Pogrzebani

Wychowałem się na Guyu.

Wychowałem się na Guyu.

Bardzo sympatyczna lektura na jeden wieczór. Kochany i nieodżałowany Guy N.Smith tym razem igra ze złymi mocami w kopalni.

Bardzo sympatyczna lektura na jeden wieczór. Kochany i nieodżałowany Guy N.Smith tym razem igra ze złymi mocami w kopalni.

Dla mnie Książka okej coś innego ciekawa Historia i ciekawa fabuła nie wiem czemu takie niskie oceny tej opowieści polecam faną horroru dla mnie ciekawa książka

Dla mnie Książka okej coś innego ciekawa Historia i ciekawa fabuła nie wiem czemu takie niskie oceny tej opowieści polecam faną horroru dla mnie ciekawa książka

B klasowe horrory gore albo się uwielbia, albo ich się nie znosi. Nie jest to literatura ambitna, wybitna, ale jak człowiek chce czegoś prostego i bezmyślnego do poczytania to będzie się dobrze bawić. A książki Guya' N Smitha to prawdziwy rarytas. Autor który w tym gatunku ma status kultowy wreszcie powraca na polski rynek.

Książka jest moim zdaniem lepsza niż Przeklęci. Przeklęci byli fajni, ale przez to że była to powieść nie typową dla dorobku Smitha nie dawała w pełni nacieszyć się jego nie powtarzalnym stylem pisania. Pogrzebani są z kolei tym co fani autora kochają w jego książkach najbardziej. Mamy tu świetną atmosferę, stylistykę gore, połączoną z karykaturalnie napisanymi postaciami i dialogami. A to jest mieszanką iście wybuchową.

Powieść opowiada o byłym duchownym, egzorcyście, który mierzy się z siłami zła w nawiedzonej zabytkowej kopalni położonej w fikcyjnej walijskiej miejscowości. Tym razem bohater nie jest typowym dla twórczości Guya macho-manem, a macho-manem po przejściach. To jak jednak mierzy się ze swoimi słabościami jest najzabawniejszym motywem w całej powieści. Będą tu momenty wywołujące opad szczęki. Pozostali bohaterowie także rozsądni nie są. A największymi głąbami są działający w miejscowości sataniści. Jak myślicie co robią gdy porywają dzieci głównego bohatera. Co wy byście zrobili na miejscu tych satanistów jak by wam się pod nosem wałęsał jakiś były ksiądz chcący robić egzorcyzmy i ogólnie wam naprzeszkadzać i akurat udało by wam się porwać jego 5-7 letnie dzieci. Wzięli je na zakładników. " Ej ty były ksiądz mamy twoje dzieciaki, jak zaraz się nie spakujesz i się stąd nie wyniesiesz to ich więcej nie zobaczysz". To wy byście tak zrobili. Ale nie sataniści z Pogrzebanych. Którzy od razy je wzięli złożyli w ofierze zabijając je. (sic!)

Skoro już przy zabijaniu i innej tego typu makabrze jesteśmy to tej jest tu sporo. Po za sceną zabicia dzieciaków jest na prawdę sporo fajnych scen grozy i makabry wszelakiej. Momenty gdy jakieś postacie zostają uwięzione w kopalni, i spotykają dusze uwięzionych tam przed laty górników, w tym małych dzieci potrafią przytrzymać w napięciu. Opisy spadania w przepaście itp. także są pierwszą klasą. Tempo powieści nie zwalnia ani na chwilę. Tu nie ma miejsca na nudę.

Podsumowując. Książka obowiązkowa dla fanów Smitha i literatury klasy B. Pozostali czytelnicy mogą sobie ją darować. Chyba że lubią się pośmiać trochę z kiczu i absurdalnych scen to mogą się skusić. A tych tu nie brakuje. Ja bawiłem się świetnie.

B klasowe horrory gore albo się uwielbia, albo ich się nie znosi. Nie jest to literatura ambitna, wybitna, ale jak człowiek chce czegoś prostego i bezmyślnego do poczytania to będzie się dobrze bawić. A książki Guya' N Smitha to prawdziwy rarytas. Autor który w tym gatunku ma status kultowy wreszcie powraca na polski rynek.

