„Cień” Melanie Raabe to thriller psychologiczny przesiąknięty nastrojem melancholii i niepokoju. Styl autorki wydaje się odpowiadać bardziej literaturze pięknej niż thrillerom: wysmakowane, chwilami niemal poetyckie opisy doskonale oddają atmosferę zimowego Wiednia, miasta śmierci. Atmosfera gęstnieje w miarę jak wokół głównej bohaterki zacieśnia się sieć niezrozumiałych wydarzeń, które wydają się mieć związek z samobójstwem jej przyjaciółki z dzieciństwa. Norah nie jest może zagorzałą feministką, ale często wpada w kłopoty, próbując pomóc kobietom doświadczającym przemocy, pokrzywdzonym przez mężczyzn, złamanym psychicznie. Stara się im pomóc nawet własnym kosztem. Być może teraz przyjdzie jej za to zapłacić.

Książka Raabe porusza ważne tematy przemocy wobec kobiet, bezdomności, samobójstwa i tego, co może popchnąć człowieka do morderstwa. Prezentuje też ciekawe spojrzenie na mechanizm działania wróżb i przepowiedni. Skłania do zastanowienia się nad granicami sztuki, zwłaszcza performance’u. Akcja może nie rozwija się zbyt dynamicznie i wiele w niej scen z codziennego życia Nory, ale za to można wyraźnie poczuć, jak atmosfera stopniowo się zagęszcza. Zakończenie okazuje się złożone i więcej niż satysfakcjonujące. Dla mnie osobiście bardziej poruszająca niż zagadka przepowiedni i tajemniczych wydarzeń wokół głównej bohaterki okazała się wiele wyjaśniająca prawda na temat wydarzeń z jej przeszłości. Powieść Melanie Raabe pokazuje, jak pewne wydarzenia potrafią kłaść się cieniem na naszym życiu, wpływać na nasze wybory i ciążyć nad nami, dopóki nie odważymy się stawić im czoła.

Agnieszka Kruk