Małgorzata Rogala była mi dotąd pisarką zupełnie nieznaną. Co prawda z moich ocen w serwisie lubimyczytać.pl wynika, że przeczytałam jej opowiadanie w zbiorze „Zabójczy pocisk”, ale w ogóle go nie pamiętam. Moją uwagę przyciągnął jednak opis powieści „Cicha noc”, który wskazywał na klasyczny kryminał. Z zaciekawieniem sięgnęłam więc po tę pozycję i – choć nie jest ona klasycznym kryminałem – na szczęście się nie rozczarowałam. Dopiero po otrzymaniu książki zauważyłam, że jest to kolejna, siódma już część serii „Agata Górska i Sławek Tomczyk”, ale okazało się, że nieznajomość poprzednich tomów w niczym nie przeszkadza.

Zamiast jednej historii kryminalnej czytelnicy otrzymują tu aż trzy intrygujące wątki! Główną bohaterką jest policjantka – starsza aspirant Agata Górska. Kiedy zostaje zamordowany reżyser programu „Nowe życie”, kontrowersyjnego telewizyjnego reality show, jej przełożonym zależy, aby sprawę rozwiązać jak najszybciej. Górska ma więc (wraz z aspirantem Adamem Chudeckim zwanym Chudym) pełne ręce roboty. Z jednej strony to dobrze, bo nie ma czasu tęsknić za narzeczonym, który wyjechał na szkolenie do Budapesztu. Z drugiej – Agata ostatnio czuje się fatalnie fizycznie, na dokładkę zamiast myśleć o wypoczynku, gryzie się z powodu otrzymywanych pogróżek, co staje się wątkiem numer dwa. Trzecią historią jest zniknięcie Kingi, siostry Sławka Tomczyka, narzeczonego Górskiej, i ten wątek zdecydowanie najbardziej przypadł mi do gustu.

Wszystkie trzy historie przeplatają się, a niekiedy nawet zazębiają. Trochę za dużo tu szczęśliwych i nieszczęśliwych przypadków, nieco zbyt gładko toczy się akcja i nie wszystko wydaje się prawdopodobne, za to wiele można bez problemu przewidzieć. Jednak morderstwo w środowisku telewizyjnym oraz sprawa zaginionej dziewczyny mogą nas wciągnąć na dobre. Czegoż nie ma w tej powieści! Po pierwsze, reality show „Nowe życie” to program (eufemistycznie ujmując) dla osób po przejściach. Jego uczestnicy to wyrzutki społeczne – od ludzi, którzy zwyczajnie mieli pecha, po naprawdę nieprzeciętne gagatki. Z kolei działania reżysera i innych twórców telewizyjnych koncentrują się zazwyczaj na podnoszeniu oglądalności. Po drugie, dzięki tej powieści możemy się przekonać, jak – wg autorki – wygląda luksusowy dom publiczny. Po trzecie, Małgorzata Rogala bardzo realistycznie opisuje, jak łatwo można młodą, naiwną kobietę zmusić do prostytucji. Niewątpliwie zaprezentowane tu wydarzenia mogą być pouczającą lekturą dla dorastających dziewcząt. Po czwarte, całkiem zgrabnie opisano w utworze działania policjantów.

Powieść przeczytałam w jeden wieczór. Mimo nielekkiej tematyki (molestowanie seksualne, zmuszanie do prostytucji, zemsta) czyta się szybko i przyjemnie. Kontrapunktem dla wątków kryminalnych są zwykłe, codzienne sprawy – dbanie o kota, zakupy, rozmowa z przyjaciółką – oraz okołoświąteczna aura natrętnie wyzierająca ze sklepów czy głośników radiowych. Sprawia to, że czytelnik może złapać oddech pomiędzy kolejnymi sensacyjnymi wydarzeniami. Jeśli jesteście miłośnikami kryminałów o poważnych tematach, ale bez szczególnie drastycznych opisów, nie powinniście się zawieść!

Na koniec chciałabym serdecznie podziękować Wydawnictwu Poznańskiemu i Czwartej Stronie za przepiękne zapakowanie przesyłki – poczułam się, jakbym otrzymała prezent od przyjaciela, a nie kolejną książkę do zrecenzowania.

Aleksandra Dolęga