Immortaliści

Bardzo podobała mi się książka, szybko się czytało ,nie było rozciągniętych opisów a jednak wszystko dobrze przedstawione , ciekawe historie bohaterów, polecam.

Bardzo podobała mi się książka, szybko się czytało ,nie było rozciągniętych opisów a jednak wszystko dobrze przedstawione , ciekawe historie bohaterów, polecam.

Pokaż mimo to

Jedna z tych książek, obok której nie przechodzi się obojętnie. Niezwykłe studium ludzkiej psychiki. Odwieczne pytanie: jakbyś żył, gdybyś znał datę swojej śmierci? Bardzo dobra książka, warta uwagi i zastanowienia...

Jedna z tych książek, obok której nie przechodzi się obojętnie. Niezwykłe studium ludzkiej psychiki. Odwieczne pytanie: jakbyś żył, gdybyś znał datę swojej śmierci? Bardzo dobra książka, warta uwagi i zastanowienia...

Pokaż mimo to

Ale mi się podobało! To będzie jedna z moich ulubionych książek, a zupełnie się nie spodziewałam! Trafiła do mnie bardzo osobiście, jako osoby zmagającej się z lękiem przed śmiercią i niepewnością przyszłości oraz przekleństwem wyboru... Historie każdego z rodzeństwa są na tyle wyraziste i odrębne, że ciekawią, ale zarazem na tyle uniwersalne, że i w Simonie i w Klarze i Danielu i Varyi można znaleźć coś dla siebie. Mogłyby to być banalne opowiastki o przeznaczeniu, ale czy to kwestia dobrego tłumaczenia i oddania klimatu historycznego i obyczajowego amerykańskiego społeczeństwa XX w. wchodzącego w XXI w. czy po prostu zgrabne przesłania o poszukiwaniu własnego "ja" - książka niesamowicie mnie ujęła!

Ale mi się podobało! To będzie jedna z moich ulubionych książek, a zupełnie się nie spodziewałam! Trafiła do mnie bardzo osobiście, jako osoby zmagającej się z lękiem przed śmiercią i niepewnością przyszłości oraz przekleństwem wyboru... Historie każdego z rodzeństwa są na tyle wyraziste i odrębne, że ciekawią, ale zarazem na tyle uniwersalne, że i w Simonie i w Klarze i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Immortaliści" wciągają od pierwszych stron. Czwórka rodzeństwa, cztery historie, zdeterminowane przez przepowiedzianą przez wróżbiarkę datę ich śmierci. Losy przeplatające się luźno, zakorzenione w historii rodziny, jak w życiu, z nie zawsze hollywoodzkim zakończeniem. Piękna książka.

"Immortaliści" wciągają od pierwszych stron. Czwórka rodzeństwa, cztery historie, zdeterminowane przez przepowiedzianą przez wróżbiarkę datę ich śmierci. Losy przeplatające się luźno, zakorzenione w historii rodziny, jak w życiu, z nie zawsze hollywoodzkim zakończeniem. Piękna książka.

Pokaż mimo to

Tętniąca życiem książka o śmierci. Lektura „Immortalistów” sprawiła mi mnóstwo przyjemności, mimo iż jest dość przygnębiająca. Wszystko mi się w tej książce zgadzało, każdy jej aspekt.

Przede wszystkim oryginalny, zaskakujący pomysł na fabułę, choć sądząc po tytule oczekiwałam raczej czegoś o nieśmiertelności, a nie o śmiertelności.

Świetnie opowiedziane, poruszające do głębi historie życia czterech głównych bohaterów - rodzeństwa z tradycyjnej, żydowskiej, nowojorskiej rodziny. Historie te z rzadka przenikają się, bo i każde z rodzeństwa poszło swoją drogą, ale wierzę, że wszyscy szczęśliwie spotkają się w zaświatach.

