Zdecydowanie lepiej niż pierwsza część, aczkolwiek momentami nużące. Druga połowa szła mi strasznie wolno i topornie, masa opisów, przedłużająca się i monotonna akcja, mam nadzieję, że w kolejnych częściach będzie lepiej, bo kupiłem od razu całą serię...

Zdecydowanie lepiej niż pierwsza część, aczkolwiek momentami nużące. Druga połowa szła mi strasznie wolno i topornie, masa opisów, przedłużająca się i monotonna akcja, mam nadzieję, że w kolejnych częściach będzie lepiej, bo kupiłem od razu całą serię...

Druga część serii jest zdecydowanie bardziej urozmaicona. Zajęło mi trochę czasu wciągnięcie się w akcję, ale autor nagrodził tę nudniejszą część. Końcówka pierwszej historii oraz napięcie związane z trzecią - bardzo satysfakcjonujące.

Zabieram się niedługo za kolejne tomy.

Druga część serii jest zdecydowanie bardziej urozmaicona. Zajęło mi trochę czasu wciągnięcie się w akcję, ale autor nagrodził tę nudniejszą część. Końcówka pierwszej historii oraz napięcie związane z trzecią - bardzo satysfakcjonujące.

Zabieram się niedługo za kolejne tomy.

Wiedziałem, że należy dać szansę tej opowieści. Pierwsza część spowodowała pewne wahania, czy warto, ale ostatecznie postanowiłem dać szansę. I dobrze. Poczułem się jak za dawnych lat, kiedy zaczytywałem się w Kingu. Jest groza, perfekcyjne, jak to u niego, budowanie postaci, tajemniczość i wciągająca fabuła. Do przeczytania!

Wiedziałem, że należy dać szansę tej opowieści. Pierwsza część spowodowała pewne wahania, czy warto, ale ostatecznie postanowiłem dać szansę. I dobrze. Poczułem się jak za dawnych lat, kiedy zaczytywałem się w Kingu. Jest groza, perfekcyjne, jak to u niego, budowanie postaci, tajemniczość i wciągająca fabuła. Do przeczytania!

Wiele pustynnego piasku się przesypało od mojego spotkania z Rolandem.
Po spotkaniu z Człowiekiem w Czerni,który pokazuje mu przyszłość za pomocą kart Tarota, Rewolwerowiec ląduje na plaży. I zostaje częściowo skonsumowany przez ogromne krabopodobne stworzenie. Jad zatruwa jego organizm i Roland dręczony gorączką i zakażeniem brnie przed siebie w poszukiwaniu Drzwi. Musi skompletować Trójkę- nowych współtowarzyszy podróży do Mrocznej Wieży. Karty Tarota ukazały mu: Więźnia, Władczynię oraz Popychacza.
Dobra to była przeprawa. Każda z postaci skrzętnie skonstruowana. Trzeba pomyśleć i się zagłębić. Zderzenie świata Rolanda z bardziej nowożytnymi czasami było ciekawym i zabawnym momentem. Obie postacie- Eddy i Odetta/Detta posiadały odpowiednie zabarwienie. A i humoru nie zabrakło. Wybory, których dokonali wszyscy i każdy z osobna przybliżyło ich o krok do Mrocznej Wieży. Nie mam się do czego przyczepić, serio ;o)

Wiele pustynnego piasku się przesypało od mojego spotkania z Rolandem.
Po spotkaniu z Człowiekiem w Czerni,który pokazuje mu przyszłość za pomocą kart Tarota, Rewolwerowiec ląduje na plaży. I zostaje częściowo skonsumowany przez ogromne krabopodobne stworzenie. Jad zatruwa jego organizm i Roland dręczony gorączką i zakażeniem brnie przed siebie w poszukiwaniu Drzwi. Musi...

Świetne zarysowanie głównych bohaterów sagi, fabuła niesamowicie wciąga.

Świetne zarysowanie głównych bohaterów sagi, fabuła niesamowicie wciąga.

