Bardzo dobra książka analizująca szczegółowo charakter wielkiego bohatera. Wskazuję na wzór wzór do nașladowania w czasach gdy autorytetów z wartościami jest stan deficytowy.

Bardzo dobra książka analizująca szczegółowo charakter wielkiego bohatera. Wskazuję na wzór wzór do nașladowania w czasach gdy autorytetów z wartościami jest stan deficytowy.

"Ludziom łatwiej jest podejmować wielkie, ale sporadyczne ofiary, niż być wiernym codziennym, żmudnym obowiązkom".
Bohaterstwo rtm. Pileckiego nie wzięło się znikąd. To nie był przypadek, tylko efekt wieloletniego szkolenia, konsekwencji w działaniu i wytrwałości. Wiary, uczciwości i miłości. Moim zdaniem książka rewelacyjnie ukazała, że rtm. Pilecki był wybitny nie dlatego, że wykonywał rzeczy niesłychanie trudnych. Dla mnie był niezwykły przede wszystkim dlatego, że nie poddawał się, działał do samego końca i trwał przy swoich postanowieniach.

[SPOILER]
Ta książka obfituje w wiele "smaczków".

Okres młodości i wczesnej dorosłości:
Zszokowała mnie informacja, że rtm. Pilecki miał bardzo surowego ojca. Okazuje się, że człowiek z tak artystyczną duszą i wrażliwością wywodził się spod srogiej dyscypliny, łagodzonej dobrocią matki, która jednak często przegrywała bój ze swoim mężem o kontrolę nad atmosferą domową. Mój podziw względem rtm. Pileckiego wzrósł gdy dowiedziałam się, że nigdy nie uskarżał się na niesprawiedliwość swojego ojca, a wręcz doszukiwał się zalet w jego sposobie wychowania.
Rtm. Pilecki doświadczył chyba wszystkich możliwych uczuć, a nawet tego, czym jest złamane serce z powodu kobiecej niestałości i niezdecydowania. Ale dzięki niezłomności charakteru po pewny czasie poznał kobietę dla siebie idealną, wartą Jego uczuć, z którą stworzył związek oparty nie tylko na miłości, ale i na wzajemnym wsparciu oraz bezgranicznym zaufaniu.

Okres późniejszej dorosłości przedwojennej:
Kolejnego szoku doznałam na wieść o tym, że rtm. Pilecki przed wojną pracował w Sądzie Okręgowym w Wilnie, gdzie w ramach obowiązków służbowych przydzielono Mu zbadanie sprawy prostytutek. Po raz kolejny dał się wtedy poznać jako człowiek zainteresowany zrozumieniem otaczającego świata i działających w nim mechanizmów, niezatracający wrażliwości na los innych. Uważam to za symboliczne preludium wobec tego, co było Mu dane oglądać później w Auschwitz, w którym szczególnie bolesne było obserwowanie upodlania ludzi, w tym kobiet. "Ciężko było patrzeć na kolumny kobiet, wykańczane pracą, sunące po błocie. [...] Gdy kobiety stopkami plątały w błocie - "bohaterowie" obok na koniach, z psami - jak stado owiec lub bydła cowboye - gnali pokrzykując, paląc papierosy".
Był społecznikiem, który przyczynił się do poprawy sytuacji polskich chłopów. Podczas gdy handlarze żydowscy skupowali od nich towar za bezcen, a sprzedawali za wysoką cenę, rtm. Pilecki utworzył spółdzielnię, która skupowała po wyższych cenach niż handlarze żydowscy, czym przyczynił się do poprawy sytuacji finansowej polskich chłopów.
Uczył swoje dzieci szacunku i miłości do natury, w tym do zwierząt. Miał też wpływ na wychowanie i postawy dzieci wokół siebie, np. Pana Marka Ostrowskiego. Wierzył w młodych i w nich upatrywał zmiany, o jaką walczył.

Okres wojenny:
O tym, że zupełnie dobrowolnie wybrał się do piekła na ziemi nie muszę pisać. Ale, że w Auschwitz, zupełnie bezinteresownie, oddał swój płaszcz więźniowi, choć sam go potrzebował (był chory i było bardzo zimno) należy wspomnieć.
W Auschwitz był też świadkiem okrutnego traktowania księży, o czym napisał, dając temu świadectwo. Widział również męczeńską śmierć św. ojca Kolbe, co spowodowało, że przez długi czas nie decydował się na ucieczkę z obozu (aby nie narażać na śmierć pozostających w obozie więźniów).
Bardzo mocno zapisało mi się kolejne wspomnienie rtm. Pileckiego: "Gdy spośród koła Twych przyjaciół, z którymi zżyłeś się tam szybko - mordują na Twych oczach jednego z nich, a Ty nie rzucasz się, by go ratować, bo wszelkie próby w tym kierunku - przynoszą jeszcze jedną śmierć, a chcesz i musisz żyć i walczyć dalej...".

