Więzień urodzenia część 2

Audiobook
Świetnie się słuchało.
Owszem przewidywalne i podobne odrobinkę do Hrabiego Monte Christo ale dla mnie najważniejsze, że lepiej mi się pracowało słuchając :)

Audiobook
Świetnie się słuchało.
Owszem przewidywalne i podobne odrobinkę do Hrabiego Monte Christo ale dla mnie najważniejsze, że lepiej mi się pracowało słuchając :)

Bajeczka dla dorosłych tyle że bez seksu :)
Dobro i miłość zawsze zwycięża etc...
A być może to satyra na brytyjski wymiar sprawiedliwości oraz high society.

Bajeczka dla dorosłych tyle że bez seksu :)
Dobro i miłość zawsze zwycięża etc...
A być może to satyra na brytyjski wymiar sprawiedliwości oraz high society.

Zbyt naciągane to było, bym mogła czerpać przyjemność z czytania tego. Szczególnie początek. Jakim cudem im się udało go wrobić? Cały plan/wyjaśnienie jest super dziurawe i pomija niepasujące fragmenty.
Nie spodobało mi się to.

Zbyt naciągane to było, bym mogła czerpać przyjemność z czytania tego. Szczególnie początek. Jakim cudem im się udało go wrobić? Cały plan/wyjaśnienie jest super dziurawe i pomija niepasujące fragmenty.
Nie spodobało mi się to.

Jakieś 20 lat temu Archer był jednym z moich ulubionych pisarzy. Dziś czytając jego powieści, wydają mi się naiwne i infantylne. Bohaterowie są albo krystalicznie czyści i dobrzy, albo źli do szpiku kości i przez całą powieść nic w tej kwestii się nie zmienia. Zawsze mamy happy end, gdzie dobro triumfuje, więc na jakieś zaskakujące zakończenie nie ma co liczyć. Ten sam schemat został zastosowany i w "Więźniu urodzenia" i jeśli przymknąć oko na te "niedogodności", to otrzymujemy dość lekką powieść, którą czyta się wartko i w ogóle nie nudzi.
Raz na kilka lat lubię wrócić do Archera, chociaż emocje już nie te co kiedyś.

Jakieś 20 lat temu Archer był jednym z moich ulubionych pisarzy. Dziś czytając jego powieści, wydają mi się naiwne i infantylne. Bohaterowie są albo krystalicznie czyści i dobrzy, albo źli do szpiku kości i przez całą powieść nic w tej kwestii się nie zmienia. Zawsze mamy happy end, gdzie dobro triumfuje, więc na jakieś zaskakujące zakończenie nie ma co liczyć. Ten sam...

Najlepsza powieść Jeffreya Archera. Serdecznie polecam

Najlepsza powieść Jeffreya Archera. Serdecznie polecam

To czwarta przeczytana przeze mnie książka tego autora i do wszystkich mam tę samą uwagę. Pomysły są ciekawe ("Więzień urodzenia" powiela wprawdzie pomysł "Hrabiego Monte Christo", ale to zostało bardzo wyraźnie powiedziane, więc trochę mnie dziwią "odkrycia" niektórych forumowiczów),akcja wartka, ale... No właśnie. Te powieści są po prostu słabo napisane. Szkoda; gdyby napisał je jakiś dobry pisarz, mogłyby być naprawdę świetne.

To czwarta przeczytana przeze mnie książka tego autora i do wszystkich mam tę samą uwagę. Pomysły są ciekawe ("Więzień urodzenia" powiela wprawdzie pomysł "Hrabiego Monte Christo", ale to zostało bardzo wyraźnie powiedziane, więc trochę mnie dziwią "odkrycia" niektórych forumowiczów),akcja wartka, ale... No właśnie. Te powieści są po prostu słabo napisane. Szkoda; gdyby...

Bardzo ciekawa historia. Czytając miałam cały czas myśl, że jest to podobne do Hrabiego Monte Christo. Ciekawie poprowadzona akcja, która trzyma w napięciu i intryguje.

Bardzo ciekawa historia. Czytając miałam cały czas myśl, że jest to podobne do Hrabiego Monte Christo. Ciekawie poprowadzona akcja, która trzyma w napięciu i intryguje.

Fabuła rozsypała się w połowie książki.
Główna postać bez charakteru. Poziom dramaturgii jak w Świerszczyku.
Dziwi mnie, że taki autor popełnił taką powieść.
Sztuczna, nadęta do bulu przewidywalna.

Fabuła rozsypała się w połowie książki.
Główna postać bez charakteru. Poziom dramaturgii jak w Świerszczyku.
Dziwi mnie, że taki autor popełnił taką powieść.
Sztuczna, nadęta do bulu przewidywalna.

Książka dobrze napisana, akcja szybko się rozwija. Widać, że autor zaczerpnął pewne idee od Chrabiego Monte Christo chociaż nie ma tu powielania wątków. Sporo naiwności w niektórych sytuacjach, w inne zdarzenie trudno uwierzyć czy wręcz można by je uznać, że niemożliwe. No ale nie ma się co czepiać, w końcu to literacka fikcja, a czyta się naprawdę fajnie, wciąga i chce się czytać dalej.

Książka dobrze napisana, akcja szybko się rozwija. Widać, że autor zaczerpnął pewne idee od Chrabiego Monte Christo chociaż nie ma tu powielania wątków. Sporo naiwności w niektórych sytuacjach, w inne zdarzenie trudno uwierzyć czy wręcz można by je uznać, że niemożliwe. No ale nie ma się co czepiać, w końcu to literacka fikcja, a czyta się naprawdę fajnie, wciąga i chce się...

Ten tytuł polecał Remigiusz Mróz, jako jedną z najlepiej napisanych warsztatowo książek. W ogóle poleca tego autora.
"Kane i Abel" bardzo mi się podobał. Ta powieść nie odstaję. Czyta się ją jak dobrze, że nie zauważyłem kiedy skończyłem.

Dla mnie rewelacja. Archer ma niesamowicie lekkie pióro.

Ten tytuł polecał Remigiusz Mróz, jako jedną z najlepiej napisanych warsztatowo książek. W ogóle poleca tego autora.
"Kane i Abel" bardzo mi się podobał. Ta powieść nie odstaję. Czyta się ją jak dobrze, że nie zauważyłem kiedy skończyłem.

Dla mnie rewelacja. Archer ma niesamowicie lekkie pióro.