"Żony policjantów" to kolejna z książek @majcher_magdalena które sprawiają że utwierdzam się w tym że "nigdy nie mów nigdy". Dlaczego? Nie czytam książek w formie wywiadów. Nie przepadam za taką formą, wolę powieści. A jednak Magda potrafiła mnie w swoją książkę tak wciągnąć, że zapomniałam o tym jak jest napisana, tylko czytałam, czytałam, każdy kolejny.
Książka składa się z kilkunastu wywiadów z żonami i członkami rodziny policjantów. Możemy przekonać się, jak wygląda życie z mundurowym "od kuchni", że nie każdy policjant jest zły, jak niektórzy próbują nam wmówić, ale też nie każdy powinien nim być.
Bardzo wartościowa książka, zwłaszcza dla tych, którzy chcą się dowiedzieć czegoś o policji z życia, a nie tylko z seriali kryminalnych, które nie zawsze mają odniesienie w rzeczywistości.

"Żony policjantów" to kolejna z książek @majcher_magdalena które sprawiają że utwierdzam się w tym że "nigdy nie mów nigdy". Dlaczego? Nie czytam książek w formie wywiadów. Nie przepadam za taką formą, wolę powieści. A jednak Magda potrafiła mnie w swoją książkę tak wciągnąć, że zapomniałam o tym jak jest napisana, tylko czytałam, czytałam, każdy kolejny.
Książka składa się...

Bardzo fajny pomysł na lekturę. Historie z życia wzięte, przedstawione z różnej perspektywy. Co prawda nic mnie specjalnie nie zaskoczyło, ale wszystkie wywiady interesujące i książkę czyta się błyskawicznie.

Bardzo fajny pomysł na lekturę. Historie z życia wzięte, przedstawione z różnej perspektywy. Co prawda nic mnie specjalnie nie zaskoczyło, ale wszystkie wywiady interesujące i książkę czyta się błyskawicznie.

"ŻONY MUNDOROWYCH. HISTORIE POLICYJNYCH RODZIN" - MAGDALENA MAJCHER
Czytałam tę książkę bardzo długo jak na tak krótką, ale czasem musiałam zrobić przerwę, pomyśleć, odpocząć od ciężkich tematów z wielu powodów, również osobistych.
Książka ma charakter reportażu, są to pytania zadawane przez autorkę poszczególnym osobom.
Są to żony policjantów, zarówno czynnych w różnych działach jak i w fazie spoczynku, na różnych zasadach, ale nie tylko są to żony, bo również pokazane jest to oczami dziecka - już dorosłego - policjanta, męża policjantki jak i rodzin, ogólnie. Ale to już musicie sami sprawdzić co i jak.
Jest to opowieść o pracy policji, ich zdolnościach, preferencjach, charakterze, jak i zmianach jakie dokonuje praca w Policji. Oprócz pracy i charakteru jaki mają policjanci i zachowaniu, pokazany jest trud noszenia ciężaru przez nich tego w czym uczestniczą, ale także ich rodziny, jak to się na rodzinach odbija i jak bardzo życie różni się od przeciętnych, zgodnych rodzin od rodzin "policyjnych". Gdzie jeden członek rodziny służy w Policji. Nie chce za dużo zdradzać, ale wiele można się dowiedzieć, szczególnie jak nie znało się za bardzo w ogóle tematu.
Autorka w sposób bardzo rzeczowy zadaje pytania i przedstawia poszczególne historie. Jacy są Ci nasi policjanci w pracy, po pracy, dla najbliższych, znajomych, a jacy są w pracy i jak wygląda ich praca - tego dowiemy się z tej książki, w niezawoalowany obraz, a prawdziwy i na faktach.
Oczywiście poza jedną jedyną bohaterką - żoną policjanta - wszyscy występują anonimowo, pod zmienionymi imionami i detalami, które mogły by ich rozpoznać ktoś kto ich choć trochę zna. Nie tylko rodzina, gdzie są czasem przedstawione fakty, które nie powinny ujrzeć światła dziennego, są zbyt osobiste, intymne i niepotrzebnie odkryte przed nimi mogły by narobić przykrości i szkody. Ale też dla znajomych, przyjaciół, sąsiadów itd czy nawet ci po drugiej stronie barykady jakim są przestępcy czy nawet koledzy z jednostki są zakryte to co mogło by ich rozróżnić, rozpoznać. . Nie oto chodzi, by ktoś z kimś skojarzył, ale by zobaczyć Policje i ich rodziny
w trochę innym świetle i jak to się mówi od kuchni.
Autorka kolejną książkę oddała na faktach.
Ciekawostką jest to, ze jest tu również odniesienie do jednej ze znanych historii przedstawionej w innej jej książce. Jakiej? TO już sami musicie odkryć .
Czy polecam? Tak, pomimo, że w pewnym momencie troszkę mnie zanudzała, gdyż bohaterka była inna, a fakty niemal identyczne, być może dla uwiarygodnienia historii, że to i to jest normą w takich rodzinach, a być może by ta jednak cieńsza książka nie była aż tak cienka i poszła do druku. Nie wiem jaki był zamysł autorki. Dla mnie powinno być więcej informacji, dłuższe wywiady albo więcej osób, z którymi przeprowadzała by wywiad, a mnie powtarzalności. Mogła być wzmianka, ze ta i ta i ta potwierdza, ze również tak ma, jest itd.
NO ale to już moje spostrzeżenia.


