Naprawdę spoko. Epicka przygoda w Górach Krańca Świata, herosi, czempioni, zmutowane bestie, dynamiczne i klarowne opisy akcji. Fajnym akcentem była prezentacja oddziałów krasnoludzkiej armii. Ogółem, jeden z najlepszych tomów serii.

Naprawdę spoko. Epicka przygoda w Górach Krańca Świata, herosi, czempioni, zmutowane bestie, dynamiczne i klarowne opisy akcji. Fajnym akcentem była prezentacja oddziałów krasnoludzkiej armii. Ogółem, jeden z najlepszych tomów serii.

Moja skala: 8,4

UWAGA! Pomimo, że jest to tom, który pojawił się po Zabójcy Zombi, wydarzenia w tej książce nie są następstwem poprzedniego tomu!

Oto ściąga w jakiej kolejności należy czytać tomy o Gotreku i Felixie w porządku chronologicznym:

1. Zabójca Trolli - Tom 1
2. Droga Czaszek - Tom 13
3. Zabójca Skavenów - Tom 2
4. Zabójca Demonów - Tom 3
5. Zabójca Smoków - Tom 4
6. Zabójca Bestii - Tom 5
7. Zabójca Wampirów - Tom 6
8. Zabójca Gigantów - Tom 7
9. Miasto Potępionych - Tom 14
10. Królowa Węży - Tom 15
11. Zabójca Orków - Tom 8
12. Zabójca Ludzi - Tom 9
13. Zabójca Elfów - Tom 10
14. Zabójca Szamanów - Tom 11
15. Zabójca Zombi - Tom 12
16. Zabójca Krasnoludów - Tom 16
17. Zabójca - Tom 17

Oczywiście pomiędzy nimi, dla totalnych psycho-fanów (do jakich się oczywiście zaliczam) polecić mogę książki "Lost Tales" oraz "Anthology" - książki, które nigdy nie pojawiły się w języku polskim, a które zawierają krótkie opowiadania o Gotreku i Felixie. Na przykład opowiadanie "Into the Valley of Death" z książki "Lost Tales" opowiada historię Felixa zanim poznał Gotreka, albo "Charnel Congress", które opowiada o próbie wskrzeszenia jednego z najpotężniejszych wampirów w świecie WH - Mannfreda von Carsteina. Jednym z lepszych opowiadań jest też "Mind-Stealer", w którym głównym bohaterem jest Szary Prorok Thanquol, którego umysł został uwięziony w ciele Kościorwija.

ALE DO RZECZY

Droga Czaszek to w moim przekonaniu jedna z lepiej napisanych książek z sagi o Gotreku i Felixie, a której nie napisał William King (dla mnie niedościgniony autor tej sagi). Wreszcie mamy tutaj Dawi-Zharr! Dużo akcji, ciekawych sytuacji (pyskowanie Felixa do Gotreka [sic!]) i wydarzeń, których byśmy się nie spodziewali.

Zdecydowanie polecam, a dla fana serii to pozycja obowiązkowa

Moja skala: 8,4

UWAGA! Pomimo, że jest to tom, który pojawił się po Zabójcy Zombi, wydarzenia w tej książce nie są następstwem poprzedniego tomu!

Oto ściąga w jakiej kolejności należy czytać tomy o Gotreku i Felixie w porządku chronologicznym:

1. Zabójca Trolli - Tom 1
2. Droga Czaszek - Tom 13
3. Zabójca Skavenów - Tom 2
4. Zabójca Demonów - Tom 3
5. Zabójca Smoków -...

Bardzo fajna część. Oceniajac jako część sagi to myślę, że nawet na te 8/10 zasługuje. Ciekawa, wartka akcja, wprowadzenie krasnoludów chaosu (ile ja na to czekałem),interesujących antagonistów...
Niestety z minusów rzuca się w oczy "niekonsekwencja" kontynuacji serii (choć należy uszanować to, że Josh nie musiał kontynuować wizji Nathana) tak więc te minusy można pominąć. Ale jeśli każdy kolejny tom to następujące po sobie przygody niestety bardzo drażnią
- Gdzie podział się Snorri Gryzonos, którego Felix miał dotargać do Karak Kadrin własnie? W końcu w Zabójcy Zombie co 4 strona była o tym, że Snorri musi dotrzeć żywy do świątyni Grimnira...
- Wspomnienie, że Feliks nie latał żyrokopterem... taaa
- Co z Kat? Taka miłość w poprzednich 2 tomach i nagle "papa"?
Drugi minus to finał. Nie, że jest źle napisany, na siłę wydłużony (jak w większości przypadków u Longa) ale jednak można się było spodziewać, że Garmr przynajmniej otworzy drogę czaszek... Taki trochę niedosyt.

Bardzo fajna część. Oceniajac jako część sagi to myślę, że nawet na te 8/10 zasługuje. Ciekawa, wartka akcja, wprowadzenie krasnoludów chaosu (ile ja na to czekałem),interesujących antagonistów...
Niestety z minusów rzuca się w oczy "niekonsekwencja" kontynuacji serii (choć należy uszanować to, że Josh nie musiał kontynuować wizji Nathana) tak więc te minusy można...