Okres powojenny:
Kolejnym niesamowitym wydarzeniem z życia rtm. Pileckiego był fakt, że jeden ze strażników na ul. Rakowieckiej, który roznosił więźniom jedzenie, nawrócił się, obserwując pobożność Witolda Pileckiego. Wkrótce człowiek ten porzucił dotychczasowy sposób życia i stał się człowiekiem wierzącym, który pomagał innym.

Autorka niniejszą książką sprawiła coś, co wydawało mi się dotąd niemożliwe. Uczyniła w moich oczach postać rtm. Pileckiego jeszcze doskonalszą.

Na zakończenie warto przytoczyć następujące przemyślenia rtm. Pileckiego:
"Wydaje się, że Polaków nie trzeba uczyć poświęcenia, że daliśmy jego nieskończoną ilość dowodów. To tylko częściowo prawda. Życie dajemy chętnie w ofierze, lecz brak nam tej samej ofiarności tam, gdzie mamy w drobnej sprawie ustąpić z zajmowanego stanowiska dla ogólnej zgody lub wytrwać w bezwzględnej uczciwości w stosunku do społeczeństwa w szarym, codziennym trudzie, nawet wtedy, gdy właśnie uczciwość ogranicza nas w wyborze środków walki o życie".

"Ludziom łatwiej jest podejmować wielkie, ale sporadyczne ofiary, niż być wiernym codziennym, żmudnym obowiązkom".
Bohaterstwo rtm. Pileckiego nie wzięło się znikąd. To nie był przypadek, tylko efekt wieloletniego szkolenia, konsekwencji w działaniu i wytrwałości. Wiary, uczciwości i miłości. Moim zdaniem książka rewelacyjnie ukazała, że rtm. Pilecki był wybitny nie...

Duża porcja informacji, które wcześniej nigdzie nie były podane. Dobra robota wykonana przez autorkę.

Duża porcja informacji, które wcześniej nigdzie nie były podane. Dobra robota wykonana przez autorkę.

Książka godna przeczytania. Wnosi nowe informacje o tym jakim człowiekiem był Witold Pilecki.

Książka godna przeczytania. Wnosi nowe informacje o tym jakim człowiekiem był Witold Pilecki.

Czy można spokojnie podsumować książkę, której tytułowe założenie okazuje się wyłącznie ambicją autorki, zaś treść to pełna frazesów hagiografia, w dodatku z warsztatem pisarskim, odpowiadającym poziomowi miernej szkoły średniej? Książka ta może być odkrywczą wyłącznie dla tych Czytelników, którzy nie spotkało się z wcześniejszą literaturą dotyczącą Pileckiego. Doprawdy na tym tle nie ma tu nic nowego! Zaś przypisywanie sobie przez autorkę oryginalności (nawet gdzieś między wierszami) to buńczuczna uzurpacja. Polecam ksiażki Cyry, Wysockiego, Trackiego, Wróblewskiego. Niestety na takim tle książka Mandreli to czysta grafomania.

Czy można spokojnie podsumować książkę, której tytułowe założenie okazuje się wyłącznie ambicją autorki, zaś treść to pełna frazesów hagiografia, w dodatku z warsztatem pisarskim, odpowiadającym poziomowi miernej szkoły średniej? Książka ta może być odkrywczą wyłącznie dla tych Czytelników, którzy nie spotkało się z wcześniejszą literaturą dotyczącą Pileckiego. Doprawdy na...

