Całkiem przyjemna powieść - moje pierwsze spotkanie z prozą Emilii Kiereś. Elementy składowe są całkiem ciekawe: tajemnicza przepowiednia, rodzeństwo wzbudzające sympatię, tabor Cyganów czy dawna służąca, ale... czegoś brakuje. Postacie zachowują się dosyć lekkomyślnie, brak czegoś, co przekona czytelnika do ich decyzji, że rzeczywiście mogliby tak postąpić. Ogólny klimat jest baśniowy, dosyć ciekawy, bardzo dobrze napisany, a krótkie rozdziały i ciekawie ilustracje na pewno zachęcą tych młodszych czytelników i czytelniczki, ale.. Brakuje tej głębi i zrozumienia na linii "postacie-osoba czytająca".

Całkiem przyjemna powieść - moje pierwsze spotkanie z prozą Emilii Kiereś. Elementy składowe są całkiem ciekawe: tajemnicza przepowiednia, rodzeństwo wzbudzające sympatię, tabor Cyganów czy dawna służąca, ale... czegoś brakuje. Postacie zachowują się dosyć lekkomyślnie, brak czegoś, co przekona czytelnika do ich decyzji, że rzeczywiście mogliby tak postąpić. Ogólny klimat...

Wspaniała historia o węzach rodzinnych i przynależności do rodziny.

Wspaniała historia o węzach rodzinnych i przynależności do rodziny.

KLĘSKA: BRAK AKCJI, ZŁE OKREŚLENIA I SŁABE WYDANIE... ECH!

SZKODA ŻE... autorka użyła słowa właśnie tego: cyganie. Jest to w pewien sposób dla nich obraźliwe i poprawną nazwą powinni być Romanie, no cóż, i za to odjąłem jedną gwiazdkę. Szanuj cygan, Emilio Kiereś!

Nie mogę powiedzieć, że jest to książka wspaniała... Prawie by mnie zniechęciły obrazki i wydanie, bowiem do białych (czemu!) stron dołączono okładkę twardą, kompletnie niepasującą do ilości stron (ok. 160),więc aby potrzymać ją w rękach otwartą, trzeba korzystać z dwóch rąk. Po mimo tego widząc jednak opinie innych, które są dobre, zawziąłem się za czytanie... I nie żałuję czasu, ale tego, że myślę sobie, że mogłem czytać lepszą książkę - no ale cóż, wziąłem do rąk i tego nie odmienię.

Gdy do chaty Adama i Klary przychodzi Zyta, a Adam znowu musi opuścić chatę ze względów sprzedaży garnków, ona idzie go odnaleźć, gdy ten nie przyjeżdża po dłuższym czasie... Gdy drogi niewidomej Klary i Adama kręcą się, na których pojawia się wiele ludzi, odkrywają swoją przeszłość za pomocą cygańskiej wróżby...

KLĘSKA: BRAK AKCJI, ZŁE OKREŚLENIA I SŁABE WYDANIE... ECH!

SZKODA ŻE... autorka użyła słowa właśnie tego: cyganie. Jest to w pewien sposób dla nich obraźliwe i poprawną nazwą powinni być Romanie, no cóż, i za to odjąłem jedną gwiazdkę. Szanuj cygan, Emilio Kiereś!

Nie mogę powiedzieć, że jest to książka wspaniała... Prawie by mnie zniechęciły obrazki i wydanie, bowiem do...

Adam i Klara to kochające się rodzeństwo. Nie mają rodziców i zdani wyłącznie na siebie wiodą spokojne życie w swoim dworku. Dziewczynka, choć niewidoma, świetnie radzi sobie z codziennymi obowiązkami. Adam, który jest garncarzem od czasu do czasu wyjeżdża na targ, aby sprzedać swoje wyroby. Dzięki temu jest w stanie utrzymać siebie i młodszą siostrę. Spokojne życie tej dwójki pęknie jak mydlana bańka, a wszystko to za sprawą niespodziewanego gościa - pewnej starszej kobiety, która pojawi się w dworku i tym samym zaburzy jego porządek. Bolesna rozłąka, tajemnica sprzed lat... a do tego cygańskie wróżby i przepowiednia!
Razem z taborem, pośród tylu kolorów, pięknych ozdób, przy dźwiękach cygańskiej muzyki wyruszamy w niesamowitą podróż! Ostrzegam! Nie będzie to zwykła wędrówka, bowiem budzi się magia... A to, co zostało powiedziane przed laty - zacznie się wypełniać.
"Przepowiednia" to pełna ciepła baśń o miłości i wielkiej odwadze. Książka, choć przeznaczona jest dla młodszych czytelników, zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Na podstawie losów Klary i Adama, autorka świetnie pokazała, czym jest odpowiedzialność za drugiego człowieka. Baśń ta niezwykle chwyta za serce i z całą pewnością uczy.
Jeśli chodzi o wygląd wizualny to jestem oczarowana przepiękną okładką! Książka wydana jest naprawdę świetnie, w grubej oprawie. W środku czeka na nas wiele pięknych ilustracji, które dodają całej historii uroku.
Jak najbardziej polecam, zarówno młodszym jak i starszym czytelnikom, bowiem ukazane w niej wartości powinien znać każdy.
Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwo Akapit Press

Adam i Klara to kochające się rodzeństwo. Nie mają rodziców i zdani wyłącznie na siebie wiodą spokojne życie w swoim dworku. Dziewczynka, choć niewidoma, świetnie radzi sobie z codziennymi obowiązkami. Adam, który jest garncarzem od czasu do czasu wyjeżdża na targ, aby sprzedać swoje wyroby. Dzięki temu jest w stanie utrzymać siebie i młodszą siostrę. Spokojne życie tej...

