marlena-agentka pisarzy ,Michała-autora horrorów bardzo pilnuje ,aby wszystkie terminy były dotrzymane, potrafi postawić każdego pisarza do pionu, aby zyskać swój cel.
Michał i Justyna spotykają się , ponieważ mieszkają naprzeciwko siebie, łączy ich również pisanie książek, choć są to zupełnie inne gatunki literackie. Beata kobieta sukcesu ,zajmująca się projektowaniem i remontami mieszkań, wychowuje samotnie nastoletnią córkę. Każda z nich znajduje swoją drugą połowę, choć wiadomo, że nie idzie to tak łatwo, jak by nam się wydawało.
Po drodze oczywiście spotykają je różne problemy, które przysparzają im ich rodziny. Książki są bardzo ciekawie napisane, bardzo wciągają i cały czas czytelnik ma niedosyt po przeczytaniu 1 części, musi sięgnąć po następne. Bardzo mi się podoba ta seria, myślę , że nie jest to moje ostatnie spotkanie czytelnicze z tą autorką . Gorąco poleca przeczytać te 3 tomy.

Chciałabym podzielić się z wami recenzją serii Anny Szczęsnej „Między stronami życia”. Seria ta składa się z trzech części, w której przedstawione są losy i historie trzech przyjaciółek z dzieciństwa, które spotykają się ze sobą i wzajemnie się wspierają. Marlena, Justyna i Beata wychowywały się w tej samej miejscowości, gdzie chodziły razem do szkoły. Marlena-agentka...

Dawno się tak nie wynudziłam nad książka. Może by mi się podobała z pół roku temu jak byłam na etapie przeprowadzki, ale tutaj nic się totalnie nie dzieje. Zniechęciło mnie to również do poznania dwóch pozostałych.

Dawno się tak nie wynudziłam nad książka. Może by mi się podobała z pół roku temu jak byłam na etapie przeprowadzki, ale tutaj nic się totalnie nie dzieje. Zniechęciło mnie to również do poznania dwóch pozostałych.

Pierwsza książka od dawna jaką przeczytałam pokazująca czystą relację między ludzką.
Jednak całość książki nie ma konkretnej historii.. może w kolejnych częściach.

Pierwsza książka od dawna jaką przeczytałam pokazująca czystą relację między ludzką.
Jednak całość książki nie ma konkretnej historii.. może w kolejnych częściach.