Zaskakująco dobra i realistyczna powieść historyczna, z wątkiem kryminalnym. Ten opis lepiej charakteryzuję książkę, niż określenie „kryminał retro”. Jej siła tkwi bowiem w większym stopniu w odmalowaniu realiów szwedzkich anno domini 1793, niż w skądinąd ciekawym wątku kryminalnym.
A obraz Sztokholmu w końcu XVIII wieku nie jest zachęcający. Nie dość, że jak to na północy zimno i szaro, to jeszcze przede wszystkim strasznie brudno i biednie. Na półtora wieku przed osiągnięciem stanu welfare state kraj Trzech Koron prezentuje się niemal odpychająco. Wszędzie bieda, niski poziom higieny (brud i bezzębność w różnych stadiach), żebractwo, lichwa, pijaństwo, przemoc, prostytucja w formie ulicznej - nachalnej i ukrytej (niektóre „zawody” w domyśle były z nią utożsamiane) oraz „ekskluzywnej” w burdelu dla wyższych sfer. No i gorzała leje się tam niczym w filmach Smarzowskiego.
W tym wszystkim zaskakująco dobrze prezentowała się policja - nie tyle od strony szefów, ile zaplecza, siatki donosicieli oraz instytucji strażników miejskich i ich pomocników (fucha dla żołnierzy – kalek zamiast renty). Niestety, już wtedy służby mundurowe przyciągały do swoich szeregów łapowników, dewiantów i sadystów.
W takich okolicznościach poznajemy przypadkowo zetkniętą parę uczciwych outsiderów, kalekę – pijaka i suchotnika, którzy rozwiązują zagadkę kryminalną, związaną ze zmasakrowanymi zwłokami. A także szereg pierwszo- i drugoplanowych postaci, nie zawsze czarno-białych, przeważnie w różnych odcieniach szarości. Jest też polonicum. Jedna z – raczej negatywnych postaci – pochodzi z naszego kraju, z którego uciekła po jego częściowym zajęciu przez Rosjan. I uspokajając nacjonalistów – nie jest to Polak.
Narracja jest prowadzona w trzeciej osobie, z wyjątkiem części obejmującej listy jednej z postaci.
Niezależnie od tego, że autor w końcówce umiejętnie podnosi napięcie, na koniec czeka wisienka na torcie – suspens w zakończeniu. I jeszcze jeden plus – to na pewno nie będzie seria kryminalna retro z postacią detektywa. Tym bardziej warto przeczytać.

Zaskakująco dobra i realistyczna powieść historyczna, z wątkiem kryminalnym. Ten opis lepiej charakteryzuję książkę, niż określenie „kryminał retro”. Jej siła tkwi bowiem w większym stopniu w odmalowaniu realiów szwedzkich anno domini 1793, niż w skądinąd ciekawym wątku kryminalnym.
A obraz Sztokholmu w końcu XVIII wieku nie jest zachęcający. Nie dość, że jak to na północy...