Książka jest moim zdaniem lepsza niż Przeklęci....

Autor znany mi z czasów jak byłem kilkunastolatkiem. Zaczytywałem się w jego serii o krabach. Horrory pisane przez Smitha nie były zbyt wybitne, ot takie historyjki z dreszczem.
Jak zobaczyłem książkę w bibliotece, to odżyły wspomnienia z dzieciństwa. Nie spodziewałem się zbyt wiele i nie liczyłem na spotkanie z arcydziełem gatunku.
Książkę czyta się szybko. Czy polecam? Jak ktoś ma do wyboru powieść Lipińskiej i Smitha to lepiej niech wybierze Smitha.

Autor znany mi z czasów jak byłem kilkunastolatkiem. Zaczytywałem się w jego serii o krabach. Horrory pisane przez Smitha nie były zbyt wybitne, ot takie historyjki z dreszczem.
Jak zobaczyłem książkę w bibliotece, to odżyły wspomnienia z dzieciństwa. Nie spodziewałem się zbyt wiele i nie liczyłem na spotkanie z arcydziełem gatunku.
Książkę czyta się szybko. Czy polecam?...

„Czy ktoś jest chętny [aby] zostać złożonym w ofierze, co gwarantuje wejście do królestwa ciemności?”. (Str. 209).

Typowy horror, który nie stara się być czymś więcej niż rozrywką. Jest tajemnica, kilka trupów, scena demonicznego seksu, parę szalonych wizji oraz garść efektów specjalnych. Książka nie za krótka ani nie za długa. W sam raz na jeden wieczór. Brak dłużyzn oraz rozwlekłego wstępu. Kopalnia, gdzie ma miejsce większość akcji i walijska wioska tworzą nawet niezły nastrój. Główny bohater zaznaczony kilkoma rysami, bez psychologiczno-obyczajowego lania wody. Historia skonstruowana w sposób poprawny, zgodnie z zasadami gatunku. Na minus okładka. Grafika na niej przedstawiona wygląda jak tło. Ewidentnie w jej centrum czegoś brakuje. Jakiegoś charakterystycznego obiektu (np. osoby lub symbolu).

Osobną sprawą jest iście luksusowe wydanie tego tytułu. Twarda, szyto-klejona oprawa z wstążką pasowałaby raczej do jakiejś antologii. Zamiast tego rodzaju ekstrawagancji lepiej by było, gdyby wydawca pomyślał o ogólnym podniesieniu jakości publikowanych przez siebie książek, dodając np. skrzydełka do miękkich okładek. Zwiększyłoby to ich trwałość oraz atrakcyjność.

Intryguje mnie też brak nazwiska tłumacza w książce. Niedopatrzenie wydawcy czy może Guy N. Smith ma tak kiepską reputację w naszym kraju, że osoba, która dokonała przekładu „Pogrzebanych” świadomie postanowiła pozostać anonimowa?

„Czy ktoś jest chętny [aby] zostać złożonym w ofierze, co gwarantuje wejście do królestwa ciemności?”. (Str. 209).

Typowy horror, który nie stara się być czymś więcej niż rozrywką. Jest tajemnica, kilka trupów, scena demonicznego seksu, parę szalonych wizji oraz garść efektów specjalnych. Książka nie za krótka ani nie za długa. W sam raz na jeden wieczór. Brak dłużyzn oraz...

Guy N. Smith strikes again ! Tym tazem pora na "Pogrzebanych" ("Entombed") - ejtisową pulpę w charakterystyczym gujowym stylu, z akcją osadzoną w małej walijskiej wiosce, nawiedzoną kopalnią łupka, satanistycznym kultem i egzorcystą amatorem (aczkolwiek znacznie mniej barwnym niż ólóbiony Mark Sabat).
+
Do położonej na pograniczu Anglii i Walii miejscowości Cwmgilla przybywa Simon Rankin, były jezuita- egzorcysta w kryzysie wiary (motyw zaczerpnięty wprost z "Egzorcysty"). Towarzyszy mu jego aktualna partnerka Andrea.

Lokalną atrakcją turystyczną jest dawna kopalnia łupka kamiennego. Wkrótce dochodzi w niej do szeregu tragicznych wypadków. Bez śladu znika w niej młody chłopak, który odłączył się od wycieczki, czwórka zaś ratowników, która udałą się na jego poszukiwanie, została odcięta przez zawalone przejście.

