Pułapka

Dobrze zapowiadająca się historia kryminalno-sensacyjna. Wyraźni bohaterowie oraz codzienne trudności, które muszą przezwyciężać zrodziły niezły cykl skandynawski.

Dobrze zapowiadająca się historia kryminalno-sensacyjna. Wyraźni bohaterowie oraz codzienne trudności, które muszą przezwyciężać zrodziły niezły cykl skandynawski.

Pokaż mimo to

Dobrze napisana powieść z akcją osadzoną w Islandii tuż po wybuchu wulkanu i w trakcie zapaści gospodarczej kraju. Poznajemy Sonję, sympatyczna kobietę po przejściach, która aby znów stanąć na nogi i odzyskać część dawnego życia - przynajmniej opiekę nad synem- wbrew swojej woli zajmuje się przemytem kokainy. Proceder oczywiście godny potępienia, jednak bohaterka daje się lubić i kibicujemy jej w tych zmaganiach. W końcu robi to, bo nie ma wyjścia. Drugi wątek dotyczy Agli (nieformalnej partnerki Sonji), która jest oskarżona o przestępstwa finansowe. Sprawa jest skomplikowana, przesłuchania nieskończenie długie. Jednak okazuje się, że za problemami zarówno Sonji jak i Agli stoją te same osoby. Sonja wreszcie ma dość, zaczyna podejmować próby wyrwania się z matni. Stawia wszystko na jedną kartę, by zacząć nowe życie. Czy jej się to uda, to dowiemy się sięgając po kolejną część.

Dobrze napisana powieść z akcją osadzoną w Islandii tuż po wybuchu wulkanu i w trakcie zapaści gospodarczej kraju. Poznajemy Sonję, sympatyczna kobietę po przejściach, która aby znów stanąć na nogi i odzyskać część dawnego życia - przynajmniej opiekę nad synem- wbrew swojej woli zajmuje się przemytem kokainy. Proceder oczywiście godny potępienia, jednak bohaterka daje się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Sympatyczna książka. Perfekcyjny przykład pozycji solidnej, która nie próbuje być niczym więcej. Byłem ciekawy jak będzie wyglądać feministyczny aspekt powieści, ale jest on wyraźny podobnie jak odległy budynek w mgielny poranek. Coś tam miga, ale trzeba mocno zmrużyć oczy. Wprawdzie głównymi bohaterkami są dwie kobiety, ale to w sumie tyle.
Co by jednak nie mówić, obie bohaterki są całkiem konkretnymi kawałami postaci. Sonja i Agla są swoimi przeciwieństwami pod względem zawodu, charakteru czy stosunku do swojej wzajemnej relacji. Fajne rozwiązanie. Całość narracji prowadzona jest głównie z perspektywy tych dwóch kobiet i pozwala to na uzyskanie całkiem szerokiego obrazu ich związku czy powiązań z postaciami drugoplanowymi. Dzięki temu autorka unika znużenia historią, która przez jakieś 3/4 książki nie jest zbyt ciekawa. Główną tego przyczyną jest chyba to, że jest ciągiem powtarzających się zdarzeń. Sonja coś robi - no to potem robi to samo jeszcze kilka razy. Agla ma spotkanie z zarządem banku - no to ma ich jeszcze mnóstwo. Powoduje to zastój historii w środkowej części powieści i no nie jest dobrym prognostykiem. Na szczęście w ostatniej części fabuła rusza z kopyta, zwroty akcji zaczynają sypać się jak cukier do dżemu i większość wątków zaczyna się zazębiać. Jest to w pewien sposób imponujące, w jaki sposób autorce udało się powiązać między sobą konkretne odłamki historii, jednocześnie unikając wrażenia, że w Islandii mieszka 10 osób na krzyż. Samo to jest czymś godnym podziwu i dodaje wiarygodności opowieści.
Tak więc o ile opowieść jest więcej niż solidna, tak bohaterowie to bardzo zmieszana masa. Sonja jest dobrym wyborem jako główna bohaterka, której czytelnik powinien współczuć, kibicować itd. Jest odpowiednio smutna, lekko żałosna, ale ma też pazur, co dodaje jej nieco niezbędnego charakteru i pozwala uwierzyć w jej próby buntu wobec całego świata. Po drugiej stronie jest Agla. Postać, która emocje schowała do szafy i wysłała ją do Niemiec przez Chiny. Jest dobrym kontrastem dla Sonji, a ich relacja jest jednym z jaśniejszych punktów lektury. Jest postacią intrygującą, ale ze względu na już wykształcony charakter i światopogląd nie przechodzi ona jakiejś wewnętrznej przemiany. Troszeczkę stracona szansa na wykreowanie tu czegoś bardziej oddziałującego na czytelnika. Trzecim z głównych bohaterów jest lotniskowy celnik. Tutaj akurat standardowo. Postać ta ma swoje mocne momenty, ale przez większość czasu jest takim trochę tłem.
Postaci poboczne to taka trochę piłkarska Wisła Płock. Niby wszystko gra, ale tak naprawdę trzyma się na kilku spinaczach i kawałku materiału. W sensie, bohaterowie drugoplanowi spełniają swoje funkcje. Źli są źli, naiwni są naiwni, a uroczy synek Sonji jest uroczy. No i jest pies. Psów nigdy za mało. Natomiast te postaci zupełnie nie wychodzą poza swoją jedną cechę charakteru. Stanowią tylko lustra, w których mają odbijać się wymagane na potrzeby danej sytuacji cechy Sonji czy Agli. Czyli w sumie dosyć standardowe podejście do tego elementu literatury w kryminałach czy powieściach sensacyjnych.
Ogólnie, "Pułapka" jest całkiem dobrze napisanym dziełem. Główne bohaterki dają się lubić, fabuła ma swoje słabsze momenty, ale wynagradza to świetną końcówką. Można się przyczepić do niezbyt oryginalnych postaci pobocznych, ale po co? Nie przeszkadzają oni w sprawnej lekturze i czerpaniu z niej frajdy. A to właśnie o to powinno chodzić w czytaniu.

