Kościół dla średnio zaawansowanych

Chciałam sięgnąć po tę książkę już kilka lat temu, ale ciągle nie miałam okazji. Pamiętam, że wówczas wszyscy wokół zachwycali się twórczością Hołowni. Teraz w końcu mogę ocenić sama.

Ot, zbiór zagadnień związanych z katolicyzmem, przedstawiony w formie leksykonu. Czyta się bardzo szybko, autor sporo dowcipkuje. Lekko, przyjemnie, choć spodziewałam się czegoś poważniejszego. Niemniej jednak, Szymon Hołownia wzbudza sympatię.

Chciałam sięgnąć po tę książkę już kilka lat temu, ale ciągle nie miałam okazji. Pamiętam, że wówczas wszyscy wokół zachwycali się twórczością Hołowni. Teraz w końcu mogę ocenić sama.

Ot, zbiór zagadnień związanych z katolicyzmem, przedstawiony w formie leksykonu. Czyta się bardzo szybko, autor sporo dowcipkuje. Lekko, przyjemnie, choć spodziewałam się czegoś...

Czym jest tak książka? Alfabetycznym leksykonem napisanym przez niedoszłego (dwukrotnie) dominikanina.
Jak jest napisana? Dość lekko i humorystycznie. Rozdziały (definicje, przyczynki) są krótkie, tematyczne i szybko się to czyta.
Czego się można z niej dowiedzieć?
- Wspaniałej skuteczności Litanii do wszystkich świętych: "Tekst super skutecznej Litanii dominikańskiej stanowi odmianę Litanii do Wszystkich Świętych. Już w średniowieczu, gdy dzięki regularnemu jej odmawianiu dominikanie załatwili sobie zmianę niekorzystnych dla nich decyzji Kurii Rzymskiej (a konkretnie -jak głosi legenda-wymodlili sobie śmierć papieża, ponieważ zmarł w nocy przed dniem, w którym miał podpisać akt kasaty zakonu), utarło się w kręgach kościelnych powiedzenie „strzeżcie się Litanii dominikańskiej, bo ona cudów dokonuje!”
- Ciekawych, złorzeczących psalmów 109 oraz 137: "Klasycznym przykładem jest Psalm 109: „Niech dni jego będą nieliczne, a jego urząd niech przyjmie kto inny. Niechaj jego synowie będą sierotami, a żona niech zostanie wdową! Niech lichwiarz czyha na całą jego posiadłość, a obcy niech rozdrapią owoc jego pracy...”, W innym psalmie oddane to jest jeszcze bardziej plastycznie: „Niech jego droga będzie ciemna i śliska, gdy będzie go ścigał anioł Pana!”, czy jak w Psalmie 137, w którym czytamy: „Szczęśliwy, kto schwyci i rozbije o skałę twoje dzieci”.
- różnicy pomiędzy jezuitami a dominikanami: " Trochę jak w anegdotce: dominikanin zapytał przełożonego, czy podczas modlitwy może zapalić papierosa, na co otrzymał oczywiście odpowiedź odmowną. Jezuita natomiast zapytał, czy podczas palenia papierosa może westchnąć do Boga... Okazuje się, że może, a nawet powinien...”.

Do jakich przemyśleń skłania? Przede wszystkim, że obrzędowość i teologia katolicka są z jednej strony skomplikowane a z drugiej niezwykle uproszczone w religijności ludowej (vide: "W latach siedemdziesiątych sam prymas Wyszyński, żegnając pielgrzymkę wyruszającą z Warszawy na Jasną Górę, prosił, by wierni pozdrowili Matkę Boską Częstochowską od patronki Warszawy, Matki Boskiej Łaskawej.") Książka w fajny sposób wyjaśnia wiele zagadnień, piętnuje również negatywne cechy księży w zakresie ich nudnych kazań ("Dlaczego jednak nie jest całkiem dobrze, a bywa tak, jak opisał w jednym ze swoich wierszy ksiądz Jan Twardowski: „homilie jak ciężkie indyki jakby ktoś przyszedł porozmawiać z nikim. Jezus na śmierć rozebrany, bosy, prosi o słowa świeże, wilgotne od rosy”?). 6/10

Czym jest tak książka? Alfabetycznym leksykonem napisanym przez niedoszłego (dwukrotnie) dominikanina.
Jak jest napisana? Dość lekko i humorystycznie. Rozdziały (definicje, przyczynki) są krótkie, tematyczne i szybko się to czyta.
Czego się można z niej dowiedzieć?
- Wspaniałej skuteczności Litanii do wszystkich świętych: "Tekst super skutecznej Litanii dominikańskiej...

Książkę dostałam, przeczytałam ją między innymi lekturami. Jest napisana w formie leksykonu, tłumaczy wybrane hasła kościelne, okraszone doświadczeniami czy anegdotami autora. W sumie książka lekka, napisana prostym językiem. Dowiedziałam się z niej kilku rzeczy (za którymi normalnie musiałabym się sporo nagrzebać w źródłach - a tu miałam je na tacy), kilka razy się zaśmiałam, choć nie do końca rozumiem jakie było kryterium wyboru akurat tych zagadnień. Zainteresowała mnie historia autora, który sam był jakiś czas w nowicjacie - o tym jest kilka słów na końcu. Mogłabym o tym poczytać trochę więcej, czułam pewien niedosyt. O takich doświadczeniach - dla większości z nas egzotycznych - czyta się jednak najchętniej. Zwłaszcza jeśli są to smaczki z pierwszej ręki.
To moja pierwsza książka Hołowni, a chyba też pierwsza książka jego autorstwa tak w ogóle. I moim zdaniem to czuć. Mam wrażenie - opierając się na opiniach znajomych - że jego kolejne książki, a przynajmniej niektóre z nich, okażą się lepsze.
Jeśli komuś wpadnie w ręce - polecam. Czy bym ją kupiła w sklepie? Nie. Choć na pewno z chęcią wybrałabym coś innego jego autorstwa.

