Ta książka dłuższy czas czekała na półce w mojej biblioteczce na swoją kolej. Trochę zapomniana, trochę wypierana przez inne wreszcie doczekała się przeczytania.
Wygrałam ją kiedyś w jakimś książkowym konkursie i… przyznaję ze wstydem, że o niej zapomniałam. A ona wciśnięta między inne książki gdzieś na jednej z górnych półek cierpliwie czekała.
Ponieważ mój stos wstydu (książkoholicy wiedzą co mam na myśli) jest dość pokaźnych rozmiarów, w tym roku postanowiłam czytać na zmianę, raz coś z nowości, a raz z tej kupki, która nieśmiało upomina się o sięgnięcie po jedną z zalegających książek.
Ta powieść mnie zaskoczyła, spoglądając na delikatną, mogę wręcz powiedzieć idylliczną okładkę, spodziewałam się treści lekkiej, łatwej i przyjemnej, otrzymałam jednak fabułę tak emocjonalną, że nie mogłam się od tej lektury oderwać.
Nie znam realiów funkcjonowania rodzin zastępczych, ale myślę, że gdyby wszystkie rodziny były takie jak opisana w tej książce, to trudne, często bardzo dramatyczne dzieciństwa wielu dzieci byłyby dużo szczęśliwsze.
Jedni uważają, że tylko więzy krwi łączące biologicznych rodziców z dziećmi można nazwać rodziną, ale ja jestem innego zdania. Często ta „prawdziwa” rodzina jest bardziej obca niż ludzie, z którymi nie łączą nas więzy krwi, co między innymi przedstawiłam w swojej książce „Płacz wilka”.
Zuzanna Arczyńska przedstawia ludzi, którzy muszą i chcą pozbierać wszystkie kawałki rozbitego przez los życia. Opatrują bolesne rany zadane przez kogoś, kto miał być podporą i dzielić się miłością, a często okazywał się zwyrodnialcem kaleczącym i duszę, i ciało dziecka.
Ta książka jest z jednej strony piękna, a z drugiej bardzo bolesna, fabuła kipi od emocji i myślę, że wielu osobom wyciśnie z oczu morze łez. Historie opisane w powieści są proste i bardzo naturalne, nie ma tu ani zbytniego koloryzowania osób ani przesadnego dramatyzmu, chociaż w fabule go nie brakuje.
To opowieść o życiu, które potrafi być i piękne, i okrutne, ale gdy spotyka się na swojej drodze wartościowych ludzi, to wiele traum może pójść w zapomnienie.
Ciekawie wykreowane osobowości bohaterów z pewnością są pozytywnym dodatkiem do fabuły.
To lektura o miłości i leczeniu ran. O zaufaniu i konfrontacji między tym co było, a tym co może być, konfrontacji między dobrem a złem. To książka o nadziei i odpowiedzialności za drugiego człowieka. To również opowieść o ludziach, którzy marzą o przyjaznej duszy i normalności, którzy odkrywają, że więź biologiczna może być mniej trwała od siły miłości.

Ta książka dłuższy czas czekała na półce w mojej biblioteczce na swoją kolej. Trochę zapomniana, trochę wypierana przez inne wreszcie doczekała się przeczytania.
Wygrałam ją kiedyś w jakimś książkowym konkursie i… przyznaję ze wstydem, że o niej zapomniałam. A ona wciśnięta między inne książki gdzieś na jednej z górnych półek cierpliwie czekała.
Ponieważ mój stos wstydu...

Bardzo ładnie autorka opowiedziała tę historię!

Bardzo ładnie autorka opowiedziała tę historię!

Pomimo tego, ze książka porusza istotne, trudne tematy, jest ona napisana w sposób wyjątkowo infantylny, odrealniony. Autorka zdaje się mieć niewielkie pojęcie na temat spraw, które postanowiła opowiedzieć, a także na temat relacji międzyludzkich w ogóle. Momentami powieść czytało się bardzo ciężko. Wiele wątków czy dialogów jest tak potwornie naciąganych, że zmuszona byłam je pominąć. Przy takiej narracji, autorka powinna zająć się pisaniem bajek. Tematy, których się podjęła wyraźnie przerastają jej możliwości.

