Powiedz, że jesteś moja

niestety 3/4 to nużąca i monotonna powieść obyczajowa... w dodatku bardzo przewidywalna, z wątkami z serii mało prawdopodobnych, a momentami wręcz mocno naciąganych :/
akcja przyspiesza dopiero pod koniec, ale mimo próby podkręcenia tempa i dorzucenia szczypty dramatyzmu nadal nie zaskakuje niczym szczególnym
z cyklu "przeczytać, zapomnieć"

niestety 3/4 to nużąca i monotonna powieść obyczajowa... w dodatku bardzo przewidywalna, z wątkami z serii mało prawdopodobnych, a momentami wręcz mocno naciąganych :/
akcja przyspiesza dopiero pod koniec, ale mimo próby podkręcenia tempa i dorzucenia szczypty dramatyzmu nadal nie zaskakuje niczym szczególnym
z cyklu "przeczytać, zapomnieć"

Straszliwie nudna

Straszliwie nudna

Porządny skandynawski thriller. Doskonale opisuje emocje bohaterek, ich trudne wybory, tęsknotę za utraconą miłością . Dobro walczy ze złem. Co zwycięży? Proszę przeczytać, na pewno nie pożałujecie.

Porządny skandynawski thriller. Doskonale opisuje emocje bohaterek, ich trudne wybory, tęsknotę za utraconą miłością . Dobro walczy ze złem. Co zwycięży? Proszę przeczytać, na pewno nie pożałujecie.

Nie jest to łatwa książka, a to za sprawą tematyki jaka została przedstawiona...
Nie ma nic gorszego, niż strata dziecka... Już na zawsze w sercu jest wyrwa, której nie da się zlikwidować...

Poznajemy historię trzech kobiet Stelli, Isabelle i Kerstin, ale najwięcej dzieje się wokół Stelli. To ona straciła córkę w niewyjaśnionych okolicznościach. Nie została odnaleziona, aż z czasem została uznana za zmarłą. Nigdy się z tym nie pogodziła. Cały czas czuła, że ona żyje...
Jest psychoterapeutką i zawodowo pomaga ludziom, ot i taki paradoks... Ona przeżyła taką traumę z którą się nie uporała przez 20 lat, a musi mierzyć się z problemami innych i im pomagać.
Prowadzi normalne życie, ma męża, syna, ale...
Pewnego dnia do jej gabinetu wchodzi dziewczyna która przypomina jej córkę. Czy to możliwe, żeby po tak długim czasie po ponad 20 latach rozpoznać swoje dziecko...
Ona jest pewna, że to jej córka Alice. Rozpoznała ją, ma takie charakterystyczne cechy które tylko ją w tym upewniają. Postanawia wyjaśnić co się stało i odzyskać swoje dziecko... Na początku jest w tym sama bo nikt z jej otoczenia nie wierzy, że to może być prawda... Ale ona nie odpuszcza.

Jak się zakończyła ta historia... Nie powiem, ale mam nadzieję że tym opisem skuszę kogoś do jej przeczytania ☺

To naprawdę rewelacyjny thriller psychologiczny, Autorka stworzyła tą historie w taki sposób że nie byłam w stanie przewidzieć zakończenia. Bardzo skupiła się na profilach psychologicznych swoich bohaterów co bardzo mi się podobało. Pokazuje nam, że nic co na pierwszy rzut oka wydaje się oczywiste takie właśnie nie jest...

Jeśli lubię thrillery psychologiczne to bardzo Wam polecam tą książkę.

Nie jest to łatwa książka, a to za sprawą tematyki jaka została przedstawiona...
Nie ma nic gorszego, niż strata dziecka... Już na zawsze w sercu jest wyrwa, której nie da się zlikwidować...

Poznajemy historię trzech kobiet Stelli, Isabelle i Kerstin, ale najwięcej dzieje się wokół Stelli. To ona straciła córkę w niewyjaśnionych okolicznościach. Nie została odnaleziona, aż...

Czytało się ją bardzo szybko. Czasem mnie irytowało to co się działo.
Czas spędzony na czytaniu tej książki uważam za całkiem przyjemny

Czytało się ją bardzo szybko. Czasem mnie irytowało to co się działo.
Czas spędzony na czytaniu tej książki uważam za całkiem przyjemny

Przeczytałam książkę do połowy. Nawet jeżeli na końcu jest jakieś spektakularne wow to nie zmienia to mojej oceny. Nie mam w zwyczaju męczyć się czytając daną pozycję. A w tym przypadku tak było. Temat dość ciekawy ale bardzo rozciągnięty, totalnie przegadany, styl pisarski również nie dla mnie. Plusem jest to że planuje do niej wrócić - a przyznaje że rzadko to robię.

