Jestem rozczarowana. Choć było kilka ciekawych momentów to mam wrażenie, że powielane są stereotypy i na temat kobiet i na temat mężczyzn. Kobiety przedstawione są jako te, które często męczą mężczyzn na tyle, że ci wolą wieść życie wiecznych singli, a mężczyźni są tak prości w obsłudze, że głównie skupiają się na tym co na zewnątrz. Przepuszczam tę książkę przez swoje filtry, nie biorę dla siebie tego co przeczytałam, bo inaczej po tej lekturze zaczęłabym chyba myśleć gorzej o kobietach jak i o mężczyznach.

Jestem rozczarowana. Choć było kilka ciekawych momentów to mam wrażenie, że powielane są stereotypy i na temat kobiet i na temat mężczyzn. Kobiety przedstawione są jako te, które często męczą mężczyzn na tyle, że ci wolą wieść życie wiecznych singli, a mężczyźni są tak prości w obsłudze, że głównie skupiają się na tym co na zewnątrz. Przepuszczam tę książkę przez swoje...

Hmm muszę przeczytać jeszcze raz te książkę. Może czytając ja 2 lata temu byłam na innym etapie mentalnym, na pewno byłam. Wtedy wywołała we mnie sporo złości i niedosyt. Takie wsadzenie kija w mrowisko -a dalej radź sobie kobieto sama

Hmm muszę przeczytać jeszcze raz te książkę. Może czytając ja 2 lata temu byłam na innym etapie mentalnym, na pewno byłam. Wtedy wywołała we mnie sporo złości i niedosyt. Takie wsadzenie kija w mrowisko -a dalej radź sobie kobieto sama

Powinna być lekturą ramach WDŻ i szkoleń przedmałżeńskich.

Powinna być lekturą ramach WDŻ i szkoleń przedmałżeńskich.

Och, jak ja się złościłam. Jak się denerwowałam czytając tę książkę. Znowu kobieta stara się udowodnić mężczyźnie, że nie jest głupia, potrafi, ma wiedzę. I to sami autorzy ! tak, sami autorzy. Przepraszam za wyrażenie, ale miałam znowu wrażenie, że baba warczy i szczeka, a mężczyzna tylko patrzy i czeka. I nagle moje zdenerwowanie zamieniło się w zainteresowanie. I to za sprawą rozdziału o seksualności kobiet. Moje wrażenia zamieniły się w bardzo pozytywną opinię. Nareszcie nastąpiła poważna rozmowa, gdzie każda ze stron przekazywała niesamowicie ważne informację. Dlatego, Pani Joanno, Panie Jacku, przepraszam za swoje uniesienia i dziękuję za ważny głos dla każdego.

Och, jak ja się złościłam. Jak się denerwowałam czytając tę książkę. Znowu kobieta stara się udowodnić mężczyźnie, że nie jest głupia, potrafi, ma wiedzę. I to sami autorzy ! tak, sami autorzy. Przepraszam za wyrażenie, ale miałam znowu wrażenie, że baba warczy i szczeka, a mężczyzna tylko patrzy i czeka. I nagle moje zdenerwowanie zamieniło się w zainteresowanie. I to za...

Naprawdę, nic szczególnego.
Myślałam, że przede mną książka, w której będą przedstawione głębiny psychologii w obranej tematyce kobiecości.
Przeczytałam starcie słowne terapeutów, albo perfidnie weszli w role stereotypowe? Nie wiem.
Niemniej, nie żałuję przeczytania :)

Naprawdę, nic szczególnego.
Myślałam, że przede mną książka, w której będą przedstawione głębiny psychologii w obranej tematyce kobiecości.
Przeczytałam starcie słowne terapeutów, albo perfidnie weszli w role stereotypowe? Nie wiem.
Niemniej, nie żałuję przeczytania :)

