Początek książki mi się dłużył i był trochę dziwny nie wiedziałam o czym czytam. Później akcja się rozkręciła i wciągnęła mnie. Byłam ciekawa czy Norah naprawdę zabije tego faceta czy jednak nie a zakończenie zaskoczyło mnie. Bardzo zaciekawił mnie opis książki i książka mi się podobała

Początek książki mi się dłużył i był trochę dziwny nie wiedziałam o czym czytam. Później akcja się rozkręciła i wciągnęła mnie. Byłam ciekawa czy Norah naprawdę zabije tego faceta czy jednak nie a zakończenie zaskoczyło mnie. Bardzo zaciekawił mnie opis książki i książka mi się podobała

Cała książka przyjemna i świetne opisy Wiednia. Kocham Wiedeń. Denerwująca maniera Niemców wtrącających angielskie słowa do wypowiadanych zdań irytuje mnie podwójnie odkąd mieszkam w UK . Rozwiązanie zagadki trochę mnie rozczarowało ale zakończenie zaskoczyło, sama zmagam się z BPD i już rozumiem dlaczego Norah oraz Valerie na przemian mnie drażniły 😉
To moja pierwsza pozycja Raabe, teraz zabieram się za "Pułapkę" ( i tutaj niespodzianka, przez kilka miesięcy sama nie wychodziłam z domu).
Już lubię autorkę. Lubimy tych, którzy są do nas podobni. O tym też było w "Cieniu". Polecam.

Cała książka przyjemna i świetne opisy Wiednia. Kocham Wiedeń. Denerwująca maniera Niemców wtrącających angielskie słowa do wypowiadanych zdań irytuje mnie podwójnie odkąd mieszkam w UK . Rozwiązanie zagadki trochę mnie rozczarowało ale zakończenie zaskoczyło, sama zmagam się z BPD i już rozumiem dlaczego Norah oraz Valerie na przemian mnie drażniły 😉
To moja pierwsza...

Bardzo dobry triler psychologiczny. Kobieta przeprowadza się do Wiednia. Wiemy że ma za sobą bolesna przeszłość i chce przed nią uciec, ale zaraz na starcie nowego życia dzieją się dziwne rzeczy. Kobietę zaczepia na ulicy żebraczka i wygładza przepowiednie. Mówi jej że popełni morderstwo, że zabije mężczyznę. Co więcej podaje jej konkrety. To będzie konkretny ale nieznanego jej dotąd mężczyzna, w konkretnym miejscu i w konkretnym czasie. Cała powieść prowadzi nas krok po kroku do tego dnia...

Bardzo dobry triler psychologiczny. Kobieta przeprowadza się do Wiednia. Wiemy że ma za sobą bolesna przeszłość i chce przed nią uciec, ale zaraz na starcie nowego życia dzieją się dziwne rzeczy. Kobietę zaczepia na ulicy żebraczka i wygładza przepowiednie. Mówi jej że popełni morderstwo, że zabije mężczyznę. Co więcej podaje jej konkrety. To będzie konkretny ale nieznanego...

Doskonała książka! Bardzo bardzo polecam :)

Doskonała książka! Bardzo bardzo polecam :)

Co skłoniło mnie do przeczytania tej książki? Zdecydowanie opis wydawcy, bardzo tajemniczy, mocny i przekonujący. Książce właśnie towarzyszy enigmatyczna atmosfera, pełna sekretów i wydarzeń sprzed lat. Nie jest to prosta i przyjemna lektura. Z czasem poznajemy kolejne tajemnice bohaterki, towarzyszymy jej w trudnych chwilach, ciągle zadajemy sobie pytanie, o co w tym wszystkim chodzi?

Zapraszam na recenzję:
https://uwielbiamytestowanie.blogspot.com/2020/03/recenzja-ksiazki-cien-melanie-raabe_13.html

Co skłoniło mnie do przeczytania tej książki? Zdecydowanie opis wydawcy, bardzo tajemniczy, mocny i przekonujący. Książce właśnie towarzyszy enigmatyczna atmosfera, pełna sekretów i wydarzeń sprzed lat. Nie jest to prosta i przyjemna lektura. Z czasem poznajemy kolejne tajemnice bohaterki, towarzyszymy jej w trudnych chwilach, ciągle zadajemy sobie pytanie, o co w tym...

No cóż, intrygująca historia, wartka akcja, zaskakujący finał. Warto poświęcić kilka wieczorów.

No cóż, intrygująca historia, wartka akcja, zaskakujący finał. Warto poświęcić kilka wieczorów.

"Większość ludzi jest spętana wzorcami, na które składają się przyzwyczajenia, instynkt stadny i korzyść własna. Dlatego też tak rozczarowująco łatwym jest przewidywanie ludzkich zachowań."

