Spodziewałam się czegoś lepszego. Wiązałam z tą książką zbyt duże nadzieje. Była to dosyć smutna i niepokojąca książka. Kompletnie nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy, że cała historia powędruje w tę stronę. Odnoszę jednak wrażenie, że zdecydowanie bardziej spodobałaby mi się gdybym była młodsza.

Spodziewałam się czegoś lepszego. Wiązałam z tą książką zbyt duże nadzieje. Była to dosyć smutna i niepokojąca książka. Kompletnie nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy, że cała historia powędruje w tę stronę. Odnoszę jednak wrażenie, że zdecydowanie bardziej spodobałaby mi się gdybym była młodsza.

Zapowiadała się naprawdę fajna książka, ale zaskoczyłam się tym co otrzymałam- fantastykę, która jednak nie do końca była dopracowana. Najbardziej widać to po zakończeniu, bo wydaje się trochę takie puste. Mimo to szybko się ją czytało i była po prostu ok.

Zapowiadała się naprawdę fajna książka, ale zaskoczyłam się tym co otrzymałam- fantastykę, która jednak nie do końca była dopracowana. Najbardziej widać to po zakończeniu, bo wydaje się trochę takie puste. Mimo to szybko się ją czytało i była po prostu ok.

Mam mieszane uczucia co do tej książki, początek był inny niż te dotychczas przeze mnie czytane, natomiast im dalej tym bardziej absurdalnie mam wrażenie. Niby książka mówi o wielu emocjach ale wydają mi się one być takie puste po prostu. Ostatnie kilkadziesiąt stron to już w ogóle szczyt absurdu, dodatkowo historia nie pozostawiła mnie z żadną refleksją.

Mam mieszane uczucia co do tej książki, początek był inny niż te dotychczas przeze mnie czytane, natomiast im dalej tym bardziej absurdalnie mam wrażenie. Niby książka mówi o wielu emocjach ale wydają mi się one być takie puste po prostu. Ostatnie kilkadziesiąt stron to już w ogóle szczyt absurdu, dodatkowo historia nie pozostawiła mnie z żadną refleksją.

Książka raczej dla zagubionych nastolatków, o ważnych dla nich emocjach. Dla dojrzałych rodziców, jakieś takie skomplikowanie za proste.

Książka raczej dla zagubionych nastolatków, o ważnych dla nich emocjach. Dla dojrzałych rodziców, jakieś takie skomplikowanie za proste.

Z początku miałam wielkie nadzieje co, do tej książki, jednak później okropnie się rozczarowałam.
Wymyślony świat i miasteczko o nazwie Niedaleko, tak podobne do Dalej, w którym wychowywała się Magpie Lewis. Stworzyła je właśnie ona, a później opanowała ją żądza władzy nad zdarzeniami i osobami. Nawet jej podświadomy i również przez nią wymyślony przyjaciel Tu nazwał ją "małą materialistką", kiedy zapragnęła zabrać ze sobą pieniądze do prawdziwego świata i uważam, że to słuszne stwierdzenie, ponieważ chciała kierować wszystkim i wszystkimi, którzy stali na jej drodze. Owszem, jest to opowieść o zranionej dziewczynie, która widziała nagiego ojca z inną kobietą, a nawet była to jej własna ciotka, jednakże to wcale nie powód do "zabijania go", zemsta to nie rozwiązanie, a tak jest to ukazane w tej książce.
Mimo to podziwiam w Margaret jej wyobraźnię. Sama również dużo piszę i tworzę, więc chciałabym kiedyś zobaczyć na własne oczy ten świat, może nauczyłabym się też czegoś - np. tego jak stworzyć coś tak rzeczywistego, jak ona.

Z początku miałam wielkie nadzieje co, do tej książki, jednak później okropnie się rozczarowałam.
Wymyślony świat i miasteczko o nazwie Niedaleko, tak podobne do Dalej, w którym wychowywała się Magpie Lewis. Stworzyła je właśnie ona, a później opanowała ją żądza władzy nad zdarzeniami i osobami. Nawet jej podświadomy i również przez nią wymyślony przyjaciel Tu nazwał ją...

Ucieleśnienie młodego Stephens Kinga w najlepszym wydaniu. Niezwykle niepokojąca historia przyprawiająca o zawrót głowy" - to słowa Kirkusa Reviews o najnowszej powieści młodzieżowej Katriny Leno.

"Jedna sroka smutek wróży" przedstawia życie nastoletniej Mags, której życie z dnia na dzień legło w gruzach.
Już nic nie jest takie samo. I nie będzie!
Rodzice rozstali się z hukiem, matka dziewczyny smutki, niepowodzenia i upokorzenia topi w alkoholu. Starsza siostra wyprowadza się z domu, a tym samym urywa wszelkie kontakty z rodziną. Nie chce angażować się w rodzinne dramaty.
Żeby tego było mało, jej najlepsza przyjaciółka przekreśla ich relacje po pewnym przykrym incydencie na imprezie u kumpla ze szkoły.