"Czasem święta, czasem ladacznica"
Tytuł książki sugeruje, że jest to książka o kobietach. Nic bardziej mylnego :) Ponieważ nie da się rozmawiać o kobietach pomijając mężczyzn. Ta pozycja to nietypowy przewodnik po współczesnej kobiecości. Dla mężczyzn by wyszli poza stereotypowe postrzeganie kobiet i dla kobiet by lepiej poznały w sobie "świętą" 😇 i "ladacznicę" 😈
Dwóch autorów, psycholog i terapeuta, Joanna Drosio-Czaplińska i Jacek Masłowski, rozprawia się ze znanymi nam bardzo dobrze stereotypami na temat kobiet. Co z tego wyniknie? Warto przeczytać i się przekonać. Potraktujcie ją jednak nie jako poradnik a podstawe do własnych przemyśleń i dalszych dyskusji.
Ja mam mieszane odczucia odnośnie tej książki.
Rozmowa autorów z pewnością wielu zaskoczy i oburzy, tak jak mnie. Z jednej strony książka porusza bardzo ważne kwestie, z drugiej strony wiele z nich zostało spłyconych, a w wypowiedziach Pana J. Masłowskiego jest zdecydownaie wiecej prezentowania własnych poglądów jako jedynych słusznych niż dyskusji.
Wieżę jednak, że taki jest zamiar autorów: chcą pokazać schematy, którymi nasze polskie społeczeństwo przesiąknęło przez wiele lat i podczas tej rozmowy często wchodzą w te stereotypowe role, żeby sprowokować dyskusję o sprawach najważniejszych.

"Czasem święta, czasem ladacznica"
Tytuł książki sugeruje, że jest to książka o kobietach. Nic bardziej mylnego :) Ponieważ nie da się rozmawiać o kobietach pomijając mężczyzn. Ta pozycja to nietypowy przewodnik po współczesnej kobiecości. Dla mężczyzn by wyszli poza stereotypowe postrzeganie kobiet i dla kobiet by lepiej poznały w sobie "świętą" 😇 i "ladacznicę" 😈
Dwóch...

Mam dość ambiwalentny stosunek do tej książki. Z jednej strony porusza ona ważne kwestie, które są warte do przemyślenia zarówno dla kobiety jak i mężczyzny. Z drugiej, zwłaszcza ze strony Pana Jacka Masłowskiego, jest to mniej dyskusja a prezentowanie własnych poglądów jako jedynych słusznych, pełnych generalizacji.

Spodziewałem się po książce większego skupienia się na kobiecie jako człowieku. Tymczasem czułem, że Pani Joanna musiała nieustannie walczyć, by Pan Jacek nie forsował każdego zagadnienia "z punktu widzenia mężczyzny".

Uważam, że książkę warto przeczytać, jednak należy do niej podejść z rozwagą. Jeżeli będziemy ją traktować jako podstawę dla własnych dalszych przemyśleń czy dyskusji.
Niemniej, jeżeli będziemy ją traktować jako poradnik, lub jako ostateczną prawdę, to możemy zniekształcić nią swój obraz kobiet oraz związków.

Mam dość ambiwalentny stosunek do tej książki. Z jednej strony porusza ona ważne kwestie, które są warte do przemyślenia zarówno dla kobiety jak i mężczyzny. Z drugiej, zwłaszcza ze strony Pana Jacka Masłowskiego, jest to mniej dyskusja a prezentowanie własnych poglądów jako jedynych słusznych, pełnych generalizacji.

Spodziewałem się po książce większego skupienia się na...

Jest to dyskusja psychoterapeuty z psychoterapeutką, ale czasami miałam wrażenie, że była to rozmowa pewnego siebie boomera, który naczytał się za dużo Freuda z kobietą, która czasami odbijała jego piłeczkę. Przyznam, że nieraz irytowały mnie poglądy pana Masłowskiego, bo miałam wrażenie, że jego zdaniem większość problemów seksualnych kobiet wynika z faktu, że miały nieobecnego ojca w swoim życiu. Książka bywała również moim zdaniem momentami przegadana. Nie oznacza to jednak, że nie było tu w ogóle ciekawych wątków związanych z seksem. Na pewno na uwagę zasługuje wątek dotyczący #Metoo, który według mnie ciekawie pokazuje perspektywę męską i żeńską na to zjawisko.

(reszta recenzji na https://malymi-kroczkami.pl/czasem-swieta-czasem-ladacznica-a-czasami-rozczarowanie/ )

Jest to dyskusja psychoterapeuty z psychoterapeutką, ale czasami miałam wrażenie, że była to rozmowa pewnego siebie boomera, który naczytał się za dużo Freuda z kobietą, która czasami odbijała jego piłeczkę. Przyznam, że nieraz irytowały mnie poglądy pana Masłowskiego, bo miałam wrażenie, że jego zdaniem większość problemów seksualnych kobiet wynika z faktu, że miały...

