Ta książka chyba od początku miała opowiadać o historii, z tym, że była to historia zupełnie najnowsza. To znaczy taka, która stała się tydzień, miesiąc czy dwa temu. Dziś to już jest prawdziwa historia bo minęło prawie 50 lat.
Jeździłem tą trasą codziennie przez 5 lat praktycznie od jej początku przy Rondzie Wiatraczna aż do Waryńskiego, czyli pokonywałem pewnie 80% jej długości. Nie zdawałem sobie wtedy sprawy, że to jest jeszcze "dziecko" bo nie osiągnęła jeszcze wieku nastolatka. Ale już trudno było sobie wyobrazić miasto bez niej.

To miała być książka dla młodzieży, ale bardzo dobrze się zestarzała - dziś może być uważana niemal za kluczowy dokument historyczny. Jedyna jej słabość to fakt, że Sigalin nie miał pióra lekkiego jak pióro Wańkowicza. Akurat Mel przyszedł mi do głowy w sposób oczywisty, bo analogie ze "Sztafetą" wręcz się narzucają.

Dziś wielkie inwestycje chyba nam spowszedniały. Jeszcze uruchomienie metra cieszy się dużym zainteresowaniem mieszkańców, ale to już nie jest taka radość i takie zaangażowanie, jak inwestycje oddawane w II RP i w PRL-u. Chyba szkoda.

Ta książka chyba od początku miała opowiadać o historii, z tym, że była to historia zupełnie najnowsza. To znaczy taka, która stała się tydzień, miesiąc czy dwa temu. Dziś to już jest prawdziwa historia bo minęło prawie 50 lat.
Jeździłem tą trasą codziennie przez 5 lat praktycznie od jej początku przy Rondzie Wiatraczna aż do Waryńskiego, czyli pokonywałem pewnie 80% jej...