Jeżeli zastanawiałeś się jaka naprawdę byłaby Oleńka Billewiczówna czy Halszka Kurcewiczówna - ta książka jest dla ciebie.

Urszula Kicińska w swojej groźnie brzmiącej pracy dokonała wiwisekcji obyczajowości i mentalności kobiet żyjących w XVII w. Epoka ta zdawałoby się dobrze znana za sprawą Trylogii Sienkiewicza w rzeczywistości w zakresie życia codziennego kobiet jest enigmą.

Autorka opisuje nie tylko wyidealizowany obraz kobiety z kazań pogrzebowych. Przede wszystkim odnosi się do tego jak naprawdę wyglądała rola kobiety, jak kształtowała się jej pozycja czy status prawny. Ważną częścią książki jest również sama śmierć i rytuały z nią związane. Oprawa pogrzebów była doprawdy barokowa. Katafalki, epitafia, sobowtórzy zmarłych, lamenty i płacze. Szlachta umierała na bogato.
Na marginesie dodam, że lektura urywków kazań to nie tylko pouczające zajęcie, ale i krotochwilne. Jak bowiem pozostać poważnym gdy czyta się takie słowa księdza wygłoszone na pogrzebie - "niejedna małżoneczka tych czasów usłyszawszy, że jest kość z kości małżonka swego, staje kością w gardle jego".

Polecam. To świetna pozycja dla wszystkich chcących dowiedzieć się więcej o życiu naszych przodkiń.

Jeżeli zastanawiałeś się jaka naprawdę byłaby Oleńka Billewiczówna czy Halszka Kurcewiczówna - ta książka jest dla ciebie.

Urszula Kicińska w swojej groźnie brzmiącej pracy dokonała wiwisekcji obyczajowości i mentalności kobiet żyjących w XVII w. Epoka ta zdawałoby się dobrze znana za sprawą Trylogii Sienkiewicza w rzeczywistości w zakresie życia codziennego kobiet jest...