W oko wpadł mi zeszyt 12... no i już musiałem zgarnąć całą serię. Zatem zeszyt pierwszy. Podoba mi się koncepcja: specjalny wydział służb bezpieczeństwa, zajmujący się sprawami dziwnymi i nadprzyrodzonymi. Ciekawe czasy, ciekawe pomysły. Do tego mamy różnych rysowników w każdym zeszycie. W "Operacji" rysunek przypomina nieco style Mikea Mignoli i to jest na plus. Zeszyt jest bardzo krótką formą, co już samo w sobie jest sztuką. Trzeba przedstawić fabułę w sposób spójny na raptem kilku stronach. Może to przyspieszać akcję, ale w "Operacji" dobrze to rozłożyli. Historia przypomina mi nieco opowieści o Zofiówce w Otwocku. Dobre, dobre.

Wygląda na to, że zeszyty będą połączone wątkiem głównych bohaterów. A dodatkowym smaczkiem jest ucharakteryzowanie kilku ostatnich stron na autentyczne (na tyle ile mieli weny twórcy) akta spraw UB.

Fajny klimatyczny pomysł.

W oko wpadł mi zeszyt 12... no i już musiałem zgarnąć całą serię. Zatem zeszyt pierwszy. Podoba mi się koncepcja: specjalny wydział służb bezpieczeństwa, zajmujący się sprawami dziwnymi i nadprzyrodzonymi. Ciekawe czasy, ciekawe pomysły. Do tego mamy różnych rysowników w każdym zeszycie. W "Operacji" rysunek przypomina nieco style Mikea Mignoli i to jest na plus. Zeszyt...

Byłam dość zaintrygowana nowym i nieznanym mi komiksowym światem, gdy w moje ręce trafił tegoroczny „Sztorm”. Po dłuższym zastanowieniu zdecydowałam się nabyć całą dotychczasową serię „Wydziału 7.”, by poznać lepiej historię tej tajnej jednostki do spraw paranormalnych. „Operacja Totenkopf” jest pierwszym zeszytem, który sprawnie wprowadza w niezwykle tajemniczy świat pełen duchów i innych nadnaturalnych zjawisk. Scenariusz komiksu napisany został przez Tomasza Kontnego, a ilustracje wykonane przez Grzegorza Pawlaka (rysunek i kolor) oraz Marka Turka (kolor).

W Kortowie dzieją się dziwne rzeczy. Teren, na którym mają powstać uczelnia i akademiki zdaje się być nawiedzony. Władze Polski Rzeczpospolitej Ludowej postanawiają utworzyć specjalną jednostkę do rozwiązywania problemów, z którymi nie radzą sobie standardowe metody. Funkcjonariusz Służb Bezpieczeństwa – Filip Dobrowolski, dominikanin Lange oraz chorąży Szymon Wilk mają przed sobą misję wymagającą niezwykłego wręcz pośpiechu. Co jednak tak naprawdę wydarzyło się przed niemal dwudziestu laty w Kortowie?

Intryga w tym zeszycie jest niezwykle prosta i wątek paranormalny jest niemal niesatysfakcjonujący. Atuty znajdują się tutaj w zupełnie innym miejscu. Wydarzenia roku 1945 są tu zdecydowanie bardziej przerażające niż efekty klątwy, z którymi zmaga się Wydział 7. Przy okazji intrygują na tyle, że z wielką chęcią zaczęłam poszukiwania na temat przedstawionych (choć grozowo podkolorowanych) kontekstów historycznych. Dość dobrze wypada również element budowania „drużyny” – wypada to naprawdę sprawnie, nie jest sztuczne, a postaci nie wydają się być antypatyczne, a to zdecydowanie jest dużą zaletą. Nie tak łatwo stworzyć dające się lubić postaci w raptem trzydzieści stron. Bardzo udanie czyta się poszczególne dialogi – nie ma w nich tej dozy sztuczności, jaką miejscami odczuwałam podczas lektury „Sztormu”, Doceniam również końcowe „dodatki” w postaci raportów, notatek, a także zdjęć wcześniejszych etapów projektu – miło tak zerknąć okiem, w jaki sposób powstawał ten świat.

