Łowcy

W czeskiej edycji Book - Trottera zdecydowałem się na książkę Miroslava Żambocha, zatytułowana „Łowcy”, sam tytuł właściwie jest niewiele mówiący, czytelnik, który nie kojarzyłby tego autora głowiłby się, czy to w ogóle jest fantastyka. No ale jak otworzy książkę, poczyta, przekona się bardzo szybko, że jest to bardzo ciekawy koncept, mieszanka pomysłów w stylu „Park jurajski” z przeróżnymi opcjami „Powrotów do przeszłości”, czyli zabawy z wehikułem czasu. Wyszło to dosyć oryginalnie, nie ma tu mowy o nudzie, książka wciąga od pierwszej do ostatniej strony, w dodatku autor pozostawił sobie furtkę na możliwą kontynuację, no ale to już temat na odrębne spekulacje czy to może mieć sens?

Nie ma tu maszynki, do której się wsiada i jazda z motywem, gdzie się tylko chce majstrować w historii i losach ludzi, przy czym wcale tak fajnie wychodzić to nie musi jakby się chciało. A tutaj mamy podróż w niewyobrażalnie odległą przeszłość, sto milionów lat wstecz, i nie chodzi tylko to, że były dinozaury, ale też o to, że nasza planeta wyglądała jak zupełnie inna. I nasi bohaterowie szybko przekonali się, że nie są u siebie, bo wszystko wygląda po prostu inaczej. Szybko czytelnik dowiaduje się kto tutaj na kogo poluje, no i że potencjalne ofiary nie są wcale w ciemię bite, i jakoś nie mają ochoty dać się przerobić na zgniłe mięso ku uciesze milionerów z przyszłości, którzy wzięli udział w tej tajemniczej ekspedycji w przeszłość, no i oczywiście padlinożerców bo przecież ekologiczny recykling w naturze musi być.

Głównym bohaterem jest naukowiec Markus Telli, który pracuje w instytucie badawczym, przy komputerach siedzi i bada potencjalne wektory, które mogą przenosić ludzkość w różne miejsca w czasoprzestrzeni. Wydaje się, że to jest takie science fiction, że tego typu koncept ma szanse powodzenia tak niewielkie, że jest bliskie zeru. Ale jednak ta wygrana na loterii, czyli rozpracowanie prawidłowego wektora wydarzyła się i Marcus odnalazł wektor, którym można obyć podróże sto milionów lat wstecz. Tym naukowym odkryciem zainteresował się kolega Marca Jan Petr Fluks, bogaty biznesmen, który szybko przekalkulował, że na tym odkryciu da się zarobić miliony, bo znajdą się ludzie którzy zapłacą 50 milionów dolarów od głowy za taką wyprawę. Firma Hard Hunters podjęła działania i sprawa ruszyła. Od szczegółów organizacyjnych, zebranie ekipy, po samą wyprawę. Oczywiście Mark Telli wziął udział jako personel firmy, którego zadaniem było wysłać wszystkich w przeszłość, no i po dwóch miesiącach, wrócić. Jeżeli coś budzi wątpliwości w lekturze „Łowców”, to czy tego typu majstrowanie w przeszłości nic nie zmieni, w kontekście, że nikt się nie zastanawia, że będą konsekwencje tej podróży w czasie i polowania na dinozaury. One oczywiście są, ale nie ma o tym pisać, co było w ostatnich zdaniach książki, i to jest zaskakujące, ale zmiany mogły być inne. Jednak jakie by nie były, to szkoda, że nie ma w książce tego typu spekulacji, co raczej banalizuje koncept.

