"Szczera książka"
Autor na samym początku zaznacza, że nie umie dobrze pisać, mimo to spróbuje. Dobrze, że się nie poddał. Nie mamy przed sobą wysokiej klasy dzieła literackiego, ale bardzo szczere wspomnienia, które się bardzo dobrze czyta. Książka nie była (chyba) poddana korekcie, stąd możemy w jej środku odnaleźć dziwaczne formy niektórych słów. Dla mnie to jeszcze dowód, że mamy do czynienia z prawdziwym dokumentem, a nie koloryzowaną bajką.
Autor pisze tak jak mu dyktuje serce. Możemy zobaczyć i poczuć świat w którym powstawał sukces zespołu Magnus.
Wypowiedzi mimo swojej prostoty i oszczędności objętości, są pełne przemyśleń i można zastanowić się nad wieloma faktami. To bardzo dobrze, że lektura zmusza do myślenia.
Dużym plusem jest trend moralizatorski Roba. Nie "gwiazdorzy" on, tak jak inni i wskazuje na błędy, których inni nie powinni powtarzać. Za przykład podam używki.
Dobrze opowiedzianej historii towarzyszą zdjęcia z "życia wzięte", materiały prasowe i inne.
Lektura pełna życia w dosłownym tego słowa znaczeniu. Fani i siedzący w metalu obowiązkowo, reszta też niech spróbuje. Nie zawiedziecie się... bo to kawał dobrej i szczerej książki.

"Szczera książka"
Autor na samym początku zaznacza, że nie umie dobrze pisać, mimo to spróbuje. Dobrze, że się nie poddał. Nie mamy przed sobą wysokiej klasy dzieła literackiego, ale bardzo szczere wspomnienia, które się bardzo dobrze czyta. Książka nie była (chyba) poddana korekcie, stąd możemy w jej środku odnaleźć dziwaczne formy niektórych słów. Dla mnie to jeszcze...