Dość dużą satysfakcję dał mi styl rysowania wykorzystany w tym zeszycie. Jest tu bardzo szaro, ponuro, klimat wręcz wychodzi z poszczególnych kadrów. Krajobrazy, choć proste, naprawdę przykuwają wzrok. Niezwykle udanie wyglądają zarówno czarno-białe retrospekcje z przeszłości, jak również sceny nocne, którym nic nie ubywa nawet w bardziej dynamicznych momentach. Podobał mi się design postaci – są naprawdę proporcjonalne, często narysowane zostały dość szczegółowo, nie tracąc przy tym swego komiksowego uroku. Przyznam jednak, że podczas sceny walki lekko zgubiłam się w rozpoznawaniu tego, kto jest kim i nawet ponownie zaglądając na te problematyczne strony, nie potrafię nazwać ze stuprocentową pewnością konkretnego bohatera. Ponarzekać jeszcze mogę wyłącznie na mój wewnętrzny głos perfekcjonizmu, który bolał mnie, gdy kolorystyka lub styl kadrów nie zgrywał się z ogólnym designem strony (niektóre kadry wręcz krzyczały do mnie, żeby znaleźć się stronę wcześniej/później, by zachować spójność barwną).

„Operacja Totenkopf” stanowiła dla mnie dość udaną rozrywkę i z wielką chęcią przeczytam w wolnym czasie kolejne zeszyty. Jako komiks grozy może nie sprawdza się idealnie, gdyż grozy jako takiej zbyt wiele tu nie ma, mimo tego jest to naprawdę udana opowieść. Dało się to może zrobić lepiej, dłużej, nie można jednak zapomnieć, że to pierwsza część dość licznej serii, więc zasługuje ona na pewną taryfę ulgową. Z mojej strony to krótkie otwarcie „Wydziału 7.” zyskuje ocenę 7/10.

Byłam dość zaintrygowana nowym i nieznanym mi komiksowym światem, gdy w moje ręce trafił tegoroczny „Sztorm”. Po dłuższym zastanowieniu zdecydowałam się nabyć całą dotychczasową serię „Wydziału 7.”, by poznać lepiej historię tej tajnej jednostki do spraw paranormalnych. „Operacja Totenkopf” jest pierwszym zeszytem, który sprawnie wprowadza w niezwykle tajemniczy świat pełen...

7/10 to ocena zbiorcza dla zeszytów 1-10 + 1-2 specjalnych. Wyśmienita zabawa. Po tym, jak odbiłem się niedawno od kultowego Hellboya i poszukiwałem czegoś w podobnych klimatach na odtrutkę - w życiu bym nie przypuszczał, że odnajdę to w polskim komiksie. Właściwie przyznam, że podszedłem do lektury z nastawieniem "bądź wyrozumiały", ale okazało się, że żadna taryfa ulgowa nie była tutaj potrzebna.

Zeszyt pierwszy co prawda nieco odstaje (w kontekście całej serii wydaje się taki... prosty),ale nie zrażajcie się - od zeszytu 2 jest już bardzo dobrze. Pomimo epizodycznej formuły stopniowo klaruje się tu większa intryga, wątki przeplatają się w bardzo satysfakcjonujący sposób, a postacie - z początku nieznośnie papierowe - powoli zyskują więcej głębi. Na plus także naturalne dialogi oraz eksperymenty graficzne (chociaż w kwestii rysunków bywa różnie i mam wrażenie, że czasem narracja nieco zgrzyta przez niewprawne ułożenie dymków lub całych kadrów na stronie). Mały minus za sporo błędów interpunkcyjnych.

Swoją drogą, byłby z tego rewelacyjny serial. Obcowanie z zeszytówkami naprawdę przypomina oglądanie kolejnych odcinków.

Osobne wyróżnienie (i ocena 8/10) dla "Pościgu" i "Kłów" - rewelacyjne epizody.

Koniec końców, bardzo polecam. Zamawiam "Sztorm" i czekam na kolejne odsłony cyklu!

https://www.instagram.com/polishpopkulture/

7/10 to ocena zbiorcza dla zeszytów 1-10 + 1-2 specjalnych. Wyśmienita zabawa. Po tym, jak odbiłem się niedawno od kultowego Hellboya i poszukiwałem czegoś w podobnych klimatach na odtrutkę - w życiu bym nie przypuszczał, że odnajdę to w polskim komiksie. Właściwie przyznam, że podszedłem do lektury z nastawieniem "bądź wyrozumiały", ale okazało się, że żadna taryfa ulgowa...

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/3205-wydzial-7-pakiet-1-6

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/3205-wydzial-7-pakiet-1-6

Wydział 7 Zeszyty 1-8
Wydział 7 odcinek specjalny Helena

Wydział 7 to taki polski odpowiednik Archiwum X. Tylko, że dzieje die w Polsce w czasach PRL. Zaczyna się niewinnie, od złamania klątwy rzuconej przez zabitych rannych z 2 wojny światowej. Potem zaczynają się większe jazdy: wiedźmy, przekleństwa, wirusy, zombie.... Całość narysowane w świetnym stylu, bardzo ładnie pokolorowana, no poziom rzekłbym światowy. Odcinek o Helenie też spoko. To cyganka, Medium, słyszącą głosy i mająca kontakt z duchami. Ogólnie polecam i z pewnością przeczytam kolejne zeszyty, bo w 8 jest już zapowiedź dziewiątego odcinka.