Kreacje bohaterów są bardzo ciekawe, przeżycia również, można odnieść wrażenie, że to jest dobry thriller, liczy się tylko jedno; jak przeżyć to piekło, w które sami się wepchali, i jakie były postawy poszczególnych bohaterów, wobec zagrożenia, którego dotychczas nie znali, zwierzęta wielkości hipopotamów czy nosorożców są tutaj całkowicie nieszkodliwe, a dinozaury wielkości wieżowców tutaj dzielą i rządzą. Wszyscy przybysze, którzy liczyli na to, że to będzie łatwy i przyjemny surwiwal, a wszyscy wrócą z łupami, których zazdrościć będzie im cały świat. No ale nie jest tak różowo, że łatwo o zwycięstwo na wyjeździe, i miejscowi dadzą sobie napakować kilka goli, nawet jeśli są tylko dinozaurami. Ale jak podróżnicy w czasie szybko się miejscowi dają radę i robią to zaskakująco dobrze. A to oznacza spore kłopoty. Dosłownie jest to walka o przeżycie. Emocji nie brakuje! A to gwarantuje ciekawą lekturę. Książka jest bardzo dobra. Zdecydowanie polecam.

W czeskiej edycji Book - Trottera zdecydowałem się na książkę Miroslava Żambocha, zatytułowana „Łowcy”, sam tytuł właściwie jest niewiele mówiący, czytelnik, który nie kojarzyłby tego autora głowiłby się, czy to w ogóle jest fantastyka. No ale jak otworzy książkę, poczyta, przekona się bardzo szybko, że jest to bardzo ciekawy koncept, mieszanka pomysłów w stylu „Park...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pod głupim memem z dinozaurami na jednym z portali satyrycznych ktoś poleca "Łowców" Žambocha. Takie ostentacyjne wynurzenia to zawsze zła wróżba, ale myślę "na pochybel" i pełen entuzjazmu zanurzam się w ignorancji - przeczytam. Tak oto, jeszcze wczoraj racząc się fantazjami Bułhakowa, orwellowskimi alegoriami i estetyką Nabokova, rzuciłem się na kotlet z dinozaura, stary kotlet, sprzed 110 milionów lat. Zbyt pochopnie. Boże dopomóż, bo to jak po kąpieli z bąbelkami w wannie z hydromasażem położyć się na sienniku.

Miała więc to być powieść męska u podstaw, pełna broni, samochodów, walki o kobiety, czy nawet ogień. Jest natomiast historia o użalającym się okularniku, który powtarza chyba z 50 razy jakim jest gamoniem w odróżnieniu od wysportowanego, wysokiego przystojniaka - głównego adwersarza.

Miała być powieść porywająca "crichtonowskim sznytem" - piaskownica nostalgii. Wyszła nuda zaprawiana absurdem. A w kwestii tego ostatniego - tak dziwnie niesatysfakcjonującego wątku się nie spodziewałem.

Przeżyłbym ten język, prosty do bólu, pełen "niuansów" pokroju "Kali kochać, Kali kupić". Wytrzymałbym tak długo rozkręcającą się akcję i fabułę, której paliwa starczyło ledwie na ostatnią ćwiartkę książki. Zignorowałbym miałkiego bohatera, którego użalanie się nad sobą wywołuje mdłości, wreszcie kartonowe postaci bez głębi, i drętwe, nierealistyczne dialogi.

Ale nie muszę.

Pod głupim memem z dinozaurami na jednym z portali satyrycznych ktoś poleca "Łowców" Žambocha. Takie ostentacyjne wynurzenia to zawsze zła wróżba, ale myślę "na pochybel" i pełen entuzjazmu zanurzam się w ignorancji - przeczytam. Tak oto, jeszcze wczoraj racząc się fantazjami Bułhakowa, orwellowskimi alegoriami i estetyką Nabokova, rzuciłem się na kotlet z dinozaura, stary...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jako fanka Jurrasic Park jestem bardzo zadowolona z tej książki. Na początku myślałam,że nie przebrne przez te wszystkie pojęcia fizyki, samochody i zabawy dla bogaczy, ale po jakiś kilkudziesięciu stronach nie mogłam się oderwać od książki. Zakończenie troszkę banalne,ale do zaakceptowania😉

Jako fanka Jurrasic Park jestem bardzo zadowolona z tej książki. Na początku myślałam,że nie przebrne przez te wszystkie pojęcia fizyki, samochody i zabawy dla bogaczy, ale po jakiś kilkudziesięciu stronach nie mogłam się oderwać od książki. Zakończenie troszkę banalne,ale do zaakceptowania😉

Pokaż mimo to

Występuje tu kolejny z ulubionych moich bohaterów - niepozorny okularnik, który jednak posiada wysoki poziom inteligencji. W dodatku biedny.
No i styka się z bogatym, przystojnym, zarozumiałym i agresywnym samcem alfa.
Jakże pięknie się czyta bajeczkę o sukcesach słabszego ...
Szkoda tylko, że potem książka skupia się na dinozaurach ...