Pomimo tego, ze książka porusza istotne, trudne tematy, jest ona napisana w sposób wyjątkowo infantylny, odrealniony. Autorka zdaje się mieć niewielkie pojęcie na temat spraw, które postanowiła opowiedzieć, a także na temat relacji międzyludzkich w ogóle. Momentami powieść czytało się bardzo ciężko. Wiele wątków czy dialogów jest tak potwornie naciąganych, że zmuszona byłam...

Książkę tę czytało się z przyjemnością. Książka zwykła, jednakże poruszająca w bardzo prosty a zarazem dobitny sposób rzeczy i tematy bardzo ważne. Po kolei rozprawiała się z kolejnymi problemami i życiowymi sytuacjami. Rzuca nowe światło na wychowanie dzieci i młodzieży, ukazuje jak w prosty sposób można uzyskać choć nić porozumienia i jak ważna jest w tym wszystkim szczera rozmowa.
To książka bardzo realna.

Książkę tę czytało się z przyjemnością. Książka zwykła, jednakże poruszająca w bardzo prosty a zarazem dobitny sposób rzeczy i tematy bardzo ważne. Po kolei rozprawiała się z kolejnymi problemami i życiowymi sytuacjami. Rzuca nowe światło na wychowanie dzieci i młodzieży, ukazuje jak w prosty sposób można uzyskać choć nić porozumienia i jak ważna jest w tym wszystkim...

Dla Marty każdy dzień jest walką o dobre życie dla jej dzieci, o przetrwanie. Aby dołożyć do domowego budżetu postanawia wynająć jeden pokój w mieszkaniu. Jej lokatorem zostaje Marcin. Kim jest ten młody mężczyzna? Jaki wpływ na życie rodziny będzie miała jego obecność oraz wypadek Marty? Czytajcie, a nie pożałujecie. Polecam gorąco!

Dla Marty każdy dzień jest walką o dobre życie dla jej dzieci, o przetrwanie. Aby dołożyć do domowego budżetu postanawia wynająć jeden pokój w mieszkaniu. Jej lokatorem zostaje Marcin. Kim jest ten młody mężczyzna? Jaki wpływ na życie rodziny będzie miała jego obecność oraz wypadek Marty? Czytajcie, a nie pożałujecie. Polecam gorąco!

Gdy w życiu szuka się po prostu miłości...

Rodzina nie musi być genetycznie powiązana, aby kochać się i tworzyć więzi. Marta miła pecha i to ogromnego od. Samego początku nie miała łatwo, a później nie było jej lżej. Wpadka  przekreśliła jej nadzieję na szczęście i  była skazaniem na kata. Gwałty i bicie było dla niego normalne, czasem dawał jej chwilę oddechu, korzystając z dziwek. Dzieci i ich matkę w końcu zostawił, lecz to było spowodowane pewnym incydentem, dzięki któremu Kobieta mogła odetchnąć, choć sama wychowując dwójkę dzieci, musiała pracować za dwóch i przez to wychowanie ich zeszło na dalszy plan.
Książki tej autorki powiem z czystym sumieniem, że uwielbiam i gdy pierwsza czytałam (w sumie mój patronat),byłam miłe zaskoczona i wiem już, że moja lista ulubionych autorów właśnie się powiększyła o jedną osobę, lejność pióra, prawdziwość historii to właśnie lubię.
Ta historia jest bardzo prawdziwa, choć tok myślenia Świszcz może nie jedną osobę zdziwić.

 A kim jest ta osoba, dlaczego musiał podjąć się wychowywania dwójki nastolatków?
 Dzieci z niechciane, ale czy kochane?

 Tego dowiecie się czytając książkę, do czego gorąco zachęcam.

💖

Gdy w życiu szuka się po prostu miłości...

