W swojej drugiej powieści Guy Haley z serii Herezji Horusa: Prymarchowie zmierzył się z konfliktem w sercu Kruczej Straży w Corax: Lord of Shadows. 27. Ekspedycja utknęła w martwym punkcie w próbach doprowadzenia Sodalicji Carinae - cywilizacji obejmującej tysiąc sztucznych księżyców - do uległości. Podczas gdy dowódca ekspedycji poprosił o pomoc Lordów Nocy, Corax odpowiada zamiast tego i jest zdeterminowany, aby odnieść sukces bez uciekania się do taktyki swojego brata Curze'go. Uparty opór Sodalicji zmusza Coraxa do eskalacji poziomu przemocy, podczas gdy w Kiavahr narasta konflikt, gdy niechęć do Guldenów przeradza się w rozlew krwi.

Haley przybija odpowiedni nastrój i ton Herezji Horusa z doskonałą równowagą akcji (niektóre typowo w ukryciu, ale zdecydowanie nie wszystkie) oraz refleksyjne, spokojniejsze chwile, z rozmowami Coraxa z Guillimanem jako szczególną atrakcją - na pierwszy rzut oka tych dwóch prymarchów są dzicy inaczej, ale okazuje się, że mają ze sobą więcej wspólnego, niż można by sobie wyobrazić. Ogólnie rzecz biorąc, jest to nieco inny styl badania postaci niż reszta dotychczasowej serii, ale okazuje się skuteczny w pokazywaniu możliwego do odniesienia konfliktu między ludźmi (pomimo jego postludzkiej natury) w obrębie prymarchy, który desperacko chce być kimś więcej niż tylko watażką.

W swojej drugiej powieści Guy Haley z serii Herezji Horusa: Prymarchowie zmierzył się z konfliktem w sercu Kruczej Straży w Corax: Lord of Shadows. 27. Ekspedycja utknęła w martwym punkcie w próbach doprowadzenia Sodalicji Carinae - cywilizacji obejmującej tysiąc sztucznych księżyców - do uległości. Podczas gdy dowódca ekspedycji poprosił o pomoc Lordów Nocy, Corax...