Ostatnio zaprezentowałam wrażenia po zapoznaniu się z „Prawdą” Melanie Raabe, książka zrobiła na mnie oszałamiające wrażenie, to właśnie takich thrillerów psychologicznych poszukuję, pełna satysfakcja czytelnicza. Dlatego z wielkim entuzjazmem sięgnęłam po inną powieść autorki „Cień”. Co prawda, nie udało się powielić mocnych uderzeń podczas zagłębiania się w nową intrygę z dreszczykiem, jednak dobrze bawiłam się przy jej rozpracowywaniu.

Raabe fantastycznie podkręca atmosferę, oferuje nie tylko ciekawy pomysł na fabułę, ale również atrakcyjnie go podaje. Odbiorca śledząc złożony scenariusz zdarzeń czuje, że jest wkręcany w wir incydentów, z których zaledwie kilka wybrzmiewa prawdziwymi nutami, inne przekierowują na fałszywe tropy, zmuszając do snucia nietypowych domysłów i frapujących interpretacji. W tym thrillerze nie dałam się łatwo omamić puszczanymi zasłonami dymnymi, dość gładko wyczułam, co się za nimi kryje, jakie motywy kierują bohaterami, a przede wszystkim intuicyjnie odgadłam, której z postaci przyporządkować mroczny czarny cień. Nie czułam się mocno zaskakiwana obrotem spraw, a nagły zwrot akcji, zmieniający wszystko o sto osiemdziesiąt stopni, nie zastał mojej wyobraźni zupełnie bezbronnej. Zastrzeżenia mam do niektórych irracjonalnych zachowań Norah, ale usprawiedliwieniem są wyjątkowa presja i perfidna manipulacja jakim podlegała.

Trzydziestopięcioletnia Norah Richter, dziennikarka, po zerwaniu z chłopakiem, przeprowadza się z Berlina do Wiednia. Rzuca się w wir pracy, lecz dziwne incydenty krążące wokół jej obecnego życia odciągają codzienność od spokojnych nurtów. Kobietę porywa silny prąd osobliwych słów i akcji, początkowo uważa je za mało istotne, choć niepokojące, jednak z czasem to właśnie na nich skupia się uwaga. Echa przeszłości sprzed dwudziestu lat, skrawki wspomnień, przebijają się na pierwszy plan, zaś data jedenastego lutego brzmi niczym straszna klątwa. Norah zanurza się w świat goryczy, zemsty, moralnych wątpliwości i wahań, dociera do najbardziej strzeżonych tajemnic, poddaje się zwodniczym poszeptom zła. Czy zdoła umknąć sztucznie wyznaczonemu przeznaczeniu? Do czego doprowadzi burzliwa konfrontacja wyrzutów sumienia i wymierzenie sprawiedliwości? Jak uwolni się od dojmującego ciężaru nienawiści i wściekłości? Co zrobi ze straszliwą wiedzą zagrzebaną głęboko w podświadomości, a która teraz daje o sobie znać?

bookendorfina.pl

"Większość ludzi jest spętana wzorcami, na które składają się przyzwyczajenia, instynkt stadny i korzyść własna. Dlatego też tak rozczarowująco łatwym jest przewidywanie ludzkich zachowań."

Ostatnio zaprezentowałam wrażenia po zapoznaniu się z „Prawdą” Melanie Raabe, książka zrobiła na mnie oszałamiające wrażenie, to właśnie takich thrillerów psychologicznych poszukuję,...

Cień to pozycja ani dobra ani zła. Dla mnie to taki trochę literacki kicz. Czyta się szybko i gładko a potem odkłada na wieki.

Cień to pozycja ani dobra ani zła. Dla mnie to taki trochę literacki kicz. Czyta się szybko i gładko a potem odkłada na wieki.

Norah przeprowadza się z Berlina do Wiednia. Chce zacząć nowe życie, sama. Dostaje niezłą posadę w redakcji. Jednak pewnego dnia spotyka na swojej drodze dziwną kobietę, która mówi jej, że określonego dnia, w określonym miejscu Norah zabije bez przymusu i zupełnie dobrowolnie innego człowieka. Każdy potraktowałby to jak kompletne brednie, jednak zaczynają się dziać wokół naszej bohaterki dziwne rzeczy. W jej mieszkaniu coś się pojawia i ginie, sms'y z nieznanego numeru sugerujące pewne fakty, przyjaciele, którzy się pozornie od niej odwracają. I w końcu nadchodzi ten dzień, który jest również datą pewnego tragicznego wydarzenia z przeszłości. Co zrobi Norah? "Cień" Melanie Raabe już po okładce wydał mi się intrygujący. Z początku czytałam książkę z wielkim zapałem. Od razu uświadomiłam sobie, że muszę poświęcić jej więcej uwagi i skupienia, by wyłapać wszystkie szczegóły. Spisek, w którym brała udział Norah, był bardzo interesujący i ciekawa byłam jak to wszystko się wyjaśni. Jednak lektura po pewnym zaczęła mnie lekko nudzić. Opisywany dzień za dniem bohaterki praktycznie niczym się nie różnił oprócz kilku niuansów. Zakończenie było niezłe, ale nie zaskoczyło mnie jakoś mocno. Z całej książki ostatnie 50 stron było najciekawsze. Podsumowując, bardzo lubię thrillery i mimo że sam pomysł na historię i jej zakończenie był dobry, to jednak trochę to wszystko było naciągane. Wiem, że nie mogę narzekać, że nie doświadczyłam tu wartkiej akcji, jednak nie udało się autorce trzymać mnie w ciągłym napięciu. Książka trochę inna niż wszystkie. Do szybkiego zapomnienia 😉

