Mądra książka..."Empirycznie i paradoksalnie" powiedziałabym nawet, że za mądra. Bardzo wysoki poziom, rzetelnie wyjaśnione tezy i założenia, ale za dużo naukowych terminów i zbyt suchy język. Treści są bardzo wartościowe i przydatne zwłaszcza dla młodych osób, nawiązujących swoje pierwsze relacje miłosne, ale sposób ich podania niestety może odpychać...Rozumiem jednak, że książka powstała w zupełnie innych czasach. Rozprawa naukowa to była rozprawa naukowa - albo jesteś inteligencją i się doszkalasz, żeby zrozumieć jakieś dzieło, albo sobie daj spokój. Autor nie będzie się dwoił i troił, żeby Ci się przyjemnie i klarownie czytało...Tak to chyba mniej więcej wyglądało, bo ilekroć sięgam do dzieł naukowych wydanych w okresie głębokiego PRL-u, to stykam się właśnie z taką "suchą" formą.

Mądra książka..."Empirycznie i paradoksalnie" powiedziałabym nawet, że za mądra. Bardzo wysoki poziom, rzetelnie wyjaśnione tezy i założenia, ale za dużo naukowych terminów i zbyt suchy język. Treści są bardzo wartościowe i przydatne zwłaszcza dla młodych osób, nawiązujących swoje pierwsze relacje miłosne, ale sposób ich podania niestety może odpychać...Rozumiem jednak, że...

O tym, czym jest prawdziwa miłość i jakim jest wyzwaniem. Książka napisana na podstawie świadectw duszpasterskich. Pokazuje jak odrożnić miłość od przyjaźni i pożądania. Polecam szczególnie jako przewodnik dla narzeczonych i małżeństw.

O tym, czym jest prawdziwa miłość i jakim jest wyzwaniem. Książka napisana na podstawie świadectw duszpasterskich. Pokazuje jak odrożnić miłość od przyjaźni i pożądania. Polecam szczególnie jako przewodnik dla narzeczonych i małżeństw.

"Miłość i odpowiedzialność" wyraźnie prezentuje uprzedzenia Wojtyły. Przyszły papież zaczyna niewinnie, od oczywistości, iż drugą osobę musimy szanować. Następnie uzewnętrznia swoje pełne nienawiści przekonania wobec wszystkich, którzy ośmielają się żyć inaczej niż wskazuje kościół rzymskokatolicki. Wojtyła deprecjonuje związki, które stosują antykoncepcje. Wojtyła rości sobie prawo do oceny, które zachowania uprzedmiotawiają naszą partnerkę/partnera. Podsumowując, jeżeli ktoś nie przestrzega instrukcji katolickich dot. najbardziej intymnej sfery człowieka to (wg Wojtyły) nie tworzy zdrowego, operatego na szacunku związku. Wojtyła wmawia młodym ludziom (ale nie tylko młodym),że ich związki są dysfunkcyjne. Jest to w sposób oczywisty nieprawdą, sprzeczne z wiedzą z zakresu psychologii tej obecnej i tej dostępnej 100 lat temu. Wojtyła propagując swoje pseudointelektualne brednie przyczynił się do rozpadu wielu związków i wielu tragedii. Inne pozytywne opinie wynikają z tego, iż papież jadł kremówki.

"Miłość i odpowiedzialność" wyraźnie prezentuje uprzedzenia Wojtyły. Przyszły papież zaczyna niewinnie, od oczywistości, iż drugą osobę musimy szanować. Następnie uzewnętrznia swoje pełne nienawiści przekonania wobec wszystkich, którzy ośmielają się żyć inaczej niż wskazuje kościół rzymskokatolicki. Wojtyła deprecjonuje związki, które stosują antykoncepcje. Wojtyła rości...

Wojtyła pokazuje jak odróżnić miłość od jej podróbek (cenna wskazówka: jeśli kogoś używasz, to nie jest to miłość). Pięknie pisze o wstydzie jako naturalnej ochronie. "Jesteś dla mnie tak cenna, że nie chcę skrzywdzić cię nawet jedną myślą czy spojrzeniem" // "Jesteś dla mnie tak cenny, że nie chcę skrzywdzić cię prowokując choćby do jednej myśli czy spojrzenia")

Wojtyła pokazuje jak odróżnić miłość od jej podróbek (cenna wskazówka: jeśli kogoś używasz, to nie jest to miłość). Pięknie pisze o wstydzie jako naturalnej ochronie. "Jesteś dla mnie tak cenna, że nie chcę skrzywdzić cię nawet jedną myślą czy spojrzeniem" // "Jesteś dla mnie tak cenny, że nie chcę skrzywdzić cię prowokując choćby do jednej myśli czy...

Książka oryginalna, bardzo głęboka, ale i bardzo wymagająca wobec czytelnika. Najbardziej usatysfakcjonuje osoby o zacięciu filozoficznym i językowym.

