W ramach akcji nadrabiania czytelniczych zaległości wreszcie sięgnęłam po „Wszystkie kwiaty Alice Hart”. Książka podbiła moje serce – przeczytałam jednym tchem i z wielką przyjemnością.

„W drewnianym domu na końcu drogi dziewięcioletnia Alice Hart siedziała przy biurku pod oknem i zastanawiała się, jak spalić swojego ojca” – tak zaczyna się powieść Holly Ringland.
Nie jest to jednak thriller ani kryminał, lecz wzruszająca opowieść o potrzebie miłości, tęsknocie, pasji do książek i fascynacji naturą.

Tytułowa bohaterka mieszka z mamą i nieobliczalnym, despotycznym ojcem, który odizolował żonę i córkę od mieszkańców małego australijskiego miasteczka.

Po rodzinnej tragedii Alice trafia do odległego domu babci, której nigdy nie widziała. Na dziwnej farmie grupa kobiet pod okiem babki hoduje różne odmiany kwiatów.
Bohaterki są w różnym wieku i po ciężkich życiowych przejściach. Opiekują się dziewczynką, która po wypadku zamknęła się w sobie.

Alice stopniowo poznaje przeszłość swojej rodziny, ale tylko fragmentarycznie, gdyż babcia niechętnie do niej wraca. Nie chce, by wnuczka popełniła błędy typowe dla kobiet z jej rodu…
Alice wyrasta na buntowniczkę, ale w jej życiu niezmiennie ważną rolę odgrywają książki. Miłość do opowieści zaszczepiła w niej mama, a książkami zafascynowała pewna bibliotekarka.
Ten motyw towarzyszy nam przez całą lekturę, podczas której poznajemy burzliwe losy tytułowej bohaterki.

Piękna i oryginalna jest opowieść o perypetiach Alice, jej życiowych wyborach i trudnych decyzjach, a także wydarzeniach, w których decydują za nią inni.

Dużo tu bólu, tęsknoty, cierpienia, rozczarowań, mrocznych sekretów, ale jest też miejsce na miłość, przyjaźń, radość, wolność i szczęście oraz szukanie swego miejsca na ziemi.
Ta książka to pochwała świata uczuć i afirmacja świata natury, zwłaszcza roślin, które w powieści urastają do rangi symboli i odgrywają dużą rolę w życiu postaci.

Autorka wyraźnie nawiązuje tu do tzw. sekretnego języka kwiatów, bardzo popularnego w epoce wiktoriańskiej.
Całość napisana jest barwnym, plastycznym językiem, który tworzy niepowtarzalny nastrój, nieraz bliski realizmowi magicznemu.

Czyta się tę powieść z wielką przyjemnością i emocjonalnym zaangażowaniem. Trudno oderwać się od lektury, a potem żałuje się, że to już koniec…
Polecam z czystym sumieniem wszystkim, którzy cenią niebanalne historie i sagi.

W ramach akcji nadrabiania czytelniczych zaległości wreszcie sięgnęłam po „Wszystkie kwiaty Alice Hart”. Książka podbiła moje serce – przeczytałam jednym tchem i z wielką przyjemnością.

„W drewnianym domu na końcu drogi dziewięcioletnia Alice Hart siedziała przy biurku pod oknem i zastanawiała się, jak spalić swojego ojca” – tak zaczyna się powieść Holly Ringland.
Nie jest...

Z trudem przychodzi mi zebranie myśli, aby ocenić tę książkę. Od początku ciężko mi się czytało, bardzo duży dyskomfort budziła we mnie postać Clema. Wraz z rozwojem historii takich postaci pojawiało się więcej - w tym dorosła wersja Alice. Zmęczył mnie wątek przemocy, której doświadczało każde pokolenie kobiet. Zbyt dużo naiwności, zbyt dużo intryg i zatajania ważnych kwestii przez June.