To samo spotyka kolejną grupę - z odciętej od świata kopalni udaje się wrócić jedynie egzorcyście, który bezskutecznie ostrzegał przed mocą zamieszkałego wewnątrz góry zła.

Po zbadaniu przeszłości wychodzi na jaw, kopalnia ta jest nawiedzona przez duchy dawnych górników, zmuszane nawet po śmierci do niewolniczej pracy przez upiora nadzorcy. Jakby tego było mało, o względy Pana Ciemności konkuruje z upiorami grupa wiejskich satanistów...
+
"Pogrzebani" to taki Guyowy standard-fare, dokładnie to, czego można się spodziewać po jego powieści. Pomysł wyjściowy, jest zgrabny i nośny, łatwo z niego wywieść atrakcyjną fabułę. Ta prowadzona jest trochę niechlujnie (it's a Guy N. Smith novel…) i kanciasto, ale, faktycznie, wypełnia ją spora ilość grozy i mocnych jump scare'ów, przyprawiona dawką wulgarnego pulp seksu (wyróżniają się się groteskowa scena uwiedzenia Andrei przez Szatana, z obowiązkową w powieściach Mistrza z Hopwas masturbacją, oraz orgie satanistów -lubieżników).

Standardowa jest scenografia "Pogrzebanych - kolejna mała miejscowość na pograniczu Anglii i Walii, tuż obok rodzinnego Smithowego Hopwas (czy Knighton, znanego z gujowej powieści o tytułowych, pochądzących stamtąd, wampirach). Główny bohater to taki "wyblakły" Sabat - były ksiądz (jezuita!),zmagający się z utratą wiary egzorcysta, do tego rozwodnik z dwójką dzieci (Smith w żadnej mierze nie odnosi się do celibatu obowiązującego jezuitów).
Czyta się wszystko bardzo szybko i, generalnie, z dużą frajdą, choć na minus, obok charakterystycznie kostropatego, gujowego stylu zaliczyć też trzeba kiepsko rozpisane sceny grozy (to się czasami boskiemu Guyowi przydarza, nie bardzo chwilami wiadomo, co się dzieje (typowymi przykładami z przeszłości były "Smiertelny Lot" czy "Lalka Manitou").

Podsumowując, #smithoweswiry powinny być zadowolone, choć przeciwników Guya "Pogrzebani" raczej do jego twóczości nie przekonają.

PS.
Niedawno lekturą "Alfabetu Szatana" oficjalnie zakończyłem eksplorację dorobku Guya N. Smitha wydanego w Polsce w ramach "złotej ery", ale w międzyczasie pojawiają się na naszym rynku nowe pozycje. Oprócz "Pogrzebanych" w zapasie jest jeszcze najnowsza powieść GNS wydana w Polsce - "Rzeź" od Phantom Books, lada chwila pojawi się zbiór opowiadań "Dom Mordu", zapowiadane są też "Szarańcze" (a wszyscy wiemy, jak Guj umie w animal horror). Tak, że #smithoweswiry póki co, mają co czytać.

Guy N. Smith strikes again ! Tym tazem pora na "Pogrzebanych" ("Entombed") - ejtisową pulpę w charakterystyczym gujowym stylu, z akcją osadzoną w małej walijskiej wiosce, nawiedzoną kopalnią łupka, satanistycznym kultem i egzorcystą amatorem (aczkolwiek znacznie mniej barwnym niż ólóbiony Mark Sabat).
+
Do położonej na pograniczu Anglii i Walii miejscowości Cwmgilla...

Wydawnictwo Dom Horroru jest wspaniałe.Znowu mi coś ładnego popkazało.
Ciemne moce w kopalni .W Walii ,uwielbiam.Styl Guya Smitha.
Książka może nie straszna ,ale ma w sobie ten urok napięcia /

Wydawnictwo Dom Horroru jest wspaniałe.Znowu mi coś ładnego popkazało.
Ciemne moce w kopalni .W Walii ,uwielbiam.Styl Guya Smitha.
Książka może nie straszna ,ale ma w sobie ten urok napięcia /