Samotność, wyalienowanie przez wszystkich doprowadza Mags do rozpaczy, jedyną ucieczką przed okrutną rzeczywistością staje się jej żółty notes. Gdzie słowem maluje idealnie wykreowaną krainę o nazwie "Niedaleko". To kopia doskonała jej nieidealnego życia. Zaciszne, bezpieczne miejsce, gdzie znowu ma pełną, szczęśliwą rodzinę, siostrę i przyjaciółkę przy sobie a impreza u Brandona nigdy nie miała miejsca.
Dla naszej bohaterki "Niedaleko" to próba ucieczki, chęć uwolnienia się od problemów okrutnej i niesprawiedliwej rzeczywistości. Ale kiedy świat idealny zaczyna przenikać się ze światem rzeczywistym, zaczynają się problemy. Który świat wygra? Co stanie się z nasza bohaterką? Okazuje się, że Magpie (Mags) może wszystko! Nie ma ograniczeń! Może nawet dokonać zemsty! Zemsty, której nikt nie zapomni. A na przeprosiny, wybaczenie jest już za późno!

Problemy z dorastaniem , burza hormonów, milosne wzloty i upadki, przyjaźń na dobre i złe. Pamiętacie te czasy? Nie wiem jak moja mama ze mną wytrzymywała.
Życie nastolatka potrafi być dokuczliwe i nieprzewidywalne. Autorka do tej wybuchowej mieszanki dodała smutek, rozgoryczenie spowodowane rozpadem rodziny, zerwanie długoletniej przyjaźni, prześladowania i wykluczenie ze społeczności szkolnej. Alkoholizm członka rodziny a także przemoc seksualną. To chyba zbyt dużo dla nastolatki. Nie sądzicie?

"Jedna sroka smutek wróży"
To opowieść o osamotnieniu, wyalienowaniu i milczeniu, które musiało zostać przerwane bez względu na konsekwencje.
To opowieść o zemście na tych, którzy zranili Mags.
Czy główna bohaterka zrozumie, że świat czasami zawodzi , ale gniew , chęć zemsty i przemoc nie są dla nas najlepszymi doradcami?
Katrina Leno inspirowała się kultową historią mistrza grozy Stephena Kinga ". Ale całość poprowadziła po swojemu, nadając współczesny wydźwięk całej tej historii.
Dobry pomysł na fabułę, stworzenie równoległego świata, który jest tylko i wyłącznie ograniczony wyobraźnią głównej bohaterki. Wiele zawiłych, zagmatwanych zwrotów akcji, dobrze wykreowani bohaterowie.
Odpowiedzi na zadawane przez Ciebie pytania, będą zależały od twoich spostrzeżeń i emocji podczas lektury.
Na zakończenie dodam, że "Jedna sroka, smutek wróży" to książka z tych, które sam musisz przeczytać, by sprawdzić czy Ci się spodoba.

Ucieleśnienie młodego Stephens Kinga w najlepszym wydaniu. Niezwykle niepokojąca historia przyprawiająca o zawrót głowy" - to słowa Kirkusa Reviews o najnowszej powieści młodzieżowej Katriny Leno.

"Jedna sroka smutek wróży" przedstawia życie nastoletniej Mags, której życie z dnia na dzień legło w gruzach.
Już nic nie jest takie samo. I nie będzie!
Rodzice rozstali się z...

Na początku była nawet przystępna, ostatnie 100 stron moim zdaniem bardzo absurdalne, ale jak kto woli ;)

Na początku była nawet przystępna, ostatnie 100 stron moim zdaniem bardzo absurdalne, ale jak kto woli ;)

Nie tego się spodziewałem. Nastawiłem się na coś dla mnie szalonego porównywalnie do wizyty w McDonald’s, a otrzymałem szaleństwo innego rodzaju. Wyszło na dobre. „Jedna sroka smutek wróży” to nie thriller/ horror, a dotknięta obłędem opowieść o dziewczęcym wchodzeniu w dorosłość. Bezwzględni szkolni rówieśnicy, skąpana w beznadziei rzeczywistość domowa, start w kobiecość przypominający bieg na orientację z workiem zarzuconym na głowę i wyobraźnia wspomagana uderzającym w tętnice alkoholem- jedyna możliwa w tym przypadku furtka do świata, w którym możemy odsapnąć, złapać oddech i posiadać własny głos. Okrutna młodzieżówka solidnie zachlapana szlamem z hormonalnych chmur burzowych okresu dojrzewania.