OCENA 09/10
37/24 ( 5/03)/ OBYCZAJ 27/24
DRAMAT 18/4/24 REPORTAŻ 1/24
ilość stron: 328
DATA wyd: 10.01.2024
czas przewidziany czytania: 4 h 32 min.
( podany czas jest szacowany przez wydawcę, choć czytam szybko totalnie się z tym nie zgadzam, są to za poważne tematy, by to tak przelecieć i już. )
Czas słuchania: brak audio na jakiekolwiek platformie
Anastazja
Skończona 04.03.2024 (czytana) 3/3

( zaczęta w lutym, czytana z przerwami)

"ŻONY MUNDOROWYCH. HISTORIE POLICYJNYCH RODZIN" - MAGDALENA MAJCHER
Czytałam tę książkę bardzo długo jak na tak krótką, ale czasem musiałam zrobić przerwę, pomyśleć, odpocząć od ciężkich tematów z wielu powodów, również osobistych.
Książka ma charakter reportażu, są to pytania zadawane przez autorkę poszczególnym osobom.
Są to żony policjantów, zarówno czynnych w różnych...

Książkę kupiłam ze względu na autorkę. Liczyłam na coś innego.
Tutaj mamy historie rodzin- jak każda. Nic nowego, nic odkrywczego.
Ta książka mogła nosić tytuł Żony przedstawicieli handlowych i byłoby to samo. Szanuję każdego policjanta za wykonywaną pracę ale To tylko ludzie- jak my wszyscy.
Czuję ogromny niedosyt

Książkę kupiłam ze względu na autorkę. Liczyłam na coś innego.
Tutaj mamy historie rodzin- jak każda. Nic nowego, nic odkrywczego.
Ta książka mogła nosić tytuł Żony przedstawicieli handlowych i byłoby to samo. Szanuję każdego policjanta za wykonywaną pracę ale To tylko ludzie- jak my wszyscy.
Czuję ogromny niedosyt

Po przeczytaniu czuje niedosyt. Autorka starała się pokazać różne perspektywy, niestety niektóre wywiady zlewały mi się. Nie był to stracony czas, jednak czegoś mi brakowało.

Po przeczytaniu czuje niedosyt. Autorka starała się pokazać różne perspektywy, niestety niektóre wywiady zlewały mi się. Nie był to stracony czas, jednak czegoś mi brakowało.

Raczej rzadko sięgam po reportaże ale się zdarza. Ta pozycja ciekawiła mnie głównie z powodu świetnej autorki. Treść raczej mnie niczym nie zaskoczyła ale również nie rozczarowała.

Raczej rzadko sięgam po reportaże ale się zdarza. Ta pozycja ciekawiła mnie głównie z powodu świetnej autorki. Treść raczej mnie niczym nie zaskoczyła ale również nie rozczarowała.

Drogi Czytelniku...

Tym razem zapraszam Was na recenzję troszkę nietypową, bo reportażu. Normalnie nie recenzuję powieści tego typu, lecz tym razem zrobiłam wyjątek.

1 pomysł? Jest.
12 wywiadów? Tak.
12 różnych historii? Jasne.
12 rozmówczyń (i rozmówca)? Obecni.
Jeden wspólny mianownik - życie u boku policjanta (i policjantki)? Pewnie.
Między innymi właśnie to znajdziemy w najnowszej książce Magdaleny Majcher pod tytułem „Żony mundurowych. Historie policyjnych rodzin”.
Jaki osiągnęła efekt? By poznać odpowiedź na to pytanie odsyłam do lektury, książki oczywiście.

Miło było dzięki wywiadom przenieść się do świata Justyny i Piotrka, Hanny, Karoliny i Artura, Wojtka, Agnieszki i Rafała, Angeliki, Kasi, Darii, Krystyny, Oli, Oli i Przemka, Michaliny i innych.

Na pewno zastanawiacie się jakie są moje odczucia po lekturze.
Już odpowiadam.

Po pierwsze, bohaterowie. Są bardzo dobrze wykreowani, zróżnicowani i dość interesujący, czułam się jakbym sama ich poznała po przeczytaniu tych kilku odpowiedzi na pytania. Autorka nie koloryzowała, przedstawiła codzienność i specyfikę pracy policjanta (i życie jego najbliższych) rzetelnie, takim jakim naprawdę jest.