Sympatyczna książka. Perfekcyjny przykład pozycji solidnej, która nie próbuje być niczym więcej. Byłem ciekawy jak będzie wyglądać feministyczny aspekt powieści, ale jest on wyraźny podobnie jak odległy budynek w mgielny poranek. Coś tam miga, ale trzeba mocno zmrużyć oczy. Wprawdzie głównymi bohaterkami są dwie kobiety, ale to w sumie tyle.
Co by jednak nie mówić, obie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Sonja miała dom, kochającego męża i wspaniałego synka. Wszystko to straciła w jednej chwili, kiedy to jej mąż wraz z małym Tomasem, przyłapał ją w łóżku z kobietą – jedną z jego wpółpracownic. Zdesperowana, pozbawiona środków do życia kobieta wpada w pułapkę – zaczyna przwozić niewielkie ilości narkotyków. Ku jej zdumieniu idzie jej to nadzwyczaj sprawnie. Jej przykrywką jest firma komputerowa, oczywiście zupełnie fikcyjna. Pod pretekstem wyjazdów biznesowych Sonja wyjeżdża za granicę po to, by wrócić z ładunkiem kokainy. Pomimo dobrych rezultatów, a może właśnie ze względu na nie, kobieta plącze się w narkotykową sieć coraz bardziej i bardziej. Niestety, w ten sposób oddala się również od niej wizja powrotu do normalnego życia i odzyskania praw do opieki nad synem, na czym zależy jej najbardziej na świecie. Zdesperowana tym, co udało jej się odkryć postanawia postawić wszystko na jedną kartę i uciec jak najdalej, byle tylko zapewnić Tomasowi bezpieczeństwo.

Całość recenzji pod adresem: http://zapach-ksiazek.pl/lilja-sigurdardottir-trylogia-reykjavik-noir/

Sonja miała dom, kochającego męża i wspaniałego synka. Wszystko to straciła w jednej chwili, kiedy to jej mąż wraz z małym Tomasem, przyłapał ją w łóżku z kobietą – jedną z jego wpółpracownic. Zdesperowana, pozbawiona środków do życia kobieta wpada w pułapkę – zaczyna przwozić niewielkie ilości narkotyków. Ku jej zdumieniu idzie jej to nadzwyczaj sprawnie. Jej przykrywką...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Troje bohaterów, Sonja, Agla i Bragi, to z ich perspektywy opowiedziana jest książka. W pewnym momencie losy naszych bohaterów się krzyżują. Cztery zimowe miesiące z ich życia, w których wszystko może się zdarzyć.

