Cheeky King

Z dnia na dzień, po niespodziewanej śmierci króla karaibskiego państewka Winston Isles, jego syn Sebastian musi objąć władzę. No i ponad połowa powieści to wariacje na temat jednego tematu: co z namiętnym romansem Sebastiana i Penny, który rozkwitł w poprzednim tomie.

Nie dosyć, że przy okazji wychodzi na jaw, że kochankowie skrywali przed sobą swoją tożsamość, to wygląda na to, że nowa sytuacja oznacza koniec ich związku. Prawo stanowi bowiem, że wybranką monarchy może być jedynie osoba z któregoś z królewskich europejskich rodów, podczas gdy Penelope Marsh pochodzi z prostej rodziny dworskich gwardzistów. Miłość jednak nie wybiera, a wzajemne seksualne przyciąganie jest na tyle silne, że kochankowie miotają się między odgrywaniem nowych ról, narzuconych im przez los, i bezradnością wobec siły uczucia. I rozprawiają o tym na okrągło, w przerwach między krótkimi epizodami, gdy rozsądek i trzeźwa ocena sytuacji ustępują pożądaniu. Seks jest równie ognisty w karaibskich monarszych komnatach jak ongiś w nowojorskich apartamentach.

Jest kilka pobocznych wątkow, istotnych dla wyczyszczenia sytuacji przed finałem, jak na przykład rozwiązanie zagadki nagłej śmierci starego króla. Ale fabuła jest w Cheeky King jeszcze bardziej wątła niż w poprzedniej części cyklu, a rozwój wydarzeń niezbyt trudny do przewidzenia. Wdzięku w tym wszystkim też mniej niż wtedy, gdy Penny i Sebastian dopiero się poznawali. Co zresztą wydaje się być regułą wielu tzw. erotycznych romansów dla dorosłych: początki, przynajmniej pod względem lekkości narracji, wydają się ciekawsze, a im dalej tym większa sztampowość.

Z dnia na dzień, po niespodziewanej śmierci króla karaibskiego państewka Winston Isles, jego syn Sebastian musi objąć władzę. No i ponad połowa powieści to wariacje na temat jednego tematu: co z namiętnym romansem Sebastiana i Penny, który rozkwitł w poprzednim tomie.

Nie dosyć, że przy okazji wychodzi na jaw, że kochankowie skrywali przed sobą swoją tożsamość, to wygląda...