Różnorodna tematyka poruszana jest niejako przy okazji. Czegóż tu nie ma? Relacje rodziców z dziećmi, związki homoseksualne, usamodzielnianie się dzieci, wiara i podejście do tradycji, umiejętność radzenia sobie z żałobą i starzeniem się, badania nad długowiecznością, są też echa wojny w Wietnamie i wielkiej polityki. Oraz znane i nieznane mi migawki z życia Ameryki, z miejsc znanych, ale postrzeganych inaczej, owładniętych zabawą, tradycją lub nauką, z miast frywolnych i rozrywkowych, ubogich osiedli przyczep, z żydowskich diaspor, nocnych klubów, teatrów, zwykłych domostw, domów starców. Pierwsze przypadki aids w USA, próba wynalezienia cudownego leku, badania naukowe na zwierzętach, niechciane dziecko… . Ot, zwykła Ameryka od końca lat 60. do współczesności.

I najważniejsze - główny wątek.
Jeden jest stuprocentowy pewnik na tym świecie. Kiedyś wszyscy umrzemy, śmierć dopadnie każdego. Tylko kiedy? Czy umrzemy młodo, w sile wieku, czy przeżyjemy wiele lat i dożyjemy późnej starości, która nota bene jak wiadomo, niespecjalnie się Panu Bogu udała. A gdybyśmy poznali przepowiednię określającą dokładną datę tej śmierci, to po pierwsze - czy uwierzylibyśmy, czy zbagatelizowalibyśmy, ale gdzieś z tyłu głowy tykałaby bomba zegarowa? Co robić? Poddać się przepowiedni, czy stanąć do walki z losem? Udawać, że się nie wie i starać się żyć jak gdyby nigdy nic, czy poddać się i przeżyć co nam dane jak najintensywniej, wycisnąć z życia wszystko co się da? Czy w ogóle przed przeznaczeniem można uciec? I wreszcie, czy przerażająca przepowiednia może zdeterminować życie racjonalnie myślącego człowieka?

Książkę czytało się lekko, choć emocje buzowały, a tematyka lekka nie była. „Immortaliści” to świetna i mądra powieść poruszająca trudny filozoficzny temat, który autorka podała w atrakcyjnym opakowaniu. Bardzo polecam.

Tętniąca życiem książka o śmierci. Lektura „Immortalistów” sprawiła mi mnóstwo przyjemności, mimo iż jest dość przygnębiająca. Wszystko mi się w tej książce zgadzało, każdy jej aspekt.

Przede wszystkim oryginalny, zaskakujący pomysł na fabułę, choć sądząc po tytule oczekiwałam raczej czegoś o nieśmiertelności, a nie o śmiertelności.

Świetnie opowiedziane, poruszające do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czwórka rodzeństwa - Daniel, Varya, Klara i Simon w dzieciństwie poszli do cyganki, która przepowiedziała każdemu z nich datę śmierci. Nie chcieli w to wierzyć, jednak data śmierci każdemu z rodzeństwa wbiła się głęboko w pamięć i odbiła piętno na ich późniejszym życiu. W tej książce możemy zobaczyć, jak każde z nich postanowiło spędzić swoje życie, jaką poszli drogą, jakie mieli relacje ze sobą i z innymi ludźmi, a także.. w jaki sposób zakończyli swoje życie.

Jest to książka napisana lekko, czytelnie. Całość podzielona jest na części, a w każdym odcinku czasu widzimy, co działo się u jednego z rodzeństwa. Zmusza do refleksji i wbija się gdzieś głęboko w głowę. Przywiązujemy się do tej rodziny i bierzemy ich ze wszystkimi wadami, trudnymi i złymi decyzjami, jakie podjęli. Książka ta jest też ważna społecznie, ponieważ mamy tutaj poruszane tematy religijne i o homoseksualizmie, które bywają naprawdę ciężko akceptowane. Brakowało mi tu tylko trochę większej interakcji w dorosłym życiu między rodzeństwem. Jest za mało scen, w których ich wątki się przeplatają. Można by to jakoś bardziej rozwinąć. Więcej zastrzeżeń nie mam.

