Niezła pozycja dla rodziców młodszych dzieci. Dla starszych to w wielu miejscach powtórzenie wniosków z Jak, mówić, żeby dzieci słuchały... Całość napisana w lekki, przystępny sposób, bez moralizowania, straszenia i nadmiernego patetyzmu. Ogromny plus dla autorki, że często przypomina, że więź z dzieckiem można budować całe życie i że wszyscy popełniamy błędy. Dużo przykładów, własnych doświadczeń, ciekawych historii. Generalnie na plus.

Niezła pozycja dla rodziców młodszych dzieci. Dla starszych to w wielu miejscach powtórzenie wniosków z Jak, mówić, żeby dzieci słuchały... Całość napisana w lekki, przystępny sposób, bez moralizowania, straszenia i nadmiernego patetyzmu. Ogromny plus dla autorki, że często przypomina, że więź z dzieckiem można budować całe życie i że wszyscy popełniamy błędy. Dużo...

Niedawno zostałem ojcem. Staram się zrozumieć malutką córkę. Po omacku, gdyż mój ojciec bywał i bywa w moim życiu nieczęsto. Na długo, zanim sam tatą się stałem, obawiałem się chwili kiedy będę musiał wcielić się w rolę, której wzorca poskąpił mi los. Rzadko jednak w życiu coś przychodzi bez wysiłku. Podobnie jest z relacją z dzieckiem.

Perry nie daje żadnych odpowiedzi. Raczej niejasne podpowiedzi, zachęty (czasami wydaje się, że jej rady są ze sobą sprzeczne). Może i lepiej. Dzięki temu nie zamykamy się w schematach, gotowych szablonach. Autorka twierdzi w końcu, że wychowywanie, psychologia, rozwój dziecka nie podlega pod zakres zainteresowań nauk ścisłych nie bez powodu. To jakby nie patrzeć młody, kształtujący się człowiek, nie zaś maszyna.

Brakowało mi przypisów, naukowego opracowania tematu, uzasadnienia niektórych tez. Oczywiście gdzieś majaczy praktyka autorki, poparta przykładami z jej doświadczeń jako terapeutki, a na samym końcu znajdziemy listę lektur polecanych przy okazji poszczególnych działów. Pozycji tych jest jednak trochę mało, a jestem sobie w stanie wyobrazić, że jeśli ktoś nie ma pojęcia o podstawach psychologii, będzie niepewny rzetelności przedstawianych tez tylko z tego powodu.

Dla nieco obeznanych w sprawie książka ma solidne podstawy. Ci jednak wiedzą, na czym Perry się opiera i gdzie szukać potwierdzenia jej słów. Ta formalna niekoszerność jest jednak jedyną chyba poważną wadą tejże pozycji. Ostatecznie to w końcu całkiem zgrabny poradnik, po którym można niby wciąż od czasu do czasu rozkładać bezradnie ręce, ale spokojniej patrząc na przyszłość, będąc już nią trochę oswojonym.

Niedawno zostałem ojcem. Staram się zrozumieć malutką córkę. Po omacku, gdyż mój ojciec bywał i bywa w moim życiu nieczęsto. Na długo, zanim sam tatą się stałem, obawiałem się chwili kiedy będę musiał wcielić się w rolę, której wzorca poskąpił mi los. Rzadko jednak w życiu coś przychodzi bez wysiłku. Podobnie jest z relacją z dzieckiem.

Perry nie daje żadnych odpowiedzi....

Polecam!
Każdy powinien przeczytać te ksiazke:)

Polecam!
Każdy powinien przeczytać te ksiazke:)

Bardzo przystępna pozycja, przeplatana ciekawymi obrazowymi przykładami.
Warta przeczytania.

Bardzo przystępna pozycja, przeplatana ciekawymi obrazowymi przykładami.
Warta przeczytania.

📖🐲
Polecam i wcale nie tylko rodzicom przedszkolaków, bo autorka kilka razy w tekście podkreśla, że na rozpoczęcie dialogu nigdy nie jest za późno, byle tylko chcieć go zacząć. Oczywiście optymalnie jest "docierać" się z dzieckiem od małego i słuchać jego zdania i w miarę możliwości je uwzględniać, ale wg mnie grunt to się nie poddawać i dążyć do porozumienia w rodzinie, żeby nie dopuścić do sytuacji, że z rodziną to tylko na zdjęciu dobrze się wychodzi. Ja tak dla mojego męża, dzieci i siebie nie chcę.

📖🐲
Polecam i wcale nie tylko rodzicom przedszkolaków, bo autorka kilka razy w tekście podkreśla, że na rozpoczęcie dialogu nigdy nie jest za późno, byle tylko chcieć go zacząć. Oczywiście optymalnie jest "docierać" się z dzieckiem od małego i słuchać jego zdania i w miarę możliwości je uwzględniać, ale wg mnie grunt to się nie poddawać i dążyć do porozumienia w rodzinie,...