Występuje tu kolejny z ulubionych moich bohaterów - niepozorny okularnik, który jednak posiada wysoki poziom inteligencji. W dodatku biedny.
No i styka się z bogatym, przystojnym, zarozumiałym i agresywnym samcem alfa.
Jakże pięknie się czyta bajeczkę o sukcesach słabszego ...
Szkoda tylko, że potem książka skupia się na dinozaurach ...

Pokaż mimo to

Najchętniej dałbym 7,5 gwiazdki, ale się nie da. Fakt, że mnie wciągnęła i nie mogłem się oderwać, ale do najlepszych osiągnięć autora raczej jej daleko.

Najchętniej dałbym 7,5 gwiazdki, ale się nie da. Fakt, że mnie wciągnęła i nie mogłem się oderwać, ale do najlepszych osiągnięć autora raczej jej daleko.

Pokaż mimo to

Motyw podróży w czasie zawsze mnie intrygował. Ciekawa byłam jak autor przedstawi wydarzenia osadzone w innej rzeczywistości. Jak będzie opisany ten nowy świat i czym będzie się różnił od tego, który znamy. Miroslav Zamboch w swojej książce „Łowcy”, postanowił zabrać nas do miejsca, w którym człowiek nigdy nie był i nie powinien być. Znajdziemy się w epoce mezozoiku i wraz z naszymi głównymi bohaterami obserwować będziemy życie… dinozaurów! Całe szczęście, my pozostaniemy niczego nieświadomymi widzami, czego nie można powiedzieć o wykreowanych przez autora postaciach.

Podróże w czasie, nawet jeśli kiedyś będą możliwe, nie będą atrakcją dla przeciętnego Janusza czy Grażyny. Przyjemność tą będą mogli sobie zaserwować bogacze, osoby z wyższych sfer, dla których samo wstanie z łóżka będzie bardzo wyczerpującą pracą. Tutaj nie było inaczej, chociaż główny bohater książki mocno odstaje od reszty pod tym względem. Czytając „Łowców” nie dało się nie zauważyć, że osoby biorące udział w ekspedycji są zamożne, wpływowe, a pieniędzmi mogą sobie podcierać tyłek, lub rozpalać w piecu. Moją uwagę zwróciło ich zachowanie, kultura osobista, sposób w jaki prowadzili konwersację. Czuć było, że nie są to pierwsze lepsze osoby wyciągnięte z tłumu, a wyselekcjonowani ludzie mogący sobie pozwolić na bardzo drogą wycieczkę. Miejscami czułam się, jakbym uczestniczyła w polowaniu na zwierzynę łowną, opisaną w „Panu Tadeuszu”, tyle że z elementami fantastyki.

Właśnie na tym dosyć oryginalnym polowaniu chciałabym się na moment zatrzymać. Głównym celem podróży w czasie było zdobycie swego rodzaju trofeum, które uczestnicy mogliby zabrać ze sobą do swoich czasów. Każdemu wydawało się, że zetknięcie z dinozaurem, będzie niczym zabawa z miłym, puchatym króliczkiem. Nic bardziej mylnego. Na swojej drodze, bohaterowie spotkali rządne krwi potwory, które ewidentnie nie życzyły sobie obecności obcych na swoim terytorium.

” Właśnie patrzyłem na o wiele bardziej okrutną i zażartą walkę o władzę niż wszystkie podobne boje toczone w naszej epoce. Nie było w tym nic z rytuału, po prostu masakra, wszyscy przeciwko wszystkim, na śmierć i życie.”

Oprócz znanych nam gatunków dinozaurów, były również takie, które swoją inteligencją niejednokrotnie mnie przerażały i każdy normalny człowiek nie chciałby stanąć im na drodze. Co w takim przypadku zrobił autor? Popchnął swoje postacie w głąb nieznanego świata, by zbliżyły się do tych monstrualnych stworzeń jeszcze bardziej! W momencie kiedy ja krzyczałam, by oddalili się najdalej jak to tylko możliwe, oni biegli prosto w ramiona bestii.