Postaram się napisać to najdelikatniej jak się da, ale zaznaczam, że jestem cięta na mierne książki zasłaniające się "ważnymi treściami". I widząc ton, w jakim napisane są inne opinie zaznaczę na początku - oceniam tę konkretną pozycję. Nie Pileckiego czy jego bohaterstwo, duchowość, charakter, tylko ten twór paraliteracki, który dane mi było przeczytać.
Nie mam bladego pojęcia, jakim cudem tak źle napisana książka może być oceniana tak wysoko. Teksty autorki przypominają bardziej rozprawki szkolne niż jakąkolwiek formę nadającą się do publikacji. Trudno mi uwierzyć, że osoba, która ma doktorat jeszcze z nauk humanistycznych, czyli domyślam się, że trochę prac pisemnych w swoim życiu musiała wyprodukować, może pisać jak gimnazjalistka.
Jednocześnie mamy do czynienia z kompozycyjnym chaosem, gdzie teksty są umieszczone w losowej kolejności (tylko kilka pierwszych zachowuje porządek powiedzmy chronologiczny),bez większego sensu, a na domiar złego autorce zdarza się powtarzać. Przez to wszystko mam wrażenie, że zamiast pełnoprawnej książki trzymam w dłoniach półprodukt. Bez żadnej obróbki, a już na pewno bez udziału jakiejkolwiek korekty czy redakcji.
Styl pisania Mandreli... Znowu, stricte rozprawkowy. Nic sobą nie wnosi, nie jest żadną wartością dodaną. Autorka często popada w łopatologię i często wygłasza nic niewnoszące truizmy.
Nie jestem pewna czym ta książka w zamyśle miała być. Jeśli jakimś rodzajem analizy, to przykro mi, ale żadna praca ponad przytoczenie suchych faktów czy bardzo obszernych cytatów i rzucenie kilku ogólników, nie została wykonana. Autorka cały czas śliska się na poziomie frazesów, kompletnie nie wykonując żadnego pogłębienia psychologicznego postaci. Po tak ambitnym planie oczekiwałabym czegoś więcej niż nazwanie cech charakteru i poparcie ich fragmentami np. raportu. Cała książka jest odtwórcza względem wspomnień, dokumentów czy zapisków, a wnioski, jakie na ich podstawie wyciąga autorka, nie są niczym odkrywczym, a w zasadzie nie wychodzą poza truizmy. Już pomijając fakt, że przez jednostronne pokazanie bohatera bliżej tej pozycji do hagiografii niż jakiegokolwiek rzetelnego dzieła.
Naprawdę są na rynku lepsze książki o postaci Pileckiego, a zapewniam, że każdy czytelnik jest w stanie na ich i ogólnodostępnego raportu podstawie wyciągnąć identyczne wnioski jak Mandrela i nie ma konieczności czytania akurat tej konkretnej pozycji.

Postaram się napisać to najdelikatniej jak się da, ale zaznaczam, że jestem cięta na mierne książki zasłaniające się "ważnymi treściami". I widząc ton, w jakim napisane są inne opinie zaznaczę na początku - oceniam tę konkretną pozycję. Nie Pileckiego czy jego bohaterstwo, duchowość, charakter, tylko ten twór paraliteracki, który dane mi było przeczytać.
Nie mam bladego...

Książka ciekawe, z dużą ilością źródeł i wywiadów z rodziną rotmistrza, przedstawiająca stosunek Witolda Pileckiego do życia oraz do wiary katolickiej. Ukazuje, skąd się wzięły decyzje, jakie podjął podczas II wojny światowej i po niej. Polecam do przeczytania szczególnie tym, których interesuje, jak powinien postępować w codziennym życiu prawdziwy katolik i patriota, gdyż w książce tu i ówdzie można znaleźć dużo odwołań do współczesności.

Książka ciekawe, z dużą ilością źródeł i wywiadów z rodziną rotmistrza, przedstawiająca stosunek Witolda Pileckiego do życia oraz do wiary katolickiej. Ukazuje, skąd się wzięły decyzje, jakie podjął podczas II wojny światowej i po niej. Polecam do przeczytania szczególnie tym, których interesuje, jak powinien postępować w codziennym życiu prawdziwy katolik i patriota, gdyż...

Wgląd w mentalność oraz próba zrozumienia motywów Pileckiego.

Wgląd w mentalność oraz próba zrozumienia motywów Pileckiego.

Autorka, Anna Mandrela analizując życie wewnętrzne Rotmistrza, ukazuje jego głęboką wiarę, religijność i nieposzlakowany charakter. W załącznikach dużo ciekawych dokumentów także prywatnej korespondencji Pileckiego. Styl pisania autorki pozostawia trochę do życzenia, ale ogólnie książka na duży plus.

Autorka, Anna Mandrela analizując życie wewnętrzne Rotmistrza, ukazuje jego głęboką wiarę, religijność i nieposzlakowany charakter. W załącznikach dużo ciekawych dokumentów także prywatnej korespondencji Pileckiego. Styl pisania autorki pozostawia trochę do życzenia, ale ogólnie książka na duży plus.

Bardzo ciekawa książka przybliżająca postać naszego narodowego bohatera,rotmistrza Witolda Pileckiego.Pozycja o tyle interesująca w swej formie,że skupia się głównie na cechach jego charakteru,a także na wyznawanych przez niego wartościach.Wszystko oparte na ogromnej ilości tekstów źródłowych,takich jak chociażby listy rotmistrza do bliskich mu osób. Podstawową wartość tej książki stanowi dla mnie możliwość zobaczenia Witolda Pileckiego niejako od środka i uzmysłowienia sobie czym kierował się w życiu i skąd brały się jego heroizm i bohaterstwo.Polecam.

Bardzo ciekawa książka przybliżająca postać naszego narodowego bohatera,rotmistrza Witolda Pileckiego.Pozycja o tyle interesująca w swej formie,że skupia się głównie na cechach jego charakteru,a także na wyznawanych przez niego wartościach.Wszystko oparte na ogromnej ilości tekstów źródłowych,takich jak chociażby listy rotmistrza do bliskich mu osób. Podstawową wartość tej...