Plusem dla mnie jest ogólny koncept wyrażania się za pomocą kwiatów oraz Thornfield samo w sobie (jako azyl). Ale czy aby napewno było to bezpieczne schronienie? Czy nie było to po prostu miejsce w którym kontrolę sprawuje jedna osoba, wiedząca lepiej co dla kogo jest dobre?

Nie jest to książka przecięta, ale też do miana „dobrej” trochę jej brakuje… czuje się nieco rozczarowana…

Obejrzałam również serial. Myśle, że gdybym nie czytała książki, to oglądałoby mi się go o wiele lepiej. Natomiast serial wywoływał u mnie taki sam dysonans emocjonalny co książka.

Z trudem przychodzi mi zebranie myśli, aby ocenić tę książkę. Od początku ciężko mi się czytało, bardzo duży dyskomfort budziła we mnie postać Clema. Wraz z rozwojem historii takich postaci pojawiało się więcej - w tym dorosła wersja Alice. Zmęczył mnie wątek przemocy, której doświadczało każde pokolenie kobiet. Zbyt dużo naiwności, zbyt dużo intryg i zatajania ważnych...

Odnoszę wrażenie, że w drugiej połowie całkowicie zmienił się charakter bohaterki - wiem, ze pewnie bylo to zamierzone, ale kompletnie mi to nie współgra i nie leży. Odnosi się wrażenie też, że akcja pędziła za szybko.
Polecam też serial!

Odnoszę wrażenie, że w drugiej połowie całkowicie zmienił się charakter bohaterki - wiem, ze pewnie bylo to zamierzone, ale kompletnie mi to nie współgra i nie leży. Odnosi się wrażenie też, że akcja pędziła za szybko.
Polecam też serial!

Fajny pomysł konstrukcji książki, kilka ciekawych tematów mogło stworzyć dobrą powieść ale .. brak spójności , coś po drodze się rozsypało.

Fajny pomysł konstrukcji książki, kilka ciekawych tematów mogło stworzyć dobrą powieść ale .. brak spójności , coś po drodze się rozsypało.

Niestety rozczarowałam się. Przeżycia bohaterki słabo opisane, powiedziałabym ze dość płytko. Na początku przedstawiona ogromna trauma, niby napady lęku czy zaburzenia przywiązania w przyszłości, ale jakoś tego nie kupuje . Pierwsza cześć była dla mnie dość spójna, a od momentu ucieczki bohaterki od swojej babci nie rozumiem co sie zadziało? Tak sobie uciekła, a opis przeżyć po tym wydarzeniu raczej skromny. Jak dla mnie to coś nie zagrało.

Niestety rozczarowałam się. Przeżycia bohaterki słabo opisane, powiedziałabym ze dość płytko. Na początku przedstawiona ogromna trauma, niby napady lęku czy zaburzenia przywiązania w przyszłości, ale jakoś tego nie kupuje . Pierwsza cześć była dla mnie dość spójna, a od momentu ucieczki bohaterki od swojej babci nie rozumiem co sie zadziało? Tak sobie uciekła, a opis...

Ciekawa, choć 2/3 zbyt długie w stosunku do zamknięcia akcji.

Ciekawa, choć 2/3 zbyt długie w stosunku do zamknięcia akcji.

"Życie toczy się do przodu, a rozumiemy je, tylko patrząc wstecz"
Soeren Kirkegaard

Takim zdaniem duńskiego filozofa wita nas Holly Ringland już w pierwszym rozdziale tej ujmującej powieści. Prawdziwa poezja, pisana prozą i przyznam, że dawno już nie czytałam czegoś tak klimatycznego...
Życie i niekończące się dramaty Alice Hart poruszyły we mnie najczulsze struny wrażliwości. Już jako maleńka dziewczynka musiała mierzyć się z niewyobrażalnym złem, oglądać obite do krwi i granatowe od sińców ciało swojej matki, sama znosić "razy" od ojca tyrana, który w chwilach szaleństwa znęcał się nad całą rodziną, nie odpuścił nawet ukochanemu psiakowi Alice, którego rzucił o ścianę, powodując utratę słuchu u zwierzęcia.
Dramat w tej rodzinie zakończył się, gdy Alice w wieku dziewięciu lat, pobita przez ojca do nieprzytomnośći, została osierocona przez oboje rodziców, rozdzielona z cudem uratowanym z łona brzemiennej matki bratem i przekazana pod opiekę babci, o której istnieniu nigdy wcześniej nie miała pojęcia... Te wydarzenia zostawiły na psychice dziewczynki niezatarte ślady i mam tu na myśli nie tylko syndrom sztokholmski...
Czego doświadczyła jeszcze w swoim młodym życiu? Tego nie zdradzę, ale zachęcam do lektury tej książki.
Dla mnie, to była uczta.