Po dość słabym tomie "Zabójca Zombii" trochę odetchnąłem przy "Drodze Czaszek". Pewnie ze względu na dużą ilość krasnoludów i zabójców jako bohaterów drugiego planu. Oblężenie Karak Kadrin też dodaje smaczku. Plus oczywiście Dawi Zharr i ich piekielne machiny. Bardzo smakowicie się te kawałki czytało. Końcówka sama z Ogarem Rzezi też epicka. Kwintesencja Gotreka bym powiedział.

Po dość słabym tomie "Zabójca Zombii" trochę odetchnąłem przy "Drodze Czaszek". Pewnie ze względu na dużą ilość krasnoludów i zabójców jako bohaterów drugiego planu. Oblężenie Karak Kadrin też dodaje smaczku. Plus oczywiście Dawi Zharr i ich piekielne machiny. Bardzo smakowicie się te kawałki czytało. Końcówka sama z Ogarem Rzezi też epicka. Kwintesencja Gotreka bym...

Muszę przyznać, że zmiana autora nie zaszkodziła cyklowi. Nowa przygoda w Karak Kadrim była krwawa, brutalna i mroczna, czyli dokładnie taka, jaka powinna być. Nie zabrakło przy tym ciężkiego humoru. Drażniła tylko pewna niekonsekwencja w nawiązywaniu do poprzednich tomów serii. Duży plus za wykorzystanie krasnoludów chaosu, minus za przerost formy w finale i przekoloryzowanie umiejętności szermierczych Felixa.

Muszę przyznać, że zmiana autora nie zaszkodziła cyklowi. Nowa przygoda w Karak Kadrim była krwawa, brutalna i mroczna, czyli dokładnie taka, jaka powinna być. Nie zabrakło przy tym ciężkiego humoru. Drażniła tylko pewna niekonsekwencja w nawiązywaniu do poprzednich tomów serii. Duży plus za wykorzystanie krasnoludów chaosu, minus za przerost formy w finale i...

Jest to jakby kontynuacja serii "Przygód Gotreka i Felixa" (12 części pisanych przez Wiliama Kinga a potem Nathana Longa).
Gotrek tym razem wraz z Felixem wracają do twierdzy Zabójców która jest pod oblężeniem największej chordy Chaosu, która pod dowództwem Krwawego Wilka chce otworzyć Drogę Czaszek dla jednego z bogów Chaosu. Niestety nawet tam Gotrek nie jest mile widziany a stare urazy wciąż są żywe.
Czy tym razem Gotrek znajdzie swoją zagładę, czy twierdza upadnie?
Naprawdę dynamiczna akcja, z masą zwrotów akcji i dziwnych sojuszy.

Jest to jakby kontynuacja serii "Przygód Gotreka i Felixa" (12 części pisanych przez Wiliama Kinga a potem Nathana Longa).
Gotrek tym razem wraz z Felixem wracają do twierdzy Zabójców która jest pod oblężeniem największej chordy Chaosu, która pod dowództwem Krwawego Wilka chce otworzyć Drogę Czaszek dla jednego z bogów Chaosu. Niestety nawet tam Gotrek nie jest mile...

W przygodach Gotreka i Felixa zaczytywałem się lata temu. Pierwsze tomy opowieści autorstwa Williama Kinga należą do moich ulubionych ze świata Warhammera. Po latach postanowiłem sięgnąć po powieść Josha Reynoldsa, bez specjalnych oczekiwań, na szczęście autor postanowił zaskoczyć mnie w bardzo pozytywny sposób. Jest to książka, którą można bez obaw postawić przy "Zabójcy Trolli" czy przy moim ulubionym "Zabójcy Skavenów". Pełna epickich walk w poszukiwaniu zagłady, historii Gotreka i jego ludu oraz chaostyów pragnących zalać świat morzem krwi oraz Wieczną Wojną ku czci Khorne'a.
Polecam wszystkim wielbicielom przygód Gotreka i Felixa,ja się nie zawiodłem!

W przygodach Gotreka i Felixa zaczytywałem się lata temu. Pierwsze tomy opowieści autorstwa Williama Kinga należą do moich ulubionych ze świata Warhammera. Po latach postanowiłem sięgnąć po powieść Josha Reynoldsa, bez specjalnych oczekiwań, na szczęście autor postanowił zaskoczyć mnie w bardzo pozytywny sposób. Jest to książka, którą można bez obaw postawić przy...

Jak dla mnie seria powinna się skończyć wraz z odsunięciem W. Kinga od pisania sagi o Przygodach Gotreka i Felixa. Z tomu na tom jest coraz słabiej, a aktualna książka to już kolejna próba doścignięcia ideału. Już sam tytuł wskazuje na zakończenie serii o 'Zabójcy'.
Przyznam jednak, że książkę czytało się dość przyjemnie i jest na ogólnym poziomie dobrym. Jakby nie opowiadała o Przygodach tytułowej dwójki, dałbym wyższą ocenę.

Jak dla mnie seria powinna się skończyć wraz z odsunięciem W. Kinga od pisania sagi o Przygodach Gotreka i Felixa. Z tomu na tom jest coraz słabiej, a aktualna książka to już kolejna próba doścignięcia ideału. Już sam tytuł wskazuje na zakończenie serii o 'Zabójcy'.
Przyznam jednak, że książkę czytało się dość przyjemnie i jest na ogólnym poziomie dobrym. Jakby nie...