Książka „Zanim mnie znajdą” porusza ważne tematy tj. wiara, przebaczenie i wartości rodzinne. Oczywiście nie jest to thriller, w którym nie da się czegoś przewidzieć. Jest to schematyczna powieść napisana podobnie jak pierwszy tom. Jednak mnie nie przeszkadzało aż tak bardzo to, że mogłam przewidzieć niektóre wątki. W końcu idziemy od początku nitki do kłębka, więc to było do przewidzenia. Niemniej jednak autorka udowadnia, że mimo wszystko książka może trzymać w napięciu i nieść za sobą jakieś przesłanie.

Czy polecam „Zanim mnie znajdą”? Tak, jeśli szukacie niewymagającego thrillera, który was wciągnie, ale nie zmęczy. To jak najbardziej. Jeśli szukacie dodatkowo książki, która ma jakieś przesłanie, to też będzie pozycja dla Was. Ja z pewnością dokończę serię i dowiem się jak skończyła się sprawa Casey Cox.

Książka „Zanim mnie znajdą” porusza ważne tematy tj. wiara, przebaczenie i wartości rodzinne. Oczywiście nie jest to thriller, w którym nie da się czegoś przewidzieć. Jest to schematyczna powieść napisana podobnie jak pierwszy tom. Jednak mnie nie przeszkadzało aż tak bardzo to, że mogłam przewidzieć niektóre wątki. W końcu idziemy od początku nitki do kłębka, więc to było...

Książka mi się podobała, z chęcią poznałam dalsze losy Casey, ale mam 2 spore „ALE”. Po pierwsze… Dziewczyna się ukrywa, nikt nie wie kim jest i gdzie jest, a drugi raz trafia na sprawę, gdzie musi kogoś ratować. Mało to prawdopodobne, zwłaszcza, że nie są to sprawy, które dzieją się często. Druga sprawa- religia. Jakoś średnio thriller i religia idą mi w parze. Tutaj wątki kryminalne, tu ciągle się modlą i chodzą do Kościoła i całe mnóstwo rozważań o wierze i Bogu. Niestety, tego typu książka zupełnie mi do tego nie pasuje, przez większość czułam się jak na kazaniu

Książka mi się podobała, z chęcią poznałam dalsze losy Casey, ale mam 2 spore „ALE”. Po pierwsze… Dziewczyna się ukrywa, nikt nie wie kim jest i gdzie jest, a drugi raz trafia na sprawę, gdzie musi kogoś ratować. Mało to prawdopodobne, zwłaszcza, że nie są to sprawy, które dzieją się często. Druga sprawa- religia. Jakoś średnio thriller i religia idą mi w parze. Tutaj wątki...

Moim zdaniem ta część jest ciut (ciut!) lepsza od poprzedniej, bo jednak zdemaskowanie pedofila przez amatorkę wydaje się ciut (ciut!) bardziej prawdopodobne niż samodzielne rozwikłanie przez nią zagadki zaginięcia nastolatki, z którą przez lata nie dała sobie rady policja. Nadal irytuje mnie próba przedstawiania racjonalnych powodów irracjonalnych decyzji bohaterki, która np. kupuje dwie peruki za tysiąc dolarów, choć w zasadzie nie ma pieniędzy, a kolejne samochody porzuca jak przysłowiowe rękawiczki. Wątek romantyczny nie jest zły i nie jest zaskakujące to, że się tu pojawił. Drugi tom połknęłam w dwa dni i sięgnęłam po niego pomimo zastrzeżeń co do fabuły pierwszego, więc po trzeci też sięgnę, licząc na happy end.

Moim zdaniem ta część jest ciut (ciut!) lepsza od poprzedniej, bo jednak zdemaskowanie pedofila przez amatorkę wydaje się ciut (ciut!) bardziej prawdopodobne niż samodzielne rozwikłanie przez nią zagadki zaginięcia nastolatki, z którą przez lata nie dała sobie rady policja. Nadal irytuje mnie próba przedstawiania racjonalnych powodów irracjonalnych decyzji bohaterki, która...

Kiedy wydaje Ci się że wszystko się ułoży, znowu coś idzie nie tak... Czytając można ogryzać paznokcie z nerwów... Serce mi się kraje kiedy przechodzę przez wątki poboczne, które są ciężkimi zagadnieniami... Jest bardzo wiele zła na tym świecie.

Kiedy wydaje Ci się że wszystko się ułoży, znowu coś idzie nie tak... Czytając można ogryzać paznokcie z nerwów... Serce mi się kraje kiedy przechodzę przez wątki poboczne, które są ciężkimi zagadnieniami... Jest bardzo wiele zła na tym świecie.

Niestety dużo słabsza. Niestety katecheza jest natarczywa. Wszystko to, co spodobało mi się w pierwszej części, w drugiej zupełnie leży odłogiem, a reszta… miałka. Nie polecam, chyba, że ktoś chce zobaczyć jak można nawracać pisząc kryminał :)
Nie rozumiem zachwytów… Odłożyłam po przeczytaniu ponad połowy bo czy ja czytam za karę? Nie było we mnie grama zainteresowania co dalej, a raczej kiedy skończy się ta scena tak prawie od początku.

Niestety dużo słabsza. Niestety katecheza jest natarczywa. Wszystko to, co spodobało mi się w pierwszej części, w drugiej zupełnie leży odłogiem, a reszta… miałka. Nie polecam, chyba, że ktoś chce zobaczyć jak można nawracać pisząc kryminał :)
Nie rozumiem zachwytów… Odłożyłam po przeczytaniu ponad połowy bo czy ja czytam za karę? Nie było we mnie grama zainteresowania co...