"Gdyby tylko nie była taka naiwna. Gdyby tylko wiedziała, że w ten sposób wpada w pułapkę".

Muszę przyznać, że nie od razu mnie wciągnęła ta powieść, ale im dalej tym było lepiej. W pewnym momencie akcja nabiera tempa. Napięcie rośnie i emocje są coraz większe. Autorka pisze lekko, płynnie, przyjemnie się czytało. Interesujący temat, przyjemny klimat. Nic nie jest przesłodzone, wszystko wydaje się bardzo prawdziwe. Bohaterowie dobrze wykreowani, bardzo realni, prostolinijni, nie pozbawieni wad, z całym bagażem przeróżnych życiowych doświadczeń. Pani Lilja dobrze ukazała ich osobowości. Są pełni mroku, zależności, nerwowości i pozornego spokoju. Miłość między bohaterkami dodaje powieści szczyptę pikanterii.

Mamy tu całkiem sporo obyczajówki, trochę mniej kryminału. Bezwzględność ludzi zajmującymi się nielegalnym handlem narkotyków, brak jakichkolwiek skrupułów, liczą się tylko pieniądze i zysk. Machlojki bankowe, przekupstwa. Opowieść, przepełniona rozterkami, smutkiem, poszukiwaniem swojego ja. Autorka ukazała piękno miłości do dziecka, żony, partnerki. Pełno w niej samotności, bólu, bezradności. Pokomplikowane relacje międzyludzkie, brak zaufania, fałszywi przyjaciele. Realne pogróżki, realne niebezpieczeństwo. Ukartowana z premedytacją zemsta. Zakończenie bardzo mi się podobało, nie spodziewałam się takiego, zostałam pozytywnie zaskoczona. Wszystkie elementy idealnie się łącza i tworzą spójną, interesująca całość.

Książka wciąga i przykuwa uwagę. Przyjemnie spędzony czas. Była to pełna międzyludzkich zależności i relacji opowieść, w której bohaterowie podejmują trudne decyzje. Tak łatwo dać się omamić i wpaść w pułapkę. Już czekam na kolejną część. Polecam :)

http://tatiaszaaleksiej.pl/?p=819

Troje bohaterów, Sonja, Agla i Bragi, to z ich perspektywy opowiedziana jest książka. W pewnym momencie losy naszych bohaterów się krzyżują. Cztery zimowe miesiące z ich życia, w których wszystko może się zdarzyć.

"Gdyby tylko nie była taka naiwna. Gdyby tylko wiedziała, że w ten sposób wpada w pułapkę".

Muszę przyznać, że nie od razu mnie wciągnęła ta powieść, ale im...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo kobieca literatura... sensacyjna. No własnie, książka reklamowana jako mroczny kryminał, nie wiele ma z tym gatunkiem współnego. To klasyczna sensacja, w dodatku w bardzo kobiecym wydaniu.Z nutą dyskretnego erotyzmu. Miłość pokazana jest tu w różnych wymiarach. Głęboka bezwzględna miłość matki do syna. Ale i miłość kobiety do kobiety. Jaka potrfai być? Stała, czy ulotna, zaangażowana czy powierzchowna - no właśnie jaka?
Napewno zmienna, piękna, ale i posiadająca kres.

Bardzo kobieca literatura... sensacyjna. No własnie, książka reklamowana jako mroczny kryminał, nie wiele ma z tym gatunkiem współnego. To klasyczna sensacja, w dodatku w bardzo kobiecym wydaniu.Z nutą dyskretnego erotyzmu. Miłość pokazana jest tu w różnych wymiarach. Głęboka bezwzględna miłość matki do syna. Ale i miłość kobiety do kobiety. Jaka potrfai być? Stała, czy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jest takie stare powiedzenie ,,góra urodziła mysz". Pasuje tutaj jak ulał, zapowiadało sie świetnie, inaczej, ciekawie, bo daleko, bo moja ukochana Islandia i co? i nic, rozczarowanie, spore. Temat ciekawy, ale tylko ledwo dotknięty...a i feministek tam nie spotkałam.
Także tego, mysz.

