Kolejna ciekawa, postmodernistyczna powieść o Lwowie. Tym razem wyłącznie współczesna, do tego z dość dużym ładunkiem humoru, niemal brytyjskiego.
Szybko można przyzwyczaić się do bohaterów, z których żaden nie otarł się nawet o lokalny mainstream. Felczer-kombinator, pracownica kantoru z nietypową alergią, były fryzjer, podstarzały hipis – oświetleniowiec, aktorka-społecznica i były kapitan KGB. No i postać autentyczna – pisarz Jurij Wynnyczuk, autor m.in. „Tanga śmierci”, gdzie z kolei występuje Andriej Kurkow.
I Lwów, jakże inny niż u Wynnyczuka czy Lema, w powieści nie lśni – wręcz przeciwnie. Dziurawe ulice pozwalają Tarasowi na zarobek, warunki mieszkaniowe bohaterów są delikatnie mówiąc średnie a miejsce spotkań – wcale nie abstynenckich – stanowi zbudowany z desek gołębnik na blokowisku. Drewniane klatki schodowe skrzypią, okna ledwie się trzymają, a sporo życia (m.in. higienicznego – wychodki i studnie) odbywa się na wewnętrznych podwórkach. Nikt kaską nie śmierdzi, ale i nie rozpacza z tego powodu. Jednym słowem atmosfera lekkiego tąpnięcia z nieprzystosowanymi, ale budzącymi sympatię bohaterami.
Jest więc zatem tło, są dramatis personae, nawet półtora wątku obyczajowego, no i oczywiście zazębiająca się intryga. Właściwa przedstawionemu miastu i jego atmosferze oraz głównym postaciom. I tak też rozwiązana. Bez udziału „superbohaterów” ale w sposób przywołujący uśmiech na twarzy czytelnika.
Jak w dawnym polskim serialu „Czarne chmury” większość rozdziałów kończy się w taki sposób, że od razu chce się czytać następny. No i są polonica – klienci Tarasa oraz jeden z bohaterów plus wzmianki o polskich kamienicach z mieszkaniami wysokimi na cztery metry.
Jednym słowem świetna, odstresowująca powieść o Lwowie i jego zwykłych mieszkańcach, napisana z nostalgią, humorem i niesamowitą życzliwością. Od razu – gdyby nie wojna – chciałoby się pojechać tam (koniecznie pociągiem) i pochodzić po ulicach i knajpach, licząc na spotkanie z Andriejem Kurkowem lub Jurijem Wynnyczukiem, a najlepiej z nimi obydwoma razem.
A skąd tam się wziął Jimi Hendrix – warto przeczytać.
Przeczytane w ramach marcowego wyzwania LC – książka zza wschodniej granicy

Kolejna ciekawa, postmodernistyczna powieść o Lwowie. Tym razem wyłącznie współczesna, do tego z dość dużym ładunkiem humoru, niemal brytyjskiego.
Szybko można przyzwyczaić się do bohaterów, z których żaden nie otarł się nawet o lokalny mainstream. Felczer-kombinator, pracownica kantoru z nietypową alergią, były fryzjer, podstarzały hipis – oświetleniowiec,...

Od 1991 Lwów wchodzi w skład niepodległej Ukrainy. Wraz z ZSSR przeminął komunizm i jest kapitalizm. Miało być pięknie a jest inflacja, drożyzna i bezrobocie. Żeby jakoś przeżyć trzeba wykazać się dużą pomysłowością. Bohaterami powieści są zwykli ludzie uczestniczący w niezwykłych przygodach. Sytuacje, które mogłyby się zdarzyć przeplatają się z fantazją. Mistrzowskie sylwetki bohaterów, dużo humoru.
Przeczytaj koniecznie!

PS. Ciekaw jestem, czy "samochodowe zabiegi lecznicze" jednego z bohaterów powieści to prawda czy fikcja.

Od 1991 Lwów wchodzi w skład niepodległej Ukrainy. Wraz z ZSSR przeminął komunizm i jest kapitalizm. Miało być pięknie a jest inflacja, drożyzna i bezrobocie. Żeby jakoś przeżyć trzeba wykazać się dużą pomysłowością. Bohaterami powieści są zwykli ludzie uczestniczący w niezwykłych przygodach. Sytuacje, które mogłyby się zdarzyć przeplatają się z fantazją. Mistrzowskie...

Byliście we Lwowie? Jeśli nie, to straciliście naprawdę wiele! Samo stare miasto zapiera dech w piersiach - stare kamienice, klimatyczne uliczki, urokliwe kawiarnie z najpyszniejszymi słodyczami w tej części Europy i stragany, na których można kupić wszystko (dosłownie!). Ale prawdziwym sercem Lwowa są ludzie - Ukraińcy i Polacy, niektórzy z nich pamiętają naprawdę odległe czasy...
𝗔𝗻𝗱𝗿𝗶𝗲𝗷 𝗞𝘂𝗿𝗸𝗼𝘄 zabrał mnie w niesamowitą, pełną przedziwnych wydarzeń podróż do Lwowa, w której realizm i zwyczajność przeplatają się z fantazją!
•
We Lwowie dzieją się dziwne rzeczy. I nie mam wcale na myśli nadgarstka Jimiego Hendrixa, który złożono w symbolicznym nagrobku (KGB, hipisi i te sprawy, wiadomo!) na Cmentarzu Łyczakowskim. Nad miastem pojawiają się mewy, a w powietrzu unosi się charakterystyczny zapach morza...
•
„Jimi Hendrix we Lwowie” to jednak z najmniej oczywistych książek jakie miałam okazję czytać. I jestem nią zachwycona! Lekkie, zabawne i zamaszyście pióro Autora jest jak magiczna różdżka - wszystko, co wychodzi spod niego wydaje się być na granicy rzeczywistości. Niesamowicie spodobał mi się styl, w jakim Kurkow przedstawia fabułę powieści i kreuje bohaterów. Każdy z nich jest wyjątkowy, to istna plejada charakterów - hipisi, byli oficerowie KGB, typki spod ciemnej gwiazdy. I najważniejszy (moim zbadaniem) bohater, Lwów! Miasto, które żyje, którego serce bije w charakterystycznym rytmie. Miasto, które ma szczególna historię - piękną i równocześnie przerażającą, w którego ciemnych uliczkach drzemią sekrety, o jakich nie śniło się nikomu... Czułam zapach ulic, po których przechadzali się bohaterowie; oczami wyobrazi widziałam każdy, nawet najdrobniejszy szczegół, który został opisany w sposób tak niesamowity, że można pomylić go z obrazem! Szaleństwo, prawda? Ale taka właśnie jest powieść „Jimi Hendrix we Lwowie”.
Jedyna w swoim rodzaju! Piękna w każdy możliwy sposób! Uwielbiam...kocham tę książkę!

Byliście we Lwowie? Jeśli nie, to straciliście naprawdę wiele! Samo stare miasto zapiera dech w piersiach - stare kamienice, klimatyczne uliczki, urokliwe kawiarnie z najpyszniejszymi słodyczami w tej części Europy i stragany, na których można kupić wszystko (dosłownie!). Ale prawdziwym sercem Lwowa są ludzie - Ukraińcy i Polacy, niektórzy z nich pamiętają naprawdę odległe...