http://niezwykle-slowa.blogspot.com/2020/07/213-immortalisci.html

Czwórka rodzeństwa - Daniel, Varya, Klara i Simon w dzieciństwie poszli do cyganki, która przepowiedziała każdemu z nich datę śmierci. Nie chcieli w to wierzyć, jednak data śmierci każdemu z rodzeństwa wbiła się głęboko w pamięć i odbiła piętno na ich późniejszym życiu. W tej książce możemy zobaczyć, jak każde z nich postanowiło spędzić swoje życie, jaką poszli drogą, jakie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pytanie na które nie znamy odpowiedzi, a mianowicie jaka jest data naszej śmierci. I czy tak naprawdę chcielibyśmy znać odpowiedź na to pytanie, hmmm? Książka dająca do myślenia.
Co zmienić w swoim życiu, czy pędzić czy się zatrzymać, czy skupić się na korzystaniu z życia jak najwięcej, nawet ryzykując zdrowie i życie czy bardziej rozważnie brnąć do swojego końca? Na którym miejscu jest rodzina, rodzicielstwo, na którym droga zawodowa, miłość...
Och jak bardzo byłam ciekawa jak dalej potoczą się losy rodzeństwa. Jak oni wykorzystają informacje jakich udzieliła im w dzieciństwie cyganka, czy jej uwierzą przede wszystkim.
Bardzo dobra książka, strony same się przewracały.
Prawie zaliczyłam ją do ulubionych ale jednak ciuteczkę zabrakło, można było dać z siebie więcej przy tak dobrym temacie, ehh, może kwestia dojrzałości autora (autorka jest młoda) myślę że jak temat wziął by na warsztat jakiś bardziej doświadczony autor, och to by była petarda. Ale i tak super się czytało.

Pytanie na które nie znamy odpowiedzi, a mianowicie jaka jest data naszej śmierci. I czy tak naprawdę chcielibyśmy znać odpowiedź na to pytanie, hmmm? Książka dająca do myślenia.
Co zmienić w swoim życiu, czy pędzić czy się zatrzymać, czy skupić się na korzystaniu z życia jak najwięcej, nawet ryzykując zdrowie i życie czy bardziej rozważnie brnąć do swojego końca? Na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Rok 1969, Nowy Jork. Goldowie, czwórka rodzeństwa żydowskiego pochodzenia, postanawiają odwiedzić tajemniczą kobietę, o której krążą plotki, jakoby potrafiła podać pytającemu dokładną datę jego śmierci. Ta krótka wizyta zdeterminuje całe ich późniejsze życie.
I więcej nie powiem, tyle musi wystarczyć.

Powieść jest podzielona na 4 części - każda skupia się na jednym z rodzeństwa, którego życie poznajemy. Najbardziej do gustu przypadły mi dwie pierwsze historie: Simona i Klary. Trochę szkoda, że wszystkie cztery opowieści bardziej się ze sobą nie przeplatają - za mało było, według mnie, tego wątku rodzinnej miłości, o którym mówi blurb.
Temat jest świetny i skłaniający do refleksji (co bym zrobiła w takiej sytuacji?), ale książka - bardzo nierówna. Fragmenty dobre i ciekawe przeplatają się z tymi mniej interesującymi, nużącymi. Miejscami byłam zmęczona zarówno akcją, jak i bohaterami, którzy nie wzbudzili we mnie większej sympatii - przez większość czasu byłam wobec nich obojętna nawet wtedy, gdy nie powinnam.

Mam problem z tym, jak ocenić powieść Benjamin. Sam pomysł był świetny, choć jego realizacja - nie do końca tym, czego się spodziewałam. Styl autorki: prosty i przyjemny, dzięki czemu czytało się nieźle (choć, jak wspominałam, bywały gorsze fragmenty). Konstrukcja bohaterów też była przyzwoita. Jednak czegoś mi w tej książce zabrakło - czegoś, dzięki czemu „Immortaliści” zostaliby w mojej pamięci na dłużej.