Książkę dostałam, przeczytałam ją między innymi lekturami. Jest napisana w formie leksykonu, tłumaczy wybrane hasła kościelne, okraszone doświadczeniami czy anegdotami autora. W sumie książka lekka, napisana prostym językiem. Dowiedziałam się z niej kilku rzeczy (za którymi normalnie musiałabym się sporo nagrzebać w źródłach - a tu miałam je na tacy), kilka razy się...

Szymon Hołownia opisuje zasady wiary i Kościół. Lekkim językiem, czasem wręcz humorystycznie wyjaśnia zagadnienia, które zna każdy katolik, ale tak zna mniej więcej, czyli mniej. a właściwie to ich prawie nie zna. Jak z Dekalogiem, gdzie po głębokim namyśle, przeciętny katolik wymieni kilka przykazań, ale na pewno nie w kolejności. O więcej lepiej nie pytać, bo wpędzimy pytanego w zakłopotanie.
Dlatego podobne książki są potrzebne, dla tych którzy chcą dowiedzieć się w co właściwie wierzą i dla tych co nie wierzą, a chcieliby coś wiedzieć.
Osobiście dla mnie najciekawsze było "zamiast zakończenia". No i cytaty jak np.: "Tajemnica spowiedzi obowiązuje księdza, ale też osoby w kolejce do konfesjonału"
Czytając książkę, naszła mnie myśl jak ludzie potrafili skomplikować wiarę. Prostota Dekalogu, nauk Jezusa po dwóch tysiącach lat przypomina zbiurokratyzowany urząd, gdzie najważniejsze jest zaświadczenie.

Szymon Hołownia opisuje zasady wiary i Kościół. Lekkim językiem, czasem wręcz humorystycznie wyjaśnia zagadnienia, które zna każdy katolik, ale tak zna mniej więcej, czyli mniej. a właściwie to ich prawie nie zna. Jak z Dekalogiem, gdzie po głębokim namyśle, przeciętny katolik wymieni kilka przykazań, ale na pewno nie w kolejności. O więcej lepiej nie pytać, bo wpędzimy...

"Po raz kolejny potwierdziła się więc stara prawda, którą głoszą prawnicy, a tępią nauczyciele: strach bywa skuteczniejszy niż miłość."

Rodzaj słownika, w którym wyjaśnione zostały mniej i bardziej znane pojęcia związane z życiem religijnym. Napisany humorystycznie i z lekka prześmiewczo, co czyni go łatwym w odbiorze. Teraz już wiem, czy dziecko może zostać ochrzczone seminaryjnym rosołem albo do kogo się modlić o dobrą podróż. Jednak lektura nie wywołała we mnie większych emocji - jak zresztą wszystko ostatnimi czasy.

"Wiem też, że chlubnym wyjątkiem na mapie kościelnego śpiewania jest Śląsk, gdzie chóry parafialne - być może na skutek wpływów porządnej, niemieckiej tradycji - działają jak dobrze naoliwione organy."
"Maryja jest jak zegar - ona też mówiła Bogu: TAK, TAK, TAK..."

"Po raz kolejny potwierdziła się więc stara prawda, którą głoszą prawnicy, a tępią nauczyciele: strach bywa skuteczniejszy niż miłość."

Rodzaj słownika, w którym wyjaśnione zostały mniej i bardziej znane pojęcia związane z życiem religijnym. Napisany humorystycznie i z lekka prześmiewczo, co czyni go łatwym w odbiorze. Teraz już wiem, czy dziecko może zostać ochrzczone...

W sposób przystępny i inteligentny autor opowiada o Kościele i zwyczajach,obrzędach,przesądach i tradycjach. Ciekawa, momentami zaskakująca pozwalająca się nad wieloma kwestiami zastanowić, nie koniecznie tylko tym "znający kościół".

W sposób przystępny i inteligentny autor opowiada o Kościele i zwyczajach,obrzędach,przesądach i tradycjach. Ciekawa, momentami zaskakująca pozwalająca się nad wieloma kwestiami zastanowić, nie koniecznie tylko tym "znający kościół".

Uwielbiam książki Szymona Hołowni. Świetnie wyjaśnia pojęcia związane z kościołem.

Uwielbiam książki Szymona Hołowni. Świetnie wyjaśnia pojęcia związane z kościołem.

Można przeczytać, pomimo że napisane przez fanatyka religijnego, który pomimo skażenia fanatyzmem jest nadal dobrym człowiekiem.

Można przeczytać, pomimo że napisane przez fanatyka religijnego, który pomimo skażenia fanatyzmem jest nadal dobrym człowiekiem.

Książka warta przeczytania. Hołownia w sposób ciekawy, trochę dowcipny i z humorem przedstawia różne zagadnienia związane z kościołem i Kościołem.

Książka warta przeczytania. Hołownia w sposób ciekawy, trochę dowcipny i z humorem przedstawia różne zagadnienia związane z kościołem i Kościołem.

Lekka lektura dla interesujących się różnymi „dziwnymi” nazwami kościelnymi których nie sposób pojąć. Książka napisana w prosty, zabawny sposób, daje możliwość przeanalizowania wartości kościelnych i swoich.

Lekka lektura dla interesujących się różnymi „dziwnymi” nazwami kościelnymi których nie sposób pojąć. Książka napisana w prosty, zabawny sposób, daje możliwość przeanalizowania wartości kościelnych i swoich.