Całkiem przyjemna obyczajówka. Czasami trochę naiwna, przewidywalna, czasami ciut odrealniona, ale ogólnie całkiem dobrze siedzimy czas na lekturze.

Całkiem przyjemna obyczajówka. Czasami trochę naiwna, przewidywalna, czasami ciut odrealniona, ale ogólnie całkiem dobrze siedzimy czas na lekturze.

Przeczytałam w jeden wieczór. mimo że temat banalny ale wciąga.

Przeczytałam w jeden wieczór. mimo że temat banalny ale wciąga.

dawno już nie czytałam nie-kryminału, ksiązki, która wciągnęła mnie. Trudno było się oderwać. Końcówka.... trochę niejasne losy jednej z bohaterek, Agaty. Polecam!

dawno już nie czytałam nie-kryminału, ksiązki, która wciągnęła mnie. Trudno było się oderwać. Końcówka.... trochę niejasne losy jednej z bohaterek, Agaty. Polecam!

Dla mnie lekka i przyjemna książka. Z ciekawymi tematami dot bioenergii, magii. Dobre tempo akcji, brak rozwlekajacych opisów i retrospekcji, których bardzo nie lubię. Polecam

Dla mnie lekka i przyjemna książka. Z ciekawymi tematami dot bioenergii, magii. Dobre tempo akcji, brak rozwlekajacych opisów i retrospekcji, których bardzo nie lubię. Polecam

Wysłuchałem tego do końca (22,05 min.),chyba tylko dlatego, żeby się dowiedzieć, skąd takie dobre oceny; no i nie wiem.
Może gdybym sam przeczytał ..., ale lektorka Agnieszka Cielesz - rodzina ? - od początku mnie irytowała, zbyt egzaltowanym tonem, oraz sztuczną interpretacją sytuacyjną i pomimo że się starała, czuć było amatorszczyznę.
Natomiast Ewa Cielesz, opisała w tej historii tzw. prawdy objawione w zachowaniach ludzi, momentami dialogi były przesłodzone, momentami banalne, czy wręcz sztuczne, ot takie komunały.
I jeszcze te tarocistki-uzdrowicielki-czarodziejki - ech; no ale jak ktoś wierzy, że duże dawki witaminy C uleczą raka, to i w te cudowne uzdrowienia uwierzy.
Co tam jeszcze się się działo ? - najkrócej - same pasma nieszczęść, można popaść w melancholię, albo załapać deprechę.
Ok, już się nie znęcam; po prostu nie moja bajka.

Wysłuchałem tego do końca (22,05 min.),chyba tylko dlatego, żeby się dowiedzieć, skąd takie dobre oceny; no i nie wiem.
Może gdybym sam przeczytał ..., ale lektorka Agnieszka Cielesz - rodzina ? - od początku mnie irytowała, zbyt egzaltowanym tonem, oraz sztuczną interpretacją sytuacyjną i pomimo że się starała, czuć było amatorszczyznę.
Natomiast Ewa Cielesz, opisała w...

