Hrabia Monte Christo

Lepsza niż część pierwsza, wreszcie coś się dzieje, hrabia dokonuje swego.

Lepsza niż część pierwsza, wreszcie coś się dzieje, hrabia dokonuje swego.

Krótko. Wspaniała

Krótko. Wspaniała

Nie spodziewałam się, że aż tak mi się spodoba. Jedyny zarzut to straszliwe rozciąganie historyjek i mało akcji z Edmundem.

Nie spodziewałam się, że aż tak mi się spodoba. Jedyny zarzut to straszliwe rozciąganie historyjek i mało akcji z Edmundem.

Nie bez powodu są pewne powieści uznane za klasyki, które przetrwały wieki. Naprawdę przyjemnie mi się czytało taką kobyłkę, aż się tego nie czuło. Wcześniej widziałam ekranizację, którą uznałam za ciekawy film, ale to tylko wierzchołek góry lodowej. Cała głębia znajduję się w kartach tej książki. Nie żałuję czasu spędzonego na lekturze tej powieści. Dla miłośników książek historycznych, takich jak ja, to coś ciekawego i wartego przeczytania.

Nie bez powodu są pewne powieści uznane za klasyki, które przetrwały wieki. Naprawdę przyjemnie mi się czytało taką kobyłkę, aż się tego nie czuło. Wcześniej widziałam ekranizację, którą uznałam za ciekawy film, ale to tylko wierzchołek góry lodowej. Cała głębia znajduję się w kartach tej książki. Nie żałuję czasu spędzonego na lekturze tej powieści. Dla miłośników książek...

Zamknięty, zdeptany, poniżony uchodzi z życiem. Już nie jest ten sam, już patrzy na świat inaczej. Ogarnięty zemstą, wykorzystuje swój majątek i stwarza swoje królestwo. Mimo swojej rzekomej perfekcji i nieskazitelności, popełnia kilka błędów.
Hrabia Monte Christo to nie tylko opowieść o Edmundzie, lecz o losach ludzi, którzy stworzyli go, "na nowo".
Ich losy dziwnie splatają się ze sobą, a to za sprawą dobrze obmyślonego planu...

Zamknięty, zdeptany, poniżony uchodzi z życiem. Już nie jest ten sam, już patrzy na świat inaczej. Ogarnięty zemstą, wykorzystuje swój majątek i stwarza swoje królestwo. Mimo swojej rzekomej perfekcji i nieskazitelności, popełnia kilka błędów.
Hrabia Monte Christo to nie tylko opowieść o Edmundzie, lecz o losach ludzi, którzy stworzyli go, "na nowo".
Ich losy dziwnie...

Kolejna książka klasyk, którą przeczytałam i jestem z siebie dumna. Jest dużo rzeczy, które chciałoby się napisać. Scena w więzieniu świetna dla mnie najlepsza. Niewinny człowiek, który w tym więzieniu przebywał niesłusznie. Dzięki pewnemu księdzu zdobył wiedzę, a później pieniądze. Książka warta uwagi jeszcze na misternie utkaną zemstę.
Na nie: długość, pełno imion i nazwisk i dłużyła mi się bardzo. Niekiedy nawet mnie nudziła. Całość biorąc pod uwagę polecam !!! I oczywiście przesłuchałam tą książkę również w audiobooku bo inaczej nie dałabym rady.

Kolejna książka klasyk, którą przeczytałam i jestem z siebie dumna. Jest dużo rzeczy, które chciałoby się napisać. Scena w więzieniu świetna dla mnie najlepsza. Niewinny człowiek, który w tym więzieniu przebywał niesłusznie. Dzięki pewnemu księdzu zdobył wiedzę, a później pieniądze. Książka warta uwagi jeszcze na misternie utkaną zemstę.
Na nie: długość, pełno imion i...

Jakież życie bywa zaskakujące i niesprawiedliwe, a może to nie życie, a ludzie ludziom zgotowali taki los. Kawał świetnej klasyki. Z ogromną przyjemnością sięgałam po kolejne rozdziały i tomy Hrabiego... Historia Edmunda wielokrotnie złamała mi serce, ale taki jest koszt czytania dobrych powieści.

