Ta książka była okropna. Brało mnie takie obrzydzenie jak to czytalam. Przedstawienie kobiet jako kur*w co do jednej bez wyjatku. Wręcz jako jakieś obślizgle zwierzę. Do tego opisy morderstw, seksu, gwaltu fuuuj.
Glowa mnie tylko rozbolała od tej książki.

Ta książka była okropna. Brało mnie takie obrzydzenie jak to czytalam. Przedstawienie kobiet jako kur*w co do jednej bez wyjatku. Wręcz jako jakieś obślizgle zwierzę. Do tego opisy morderstw, seksu, gwaltu fuuuj.
Glowa mnie tylko rozbolała od tej książki.

Nie jest to literatura łatwa i z pokorą chylę czoła przed bogactwem interpretacyjnym. Każde z opowiadań porusza jakąś czułą strunę, w szczególności kiedy przechodzi się przez trudny czas.

Nie jest to literatura łatwa i z pokorą chylę czoła przed bogactwem interpretacyjnym. Każde z opowiadań porusza jakąś czułą strunę, w szczególności kiedy przechodzi się przez trudny czas.

Sama nie wiedziałam na ile ocenić to dzieło Hłasko. Pierwszy tekst wydał mi się zbyt biblijny i w związku z tym nie czytało się go za dobrze. Zdecydowanie najbardziej do gustu przypadł mi drugi tytuł. W trzecim coś mi nie grało (chyba trochę zbyt napompowany był),ale ogólnie widać w nim jakiś tam charakterystyczny styl autora. Najbardziej jednak raziło mnie podejście do kobiet pokazane w tej książce. Powtórzyło się w każdym tekście i trochę mnie to męczyło.

Sama nie wiedziałam na ile ocenić to dzieło Hłasko. Pierwszy tekst wydał mi się zbyt biblijny i w związku z tym nie czytało się go za dobrze. Zdecydowanie najbardziej do gustu przypadł mi drugi tytuł. W trzecim coś mi nie grało (chyba trochę zbyt napompowany był),ale ogólnie widać w nim jakiś tam charakterystyczny styl autora. Najbardziej jednak raziło mnie podejście do...

Marek Hłasko to autor, którego najlepiej czyta się w momentach, kiedy człowiek nie ma najlepszego nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Mimo, że przez wielu uznawany za nihilistę w rzeczywistości przedstawia się tutaj (i nie tylko) jako osoba wrażliwa. Przedstawia tu historie prawdziwe, czasami przytłaczające, ale trzeba mu przyznać, że nie da się w nie nie brnąć, żeby nie znaleźć części siebie. Przynajmniej ja tak mam. Jest w tym wszystkim jakiś bunt przeciwko temu, iż życie i codzienność niszczy wszystkie wyższe wartości w życiu człowieka. Jednocześnie autor jakby każe nam się pogodzić z takim stanem rzeczy. Jak dla mnie utwory wybitne!

Marek Hłasko to autor, którego najlepiej czyta się w momentach, kiedy człowiek nie ma najlepszego nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Mimo, że przez wielu uznawany za nihilistę w rzeczywistości przedstawia się tutaj (i nie tylko) jako osoba wrażliwa. Przedstawia tu historie prawdziwe, czasami przytłaczające, ale trzeba mu przyznać, że nie da się w nie nie brnąć, żeby...

Czasem można w tych opowiadaniach zobaczyć siebie...

Czasem można w tych opowiadaniach zobaczyć siebie...