KONTYNUACJA RECENZJI NA MOIM BLOGU POD ADRESEM: https://oxfordka.com/miroslav-zamboch-lowcy/

Motyw podróży w czasie zawsze mnie intrygował. Ciekawa byłam jak autor przedstawi wydarzenia osadzone w innej rzeczywistości. Jak będzie opisany ten nowy świat i czym będzie się różnił od tego, który znamy. Miroslav Zamboch w swojej książce „Łowcy”, postanowił zabrać nas do miejsca, w którym człowiek nigdy nie był i nie powinien być. Znajdziemy się w epoce mezozoiku i wraz...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dobra lektura. Jak dla mnie trochę za bardzo brutalna i z zbyt dużym dreszczykiem, ale czyta się przyjemnie :)

Dobra lektura. Jak dla mnie trochę za bardzo brutalna i z zbyt dużym dreszczykiem, ale czyta się przyjemnie :)

Pokaż mimo to

Łowcy to kawał dobrej literatury, mieszanina fantastyki i przygody, która swoją drogą chwilami naprawdę przywodzi na myśl proste pytanie: dlaczego ludzie są chwilami tacy pozbawieni zdrowego rozsądku? Czy naprawdę musimy kontrolować wszystko? Z jednej strony to wspaniałe, że dążymy cały czas do przodu i chcemy się rozwijać, ale jakim kosztem? I czy na pewno obraliśmy dobry kierunek? Jednak wracając do powieści Zambocha… To naprawdę dobra rzecz.
Cała recenzja: bookeaterreality.pl

Łowcy to kawał dobrej literatury, mieszanina fantastyki i przygody, która swoją drogą chwilami naprawdę przywodzi na myśl proste pytanie: dlaczego ludzie są chwilami tacy pozbawieni zdrowego rozsądku? Czy naprawdę musimy kontrolować wszystko? Z jednej strony to wspaniałe, że dążymy cały czas do przodu i chcemy się rozwijać, ale jakim kosztem? I czy na pewno obraliśmy dobry...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nietuzinkowa opowieść, pomimo że tematyka jakby nieco już ograna. Bohaterowie dość typowi, ale prowadzeni niesztampowo. Rozwój akcji przewidywalny, a jednak trzymający czytelnika w niepewności. Zakończenie, niby banalne, a jednak powodujące ten przyjemny niedosyt który dla mnie jest wyznacznikiem dobrej opowieści.
Podsumowując, powieść "Łowcy" to jeden wielki paradoks a zarazem czysta czytelnicza przyjemność.

Nietuzinkowa opowieść, pomimo że tematyka jakby nieco już ograna. Bohaterowie dość typowi, ale prowadzeni niesztampowo. Rozwój akcji przewidywalny, a jednak trzymający czytelnika w niepewności. Zakończenie, niby banalne, a jednak powodujące ten przyjemny niedosyt który dla mnie jest wyznacznikiem dobrej opowieści.
Podsumowując, powieść "Łowcy" to jeden wielki paradoks a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jurassic Park? Prawie ;)

Co by się stało, gdyby tak zabrać się za klasyczną już ideę Parku Jurajskiego, ale z tą różnicą, że zamiast skupić się na pomyśle genetycznego odtworzenia tamtego świata tu i teraz… spróbować przenieść się w czasie i przestrzeni do mezozoiku? „Stała by się” wtedy taka książka jak ta! Duch przygody, dreszcz emocji, mnóstwo niebezpieczeństw, na pierwszym zaś planie realizacja wielkiego marzenia ludzkości, jakim jest spotkanie oko w oko z żywymi dinozaurami (!). Któż by nie miał na to ochoty? :)

