Co za paplanina. Wątek dzieci ok, ciekawy i zupełnie coś innego ale ta cała otoczka... Te ośrodki, fundację, tajemnica za tajemnicą, takie to pogmatwane i jakieś na siłę. Przeczytałam ale ani nie zachwyciło ani nie porwało. Dziwi mnie tyle pozytywnych ocen

Co za paplanina. Wątek dzieci ok, ciekawy i zupełnie coś innego ale ta cała otoczka... Te ośrodki, fundację, tajemnica za tajemnicą, takie to pogmatwane i jakieś na siłę. Przeczytałam ale ani nie zachwyciło ani nie porwało. Dziwi mnie tyle pozytywnych ocen

Zdecydowanie wolę książki osadzone w realiach życia. Być może inni czytelnicy potrzebują od czasu do czasu odmiany, ja nie.
Nie przemawia do mnie historia dzieci z mgły i organizacji która zajmuje się stymulowaniem ich nadzwyczajnego rozwoju.
Alicja wiedzie życie singielki i nagle okazuje się że ma się zaopiekować Mią dziewczynką, dla której jest niby jedyną krewną. Dobrowolnie przyjeżdża na lotnisko skąd zabiera dziecko. Dziewczynka od początku dziwnie się zachowuje. Ma też garderobę rodem z siedemnastego wieku.
Jak dla mnie wszystko mocno naciągane. W prawdziwej rzeczywistości pewnie ktoś udałby się od razu na policję i to specyficzne dziecko trafiłoby do izby dziecka.
W opowieści występuje też ciotka Aniela, która nie wiedzieć czemu nie jest informowana o kolejnych wydarzeniach. Takie sztuczne stwarzanie problemów.
Przeczytałam i chyba nie sięgnę po następną pozycję autorki.

Zdecydowanie wolę książki osadzone w realiach życia. Być może inni czytelnicy potrzebują od czasu do czasu odmiany, ja nie.
Nie przemawia do mnie historia dzieci z mgły i organizacji która zajmuje się stymulowaniem ich nadzwyczajnego rozwoju.
Alicja wiedzie życie singielki i nagle okazuje się że ma się zaopiekować Mią dziewczynką, dla której jest niby jedyną krewną....

Książkę czyta się szybko i lekko. Ciężko się oderwać. Niecierpliwie czekam na dalszą historię :)

Książkę czyta się szybko i lekko. Ciężko się oderwać. Niecierpliwie czekam na dalszą historię :)

Renata Kosin "Dziecko z mgły" wydawnictwo filia.
Autorka pięknych powieści obyczajowych z tajemnicami z przeszłości w tle.

Roz.16
Do domu Alicja wracała prawie biegiem,ale tym razem nie tak,jakby się dokądś śpieszyła,lecz jakby od czegoś uciekała-zupełnie nieświadomie,bo przecież nie miała przed czym.
Nikt jej nie gonił,a śpieszyć się powinna tylko przez wzgląd na Mię.Gdy wkońcu zdała sobie z tego sprawę,zrodziło się w niej silne postanowienie.Dopóki coś się nie wyjaśni,nie powinna na tak długo tracić dziewczynki z oczu.Z drugiej strony nikomu nie ufała bardziej niż Bartodziejowi.
Gdy tylko sobie o tym przypomniała,uspokoiła się nieco.Nie zwolniła jednak kroku.Pragneła jak najszybciej znaleźć się w domu,z Mią.
....
"Dziecko z mgły" jest książką o której nie da się szybko zapomnieć,mimo że skończyłam ją już dawno czytać cały czas towarzyszą mi jej emocje.
Alicja ma poukładane życie pomimo tego iż wychowała się bez rodziców,gdyż zgineli w wypadku jej opiekunem była ciocia Aniela.
Pewnej nocy otrzymuje telefon z Ameryki że ma być na lotnisku odebrać dziecko,nie ma szans na zadanie pytań,połączenie zostaje przerwane.
Danego dnia pojawia się na lotnisku i zostaje poinformowana że jest jedyna rodziną dziewczynki i od teraz prawnie opiekunem,żadnych innych informacji.Alicja zaczyna dochodzić prawdy w czym pomaga jej przyjaciel z dzieciństwa Bartłomiej.
Co łaczy Alicje i Mię?
Czemu Bartosz im pomaga?
Jakie zagrożenie ich czeka?
Czy Alicja odkryje coś co przypomni jej dzieciństwo?
Odpowiedz na te pytania znajdziecie w książce którą polecam
Autorka pokazała nam że wszystko jest możliwe nawet w bardzo spokojnym i poukładanym życiu.
Pamiętajcie,nie musi się zdażyć nic złego aby docenić to co mamy.
Moja opinia: 4,5/5

Renata Kosin "Dziecko z mgły" wydawnictwo filia.
Autorka pięknych powieści obyczajowych z tajemnicami z przeszłości w tle.

Roz.16
Do domu Alicja wracała prawie biegiem,ale tym razem nie tak,jakby się dokądś śpieszyła,lecz jakby od czegoś uciekała-zupełnie nieświadomie,bo przecież nie miała przed czym.
Nikt jej nie gonił,a śpieszyć się powinna tylko przez wzgląd na...