Norah przeprowadza się z Berlina do Wiednia. Chce zacząć nowe życie, sama. Dostaje niezłą posadę w redakcji. Jednak pewnego dnia spotyka na swojej drodze dziwną kobietę, która mówi jej, że określonego dnia, w określonym miejscu Norah zabije bez przymusu i zupełnie dobrowolnie innego człowieka. Każdy potraktowałby to jak kompletne brednie, jednak zaczynają się dziać wokół...

Nora przeniosła się z Berlina do Wiednia. Pragnie rozpocząć od nowa, gdyż rozpadło się jej małżeństwo. Poznaje sąsiadkę Theresę, która kolekcjonuje jej ulubionych autorów, ma podobne płyty. Przypomina jej kogoś z przeszłości. Powoli Nora wprowadza czytelnika  w świat swoich lęków, obsesji i traum. kiedyś miała przyjaciółkę Coco, która była muzą sporo starszego profesora historii sztuki. Starała się uświadomić światu jego nadużycia, seksualne drapieżnictwo, psychiczne nękanie partnerki- ale sprowokowała piekło dla siebie i dla Coco,  jej dziennikarska reputacja prawie runęła w gruzach. 

Na swej drodze spotyka jakąś Cygankę, która ostrzega ją, że 11 lutego zabije na Praterze całkowicie dobrowolnie jakiegoś Arthura Grimma. Ową groteskową przepowiednię przedstawia przyjaciołom, Anicie i Marco. Próbuje odnaleźć tajemniczą kobietę, ale nie jest ona ani bezdomną osobą, ani Cyganką. Okazuje się, że to aktorka, która zaginęła. Ku przerażeniu bohaterki wkrótce policja identyfikuje jej ciało. Na dodatek w nowej pracy ktoś wypowiada to nazwisko, a gdy trafia do dentysty, kilka pięter wyżej znajduje puste biuro A. Grimma. Atmosfera robi się coraz bardziej oniryczna,  a Norah powraca do tragedii sprzed lat kiedy zginęła jej przyjaciółka Valerie. 

Udaje jej się też zidentyfikować wspomnianego A Grimma, próbuje się z nim skontaktować, ale szkopuł w tym,że ktoś go nieźle nią nastraszył. Podobno zgłosił na policji, że Norah Richter go nęka, choć to ona ma wrażenie, że ma stalkera.

Coraz więcej fabuły poświęca autorka szkolnej przyjaźni Norah i Valerie oraz samobójstwie/ morderstwie tej ostatniej, Czy Norah czuje się winna? jaką rolę odgrywała w tragedii z przeszłości? Czy istnieje jakiś związek Artura Grimma z ta sprawą, z przeszłością kobiety? Czy to morderca, a ona zabije go z zemsty?

Podobał mi się nastrój wykreowany przez Raabe, plastyczny opis Wiednia, jego klimatyczne zaułki, nieoczywista złowieszczość Prateru. Wyobcowanie bohaterki, jej labilność emocjonalna, głęboko skrywane tajemnice i traumy z młodości, motywacja działań są rzetelnie przedstawione. Same postaci pierwszoplanowe są dobrze skonstruowane, fabuła jest przemyślana, pełna nieoczekiwanych zwrotów, dopracowana w każdym detalu, a autorka potrafi wodzić czytelnika za nos. Dodatkowym atutem są takie zabiegi jak piętrzenie trudności na drodze Nory do prawdy, przeplatanie teraźniejszości z przeszłością i subtelne zacieranie śladów by czytelnik się pogubił. Dokąd prywatne śledztwo doprowadzi Norę, i czy urzeczywistni się wizja "Cyganki"?

Nora przeniosła się z Berlina do Wiednia. Pragnie rozpocząć od nowa, gdyż rozpadło się jej małżeństwo. Poznaje sąsiadkę Theresę, która kolekcjonuje jej ulubionych autorów, ma podobne płyty. Przypomina jej kogoś z przeszłości. Powoli Nora wprowadza czytelnika  w świat swoich lęków, obsesji i traum. kiedyś miała przyjaciółkę Coco, która była muzą sporo starszego profesora...