Kukły

Mam wrażenie, że każdy kolejny tom serii z Jakubem Kanią jest lepszy. Bardzo podobała mi się podróż w czasie i sprawa prokuratora z 1997 roku. Doskonały pomysł z aurą nadprzyrodzonej tajemnicy. Świetna książka na wakacje i nie tylko. Polecam!!!

Mam wrażenie, że każdy kolejny tom serii z Jakubem Kanią jest lepszy. Bardzo podobała mi się podróż w czasie i sprawa prokuratora z 1997 roku. Doskonały pomysł z aurą nadprzyrodzonej tajemnicy. Świetna książka na wakacje i nie tylko. Polecam!!!

Kryminał z cyklu science fiction. Ciekawa historia przeplatana z faktami znaczy na końcu pozostaje tylko bajką.

Kryminał z cyklu science fiction. Ciekawa historia przeplatana z faktami znaczy na końcu pozostaje tylko bajką.

Autor niesamowicie przeplata prawdziwe historie z fikcją literacką. Fabuła wciągająca i niesamowicie profesjonalnie prowadzona. Nie ma tam zbytecznych słów. Polecam z pełną świadomością.

Autor niesamowicie przeplata prawdziwe historie z fikcją literacką. Fabuła wciągająca i niesamowicie profesjonalnie prowadzona. Nie ma tam zbytecznych słów. Polecam z pełną świadomością.

Fantastyczna część! Chyba najlepsza z tych, które czytałam. W tej części przenosimy się w lata przedwojenne oraz rok 1997, kiedy Jakub Kania jest mlodym (czyt. świeżym) prokuratorem. Historia wiedzie nas na Śląsk, gdzie Jakub wraz z niemiecką dziennikarką śledczą odkrywają tajemnice ukrytych w krypcie kościoła trumien.
W powieści prawdziwe wydarzenia przeplatają się z fikcją, bohaterowie są jak żywi, no trudno się oderwać! Polecam!

Fantastyczna część! Chyba najlepsza z tych, które czytałam. W tej części przenosimy się w lata przedwojenne oraz rok 1997, kiedy Jakub Kania jest mlodym (czyt. świeżym) prokuratorem. Historia wiedzie nas na Śląsk, gdzie Jakub wraz z niemiecką dziennikarką śledczą odkrywają tajemnice ukrytych w krypcie kościoła trumien.
W powieści prawdziwe wydarzenia przeplatają się z...

pełna recenzja tutaj -> https://rysava-czyta.blogspot.com/2024/05/recenzja-15-kuky-maciej-siembieda.html

Kolejna dobra powieść Macieja Siembiedy, choć na pewno nie zostanie ona moją ulubioną z cyklu o prokuratorze Jakubie Kani.
Choć to czwarty tom, to ponieważ akcja cofa nas około dwadzieścia lat przed pierwszą częścią, bezproblemowo możecie zacząć od tej książki swoją przygodę z Kubą Kanią.
Interesująca zagadka kryminalno-historyczna, bardzo ciekawe połączenie ze sobą średniowiecza z nazistowską mitologią oraz zabobonami, a całość znajduje swoje rozwiązanie w szalonej Polsce lat 90. XX wieku.
Na minus dla mnie wątki podchodzące już praktycznie pod sciene-fiction, choć zdaję sobie sprawę, że to moja preferencja i dla wielu osób będzie to pewnie stanowiło największy plus całej książki.
Ja Siembiedę polecam zawsze, bo jego twórczość to świetna rozrywka dla wszystkich miłośników literatury w stylu Dana Browna lub Steve’a Berry’ego.

pełna recenzja tutaj -> https://rysava-czyta.blogspot.com/2024/05/recenzja-15-kuky-maciej-siembieda.html

Kolejna dobra powieść Macieja Siembiedy, choć na pewno nie zostanie ona moją ulubioną z cyklu o prokuratorze Jakubie Kani.
Choć to czwarty tom, to ponieważ akcja cofa nas około dwadzieścia lat przed pierwszą częścią, bezproblemowo możecie zacząć od tej książki swoją...

