Dzięki wyzwaniu czytelniczemu na październik trafiłam na pozycję, której chyba nigdy w życiu nie odkryłabym na żadnej półce bibliotecznej.
Książka, która powinna być obowiązkową lekturą w szkole podstawowej. Zanim dzieci staną się młodzieżą i przewastościują swoje poglądy dopasowując się do otaczającego je środowiska.
Wydana na początku XX wieku a wartości w niej zawarte powinny każdemu z nas wyznaczać granice. Obyczajowa opowieść o życiu normalnych ludzi dla których szczerość, miłość i czyste sumienie to życiowe wyznaczniki ich roli w społeczeństwie. Przyjmują ze spokojem los wyznaczony przez swoje własne postępowanie.
Dla niektórych czytelników, którzy trafili na tą literacką perełkę 100 lat później, może się wydawać, że bohaterowie to ludzie ograniczeni w swoich poglądach a ich wartości to już przeżytek pozostałego wieku. Jednak zawsze jest nadzieja, która umiera ostatnia i mamy nadzieję, że Ci ludzie to tylko jednostki, których nie ma wiele.

Dzięki wyzwaniu czytelniczemu na październik trafiłam na pozycję, której chyba nigdy w życiu nie odkryłabym na żadnej półce bibliotecznej.
Książka, która powinna być obowiązkową lekturą w szkole podstawowej. Zanim dzieci staną się młodzieżą i przewastościują swoje poglądy dopasowując się do otaczającego je środowiska.
Wydana na początku XX wieku a wartości w niej zawarte...

Przeurocza opowieść szwedzkiej pisarki, po którą sięgnęłam przez przypadek. Niewielka to książeczka, napisana na początku XX wieku, kiedy jeszcze słowa takie jak: uczciwość, moralność, dobroć stały na równi z miłością i przyjaźnią. Egoizm i egocentryzm zaś były cechami niepożądanymi, choć, nie zaprzeczajmy, występowały w społeczeństwie.
Prześliczna nowelka, którą gdzieś ktoś sklasyfikował jako romans. Pewnie i romans, tylko, że w znaczeniu z początku wieku. Zeszłego wieku.
POrównywalna chyba tylko z Młynem Bałtagarisa, choć tam aż roiło się od diabłów i wierzeń. Tu tego nie ma. Jest po prostu dziewicza czystość charakteru głównej bohaterki.
Po przeczytaniu niespełna 100 stron tejże powiastki, pozostało mi "w środku" wrażenie "gładkiego, sympatycznego, uśmiechu" - nie wiem jak to określić, ale w tej książce przebija się nienachalna dobroć. I to jest chyba jej największym atutem.

Przeurocza opowieść szwedzkiej pisarki, po którą sięgnęłam przez przypadek. Niewielka to książeczka, napisana na początku XX wieku, kiedy jeszcze słowa takie jak: uczciwość, moralność, dobroć stały na równi z miłością i przyjaźnią. Egoizm i egocentryzm zaś były cechami niepożądanymi, choć, nie zaprzeczajmy, występowały w społeczeństwie.
Prześliczna nowelka, którą gdzieś...