Część informacji była mi wcześniej znana, jednak książka była ich dobrym przypomnieniem. Czyta się ją szybko i łatwo. Myślę, że jest warta przeczytania zarówno przez przyszłych rodziców jak i obecnych, gdyż nigdy nie jest za późno na poprawę relacji z dzieckiem.

Część informacji była mi wcześniej znana, jednak książka była ich dobrym przypomnieniem. Czyta się ją szybko i łatwo. Myślę, że jest warta przeczytania zarówno przez przyszłych rodziców jak i obecnych, gdyż nigdy nie jest za późno na poprawę relacji z dzieckiem.

„Szkoda, że twoi rodzice nie przeczytali tej książki (a twoje dzieci docenią, że ją znasz)„ odrzuca dążenie do ideału, odrzuca mówienie o tym, że mamy być silni, stawia na otwartą relację z dzieckiem, koncentruje na nazywaniu emocji i uczuć. Proste przekazy, życiowe przykłady - fantastyczne przeniesienie czytającego do perspektywy .. dziecka. Swojego dziecka, dziecka którym się było. Takie proste, takie życiowe a tak często zapominane w codzienności. Każdy z nas popełnia błędy i każdy z nas będzie je popełniał. Sęk w tym, żeby umieć się do nich przyznać. Ta książka nie karci, pokazuje w nienachalny i jednocześnie bardzo uświadamiający sposób ten najważniejszy punkt widzenia. Zaczęłam ją czytać jak tylko do mnie dotarła - z pełną ekscytacją, nawet z ciarkami. Skończoną, zaczynam od nowa. Tym razem powoli, myślę, że często będę do niej wracać.

„Szkoda, że twoi rodzice nie przeczytali tej książki (a twoje dzieci docenią, że ją znasz)„ odrzuca dążenie do ideału, odrzuca mówienie o tym, że mamy być silni, stawia na otwartą relację z dzieckiem, koncentruje na nazywaniu emocji i uczuć. Proste przekazy, życiowe przykłady - fantastyczne przeniesienie czytającego do perspektywy .. dziecka. Swojego dziecka, dziecka którym...

Polecam ją wszystkim!
Naprawdę każdy znajdzie w niej coś o sobie. Pozytywnie jak i negatywnie. Coś co rozjaśni relacje, wytłumaczy zachowania i słowa.

Zaznaczyłam masę fragmentów i na pewno wrócę do niej po pomoc.

Polecam ją wszystkim!
Naprawdę każdy znajdzie w niej coś o sobie. Pozytywnie jak i negatywnie. Coś co rozjaśni relacje, wytłumaczy zachowania i słowa.

Zaznaczyłam masę fragmentów i na pewno wrócę do niej po pomoc.

Bardzo mądra, skłaniająca do refleksji, motywująca, wspierająca, nieoceniająca. Wiele przykładów, które można wykorzystać w swojej codzienności. Nie tylko dla rodziców. Polecam bardzo!

Bardzo mądra, skłaniająca do refleksji, motywująca, wspierająca, nieoceniająca. Wiele przykładów, które można wykorzystać w swojej codzienności. Nie tylko dla rodziców. Polecam bardzo!

Szkoda, że tej książki nie przetłumaczył ktoś inny.
Od razu wyjaśniam, że wystawiona ocena jest dla tłumacza.
Za fatalnym tłumaczeniem stoi Janusz Ochab i jego przekład sprawił, że książki nie dało się czytać. Przerwałam czytanie w 1/3, pomimo, że bardzo byłam zainteresowana tematem. Czytając tę książkę, od początku czułam, że coś jest nie w porządku. Drętwe, czasami bezsensowne zdania, skłoniły mnie do sięgnięcia po wersję oryginalną. Nie jestem biegła w angielskim, ale porównując tłumaczenie od razu zauważyłam, że problemem jest nie sama autorka, lecz przekład.
Pan Ochab albo nie rozumiał tematu lub jest tragicznym tłumaczem.
Dla przykładu:
"a self-torturous inner critic," zostało przetłumaczone jako "samolubny wewnętrzny krytyk";
z "When you notice how you talk to yourself, it gives you more choice" powstało zdanie: "Gdy rozpoznasz to, rozmawiasz ze sobą, masz wybór"
Tłumaczone translatorem zdania miały by więcej sensu niż to co proponuje nam chyba profesjonalny tłumacz.
Ostrzegam tłumaczenie zniszczyło to co w tej książce na nas czeka do odkrycia w bardzo ważnej sprawie jaką są relacje z dziećmi.
Oburzenie tym skłoniło mnie do założenia profilu, nie mówiąc już o poczuciu bycia nabitym w butelkę po zakupie książki.

Szkoda, że tej książki nie przetłumaczył ktoś inny.
Od razu wyjaśniam, że wystawiona ocena jest dla tłumacza.
Za fatalnym tłumaczeniem stoi Janusz Ochab i jego przekład sprawił, że książki nie dało się czytać. Przerwałam czytanie w 1/3, pomimo, że bardzo byłam zainteresowana tematem. Czytając tę książkę, od początku czułam, że coś jest nie w porządku. Drętwe, czasami...