Sądzę, że mogę już nazwać się weteranką, jeśli chodzi o twórczość Magdaleny Majcher, bo "Port nad zatoką" to moja prawie dwudziesta książka tej autorki. Jak wypada ona na tle innych?

Adrianna po raz drugi odnajduje szczęście u boku tego samego mężczyzny - rok separacji sprawił, że uczucie małżonków znowu rozkwitło. Niestety idylla nie trwa wiecznie, a los odbiera głównej bohaterce to, co najważniejsze. Kobieta próbuje poradzić sobie z traumą, decydując się na kompletną zmianę otoczenia i przeprowadza się na Półwysep Helski.

Sama historia nie jest wymagająca, ale na pewno kiedy czyta się ją w jesienno-zimowych miesiącach, to aż żal ściska za serce, kiedy człowiek tęskni za szumem morza, piaskiem pod stopami oraz promieniami słonecznymi grzejącymi każdą część ciała. Niemniej ten morski klimat i delikatne poruszenie istotnych tematów to zbyt mało, bo jednak autorka tym razem poświęca więcej uwagi rozterkom miłosnym, tęsknocie za ukochaną osobą oraz budowaniu swojego życia na nowo na własnych warunkach. Całość w zasadzie nie wywarła we mnie żadnych emocji, jedynie zakończenie wzbudziło we mnie konsternację - rozum mówi, że to najlepszy rodzaj finału, jaki autorka mogła zaserwować, ale serce jednak cierpi.

Z przyjemnością poznałam kolejną odsłonę pisarki, chociaż nie ukrywam, że na pewno nie jest ona moją ulubioną. Uwielbiam Majcher za poruszanie trudnych tematów, o jakich inni często boją się pisać, a tutaj sporo mi zabrakło, abym mogła nazwać tę książkę "moją". Wiem, że autorkę stać na dużo więcej - wiadomo, słabsze tytuły też są potrzebne, także doceniam, ale czekam niecierpliwie na nasze kolejne spotkanie, licząc na to, że będzie bardziej udane.

Sądzę, że mogę już nazwać się weteranką, jeśli chodzi o twórczość Magdaleny Majcher, bo "Port nad zatoką" to moja prawie dwudziesta książka tej autorki. Jak wypada ona na tle innych?

Adrianna po raz drugi odnajduje szczęście u boku tego samego mężczyzny - rok separacji sprawił, że uczucie małżonków znowu rozkwitło. Niestety idylla nie trwa wiecznie, a los odbiera głównej...