Przeczytałam książkę do połowy. Nawet jeżeli na końcu jest jakieś spektakularne wow to nie zmienia to mojej oceny. Nie mam w zwyczaju męczyć się czytając daną pozycję. A w tym przypadku tak było. Temat dość ciekawy ale bardzo rozciągnięty, totalnie przegadany, styl pisarski również nie dla mnie. Plusem jest to że planuje do niej wrócić - a przyznaje że rzadko to robię.

Jest to najlepsza książka, którą przeczytałam w tym roku. Ciarki na całym ciele praktycznie cały czas. Pojawiły się też łzy, szok i niedowierzanie. Przeczytałam w dwa dni mimo że ma ponad 500 stron. Jest niesamowicie wciągająca i cały czas trzyma w napięciu. Zakończenie można przewidzieć już tak mniej więcej w połowie książki jednak wcale nie psuje to zabawy. Oczywiście książka przeznaczona dla starszego czytelnika. Bardzo polecam !

Jest to najlepsza książka, którą przeczytałam w tym roku. Ciarki na całym ciele praktycznie cały czas. Pojawiły się też łzy, szok i niedowierzanie. Przeczytałam w dwa dni mimo że ma ponad 500 stron. Jest niesamowicie wciągająca i cały czas trzyma w napięciu. Zakończenie można przewidzieć już tak mniej więcej w połowie książki jednak wcale nie psuje to zabawy. Oczywiście...

Polemizowałabym ze stwierdzeniem, że ta książka to thriller. Według mnie była na to zbyt przegadana i zbyt przewidywalna. Całość można by skrócić o połowię, albo nawet dwie trzecie.

Moim zdaniem to bardziej książka o rozmaitych zaburzeniach psychicznych i odstępstwach od normy, od których nie są wolne trzy główne narratorki. A także to powieść od nadopiekuńczych matkach i toksycznych relacjach z dziećmi.

Mnie to zmęczyło i całości nie uratowało sensacyjne zakończenie. Przemiany jednej z głównych bohaterek pod koniec też nie kupuję.

Polemizowałabym ze stwierdzeniem, że ta książka to thriller. Według mnie była na to zbyt przegadana i zbyt przewidywalna. Całość można by skrócić o połowię, albo nawet dwie trzecie.

Moim zdaniem to bardziej książka o rozmaitych zaburzeniach psychicznych i odstępstwach od normy, od których nie są wolne trzy główne narratorki. A także to powieść od nadopiekuńczych matkach i...

Z początku nieco zniechęciłem się do tej książki ale z czasem przywykłem do krótkich, mało skomplikowanych zdań i 1-osobowej narracji. Najlepsze w tej książce jest zakończenie. Nie spodziewałem się że ta z pozoru nudnawa książka pod koniec obierze tak niespodziewany kierunek. Może i faktycznie jest trochę przydługa ale koniec końców uważam że jest ona jak najbardziej warta uwagi. Osobiście pociągnąłbym tę historie odrobinę dalej i dopisał przynajmniej jeden krótki rozdział ale mimo wszystko myślę że jest to całkiem dobra lektura którą czyta się niezwykle szybko.

Z początku nieco zniechęciłem się do tej książki ale z czasem przywykłem do krótkich, mało skomplikowanych zdań i 1-osobowej narracji. Najlepsze w tej książce jest zakończenie. Nie spodziewałem się że ta z pozoru nudnawa książka pod koniec obierze tak niespodziewany kierunek. Może i faktycznie jest trochę przydługa ale koniec końców uważam że jest ona jak najbardziej warta...

'Powiedz, że jesteś moja' - szwedzki thriller psychologiczny opowiadający o utracie dziecka i sile matczynej miłości. Determinacja matki w dążeniu do odkrycia prawdy na temat zaginięcia ukochanej córeczki doprowadza ją do obłędu. Jest z tym wszystkim sama, nikt jej nie wierzy, chociaż uparcie twierdzi, że po dwudziestu latach ją spotkała...spotkała Alice! Co jest prawdą, a co szaleństwem?
Akcja rozwija się bardzo powoli, a sama książka liczy ponad 500 stron. Przyznam szczerze, że początek był ciężki do przebrnięcia, momentami nużący. W pewnym momencie jednak coś 'zaskoczyło' i ciężko było się oderwać aż do ostatniej strony. Polecam!

'Powiedz, że jesteś moja' - szwedzki thriller psychologiczny opowiadający o utracie dziecka i sile matczynej miłości. Determinacja matki w dążeniu do odkrycia prawdy na temat zaginięcia ukochanej córeczki doprowadza ją do obłędu. Jest z tym wszystkim sama, nikt jej nie wierzy, chociaż uparcie twierdzi, że po dwudziestu latach ją spotkała...spotkała Alice! Co jest prawdą, a...