"Powołanie Trójki" czytałam już kiedyś, dawno, dawno temu, zatem lektura teraz była prawie całkiem na świeżo.
Jest więcej niż świetna, historia Rolanda rusza pełnym pędem i coraz więcej zaczyna się dziać w jego świecie i światach równoległych.
"Powołanie..." jest bezpośrednią kontynuacją poprzedniczki, akcja zaczyna się zaledwie parę godzin po wydarzeniach z "Rolanda".
Rewolwerowiec w tym tomie będzie musiał znaleźć towarzyszy swojej misji i stworzyć z nich drużynę. Początkowo wydaje się, że to misja niemożliwa do wykonania. Roland, który jest ciężko ranny i bardzo chory, musi przedostać się do naszego świata i odnaleźć w nim Niewolnika, Władczynię Mroku i Popychacza.
Niesamowita podróż zaczyna się w chwili, gdy Roland trafia na Eddiego Deana, podejrzanego typka i zadeklarowanego narkomana, z którym zwiera pewien układ.
Książka wciąga na długie godziny. Jest to fantastyczne przemieszanie gatunków: od fantasy po kryminał gangsterski, taki trochę thriller a trochę urban fantasy.
Czytałam z bijącym sercem nie raz. Polubiłam na nowo zawadiakę Eddiego oraz niepełnosprawną Odettę Holmes ze skomplikowaną i koszmarną przeszłością.
Wyobraźnia Kinga nie zna granic. To przemieszczanie między światami i czasami, zabawa czasoprzestrzenią jest więcej niż rewelacyjna!
Polecam każdemu, kto chce się dobrze bawić i poznać dalsze losy Rolanda w drodze do Mrocznej Wieży :)

"Powołanie Trójki" czytałam już kiedyś, dawno, dawno temu, zatem lektura teraz była prawie całkiem na świeżo.
Jest więcej niż świetna, historia Rolanda rusza pełnym pędem i coraz więcej zaczyna się dziać w jego świecie i światach równoległych.
"Powołanie..." jest bezpośrednią kontynuacją poprzedniczki, akcja zaczyna się zaledwie parę godzin po wydarzeniach z...

Polecam.

Polecam.

Dużo, dużo lepsza niż część poprzednia, ale nadal bez szału. Pojawiają się nowe postacie, może coś z tego będzie. Mam coraz większe nadzieje, co do ciągu dalszego, ale akcja rozwija się maślanym tempem...

Dużo, dużo lepsza niż część poprzednia, ale nadal bez szału. Pojawiają się nowe postacie, może coś z tego będzie. Mam coraz większe nadzieje, co do ciągu dalszego, ale akcja rozwija się maślanym tempem...

W pierwszym tomie historii o Rolandzie King zręcznie przedstawia nam ostatniego rewolwerowca oraz oprowadza nas po zamieszkiwanym przez niego świecie. Podoba mi się to, w jaki sposób pierwszy tom rozbudza ciekawość czytelnika po to, by już w drugiej części cyklu mogła porwać go wartka akcja.

"Powołanie Trójki" czytałam z prawdziwą ciekawością. Oprócz samego Rolanda na pierwszy plan wyłaniają się również inni bohaterowie, którzy są niezwykle barwni i nietuzinkowi. Porwało mnie to zderzenie światów oraz osobowości, a także obserwowanie, jak poszczególne charaktery ścierają się ze sobą oraz wzajemnie kształtują. Zarówno Roland jak i jego nowi towarzysze mają okazję wiele się nauczyć, o innych, ale też o sobie.

Myślę, że każdy kto zna i lubi twórczość Kinga, a jeszcze nie czytał "Mrocznej Wieży", przyjemnie się zaskoczy, sięgając po tę lekturę. Mnie samą przed zapoznaniem się z tym cyklem powstrzymywała chyba tylko liczba składających się na niego tomów - jest ich osiem - i mimo że przeczytałam dopiero dwa z nich, wiem, że nie będę chciała szybko rozstawać się z Rolandem. To mój ulubiony typ bohatera - fanatyk idei, której podporządkowane jest całe jego życie. Dokąd go to zaprowadzi? Nie mogę się doczekać, żeby się tego dowiedzieć!

W pierwszym tomie historii o Rolandzie King zręcznie przedstawia nam ostatniego rewolwerowca oraz oprowadza nas po zamieszkiwanym przez niego świecie. Podoba mi się to, w jaki sposób pierwszy tom rozbudza ciekawość czytelnika po to, by już w drugiej części cyklu mogła porwać go wartka akcja.

"Powołanie Trójki" czytałam z prawdziwą ciekawością. Oprócz samego Rolanda na...

To mógł wymyslić/napisać tylko Stephen King! Akcja z Eddiem w samolocie to początkowo takie WTF?!?, ale wciąga jak chodzenie po bagnach. Wspominam bardzo dobrze tę część.

To mógł wymyslić/napisać tylko Stephen King! Akcja z Eddiem w samolocie to początkowo takie WTF?!?, ale wciąga jak chodzenie po bagnach. Wspominam bardzo dobrze tę część.