Krawędzie Otchłani

Antologia "Krawędzie otchłani" jest ciekawym zbiorem 17 bardzo różnych opowiadań. Kilka jest naprawdę świetnych, kilka słabszych i jedno, które kompletnie nie powinno się w tej antologii znaleźć.

Szczególnie warte uwagi są:

W matni - E.Raj
Czerwone poroże - Michał J. SObociński
Okularki - Agnieszka Mohylowska
Protega - Mateusz Kanik

Jeśli chcecie poznać moją dokładną opinię zapraszam na kanał YT.

Antologia "Krawędzie otchłani" jest ciekawym zbiorem 17 bardzo różnych opowiadań. Kilka jest naprawdę świetnych, kilka słabszych i jedno, które kompletnie nie powinno się w tej antologii znaleźć.

Szczególnie warte uwagi są:

W matni - E.Raj
Czerwone poroże - Michał J. SObociński
Okularki - Agnieszka Mohylowska
Protega - Mateusz Kanik

Jeśli chcecie poznać moją dokładną...

"Krawędzie otchłani" to antologia 17 opowiadań. Dla niektórych był to debiut na polskim rynku, a część nazwisk jest już znana czytelnikom. Jednak ja jeszcze nie miałam okazji poznać pióra żadnego z autorów. Cóż mogę powiedzieć jak to w takich książkach zbiorowych bywa były opowiadania lepsze i gorsze, a niektóre bardzo złe. Jednak trzeba przyznać, że znaczna większość była bardzo ciekawa. Tematem antologii był tytuł "Krawędzie otchłani". Mamy tu opowiadania fantastyczne, przerażające czy też wręcz groteskowe. Myślę, że każdy powinien tam znaleźć coś dla siebie. Fani fantastycznych książek powinni być zadowoleni. Antologia nie jest bez błędów czasem zdarzą się różne literówki jednak czy to bardzo wpływa na odbiór, to już kwestia indywidualna. Z odczuć w czasie czytania to muszę przyznać, że czułam pewien mrok okalający niektóre opowiadania, niestety były też takie, których dosłownie nie chciałam czytać i nie dokończyłam. Jak ktoś jest po lekturze to pewnie wie, o które mi chodzi. I wydaje mi się, że wiem, dlaczego to opowiadanie się tam znalazło. Jednak patrząc na względy moralne nie powinno się tam pojawić. Ja mam swoje ulubione opowiadania i już czekam na jakieś kolejne teksty tych autorów. Was zapraszam do zapoznania się z książką, bo myślę, że na jej kartach również znajdziecie jakąś historię dla siebie.
Ważne: to książka raczej dla starszych czytelników. Myślę, że tak 16+

"Krawędzie otchłani" to antologia 17 opowiadań. Dla niektórych był to debiut na polskim rynku, a część nazwisk jest już znana czytelnikom. Jednak ja jeszcze nie miałam okazji poznać pióra żadnego z autorów. Cóż mogę powiedzieć jak to w takich książkach zbiorowych bywa były opowiadania lepsze i gorsze, a niektóre bardzo złe. Jednak trzeba przyznać, że znaczna większość była...

Na antologię składa się 17 opowiadań różnych autorów. Akurat z twórczością większości nie miałam wcześniej do czynienia tym bardziej było miło się z nią zapoznać. Muszę przyznać, że bardziej mnie wciągnęły opowiadania z drugiej części książki. Mamy tam zaawansowane podróże w kosmos, które w tym momencie są w sferze marzeń, ale dobrze się o tym czytało.
Jedno w opowiadań miało miejsce za jakieś 400 lat i w tamtym czasie ludzie żyli wspólnie ze smokami. Bardzo ciekawa wizja przyszłości. Był też podróżnik, który przemierzał kosmos, zaglądał na różne planety i przeżywał niesamowite przygody.
Książka jest na tyle ciekawa, że w jednym miejscu mamy kilku autorów i możemy zapoznać się z ich wizjami. Niektóre opowiadania mnie wciągnęły i z chęcią poznała bym ich dalszy ciąg, bo dane historie z pewnością można by fajnie rozwinąć. Myślę, że dla fanów fantastyki jest to dobra lektura i będą z niej mieli dużo satysfakcji.

Na antologię składa się 17 opowiadań różnych autorów. Akurat z twórczością większości nie miałam wcześniej do czynienia tym bardziej było miło się z nią zapoznać. Muszę przyznać, że bardziej mnie wciągnęły opowiadania z drugiej części książki. Mamy tam zaawansowane podróże w kosmos, które w tym momencie są w sferze marzeń, ale dobrze się o tym czytało.
Jedno w opowiadań...

Pozostawiam bez oceny gwiazdkowej, bo nie wiem, jak ocenić antologię, w której są dobrzy autorzy wymieszani z grafomanami.

Do najlepszych opowiadań zaliczają się (kolejność nie ma znaczenia, wymieniam jak były po kolei w książce):
Rozstaje - Bartosz Sokolak
W matni - E.Raj
Okularki - Agnieszka Mohylowska
Protega - Mateusz Kanik
Tam coś jest - Radosław Wandzel

Jest też kilka średniaków, ale te fatalne są tak bardzo złe, że miałem ochotę rzucić książkę w diabły. Z litości nie napiszę czyje to takie badziewia, ale o jednym muszę wspomnieć, bo to jest karygodne, że takie opowiadanie przeszło selekcję. Mianowicie jest to "Piąte z dziesięciu" Roberta Kapczyńskiego.
Panie Autorze, co panu przyświecało, gdy opisywał pan na kilku stronach grupowy gwałt, w tym analny, i okrutne torturowanie ofiary? Opowiadanie nie ma żadnej fabuły, którą by tyle stron obrzydlistwa można było uzasadnić. Rzygać mi się chciało po przeczytaniu tych chorych fantazji.

Co mnie jeszcze raziło to brak korekty. W większości opowiadań (oprócz tych najlepszych, które wcześniej wymieniłem) było pełno błędów. Na niektórych stronach nawet po kilkanaście. Sugeruję następnym razem zainwestować jednak w porządną korektę, by uniknąć sytuacji, w której "stolica" staje się "stolcem".

Pozostawiam bez oceny gwiazdkowej, bo nie wiem, jak ocenić antologię, w której są dobrzy autorzy wymieszani z grafomanami.

Do najlepszych opowiadań zaliczają się (kolejność nie ma znaczenia, wymieniam jak były po kolei w książce):
Rozstaje - Bartosz Sokolak
W matni - E.Raj
Okularki - Agnieszka Mohylowska
Protega - Mateusz Kanik
Tam coś jest - Radosław Wandzel

Jest też...