Rok 1969, Nowy Jork. Goldowie, czwórka rodzeństwa żydowskiego pochodzenia, postanawiają odwiedzić tajemniczą kobietę, o której krążą plotki, jakoby potrafiła podać pytającemu dokładną datę jego śmierci. Ta krótka wizyta zdeterminuje całe ich późniejsze życie.
I więcej nie powiem, tyle musi wystarczyć.

Powieść jest podzielona na 4 części - każda skupia się na jednym z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Szczerze powiedziawszy po przeczytaniu recenzji spodziewałam się czegoś zupełnie innego niż otrzymałam w rzeczywistości.
Czy mi się podobała?
Nie raz miałam ochotę odłożyć, ale następował taki moment ,że musiałam wiedzieć co będzie dalej.
I wszystkiego się dowiedziałam....

Szczerze powiedziawszy po przeczytaniu recenzji spodziewałam się czegoś zupełnie innego niż otrzymałam w rzeczywistości.
Czy mi się podobała?
Nie raz miałam ochotę odłożyć, ale następował taki moment ,że musiałam wiedzieć co będzie dalej.
I wszystkiego się dowiedziałam....

Pokaż mimo to

Może nie było wielkiego wow, ale „Immortaliści” to całkiem sprawnie skrojona powieść. Na pewno stawia wiele pytań jak choćby takie: Jak postępowalibyśmy w życiu, gdybyśmy znali datę naszej śmierci? Bohaterowie tej książki ją poznali i choć ich ścieżki życiowe były całkiem różne, to wierni byli jednej zasadzie, aby żyć tu i teraz, żyć pełnią życia zanim zabierze ich śmierć. Historia jest bardzo ciekawa i ma w sobie duży potencjał, jednak czasem łapałem się na tym, że myślę o czymś całkiem innym, niż to, co czytam. To nienajlepiej o niej świadczy, ale na szczęście zdarzały się też fragmenty, które angażowały moją uwagę w stu procentach. Wyłapałem też jedną pomyłkę- Van Gogh mógł rzeczywiście popełnić samobójstwo (choć nie jest to do końca pewne), ale było to w roku 1890 a nie w 1880 jak chce Autorka. Takie potknięcia, choć może bez znaczenia niestety wpływają na mój odbiór całości. Pomijając mankamenty „Immortaliści” to niezwykle barwna, ekscytująca opowieść o życiu po prostu. To rzecz o trudnych wyborach i o tym, że nie można uciec przed przeznaczeniem, jakiekolwiek by ono nie było. Czy rzeczywiście wszystko jest już zapisane u góry a my jesteśmy tylko bezwolnymi marionetkami, które grają swoje role, aby wypełnić przeznaczenie? Ja osobiście w to nie wierzę, ale to na pewno ciekawa kwestia i warto się nad nią zastanowić. To też opowieść o śmierci i cierpieniu, które są obecne w życiu każdego z nas. Myślę, że ta książka zostanie ze mną na dłużej, bo pomysł na nią jest niebanalny i nietuzinkowy. Polecam ją wszystkim czytającym, którzy oczekują od lektury czegoś więcej niż tylko chwila zapomnienia i odprężenia. Siedem gwiazdek.

Może nie było wielkiego wow, ale „Immortaliści” to całkiem sprawnie skrojona powieść. Na pewno stawia wiele pytań jak choćby takie: Jak postępowalibyśmy w życiu, gdybyśmy znali datę naszej śmierci? Bohaterowie tej książki ją poznali i choć ich ścieżki życiowe były całkiem różne, to wierni byli jednej zasadzie, aby żyć tu i teraz, żyć pełnią życia zanim zabierze ich śmierć....

więcej

mniej

Pokaż mimo to