Książka oryginalna, bardzo głęboka, ale i bardzo wymagająca wobec czytelnika. Najbardziej usatysfakcjonuje osoby o zacięciu filozoficznym i językowym.

Idolatria Papieża – Polaka uniemożliwia mnie krytykę tej, jak i innych książek Wojtyły. Po prostu nie jestem samobójcą. Stworzono pewien mit i nikt przy zdrowych zmysłach nie będzie z nim walczył, bo to walka z wiatrakami.

O prawdzie moich słów świadczy chociażby upór Wojtyły w walce z polskim antysemityzmem, umyślnie niezauważany i negowany. Gdy JP II nazywa Żydów "starszymi braćmi w wierze", gdy przypomina, że Bóg nie zmienia zdania, ergo Żydzi pozostają "narodem wybranym", gdy sklada hołd przed "ścianą płaczu", gdy afiszuje się przez całe życie przyjaźnią z Żydem Jerzym Klugerem, Polacy pozostają ślepi i głusi, eskalując ksenofobię, antysemityzm i nacjonalizm.

O specyficznej (delikatnie nazywając) polskiej idolatrii JP II świadczą również notowania "Boga Urojonego" Dawkinsa - 7,52 (2810 ocen i 309 opinii) - mimo ubliżania Wielkiemu Polakowi, przez nazwanie go hipokrytą, za akceptację teorii ewolucji. Równocześnie omawiana książka ma notowania 7,69 (118 ocen i 20 opinii) czyli opinii PIĘTNASTOKROTNIE MNIEJ !!!

JP II w encyklice "Fides et Ratio" pisał:
„WIARA POZBAWIONA ROZUMU, PODOBNIE JAK ROZUM POZBAWIONY WIARY SĄ JEDNOSTRONNE I MOGĄ BYĆ NIEBEZPIECZNE”

I właśnie o tym rozemocjonowani Polacy winni pamiętać.

Nie ulega dyskusji, że WOJTYŁA WIELKIM CZŁOWIEKIEM BYŁ i dlatego umiał słuchać, czego dowiodły dysputy w Castel Gandolfo, z udziałem np Levinasa, Gadamera, Ricoeura, Miłosza czy Kołakowskiego. Ciekawa wzmianka na ten temat na:
http://dzieje.pl/artykulyhistoryczne/rozmowy-w-castel-gandolfo-czyli-jak-papiez-przysluchiwal-sie-dyskusjom-intelektu

Książce daję 10 gwiazdek z jednej jedynej przyczyny, mianowicie genialnego tytułu, a szczegółowo uwarunkowaniu pierwszego członu drugim. Bo prawdziwej miłości bez odpowiedzialności nie ma.

Książka wydana została w 1960 roku, a wyczerpujące omówienie znajdziecie Państwo na:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Mi%C5%82o%C5%9B%C4%87_i_odpowiedzialno%C5%9B%C4%87

Ja wyciągam tylko jedno słuszne zdanie z niego:
"Miłość jako pożądanie, jak pisze Autor, nie sprowadza się do samych pożądań, jest pragnieniem dobra dla siebie, jednak gdyby sama miłość nie wychodziła ponad pożądanie, byłaby zła i niepełna, dlatego musi być niejako uzupełniana miłością rozumianą jako życzliwość, która nie pozwala pragnąć osoby jako dobra dla siebie, trzeba przede wszystkim pragnąć również dobra drugiej osoby..."

Impulsem do napisania książki były wykłady z etyki, które młody ks. dr Wojtyła prowadził w latach 50. na KUL.
Na koniec muszę podkreślić, że moje bardzo krytyczne, liczne adnotacje na marginesach tej książki, robione jakieś 25 lat temu, wydają mnie się dalej zasadne, ale nie zmienia to faktu, że tytuł książki - piękny.

PS. Jednak decyduję się dać jeden przykład myśli, której nie jestem w stanie zaakceptować (s. 66):
„...bezwzględne odcięcie się od naturalnych skutków współżycia małżeńskiego jakoś narusza spontaniczność i głębię przeżyć, zwłaszcza jeśli w tym celu stosuje się środki sztuczne ...”

Idolatria Papieża – Polaka uniemożliwia mnie krytykę tej, jak i innych książek Wojtyły. Po prostu nie jestem samobójcą. Stworzono pewien mit i nikt przy zdrowych zmysłach nie będzie z nim walczył, bo to walka z wiatrakami.

O prawdzie moich słów świadczy chociażby upór Wojtyły w walce z polskim antysemityzmem, umyślnie ...