Wydział 7 Zeszyty 1-8
Wydział 7 odcinek specjalny Helena

Wydział 7 to taki polski odpowiednik Archiwum X. Tylko, że dzieje die w Polsce w czasach PRL. Zaczyna się niewinnie, od złamania klątwy rzuconej przez zabitych rannych z 2 wojny światowej. Potem zaczynają się większe jazdy: wiedźmy, przekleństwa, wirusy, zombie.... Całość narysowane w świetnym stylu, bardzo ładnie...

Ciekawy pierwszy tom wprowadzający nas do całej serii. Sama sprawa w tym tomie nie była bardzo porywająca jednakże zainteresowała mnie na tyle, aby sięgnąć po następne zeszyty. Bardzo podoba mi się zamysł autorów, aby każdy zeszyt był rysowany przez innych artystów, którzy swoim stylem najlepiej oddadzą charakter każdej z historii. Minusem jest długość każdego z zeszytów, gdyż w momencie kiedy na dobre wkręcam się w historię, ta niestety się kończy. Również podoba mi się oddanie realiów PRL.-u. Jestem za młoda, aby je znać, lecz chętnie dowiem się o tym czasie więcej, zaczynając chociażby właśnie od tej serii. Myślę, że może być to fajna pozycja dla kogoś, kto nie jest przekonany do komiksów, a lubi kryminał połączony z horrorem czy zjawiskami paranormalnymi.

Ciekawy pierwszy tom wprowadzający nas do całej serii. Sama sprawa w tym tomie nie była bardzo porywająca jednakże zainteresowała mnie na tyle, aby sięgnąć po następne zeszyty. Bardzo podoba mi się zamysł autorów, aby każdy zeszyt był rysowany przez innych artystów, którzy swoim stylem najlepiej oddadzą charakter każdej z historii. Minusem jest długość każdego z zeszytów,...

Zeszyt wprowadzajacy, ktory mowi nam o czym beda kolejne.
Historia mnie zaciekawila, czyta sie dobrze, wciaga i po odlozeniu ma sie ochote na znacznie wiecej, bo, niestety, te zeszyty sa bardzo krotkie, nie zaspokajaja glodu, tylko poteguja chec zaspokojenia ciekawosci.
Kreska jest rewelacjyna, idealnie pasuje do klimatu.
Bede czytac kolejne z duzym zainteresowaniem.
Polecam.

Zeszyt wprowadzajacy, ktory mowi nam o czym beda kolejne.
Historia mnie zaciekawila, czyta sie dobrze, wciaga i po odlozeniu ma sie ochote na znacznie wiecej, bo, niestety, te zeszyty sa bardzo krotkie, nie zaspokajaja glodu, tylko poteguja chec zaspokojenia ciekawosci.
Kreska jest rewelacjyna, idealnie pasuje do klimatu.
Bede czytac kolejne z duzym zainteresowaniem.
Polecam.

Opinia dotyczy tomów 1-5

Jakiś tydzień temu, Tomasz Kontny, scenarzysta serii serii komiksowej Wydział 7, napisał do mnie zapytanie, czy chciałbym wyrazić moją opinię na temat pierwszego cyklu tej serii. Już w zeszłym roku doszedł do mnie słuch o niej, ale miałem tyle pracy, że jakoś zapomniałem się jej przyjrzeć. Jednak gdy autor sam się odzywa do recenzenta z taką prośbą, to aż głupio jest odmówić. Szczególnie, że nie jestem szczególnie znaną personą w polskim komiksowie. Nie to było jednak najważniejszym powodem, dla którego zdecydowałem się przeczytać Wydział 7. Moją ciekawość najbardziej rozbudzał sam pomysł na tą serię. Mamy lata 60-te w Polsce Ludowej, gdzie specjalna komórka rządowa zmaga się potajemnie z paranormalnymi wydarzeniami. Serio - dla mnie brzmiało to cudownie i znacznie przerosło moje pierwsze oczekiwania.

Zacznijmy od jednej, dla mnie bardzo istotnej sprawy. Nie jestem zwolennikiem gdy w seriach zeszytowych, każdy zeszyt wychodzi spod rąk innego zespołu rysowników i kolorystów. Po prostu tego nie lubię, choć są wyjątki i do nich należy Wydział 7. Tutaj wręcz pasuje taka różnorodność stylów, gdyż każdy zeszyt to osoba sprawa, przedstawiająca inny kawałek tego paranormalnego tortu. Mamy zatem syreny (tak, te mięsożerne z marynarskich legend, a nie rudowłosą nastolatkę),duchy, wiedźmy, czarowników Voodoo, zombie oraz całą masę innego tałatajstwa rodem z seriali "Z archiwum X" albo "Grimm". Zważywszy, że jestem ogromnym fanem obu wspomnianych serii, ciężko było abym nie pokochał miłością absolutną Wydziału 7. Szczególnie, że scenariusz jest napisany świetnie. Przynajmniej dla mnie.