Jakież życie bywa zaskakujące i niesprawiedliwe, a może to nie życie, a ludzie ludziom zgotowali taki los. Kawał świetnej klasyki. Z ogromną przyjemnością sięgałam po kolejne rozdziały i tomy Hrabiego... Historia Edmunda wielokrotnie złamała mi serce, ale taki jest koszt czytania dobrych powieści.

Niesamowita historia, niesamowity bohater.
Oparta na prostym motywie zemsty, ale za to jakiej! Wrażenie robi mnogość działań podjętych przez hrabiego w celu realizacji planu zemsty. Zadbano o najmniejszy szczegół. Każda postać jest ważna na którymś etapie opowieści

Dumas wiedział jak wzbudzić w czytelniku współczucie i ogromną sympatię dla Edmunda Dantesa już od pierwszych stron. Krzywdy jakich doznał on od świata sprawiają, że kibicujemy mu, choć na przestrzeni tych ponad 900 stron nie wszystkie działania Dantesa można uznać za jednoznaczne moralnie. Pojawia się pytanie: Jak daleko można się posunąć jeśli chodzi o zemstę?

Szczególnie mieszane uczucia miałam w stosunku do tego co stało się z prokuratorem Villefortem. Był chyba jedynym bohaterem (z trójki głównych winowajców zamknięcia Dantesa w twierdzy If), w którym czuło się wyraźnie, ogromne wyrzuty sumienia związane z popełnionymi czynami. Czynami oczywiście okropnymi.
Villefort był człowiekiem przesadnie ambitnym i sprytnym, a jednak słabym i paranoicznym, dbającym ponad wszystko o pozycję społeczną. Nie można jednak nie zauważyć, że szczerze kochał swoją córkę i pierwszą żonę. Dumas przedstawił prokuratora jako osobę żyjącą pod brzemieniem wielu wyrzutów sumienia, która odcięła się od ludzi emocjonalnie aby przede wszystkim zachować stanowisko i nie okazywać słabości.
Villefort ucieka w pracę aby zagłuszyć wspomnienia tego co zrobił by znaleźć się na szczycie hierarchii. Szczególnie uderzyła mnie jedna jego wypowiedź:

,,[H]aving sinned myself, and perhaps more deeply than others, I never rest till I have torn the disguises from my fellow-creatures, and found out their weaknesses. I have always found them; and more, I repeat with joy, I have always found some proof of human perversity or error. Every criminal I convict seems to me a living proof that I am not a hideous exception to the rest.

Co wyraźnie pokazuje jak postać Villeforta, żyjąc w utajonej pogardzie dla siebie samego, jako człowieka złego, uwielbia pracę gdzie może przekonać się o istnieniu innych ludzi podobnych sobie, którzy również nie są kryształowo czyści. W końcu lepiej cierpi się w grupie niż w samotności.

Podsumowując, myślę, że czytając Monte Christo za każdym razem można wychwycić inne niuanse, ciekawe zachowania bohaterów i wyciągać różnorodne wnioski.

Niesamowita historia, niesamowity bohater.
Oparta na prostym motywie zemsty, ale za to jakiej! Wrażenie robi mnogość działań podjętych przez hrabiego w celu realizacji planu zemsty. Zadbano o najmniejszy szczegół. Każda postać jest ważna na którymś etapie opowieści

Dumas wiedział jak wzbudzić w czytelniku współczucie i ogromną sympatię dla Edmunda Dantesa już od pierwszych...

Świetna powieść! Zaskakująca i zachwycająca. Mega się cieszę, że zdecydowałam się po nią sięgnąć i wpadło mi w ręce tłumaczenie Juliana Rogozińskiego. Perełka!

Świetna powieść! Zaskakująca i zachwycająca. Mega się cieszę, że zdecydowałam się po nią sięgnąć i wpadło mi w ręce tłumaczenie Juliana Rogozińskiego. Perełka!

Nie mam słów, by opisać to, jak bardzo podobała mi się ta książka. Klasyka, a czyta się jak najlepsza współczesna powieść. Wzruszenie na końcu gwarantowane <3

Nie mam słów, by opisać to, jak bardzo podobała mi się ta książka. Klasyka, a czyta się jak najlepsza współczesna powieść. Wzruszenie na końcu gwarantowane <3