Książka piękna, ale trudna. Trudna - przez swój przekaz filozoficzno -teologiczny i przedstawienie wymogów i wyznaczników prawdziwej miłości. Jednak, po wejściu w jej specyficzny klimat i język (wykładowy),zachwyca głębią przemyśleń. Czytałam ją w młodości, odkrywając prawdy, których sama doświadczałam u progu mojej dorosłości i pierwszych uczuciowych przygód. Była dla mnie podręcznikiem i drogowskazem na całe życie - oddając mi wielką przysługę. Dziękuję za nią ks. Karolowi Wojtyle!

Książka piękna, ale trudna. Trudna - przez swój przekaz filozoficzno -teologiczny i przedstawienie wymogów i wyznaczników prawdziwej miłości. Jednak, po wejściu w jej specyficzny klimat i język (wykładowy),zachwyca głębią przemyśleń. Czytałam ją w młodości, odkrywając prawdy, których sama doświadczałam u progu mojej dorosłości i pierwszych uczuciowych przygód. Była dla...

Książka trudna, bardzo trudna na początku. Warto jednak wytrwać i doczytać do końca, gdzie już są konkrety.

Książka trudna, bardzo trudna na początku. Warto jednak wytrwać i doczytać do końca, gdzie już są konkrety.

Karol Wojtyła był papieżem. To wiedzą niemal wszyscy. Był też znakomitym chrześcijańskim filozofem. Jest to pierwsze dzieło tego autora, które przeczytałem. Bardzo pozytywnie mnie zaskoczyło. Warte jest przeczytania zarówno dla osób wierzących, jak i niewierzących. Omawia zagadnienia związane z miłością oraz odpowiedzialnością i choć w wielu kwestiach nie zgadzam się z autorem, lektura tejże książki była niewątpliwie prawdziwą ucztą duchową i czytelniczą.
Książka składa się z pięciu części. Pierwsza "Osoba a popęd" skupia się na analizie słowa używać i interpretacji popędu. Druga cześć "Osoba a miłość" przeprowadza analizę metafizyczną miłości, analizę psychologiczną miłości i analizę etyczną miłości. W trzeciej części "Osoba a czystość" autor mówi o rehabilitacji czystości, metafizyce wstydu i problematyce wstrzemięźliwości. Kolejna część pt. "Sprawiedliwość względem Stwórcy" mówi o małżeństwie i powołaniu. Ostatnia cześć "Seksuologia a etyka" przedstawia spojrzenie uzupełniające na omawianą przez autora problematykę.
Książka pozwoliła mi zrozumieć chrześcijańskie spojrzenie na wiele kwestii związanych ze sprawami małżeństwa, miłości, relacji między kobietą i mężczyzną. Chrześcijanie i niechrześcijanie mogą z niej wiele wynieść i książka ta jest znakomitą, pasjonująca lekturą. Po zakończeniu czytania polecić ją wszystkim zainteresowanym tą tematyką to wręcz prawdziwa przyjemność. Wybitne dzieło moim zdaniem, niezwykły autor, wyjątkowa lektura.

Karol Wojtyła był papieżem. To wiedzą niemal wszyscy. Był też znakomitym chrześcijańskim filozofem. Jest to pierwsze dzieło tego autora, które przeczytałem. Bardzo pozytywnie mnie zaskoczyło. Warte jest przeczytania zarówno dla osób wierzących, jak i niewierzących. Omawia zagadnienia związane z miłością oraz odpowiedzialnością i choć w wielu kwestiach nie zgadzam się z...

To dzieło zostało napisane, kiedy Karol Wojtyła był jeszcze biskupem. Jako Papież Jan Paweł II poświęcił mnóstwo miejsca na omawianie tematów związanych z małżeństwem i rodziną. Przez pięć pierwszych lat pontyfikatu, podczas każdej środowej audiencji mówił na powyższe tematy. Jest autorem niesamowitego zdania, że "Małżeństwo powinno być komunią osób na wzór Komunii Osób Boskich". Przed Janem Pawłem II słowo "Komunia" było zarezerwowane tylko dla Sakramentu Eucharystii. Użycie tego słowa w odniesieniu do małżeństwa pokazuje, jak wielką wartość stanowi rodzina oparta na zdrowych i trwałych fundamentach.
Niniejsza książka nie jest kolejną tylko do przeczytania. Treści w niej zawarte powinny być wprowadzane w życie. "Miłość i odpowiedzialność" stanowi cenne źródło informacji na temat miłości w różnych jej wymiarach, miłości, która jest dzisiaj przez wielu błędnie pojmowana i niesamowicie spłycana. Polecam.

To dzieło zostało napisane, kiedy Karol Wojtyła był jeszcze biskupem. Jako Papież Jan Paweł II poświęcił mnóstwo miejsca na omawianie tematów związanych z małżeństwem i rodziną. Przez pięć pierwszych lat pontyfikatu, podczas każdej środowej audiencji mówił na powyższe tematy. Jest autorem niesamowitego zdania, że "Małżeństwo powinno być komunią osób na wzór Komunii Osób...