Nie tego się spodziewałem. Nastawiłem się na coś dla mnie szalonego porównywalnie do wizyty w McDonald’s, a otrzymałem szaleństwo innego rodzaju. Wyszło na dobre. „Jedna sroka smutek wróży” to nie thriller/ horror, a dotknięta obłędem opowieść o dziewczęcym wchodzeniu w dorosłość. Bezwzględni szkolni rówieśnicy, skąpana w beznadziei rzeczywistość domowa, start w kobiecość...

Życie nastoletnich dziewcząt potrafi być dokuczliwe. Problemy dorastania, pierwsze miłosne wzloty i upadki, przyjaźnie na śmierć i życie, które nagle obracają się w pył... Burza hormonów nie ułatwia zadania, ale jedynie podbija stawki przetrwania z dnia na dzień. Katrina Leno jednak dodała do tej wybuchowej mieszanki smutną rzeczywistość – rozpadającą się rodzinę pogrążoną w chaosie i samotność po traumie, od której nastoletnie dziewczyny nie mogą i nie umieją się same uwolnić. Autorka stworzyła jednak możliwość ucieczki – wyobrażony świat, który ożywa, by ze sztucznej, bajkowej krainy przerodzić się w żywe oblicze zemsty.

Początek powieści "Jedna sroka smutek wróży"nie przygotowuje czytlenika na to, co wydarzy się wkrótce. Na zniszczenie i rozpacz, które obudzą nieznane dotąd w nastolatce siły. Nie będzie miejsca na przeprosiny, na wybaczenie. Na to jest już za późno, gdy dorastająca dusza została strzaskana, a ciało zranione. Kto z Was pomyślał o "Carrie" Stephena Kinga, ten idzie dobrym tropem. Widać, że Katrina Leno inspirowała się kultową historią mistrza grozy, ale całość poprowadziła po swojemu i nadała współczesny, zaskakującay kierunek.

Przed Wami opowieść o wykluczeniu, o osamotnieniu w bólu, o milczeniu, które musiało zostać przerwane bez względu na konsekwencje.

Życie nastoletnich dziewcząt potrafi być dokuczliwe. Problemy dorastania, pierwsze miłosne wzloty i upadki, przyjaźnie na śmierć i życie, które nagle obracają się w pył... Burza hormonów nie ułatwia zadania, ale jedynie podbija stawki przetrwania z dnia na dzień. Katrina Leno jednak dodała do tej wybuchowej mieszanki smutną rzeczywistość – rozpadającą się rodzinę pogrążoną...

Mam duży problem z oceną tej książki. Nastawiałam się na coś innego, bo sam opis sugerował à la thriller młodzieżowy. Dostałam powieść bardzo dziwną. Naprawdę nie wiem, co napisać o tej pozycji. Może zacznę od plusów. Pomysł na fabułę był genialny - stworzenie równoległego świata, który jest ograniczony tylko wyobraźnią głównej bohaterki, a także późniejsze głosy, jakie słyszy Magpie. Podobało mi się również wykorzystanie staroangieskiej rymowanki o srokach - rozdziały zaczynają się od kolejnych jej wersów, a główna bohaterka ma pseudonim Magpie (z ang. sroka). Ogromną zaletą jest przedstawienie różnorodności w postaciach drugoplanowych (osoba transpłciowa i homoseksualna),a także próba poruszenia ważnych tematów (alkoholizmu, przemocy seksualnej i zemsty). A teraz pociągnę wątek zemsty, jednocześnie omawiając minusy. Magpie stworzyła swój własny świat - Niedaleko, gdzie później będą działy się ważne dla fabuły rzeczy. Niestety, nie bardzo wyjaśnione są zasady tego miejsca, a bez spoilerów nie mogę powiedzieć, o co chodzi. Sam motyw zemsty też nie był jakoś dobrze podbudowany i zrealizowany. Nie czułam motywacji i gniewu Magpie. Nie wczułam się też w sytuację. Może gdyby autorka inaczej zbudowałą fabułę, miałabym inne odczucia. Chciałabym podyskutowac z kimś na temat tej książki, ale bez zdradzania całej fabuły jest to trudne. Mogę jeszcze ogólnie podsumować zakończenie: chotyczne, dziwne i niezbyt przemyślane. Miałam nadzieję, że będzie to najmocniejszy punkt całej powieści, niestety, myliłam się.
Na koniec pochwalę jeszcze tłumaczkę, Ewę Kleszcz, bo czytanie szło mi bardzo płynnie. Co do samej książki, moja ocena na ten moment to 2/5, jednak może ona kiedyś ulec zmianie.

Mam duży problem z oceną tej książki. Nastawiałam się na coś innego, bo sam opis sugerował à la thriller młodzieżowy. Dostałam powieść bardzo dziwną. Naprawdę nie wiem, co napisać o tej pozycji. Może zacznę od plusów. Pomysł na fabułę był genialny - stworzenie równoległego świata, który jest ograniczony tylko wyobraźnią głównej bohaterki, a także późniejsze głosy, jakie...