Byłam podekscytowana. Końcówka pierwszego tomu przekonała mnie, że kolejne części będą lepsze a ich wysokie oceny są uzasadnione. Łapczywie wzięłam drugi tom ze ślepym przekonaniem, że ‘teraz będzie się działo’.
Powiedzieć, że się zawiodłam to nic nie powiedzieć.

Nie rozumiem gdzie jest ta wartka akcja, o której czytałam w opiniach. Schemat, w jakim ułożone są wydarzenia układają się praktycznie 1: 1 jak w pierwszej części. I właśnie ta przewidywalność boli, boli mnie jak cholera. Piecze i wku**ia jak zdarty naskórek na ręce, którą muszę iść umyć gary.

Nie ma tu grubszej intrygi poza wątkiem skorumpowanych policjantów, zatajania zabójstw i praniem brudnych pieniędzy. Nic specjalnego. Chociaż nie, każdy wątek, nie ważne jak powszechny będzie dobry, jeśli autor dobrze się do tego zabierze. Gdybym była fanką tego gatunku literackiego czułabym się szczerze obrażona, bo Pani Blackstock pomyliła sobie kryminał z obyczajówką.
Ale komedią to jest gł. bohaterka i jej logika.

Casey to po mojemu Matka Teresa, która interesuje się problemami wszystkich innych tylko nie swoimi. Jej siostra Hannah jako jedyna próbuje wbić jej do głowy zdrowy rozsądek i będzie to chyba musiała zrobić młotem, takim pneumatycznym. Laska ucieka za morderstwo, którego nie popełniła i zamiast skupić się na zbieraniu mocniejszych dowodów broniących jej niewinności to jedynym, co robi w tej sprawie jest obserwowanie domu kochanki potencjalnego mordercy.
Powiedzcie mi, co ma jej to dać. No, co? Jakim dowodem jest kochanka z willą. Co jej dadzą zdjęcia tego domu, których de facto nie ma, czym robić, bo nie uwierzę, że zdjęcia robione telefonem na kartę będą miały tak zajebistą jakość, że nadadzą się na materiał dowodowy. Sama mówi, że nie ma wiele pieniędzy, więc nikt mi nie wciśnie kitu, że za każdym razem kupuje sobie zajebistego iPhone z równie zajebistym aparatem.
Nie odkrywa nic nowego, czego już byśmy nie wiedzieli. Jedyną osobą, która robi cokolwiek w jej sprawie jest Dylan. Facet kuerwa flaki sobie wypruwa żeby jej pomóc, a nasza głupiutka bohaterka pakuje się tylko w jeszcze większe kłopoty. No i ten romans, który po pierwszym pocałunku został ogłoszony miłością. Albo wstawki Keegana, których w całej książce jest tylko dwie, co nie daje czytelnikowi nawet okazji na poznanie oprawcy od środka. Jak można wypuścić na rynek coś tak pomylonego.

Ta książka opowiada o nadziei, wierze, miłości. Ucieczka głównej bohaterki i wkopanie jej w morderstwo nie czyni z tej pozycji sensacyjnego cuda. W skrócie „Zanim mnie znajdą” jest o wszystkim tylko nie o tym, o czym powinno być.

Byłam podekscytowana. Końcówka pierwszego tomu przekonała mnie, że kolejne części będą lepsze a ich wysokie oceny są uzasadnione. Łapczywie wzięłam drugi tom ze ślepym przekonaniem, że ‘teraz będzie się działo’.
Powiedzieć, że się zawiodłam to nic nie powiedzieć.

Nie rozumiem gdzie jest ta wartka akcja, o której czytałam w opiniach. Schemat, w jakim ułożone są wydarzenia...

Nie radzę czytać tej książki przed snem, bo ja przez nią miałem kilka mocno skróconych nocy. Akcja niezwykle ciekawa, wartka.
Dobry pomysł to dodanie kolejnej postaci którą poznajemy bliżej (Keegana).
Nie rozumiem czemu Casey pakuje się ciągle w nowe kłopoty. Ja gdybym był oskarżony o morderstwo na bank bym się ukrywał, a nie pomagał innym. Ona jednak ma lepsze serce niż ja.
Już nie mogę się doczekać trzeciego tomu.

Nie radzę czytać tej książki przed snem, bo ja przez nią miałem kilka mocno skróconych nocy. Akcja niezwykle ciekawa, wartka.
Dobry pomysł to dodanie kolejnej postaci którą poznajemy bliżej (Keegana).
Nie rozumiem czemu Casey pakuje się ciągle w nowe kłopoty. Ja gdybym był oskarżony o morderstwo na bank bym się ukrywał, a nie pomagał innym. Ona jednak ma lepsze serce niż...

Bohaterowie 8/10
Akcja 8/10
Sposób pisania autorki: 8/10
okładka: 8/10
kreatywność: 8/10

Bohaterowie 8/10
Akcja 8/10
Sposób pisania autorki: 8/10
okładka: 8/10
kreatywność: 8/10

Bardzo dobra książka wciągająca nie można się oderwać polecam przeczytać .

Bardzo dobra książka wciągająca nie można się oderwać polecam przeczytać .

Trzyma w napięciu, akcja pięknie narasta. Lekki, dobry język.

Trzyma w napięciu, akcja pięknie narasta. Lekki, dobry język.