"Życie toczy się do przodu, a rozumiemy je, tylko patrząc wstecz"
Soeren Kirkegaard

Takim zdaniem duńskiego filozofa wita nas Holly Ringland już w pierwszym rozdziale tej ujmującej powieści. Prawdziwa poezja, pisana prozą i przyznam, że dawno już nie czytałam czegoś tak klimatycznego...
Życie i niekończące się dramaty...

Świetna powieść. Polecam

Świetna powieść. Polecam

Niby historia jak ich wiele .... ale owiana całunem baśni .

Niby historia jak ich wiele .... ale owiana całunem baśni .

Już kilkakrotnie mijałam powieść Holly Ringland w zaprzyjaźnionej bibliotece i pojawiało się pytanie „jak nie sięgnąć po tak kuszącą okładkę?”. Pewnego razu chodząc między półkami bez z góry narzuconej listy, w końcu wróciłam z nią do domu.

„Wszystkie kwiaty Alice Hart” to melancholijna, bujna, przyziemna w swojej naturze opowieść o kobietach, ich historiach (skrytych i podzielonych),emocjach. Tytułowej bohaterce towarzyszy wiele kobiet w różnym wieków, z rozmaitych miejsc, z indywidualnymi doświadczeniami. Każda wyjątkowa, każda ciekawa, jak Kwiaty. Perełka współczesnej literatury pięknej, obyczajowej.

Za główny motyw książki może być uznana przemoc domowa, ale jakie to by było odrzucające dla niektórych, ale przede wszystkim krzywdzące dla książki. Po opiniach i recenzjach widzę, że zniechęca to potencjalnych czytelników, a dla mnie oś fabuły lawirowała bardziej między szukaniem swojego miejsca a uwięzieniem w przeszłości i jej niewiadomych, niedopowiedzianych. Przemoc domowa ma tu swoje miejsce, dość spore i wpływające na bohaterki, ale zdecydowanie nie jest to książka stricte o tym.

Warto również docenić, że pisarka pisze zmysłami i to w sposób nienachalny (o zgrozo, czasem opisy drzew na trzy strony). Zanim pojawimy się w świecie Alice, dostajemy zwięzły opis jej otoczenia, który poczujemy w zapachu, dotyku, wzrokiem, słuchem, a czasem aż czuć skwar i muśnięcia czerwonego piasku na twarzy. Robi to ogromne wrażenie, a książka pozostaje z nami na dłużej.. A to dopiero debiut!

Mam silne wrażenie, że do książki wrócę jeszcze kiedyś, ale w oryginale. Jestem na tyle zachęcona, by wsiąknąć w Australię jeszcze raz i głębiej. Odkrywcze było znalezienie się w innej niż zazwyczaj przestrzeni, klimacie, strefie czasowej. Pobyć w kraju pustyń i oceanu.

Gdzieś mi mignęło, że w 2022 ma się pojawić serialowa ekranizacja serialu – czekam!

Już kilkakrotnie mijałam powieść Holly Ringland w zaprzyjaźnionej bibliotece i pojawiało się pytanie „jak nie sięgnąć po tak kuszącą okładkę?”. Pewnego razu chodząc między półkami bez z góry narzuconej listy, w końcu wróciłam z nią do domu.

„Wszystkie kwiaty Alice Hart” to melancholijna, bujna, przyziemna w swojej naturze opowieść o kobietach, ich historiach (skrytych i...