"Wiedźmy" są całkiem dobrze skonstruowane narracyjnie, akcja rozwija się do pewnego momentu wiarygodnie, wartko, ukazując koleje losu trzech, doświadczających różnego rodzaju trudności życiowych- bohaterek. Ponieważ są to młode kobiety na drodze dwóch pojawiają się mężczyźni, których pełne nadziei -poślubiają.Nie szkodzi, że jedna robi to w konwencji Kopciuszka, który odnalazł księcia z bucikiem, druga niejako pod wpływem rodzinnej i społecznej presji( bo przecież dziewczyna gdy zdobyła dyplom i pracę powinna wyjść za mąż... ). I możliwe, że dałoby się to czytać w małych dawkach, do poduszki gdyby nie wyjątkowy "dar" autorki polegający na posługiwaniu się stereotypami, trywializowaniu złożonych zagadnień, na umiejętnym jak w renomowanej agencji reklamowej mieszaniu prawd, półprawd i opinii a na koniec polewaniu wszystkiego "ezoterycznym"sosem złożonym z irracjonalnych przekonań.
Stereotypy -każda panna znajdzie swego "kawalera" i każdej jak się postara pisane szczęście u jego boku-nieistotne, że jedna jest dzieckiem alkoholika porzuconym przez matkę, a druga niedojrzałym dzieciakiem rozpieszczonym przez wszystkich dorosłych w rodzinie.Musi być big love, ślub też. Szczęścia dopełni\ą dziecko\ci. Hm... różnie z tym bywa bo DDA nie bardzo potrafią skupić się na czyichkolwiek potrzebach poza własnymi, a i dzieci mimo metrykalnej dorosłości rzadko pragną potomstwa, szczególnie rzadko ma to miejsce kiedy nie kochają potencjalnego ojca. A miłość jak nie w biurze i na przystanku spotkać można... w Internecie !Jak już z kimś odbędziemy kilka (dosłownie!) rozmów na czacie warto podać adres, zaprosić go do domu i ...zaproponować nocleg. Ufffff... ciężko -na miejscu autorki mocno trzymałabym kciuki żeby nie czytały tego osoby poszukujące partnera. Bo takie sytuacje jak opisane spotkanie Marcina i Olgi zdarzają się od wielkiego dzwonu.Za rzadko żeby uznać je za prawidłowość.
"W życiu nie ma środka -kochaj, rządź i dziel" chciałoby się rzec spojrzawszy na psychologiczną charakterystykę bohaterów "Wiedźm"- albo ktoś jest biały albo czarny: zły wielbiciel, doktor zły, teściowa zła, ojciec zły. Dobra- wróżka ! Narzeczony czy małżonek też nie pozostawiają do życzenia. To by było na tyle w kwestii psychologicznych podstaw budowania postaci.
Trywializowanie - jak tu dodać "magii" do czegoś co nie bardzo chce się kręcić -może by tak jedna z bohaterek doznała ...opętania? A potem się od niego sprawnie uwolniła za pomocą no przecież nie psychiatry i terapeuty tylko wiedźmy, renomowanej. Plus mieszanie świata żywych i umarłych w sposób gorzej niż prymitywny: a to przedmioty spadają, a to chłód się wdziera do pokoju, a to kot doznaje ataków szaleństwa, a to czarny upiór spada we śnie na ofiarę. Dramat. Jestem najdalsza od kpin -to jest po prostu fatalnie uproszczone i sfabularyzowane- w każdym horrorze widać takie sceny. No, ale "Wiedźmy" to nie horror, a pozycja która ma pokazać Czytelnikom, że świat jest znacznie bardziej skomplikowany niż się nam wydaje. W interpretacji pani Cielesz jest jedynie poplątany i złożony z wytworów wyobraźni, pobożnych życzeń i lęków na przemian, tworząc w efekcie mieszankę tyleż wybuchową co niestrawną.
Manipulacje -czyli początek wiarygodny, a potem pociąg się rozpędza i jeeeeeeeeeeedzie w kierunku "nienazwanego". Pytanie kto go zatrzyma? Czy może mamy patrzeć jak przemyka przed oczami i nie zastanawiać się dokąd zmierza ?Podobnie tworzy się reklamy -trochę ekspertyz, trochę opinii konsumentów, trochę marzeń i wizualnego piękna i już klient wyciaga portfel:)
Oto przykłady: tak, nasze zdrowie zależy od sposobu w jaki się odżywiamy, również od tego, czy potrafimy zachować higienę psychiczną. Czy tylko ?Oczywiście,że nie-są jeszcze obciążenia genetyczne, jest zanieczyszczone środowisko, są złe nawyki, nie tylko żywieniowe. "Uzdrowiciel" pardon naturopata jednak o tym nie powie-sprzeda natomiast własną dietę, mieszankę ziół i wykona "zabieg ". Czy zdrowym odżywianiem można powstrzymać rozwój chorób w tym wady serca i zaawansowanego nowotworu?Nie. Czy podobne działanie ma pozytywne myślenie? Owszem, od dobrego nastroju, unikania negatywnych emocji i myśli zależy nasz subiektywny odbiór swojego stanu zdrowia i świata w ogóle, ale nie spowoduje to zmiany wyników badań, nie poprawi zdrowia w mierzalnych aspektach. Każdy z nas czasem doznaje porażek i problemów i bywa, że jesteśmy nieludzko wręcz zmęczeni próbami poradzenia sobie z nimi. Ale czy pozostawienie spraw swojemu biegowi, wyciszenie myśli i oczekiwanie na rozwój wypadków doprowadzi do zmiany sytuacji życiowej?Choć na pozór wygląda to na praktykowany w medytacjach zen i wewnętrzny bezgłos -niestety nie. Te praktyki pomogą się zrelaksować i uspokoić myśli, a może nawet tętno, ale problemów nie rozwiążą. I tak dalej i tak dalej. Czy tzw. naturopaci rzeczywiście przywracają zdrowie za pomocą balansowania energii ?Czy uprzedzają, że nie leczą, a zachowanie kontaktu z lekarzem jest niezbędne ?Czy rogi jelenia, esencje Bacha, czarcie pazury, rumianek i lebiodka są skuteczniejsze od leków nabytych w aptece? Obawiam się, że i tu autorka "popłynęła"albo -nie wiem co gorsze -ma czarno -biały, a przez to zbyt idealistyczny obraz sytuacji. Lekarz nie pomaga -czasem wystarczy, że nie pomaga natychmiast zatem do naturopaty czy uzdrowiciela. Pomysłów wiodących do rozwikłania stworzonego bałaganu, włącznie z poleganiem na opinii wróżki w kwestii pozbycia się materialnych podstaw bytu (apteka !) ani tego, że najgorzej i najciężej życie doświadczyło jedyną sceptycznie nastawioną do "złożoności" świata - i jego ezoterycznych aspektów -bohaterkę- nie będę nawet komentować - bo nie warto. Trudno wskazać gdzie dokładnie opowieść o duchowych wyzwaniach i rozterkach trzech kobiet zamienia się w coś na kształt prania mózgu -pewnie gdzieś pomiędzy wskazanymi zabiegami -ale niestety to czyni. Że fabuła i narracja nie są głosem autorki ? Dyskutowałabym.
Ogółem więc napisane są "Wiedźmy" kiepsko bo pobieżnie, bez szacunku dla Czytelnika za to z dużym "ideologicznym" zacięciem.