*** http://ratowniklektur.blogspot.com/ ***

To moje pierwsze spotkanie z prozą pani Emilii i przy pierwszym wrażeniu starałem się odebrać tę opowieść swym wewnętrznym dzieckiem. To właśnie do dzieci 10+ jest kierowana ta książka, a ja standardowo pokusiłbym się, by czytać ją młodszym. Moje wewnętrzne dziecko odebrało tę historię trochę sceptycznie. Z początku zapowiadało się ciekawie - cyganie, wieszczki losu i cygańskie dziecko pozostawione w lesie. Następnie samotne rodzeństwo - Adam, garncarz, utrzymujący dom i zajmujący się swoją niewidomą siostrą Klarą. Wtem pojawia się Zyta - pomocnica domowa z czasów, gdy żyli jeszcze rodzice dzieciaków. Tu pojawiają się problemy z tą opowieścią, bo Zyta nic do niej nie wnosi - jest tylko jakąś drugoplanową antagonistką, która nie lubi dzieciaków i narzuca im się swoją osobą. Oczywiście to perypetie rodzeństwa są tu głównym wątkiem i zastanawiam się, czy ten wątek jest dla dziecka dostatecznie interesująco przedstawiony. Właściwie nie muszę się zastanawiać i mogę z czystym sumieniem stwierdzić, że dla dziecka będzie to idealna lektura do poduchy.
Osobiście nie usnąłem przy tej lekturze i nie jest ona zła, lecz pozbawiona pewnej akcji, pewnego wow, które by wprawiło dziecko w osłupienie. Ta lektura jest lekka, stonowana, lecz ma w sobie jakiś baśniowy wydźwięk. Z początku też wyczuwamy nieokreślony element grozy czający się w opisach niekomfortowych sytuacji przytrafiających się bohaterom. Nie jest to jednak czysta groza, a bardziej niepokój. Najpiękniejsze co możemy przeczytać w tej lekturze to opisy przyrody. Świetnie odwzorowują faktyczne zachowania przyrody i mogę się założyć, że te poetycko piękne opisy są atutem autorki w jej opowieściach. Historia mocno kochającego się rodzeństwa jest przepełniona tajemniczą przepowiednią Sułbotar - wieszczek losu, które zawsze przepowiadają los nowo narodzonych cyganiątek. Bardzo łatwo się domyślić, że jedno z głównych bohaterów spośród rodzeństwa będzie porzuconym cygańskim dzieckiem. W pewnym momencie rodzeństwo będzie gorączkowo poszukiwać się nawzajem. Poszukiwaniom towarzyszyć będzie magia w postaci utraconego cienia oraz odbicia w lustrze później rozbitym. To odbicie będzie mieć znaczenie w poszukiwaniach, ale nie będzie nam dane dowiedzieć się, co z tym odbiciem stanie się dalej.
Zakończone sukcesem poszukiwania staną się zrozumieniem przepowiedni z pięknym morałem i sielankowym happy endem. W tej historii pojawią się wartości takie jak miłość, wolność, odpowiedzialność i oddanie. Możesz tą baśnią ukołysać dziecko do snu lub jeśli lubisz literaturę dziecięcą, uprzyjemnisz sobie tą lekturą nudny jesienny dzień. Książkę czyta się swobodnie i powoli, jednak nie będzie Ci to przeszkadzać - zapewniam!

*** http://ratowniklektur.blogspot.com/ ***

To moje pierwsze spotkanie z prozą pani Emilii i przy pierwszym wrażeniu starałem się odebrać tę opowieść swym wewnętrznym dzieckiem. To właśnie do dzieci 10+ jest kierowana ta książka, a ja standardowo pokusiłbym się, by czytać ją młodszym. Moje wewnętrzne dziecko odebrało tę historię trochę sceptycznie. Z początku zapowiadało...

Bardzo ładnie wydana książka. Historia też wciąga.

Bardzo ładnie wydana książka. Historia też wciąga.

Poważna tradycyjna baśniowa opowieść. O tym, że trzeba ufać intuicji, że można się czasem pogubić i że na świecie zawsze będą ludzie dobrzy i źli.

Poważna tradycyjna baśniowa opowieść. O tym, że trzeba ufać intuicji, że można się czasem pogubić i że na świecie zawsze będą ludzie dobrzy i źli.

Ja nie potrafię być obiektywna pisząc opinię tej autorki :) Każda z książek jest dla mnie cenna i jedyna w swoim rodzaju.
Aby streścić "Przepowiednię" porównałabym ją do "Alchemika" Paula Coelho, o podróży by wrócić.

Ja nie potrafię być obiektywna pisząc opinię tej autorki :) Każda z książek jest dla mnie cenna i jedyna w swoim rodzaju.
Aby streścić "Przepowiednię" porównałabym ją do "Alchemika" Paula Coelho, o podróży by wrócić.

Cyganie, przepowiednia, niedopowiedzenia rodzące nadinterpretacje i walka dobra ze złem.

Cyganie, przepowiednia, niedopowiedzenia rodzące nadinterpretacje i walka dobra ze złem.

Bardzo dobrze opowiedziana historia z nutką magii.

Bardzo dobrze opowiedziana historia z nutką magii.