Mamy kilku bohaterów przewijających się na pierwszym lub drugim planie przez całą serię i są to bardzo różnorodne osoby. Młody milicjant, który zaliczył śmierć kliniczną, agent SB, ksiądz będący egzorcystą, sądowa patolog, wróżka mająca też zdolności medium i kilka innych. Naprawdę miodna mieszanka postaci i bardzo chciałbym w przyszłości widzieć ekranizację tej serii, np. na Netflix czy podobnej stacji. Przy dobrym budżecie i zespole aktorów i aktorek z Polski, ale również innych zakątków świata, mielibyśmy polską odpowiedź na serial "Grimm". I piszę te słowa bardzo na serio.

Scenariusz z zeszytu na zeszyt rozwija się coraz ciekawiej, sprawy są różnorodne, co tutaj ma ogromne znaczenie, a na końcu każdego zeszytu dostajemy "Akta" obecnie zakończonej sprawy. Tutaj świetnie wypada seria zdjęć i dokumentów pokazujących proces twórczy autorów poszczególnych zeszytów. Warto też wspomnieć o alternatywnych okładkach, czyli prawdziwej gratce dla kolekcjonerów. Są też wersje blank, ale to już dla totalnych zapaleńców. Mam też nadzieję, że powstanie kolejny cykl, gdzie Tomasz Kontny zaprosi nowy zespół rysowników i kolorystów, aby utrzymać obecny różnorodny styl spraw.

Na koniec warto wspomnieć o jeszcze jednej rzeczy - ciekawym oddaniu realiów historycznych PRL-u i spraw z nim związanych. Mowa tutaj oczywiście o aparacie komunistycznym, zbrodniach wojennych, czy pokazaniu prawdziwego koszmaru II Wojny Światowej, co widać szczególnie w pierwszym zeszycie serii. Autorzy mają też moje ogromne uznanie dla odniesień do mitologii z różnych kultur, zachowanie oryginalnego nazewnictwa czy zaznaczanie, że dana postać mówi w innym języku niż polski. Buduje to niesamowitą atmosferę i tylko zwiększa przyjemność z lektury. Czekam zatem z niecierpliwością na szósty zeszyt oraz liczę, że autorzy będą chcieli z czasem zaprezentować swe dzieło na scenie anglojęzycznej, bo warto aby świat poznał ich pracę.

Opinia dotyczy tomów 1-5

Jakiś tydzień temu, Tomasz Kontny, scenarzysta serii serii komiksowej Wydział 7, napisał do mnie zapytanie, czy chciałbym wyrazić moją opinię na temat pierwszego cyklu tej serii. Już w zeszłym roku doszedł do mnie słuch o niej, ale miałem tyle pracy, że jakoś zapomniałem się jej przyjrzeć. Jednak gdy autor sam się odzywa do recenzenta z taką...

Bardzo dobrze bawiłem się przy tym komiksie i jestem ciekaw jak dalej potoczy się historia. Rysunki zostawiają trochę do życzenia - przez długi czas miałem problem w odróżnieniu kto jest kim i który bohater mówi jakie słowa. Polecam!

Bardzo dobrze bawiłem się przy tym komiksie i jestem ciekaw jak dalej potoczy się historia. Rysunki zostawiają trochę do życzenia - przez długi czas miałem problem w odróżnieniu kto jest kim i który bohater mówi jakie słowa. Polecam!

Kolejna pozycja zakupiona dla kogoś, którą przeczytałem przy okazji ;) Przeczytałem 8 zeszytów z tej serii, nie będę każdego z osobna opisywał, bo już nawet nie pamiętam, są trochę lepsze i trochę gorsze ale ogólnie poziom podobny i całkiem niezły moim zdaniem, nawet wciąga. Przynajmniej nie fantasy ;) więc mnie nawet zaciekawiło. No tylko że znów książeczka do przeczytania w 15 minut (w 13, tak - jedną przeczytałem ze stoperem ;) ),więc dla mnie trochę niedosyt.

(przeczytana: 26.12.2021)
4-/5

Kolejna pozycja zakupiona dla kogoś, którą przeczytałem przy okazji ;) Przeczytałem 8 zeszytów z tej serii, nie będę każdego z osobna opisywał, bo już nawet nie pamiętam, są trochę lepsze i trochę gorsze ale ogólnie poziom podobny i całkiem niezły moim zdaniem, nawet wciąga. Przynajmniej nie fantasy ;) więc mnie nawet zaciekawiło. No tylko że znów książeczka do przeczytania...