Po drugie, styl. Książka, mimo iż jest to reportaż i zbiór wywiadów, napisana jest lekkim językiem, przystępnym dla każdego. To bardzo ułatwia, uprzyjemnia lekturę i sprawia, że czyta się ją bardzo szybko (powieść była zdecydowanie za krótka, 'pochłonęłam' ją zbyt szybko, fajnie byłoby gdybym mogła poznać jeszcze historie kilku rodzin, naprawdę mnie to zaciekawiło. Leci za to oczywiście plusik.

Po trzecie, sam pomysł na tę powieść. Autorka fajnie skleciła wszystko w całość. Myślę, że tego typu książka była potrzebna. Przedstawia specyfikę pracy policjanta i życia codziennego jego najbliższych (żony, matki, dzieci). Może dzięki niej niektórzy spojrzą na niektóre sprawy świeżym spojrzeniem, bez stereotypów.

Po czwarte, emocje. Nie zabraknie ich tu, gwarantuję.

Powieść nie jest lekką lekturą do poduszki.

Opowieść pokazuje, że życie u boku policjanta wcale nie jest łatwe, choć bywają i piękne chwile. Cóż, ile małżeństw, tyle historii.

Książka praktycznie czyta się sama. Historie naszych bohaterek i bohatera oczywiście wciągają, nawet bardzo i sprawiają, że czytelnik chce ich bliżej poznać (zwłaszcza niektórych).

Autorce bardzo dziękuję za fajną przygodę. :)
Dzięki niej oderwałam się od rzeczywistości i troszkę zżyłam się z naszymi personami.

Ogólna ocena - 9/10. :)
POLECAM, POLECAM, POLECAM.
Warto po nią sięgnąć.

Pozdrawiam, Iza.

Drogi Czytelniku...

Tym razem zapraszam Was na recenzję troszkę nietypową, bo reportażu. Normalnie nie recenzuję powieści tego typu, lecz tym razem zrobiłam wyjątek.

1 pomysł? Jest.
12 wywiadów? Tak.
12 różnych historii? Jasne.
12 rozmówczyń (i rozmówca)? Obecni.
Jeden wspólny mianownik - życie u boku policjanta (i policjantki)? Pewnie.
Między innymi właśnie to znajdziemy...

Autorka nie bała się poruszyć trudnych tematów, jej rozmowy z bliskimi policjantów są pełne emocji, również takich, o których ciężko mówić na co dzień. Magdalena Majcher starała się przybliżyć nam jak wygląda życie policjantów poza pracą, odpowiadając tym samym na pytanie "Czy policjantem się jest, czy tylko bywa?"

To trudny reportaż, angażujący czytelnika do głębi. Każda historia jest inna, jednak łączy je jedno. Emocje z jakimi muszą się mierzyć policjanci, a także ich bliscy. Codzienność, która poza pracą może okazać się inna niż ktoś mógłby sobie wyobrażać, miłość która przeskoczy każde ryzyko, która jest warta tego wszystkiego... I te o wiele trudniejsze dla mnie opowiadania, jak znana mi od dawna historia Anny Garskiej, zamordowanej z rąk męża, policjanta.

Całym sercem zachęcam Was do lektury. Magdalena Majcher sięgnęła po temat, który od zawsze mnie ciekawił i przedstawiła go z pełnym zaangażowaniem. Polecam!

Autorka nie bała się poruszyć trudnych tematów, jej rozmowy z bliskimi policjantów są pełne emocji, również takich, o których ciężko mówić na co dzień. Magdalena Majcher starała się przybliżyć nam jak wygląda życie policjantów poza pracą, odpowiadając tym samym na pytanie "Czy policjantem się jest, czy tylko bywa?"

To trudny reportaż, angażujący czytelnika do głębi. Każda...

"Żony mundurowych" to dwanaście wywiadów, dwanaście historii policyjnych rodzin. Autorka, która również jest żoną policjanta, przeprowadziła wywiady z żonami, partnerkami policjantów, córką milicjanta oraz mężem policjantki. Osoby udzielające wywiadów wystepują w książce anonimowo, oprócz znanej autorki kryminałów, Hanny Greń, która jest żoną emerytowanego policjanta.

Książka warta uwagi, polecam. Poznacie historie dobrych, ale i tych złych policjantów.

"Żony mundurowych" to dwanaście wywiadów, dwanaście historii policyjnych rodzin. Autorka, która również jest żoną policjanta, przeprowadziła wywiady z żonami, partnerkami policjantów, córką milicjanta oraz mężem policjantki. Osoby udzielające wywiadów wystepują w książce anonimowo, oprócz znanej autorki kryminałów, Hanny Greń, która jest żoną emerytowanego policjanta....

Nic odkrywczego, ale w sumie można przeczytać.

Nic odkrywczego, ale w sumie można przeczytać.