Rodzina nie musi być genetycznie powiązana, aby kochać się i tworzyć więzi. Marta miła pecha i to ogromnego od. Samego początku nie miała łatwo, a później nie było jej lżej. Wpadka  przekreśliła jej nadzieję na szczęście i  była skazaniem na kata. Gwałty i bicie było dla niego normalne, czasem dawał jej chwilę oddechu, korzystając...

Moje pierwsze spotkanie z autorką.
Książka ciekawa, poruszająca bardzo ważne tematy - przemoc, wykorzystanie , dom dziecka , rodzina zastępcza .
Napisana jednak w sposób , do którego nie jestem przyzwyczajona ( bohaterowie , którzy pojawiają się na początku książki , wracają dopiero na samym końcu ) . Z ciekawości sięgnę po inne książki autorki

Moje pierwsze spotkanie z autorką.
Książka ciekawa, poruszająca bardzo ważne tematy - przemoc, wykorzystanie , dom dziecka , rodzina zastępcza .
Napisana jednak w sposób , do którego nie jestem przyzwyczajona ( bohaterowie , którzy pojawiają się na początku książki , wracają dopiero na samym końcu ) . Z ciekawości sięgnę po inne książki autorki

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Pierwszą "część" dotyczącą Marty czytało mi się najtrudniej, ze względu na język, który trochę raził. Potem bylo lepiej, choć nic w życiu raczej nie toczy się tak szybko jak u bohaterów. Książka jednak mnie wciagla i szybko doczytalam ją do końca.

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Pierwszą "część" dotyczącą Marty czytało mi się najtrudniej, ze względu na język, który trochę raził. Potem bylo lepiej, choć nic w życiu raczej nie toczy się tak szybko jak u bohaterów. Książka jednak mnie wciagla i szybko doczytalam ją do końca.

"Odzyskane dzieciństwo" Zuzanny Arczyńskiej to opowieść o złamanych życiach przygarniętych pod wspólny dach rodziny zastępczej. Niesamowita opowieść o tym, że każde życie jest do uratowania i nawet najbardziej złamane w dzieciństwie istnienie ma szansę na szczęśliwą, pełną miłości i bliskości dorosłość. Wystarczy kilku mądrych, odpowiedzialnych dorosłych, ciepła strawa, dach nad głową, dużo serca i szczerych rozmów.

To moje pierwsze spotkanie z prozą Zuzanny Arczyńskiej i na pewno nie ostatnie. Z humorem i nadzieją o rzeczach najważniejszych.

Polecam!

"Odzyskane dzieciństwo" Zuzanny Arczyńskiej to opowieść o złamanych życiach przygarniętych pod wspólny dach rodziny zastępczej. Niesamowita opowieść o tym, że każde życie jest do uratowania i nawet najbardziej złamane w dzieciństwie istnienie ma szansę na szczęśliwą, pełną miłości i bliskości dorosłość. Wystarczy kilku mądrych, odpowiedzialnych dorosłych, ciepła strawa,...

Lektura infatylna do bólu jak stary romans dla panien podkuchennych.
Mimo poruszania współczesnych bolesnych tematów - przemoc, alkoholizm, pedofilia itp książka przez swych papierowych bohaterów staje się niewiarygodna, sztuczna, naiwna.
Przemiana zachodząca w bohaterach jest tak natychmiastowa, jak pstryknięciem palcem. Dialogi dzieci są jak dyskurs intelektualistów. Sielankowość życia w rodzinie zastępczej tak ocieka lukrem, ze chce się …..
Lektura zdecydowanie dla tych, co lubią bajki i to te z finałami… i żyli długo i szczęśliwie.

Lektura infatylna do bólu jak stary romans dla panien podkuchennych.
Mimo poruszania współczesnych bolesnych tematów - przemoc, alkoholizm, pedofilia itp książka przez swych papierowych bohaterów staje się niewiarygodna, sztuczna, naiwna.
Przemiana zachodząca w bohaterach jest tak natychmiastowa, jak pstryknięciem palcem. Dialogi dzieci są jak dyskurs intelektualistów....