"Wiedźmy" są całkiem dobrze skonstruowane narracyjnie, akcja rozwija się do pewnego momentu wiarygodnie, wartko, ukazując koleje losu trzech, doświadczających różnego rodzaju trudności życiowych- bohaterek. Ponieważ są to młode kobiety na drodze dwóch pojawiają się mężczyźni, których pełne nadziei -poślubiają.Nie szkodzi, że jedna robi to w konwencji Kopciuszka, który...

142/2022 (A)

142/2022 (A)

Tytuł i opis "sugeruje", że książka będzie dotyczyć "ezoteryki" a w moim odczuciu jest to książka o życiu...Nic nie trwa wiecznie...

Tytuł i opis "sugeruje", że książka będzie dotyczyć "ezoteryki" a w moim odczuciu jest to książka o życiu...Nic nie trwa wiecznie...

Rozpoczynając rano tę książkę nie myślałam, że skończę ją wieczorem. Było kilka wzruszeń, kilka zaskoczeń i mistrzowskie ukazanie ludzkich ,,charakterków ". Polecam!

Rozpoczynając rano tę książkę nie myślałam, że skończę ją wieczorem. Było kilka wzruszeń, kilka zaskoczeń i mistrzowskie ukazanie ludzkich ,,charakterków ". Polecam!

Przemęczyłam....

Przemęczyłam....