To była bardzo dobra książka

To była bardzo dobra książka

Początek jak dla mnie był dziwaczny. Dałam szansę i potem już było już tylko lepiej. Ciekawy pomysł na akcję przykuł moją uwagę. Jednak jego realność mocno wykracza poza format książek obyczajowych, a bardziej zmierza w stronę s-f. Czytało się zupełnie przyjemnie.

Początek jak dla mnie był dziwaczny. Dałam szansę i potem już było już tylko lepiej. Ciekawy pomysł na akcję przykuł moją uwagę. Jednak jego realność mocno wykracza poza format książek obyczajowych, a bardziej zmierza w stronę s-f. Czytało się zupełnie przyjemnie.

Dziecko z mgły to książka całkiem inna od tych, które ostatnio czytam. Niektóre książki Renaty Kosin, np. cykl Siostry Jutrzenki, wręcz ubóstwiam i powoli dołączam kolejne tomy do kolekcji, inne są dla mnie dobre i przyjemnie mi się je czytało, ale nie poruszyły tej najgłębszej struny w moim sercu. Myślałam, że z Dzieckiem z mgły będzie podobnie i, och, jakże się myliłam. Nie mogłam oderwać się od tej książki. Fabuła była dla mnie zaskakująca i nieprzewidywalna.

Alicja jest terapeutkę integracji sensorycznej i pedagogiem specjalnym. We wczesnym dzieciństwie straciła rodziców w tragicznym wypadku. Jej wychowaniem zajęła się ciotka Aniela, która nadal jest dla niej najbliższą i najważniejszą osobą. Pewnej nocy Alicja zostaje wyrwana ze snu przez telefon od tajemniczej osoby. Zgodnie z prośbą/żądaniem tej osoby stawia się na lotnisku, gdzie pod jej opiekę zostaje oddana niespodziewanie sześcioletnia dziewczynka. Panna Parker, czyli ta tajemnicza osoba, przekazuje Alicji, że jest ona jedyną rodziną dla Mii. Jednocześnie zobowiązuje Alicję do utrzymania całej sprawy przez jakiś czas w ścisłej tajemnicy. Życie kobiety i dziewczynki zostaje wywrócone do góry nogami, ale wraz z upływem czasu pojawia się między nimi więź, a pytania odnośnie przeszłości dziewczynki tylko się mnożą. Jaką tajemnicę skrywa Mia? Czy naprawdę jest krewną Alicji? Co stało się z rodzicami dziewczynki? I czy grozi jej jakieś niebezpieczeństwo?

Akcja książki jest wartka i nie pozwala na nudę. Tajemnicze wypadki, śledzenie przez obce osoby, nagły powrót dawnej miłości Alicji, skomplikowane relacje rodzinne, szemrana organizacja, z która powiązana jest panna Parker. To wszystko sprawia, że nasze napięcie i zaciekawienie tylko rośnie i nie możemy oderwać się od czytania, po prostu musimy dowiedzieć się jak zakończy się ta historia.

Dziecko z mgły było dla mnie bardzo miłym przerywnikiem pomiędzy kolejnymi sagami rodzinnymi :D Jeżeli macie okazję, aby przeczytać tę książkę to koniecznie po nią sięgnijcie <3

Dziecko z mgły to książka całkiem inna od tych, które ostatnio czytam. Niektóre książki Renaty Kosin, np. cykl Siostry Jutrzenki, wręcz ubóstwiam i powoli dołączam kolejne tomy do kolekcji, inne są dla mnie dobre i przyjemnie mi się je czytało, ale nie poruszyły tej najgłębszej struny w moim sercu. Myślałam, że z Dzieckiem z mgły będzie podobnie i, och, jakże się myliłam....

Im dalej tym bardziej wszystko było dość przewidywalne...

Im dalej tym bardziej wszystko było dość przewidywalne...

Mega rozczarowanie! Po takiej wysokiej ocenie i pozytywnych komentarzach jestem bardzo zawiedziona książką. Opis, okładka, początek książki bardzo zachęcająca, ale im dalej tym gorzej. Ledwo dobrnęłam do końca, czytając już pobieżnie, bo bardzo się wymęczyłam. Głowna bohaterka będąca terapeutką, zachowuje się i myśli jak nastolatka. W książce za dużo psychologicznych opisów jakby to był przynajmniej poradnik. Fabuła mogłaby uratować książkę, gdyby nie tak proste, przewidywalne akcje i dziwne zbiegi okoliczności.

Mega rozczarowanie! Po takiej wysokiej ocenie i pozytywnych komentarzach jestem bardzo zawiedziona książką. Opis, okładka, początek książki bardzo zachęcająca, ale im dalej tym gorzej. Ledwo dobrnęłam do końca, czytając już pobieżnie, bo bardzo się wymęczyłam. Głowna bohaterka będąca terapeutką, zachowuje się i myśli jak nastolatka. W książce za dużo psychologicznych opisów...

Wątek dość dziwny, ale ciekawy. Z zainteresowaniem zagłębiałam się w kolejne karty książki.
Nietuzinkowa pozycja. Uważam, że warto przeczytać.

Wątek dość dziwny, ale ciekawy. Z zainteresowaniem zagłębiałam się w kolejne karty książki.
Nietuzinkowa pozycja. Uważam, że warto przeczytać.