„Czas jest najcenniejszą rzeczą w całym wszechświecie, nie da się go nadrobić, zaoszczędzić ani odzyskać”. Bohaterka książki przekonuje się o tym osobiście. Zamienia pośpiech, tłok miejski na dom „Zacisze” w Olecku. Doświadcza uroków i mankamentów życia w małej społeczności. Pracuje w miejscowej szkole jako nauczycielka w-f. Dodajmy, nauczyciela zaangażowana, której zależy na uczniach. Ciesząca się poważeniem tych ostatnich (z jednym wyjątkiem) i sympatią współpracowników (również z jednym wyjątkiem).
Jest też dwóch Mikołajów, w tym jeden „nieświęty”. Zbieżność? Przypadek? Jest Julek - przyjaciel z dawnych lat, obecnie budzący w Klarze skrajne uczucia. Są żywiołowa przyjaciółka Judyta – psycholog i jej przyszły mąż Szymon – weterynarz. Dzięki młodszemu Mikołajowi Klara nie tylko przekonuje się, że dziecko „może nauczyć dorosłego czterech rzeczy: być ciągle zajętym, cieszyć się bez specjalnego powodu, widzieć dalej niż czubek swojego nosa i kochać bezinteresownie”, ale też poznaje Jana – antropologa. Co odkryje dzięki tej znajomości?
W - z pozoru uporządkowanym - życiu Klary nie brakuje niespodzianek, zagadek, zabawnych i smutnych wydarzeń, które ostatecznie prowadzą do zaskakującego zakończenia.

„Czas jest najcenniejszą rzeczą w całym wszechświecie, nie da się go nadrobić, zaoszczędzić ani odzyskać”. Bohaterka książki przekonuje się o tym osobiście. Zamienia pośpiech, tłok miejski na dom „Zacisze” w Olecku. Doświadcza uroków i mankamentów życia w małej społeczności. Pracuje w miejscowej szkole jako nauczycielka w-f. Dodajmy, nauczyciela zaangażowana, której zależy...