Mięsożerne potwory, olbrzymi roślinożercy, strzelby Nitro Express (kamieniami bowiem bynajmniej bohaterowie książki w dinozaury nie rzucają ;) ) i podróże w czasie. Dokąd? W rejon czasu i przestrzeni, który działa na wyobraźnię jak mało który – wycieczka jedzie bowiem (leci?; w bliżej nieokreślony sposób się przemieszcza? - ciężko to jednoznacznie uściślić, nie tak łatwo jest bowiem zakwalifikować podróże w czasie pod kątem sposobu podróżowania) prosto do Ery Dinozaurów. Cała heca zaś staje się możliwa dzięki odkryciu pewnego naukowca, który znalazł na to wszystko sposób. Teoria wektorów czasowych (tak to bowiem nazywa w książce autor) jest dosyć ciekawa, jednak ciężko ją trochę ogarnąć z poziomu laika… Nic jednak nie jest wykluczone, zagłębianie się zatem przez Žambocha w kwestie teoretyczne ma w sobie pewien pierwiastek prawdopodobieństwa, zatem i cała historia prezentuje się – przynajmniej w teorii – w pewnym stopniu potencjalnie wiarygodnie. A przez to całość tylko lepiej się czyta:)

Kiedy już pomysł się pojawia i możliwe staje się wdrożenie go w życie, na arenie zdarzeń pojawiają się duże pieniądze i rzecz jasna bogacze mający chęć na wycieczkę do zamierzchłych czasów. Mamy więc grupkę nowobogackich, a także nadzianych arystokratów którym znudziło się już zwykłe safari. Na dokładkę zaś wspomniany już odkrywca nowych możliwości, naukowiec chcący zbadać jak najwięcej elementów świata do którego zmierza wyprawa, a także rosyjski przewodnik, który na czym jak na czym, ale na broni to się zna. Nic tylko się pakować, przygotować sprzęt i… w drogę!

Mezozoik nie jest gościnnym miejscem. Tropikalny upał, wulkany, przeszkody terenowe i grzęźnięcie dżipów na tychże przeszkodach to codzienność. Lecz i trofea myśliwskie mają w tym świecie rację bytu, zapaleni myśliwi są więc w swoim żywiole. I wszystko było by pięknie, gdyby nie to, że mięsożerne dinozaury zdają się celowo atakować podróżników, a całą ekipę zdaje się ktoś śledzić… Kto jest w tym świcie prawdziwym myśliwym, a kto ofiarą? Bardzo dobre pytanie, a im dalej brniemy przez książkę, tym bardziej staje się ono zasadne.

Žamboch bardzo fajnie kreuje na kolejnych stronach atmosferę niepewności, strachu, narastającego zagrożenia, a przy tym świetnie oddaje klimat świata dinozaurów, w którym rządzi brutalne prawo silniejszego. Taki książkowy Park Jurajski, choć nieco inny niż u Crichtona ;) Aczkolwiek podobieństwa narzucają się same. I chyba dzięki nim właśnie „Łowcy” są książką, którą czyta się tak dobrze. Przesłanki swoistej dinomanii z lat dziewięćdziesiątych są tutaj bardzo dobrze wyczuwalne, działają tak samo dobrze na odbiorcę jak kiedyś za sprawą Crichtona i Spielberga – w tym tkwi chyba sekret fascynacji, jaką budzi ta lektura. Niepotrzebne trochę wprawdzie wydają się dość kiepsko jak dla mnie wykreowane wątki miłosne, troszkę płytcy bohaterowie (przynajmniej część z nich), lecz traktuję to jako fabularne konieczności dzięki którym całość trzyma się kupy. Nie są to w żadnym wypadku minusy dyskwalifikujące tę lekturę. Za rekomendację zaś wystarczy sama treść i przeniesienie czytelnika choć na chwilę do świata, który niezmiennie fascynuje.

Gorąco polecam!

Dziękuję Fabryce Słów za egzemplarz recenzencki.

https://cosnapolce.blogspot.com/2019/03/owcy-miroslav-zamboch.html

Jurassic Park? Prawie ;)

Co by się stało, gdyby tak zabrać się za klasyczną już ideę Parku Jurajskiego, ale z tą różnicą, że zamiast skupić się na pomyśle genetycznego odtworzenia tamtego świata tu i teraz… spróbować przenieść się w czasie i przestrzeni do mezozoiku? „Stała by się” wtedy taka książka jak ta! Duch przygody, dreszcz emocji, mnóstwo niebezpieczeństw, na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to