Tytuł sugeruje omówienie tematu dwóch współistniejących archetypów kobiecych - dziwki i dziewicy. Sensualnej kobiety, na której mężczyźni uczą się swojej seksualności i niewinnej dziewczyny, z którą związują się na poważnie. Do ostatniej strony liczyłam na to omówienie, jako że bardzo interesuje mnie to szufladkowanie kobiet. Niestety nie doczekałam się.
To co wybrzmiewa w książce to niespodziewana mizoginia Masłowskiego. Aż ciężko było mi pojąć, że takie słowa padają z ust psychoterapeuty. Drosio-Czaplińska zdaje się przez pierwszą połowę przeprowadzać z nim wywiad i wygląda to jak jeden wielki mansplaining. Dopiero w rozdziale o kobiecej przyjemności terapeutka uaktywnia się. Gdyby nie to, że przeczytałam na okładce, że książka jest autorstwa dwóch terapeutów, przypisałabym jej rolę dziennikarki. W książce o kobiecości conajmniej niesmaczne, by kobieta była tak zdominowana.
Zrozumiałabym wszechobecne skupienie na stereotypach, gdyby książka była wydana 10-15 lat wcześniej. Aczkolwiek dzisiaj jest to pozycja kompletnie z innej epoki. Pozycja kobiety jest utożsamiana z matką i niepewną siebie desperatką, a mężczyzny ze zwierzęciem patrzącym tylko na zgrabne ciała młodszych partnerek. Zapomnijmy również o jakimkolwiek wyjściu poza heteronormę!
Spłaszczenie kobiecości, jak i męskości, seksualności i pragnień życiowych. Według autorów przeciętna kobieta to matka-karierowiczka kradnąca mężowi penisa :)
Ta książka nadawałaby się na pseudo-kontrowersyjne wystąpienie popularnych coachów w telewizji śniadaniowej. Każda feministka będzie miała ogromny problem, by dotrzeć do końca.
Gdy po 100 stronach zrozumiałam, że nie przeczytam tu o głębokiej analizie mojej płci, nawet minimalnie zaczęła mi się podobać - ale dopiero w momencie, gdy podeszłam do niej jak do artykułu w Cosmopolitan. Kilka złotych myśli miało sens, np. te dotyczące tego, że żyjąc z kimś musimy znaleźć równowagę między zdrową zależnością a niezależnością. Było to wartościowe, ale na pewno nie odkrywcze.
Podsumowując - jak kupiłam to przeczytałam, ale poważnie wątpię w kompetencje autorów. Do takich psychoterapeutów w życiu bym się nie wybrała. Dzisiejsze kobiety są za świadome na tę pozycję.

Tytuł sugeruje omówienie tematu dwóch współistniejących archetypów kobiecych - dziwki i dziewicy. Sensualnej kobiety, na której mężczyźni uczą się swojej seksualności i niewinnej dziewczyny, z którą związują się na poważnie. Do ostatniej strony liczyłam na to omówienie, jako że bardzo interesuje mnie to szufladkowanie kobiet. Niestety nie doczekałam się.
To co wybrzmiewa w...

Znalazłam w tej książce kilka ciekawych myśli, które pomagają mi w rozumieniu kobiecości i męskości. Utwierdziłam się też w przekonaniu, że udane, zdrowe związki dorosłych ludzi to cud i rzadkość z tego powodu, że większość z nas funkcjonuje w przeterminowanych schematach rodem z poprzednich etapów życia. Porzucenie ich wymaga dużej pracy nad sobą, samoświadomości, uczciwości względem siebie i członków rodziny. Niby proste, ale trudne, ale w sumie tylko tak warto żyć (że tak zakończę z górnego C:).

Znalazłam w tej książce kilka ciekawych myśli, które pomagają mi w rozumieniu kobiecości i męskości. Utwierdziłam się też w przekonaniu, że udane, zdrowe związki dorosłych ludzi to cud i rzadkość z tego powodu, że większość z nas funkcjonuje w przeterminowanych schematach rodem z poprzednich etapów życia. Porzucenie ich wymaga dużej pracy nad sobą, samoświadomości,...