Jest takie stare powiedzenie ,,góra urodziła mysz". Pasuje tutaj jak ulał, zapowiadało sie świetnie, inaczej, ciekawie, bo daleko, bo moja ukochana Islandia i co? i nic, rozczarowanie, spore. Temat ciekawy, ale tylko ledwo dotknięty...a i feministek tam nie spotkałam.
Także tego, mysz.

Pokaż mimo to

Dwie rzeczy mi się w tej książce podobały:
1. okładka
2. nazwisko autorki
reszta to totalna bzdura i nieporozumienie. Najgorsza była główna bohaterka, która ze strony na stronę wykazywała się coraz to większą głupotą. To, że autorka zrobiła z niej sprytną przemytniczkę, jest bardziej niż komiczne - żałosne. Opisana w "Pułapce" kobieta nie dała by sobie rady z przemytem kokainy, jej niestabilny charakter, skłonność do popadania w romanse i brak zdrowego rozsądku, wykluczają ją z bycia twardą i opanowaną podczas kontroli na lotnisku. Dziwię się, że Lilja Sigurdardottir nie postawiła na to, co dałoby jej powieści świeżość i niepowtarzalność - mianowicie ISLANDIA.
Co mnie najbardziej, podczas lektury zdenerwowało? A to, jak Sonja wolno kojarzyła fakty, jak dała się "wydymać" dosłownie i w przenośni i jak bezmyślnie wplątała w to swojego syna. To, co zadziało się na końcu tego tomu, może i trochę ją w moich oczach zrehabilitowało, ale tylko trochę i tylko przez chwilę - bo jej decyzje z przeszłości, nic nie straciły na bezdennej nieodpowiedzialności w świetle faktów, które poznała dopiero po ich podjęciu.
odradzam - tak książka to prawdziwa czytelnicza p u ł a p k a
3/10

* 3 gwiazdki - bo przeczytać można, język poprawny (ale niezachwycający), czyta się szybko

Dwie rzeczy mi się w tej książce podobały:
1. okładka
2. nazwisko autorki
reszta to totalna bzdura i nieporozumienie. Najgorsza była główna bohaterka, która ze strony na stronę wykazywała się coraz to większą głupotą. To, że autorka zrobiła z niej sprytną przemytniczkę, jest bardziej niż komiczne - żałosne. Opisana w "Pułapce" kobieta nie dała by sobie rady z przemytem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka jest nijaka. Ani to kryminał, ani thriller, ani literatura obyczajowa. Wszystkiego po trochu, nic konkretnego.
Interesujący początek zapowiadał świetną lekturę, a potem było już tylko nudno i przewidywalnie.
Strata czasu.

Książka jest nijaka. Ani to kryminał, ani thriller, ani literatura obyczajowa. Wszystkiego po trochu, nic konkretnego.
Interesujący początek zapowiadał świetną lekturę, a potem było już tylko nudno i przewidywalnie.
Strata czasu.

Pokaż mimo to

Kiedy matka traci prawo do opieki nad dzieckiem,traci rowniez rozum. W celu poprawienia swojej sytuacji materialnej podejmuje bardzo ryzykowna decyzje ktora moze zakonczyc sie wiezieniem oraz utrata kontaktu z synem,zostaje przemytnikiem narkotykow. Wpada w pulapke z ktorej nie ma wyjscia,czy napewno?Spodziewalam sie spokojnego kryminalu z mocno zaznaczonym watkiem spolecznym,mialam poczuc chlod Islandii,do tego przyzwyczaili nas skandynawscy autorzy ,lecz ta byla nieco inna. Mocna historia o bezwzglednych dillerach narkotykowych,dosyc szybkie tempo bez zbednych watkow bylo ta wisienka na torcie bo ksiazke trudno bylo odlozyc na pozniej. Zachecam wiec do siegniecia po lekture a ja juz szukam kolejnej czesci

Kiedy matka traci prawo do opieki nad dzieckiem,traci rowniez rozum. W celu poprawienia swojej sytuacji materialnej podejmuje bardzo ryzykowna decyzje ktora moze zakonczyc sie wiezieniem oraz utrata kontaktu z synem,zostaje przemytnikiem narkotykow. Wpada w pulapke z ktorej nie ma wyjscia,czy napewno?Spodziewalam sie spokojnego kryminalu z mocno zaznaczonym watkiem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to