Pierwsza książka M. Siembiedy, jaką przeczytałam. Na podstawie wielu przychylnych recenzji spodziewałam się czegoś bardziej serio niż przygody sympatycznego (takim przymiotnikiem jest on określany) prokuratora i zniewalająco pięknej Niemki. O ile zmagania Kuby Kani są po kolei relacjonowane i czytelnik śledzi jego ruchy, włącznie z jazdą malowniczą ścieżką rowerową, o tyle motywy działań dociekliwej pani dziennikarz są przed nim zakryte niemal do ostatnich stron. Ursula F. spotyka się z żulem, bo czegoś się o nim dowiedziała, on mówi jej o sprawach, o których nie wiedziała, dlatego jedzie na spotkanie z profesorem biochemii. A potem postanawia dołączyć do prokuratora „węszącego” na Śląsku – i czytelnik też nie wie, dlaczego. Nie mam cierpliwości do takich rozwiązań, a i moje zaufanie do autora spada.
Miałam wrażenie, że czytam przygodówkę w stylu „Pana Samochodzika”, a nie kryminał, w którym akcja płynie wartko. Po lekturze całości jestem rozczarowana, nawet jeśli historyczne smaczki były całkiem apetyczne, a opisy Gdyni – bardzo zajmujące i ciekawe. Miałam dać 6 gwiazdek, ale z racji zakończenia (nieco nielogicznego i dziwnego) daję 5. Mogę zrozumieć, że pisarza goniły terminy, musiał oddać tekst i nie miał na pisanie tyle czasu, ile chciał i potrzebował. Co może być tylko przestrogą przed oddawaniem tekstu do druku, zanim nie zostanie porządnie zredagowany.

Pierwsza książka M. Siembiedy, jaką przeczytałam. Na podstawie wielu przychylnych recenzji spodziewałam się czegoś bardziej serio niż przygody sympatycznego (takim przymiotnikiem jest on określany) prokuratora i zniewalająco pięknej Niemki. O ile zmagania Kuby Kani są po kolei relacjonowane i czytelnik śledzi jego ruchy, włącznie z jazdą malowniczą ścieżką rowerową, o tyle...

Przeplatanie opowieści z tak wieloma historycznymi wydarzeniami jest godne podziwu i mocno charakterystyczne dla autora Macieja Siembiedy. Jednak historia Kukieł po wciągającym początku stawała się dla mnie stopniowo coraz mniej angażująca. Dla fanów autora.

Przeplatanie opowieści z tak wieloma historycznymi wydarzeniami jest godne podziwu i mocno charakterystyczne dla autora Macieja Siembiedy. Jednak historia Kukieł po wciągającym początku stawała się dla mnie stopniowo coraz mniej angażująca. Dla fanów autora.

Oczywiście świetna książka, świetnie napisana, ciekawa fabuła i świetny młody Jakub Kania

Oczywiście świetna książka, świetnie napisana, ciekawa fabuła i świetny młody Jakub Kania

Świetna - ciekawa i dowcipna.

Świetna - ciekawa i dowcipna.

Jak zwykle u Siembiedy dużo bon motów i zagmatwanych sytuacji.
Sama opowieść - jak zwykle na tle historycznym dobra, choć nie powala, trochę mnie nawet irytowała, jak mi się wydawało infantylnością (wiedźmy, magia, nadprzyrodzone zjawiska, hibernacja),ale okazało się, że siarkowodór ma faktycznie nadzwyczajne działanie - "polega na spowolnieniu metabolizmu, dzięki czemu organizm przez krótki czas zużywa mniej niezbędnego do przeżycia tlenu." Wtedy opisana historia zaczęła mi się spinać w logiczną całość.
Lubię tego autora za lekkość pióra.

Jak zwykle u Siembiedy dużo bon motów i zagmatwanych sytuacji.
Sama opowieść - jak zwykle na tle historycznym dobra, choć nie powala, trochę mnie nawet irytowała, jak mi się wydawało infantylnością (wiedźmy, magia, nadprzyrodzone zjawiska, hibernacja),ale okazało się, że siarkowodór ma faktycznie nadzwyczajne działanie - "polega na spowolnieniu metabolizmu, dzięki czemu...