Jakieś 20 lat temu Archer był jednym z moich ulubionych pisarzy. Dziś czytając jego powieści, wydają mi się naiwne i infantylne. Bohaterowie są albo krystalicznie czyści i dobrzy, albo źli do szpiku kości i przez całą powieść nic w tej kwestii się nie zmienia. Zawsze mamy happy end, gdzie dobro triumfuje, więc na jakieś zaskakujące zakończenie nie ma co liczyć. Ten sam schemat został zastosowany i w "Więźniu urodzenia" i jeśli przymknąć oko na te "niedogodności", to otrzymujemy dość lekką powieść, którą czyta się wartko i w ogóle nie nudzi.
Raz na kilka lat lubię wrócić do Archera, chociaż emocje już nie te co kiedyś.

Jakieś 20 lat temu Archer był jednym z moich ulubionych pisarzy. Dziś czytając jego powieści, wydają mi się naiwne i infantylne. Bohaterowie są albo krystalicznie czyści i dobrzy, albo źli do szpiku kości i przez całą powieść nic w tej kwestii się nie zmienia. Zawsze mamy happy end, gdzie dobro triumfuje, więc na jakieś zaskakujące zakończenie nie ma co liczyć. Ten sam...

Najlepsza powieść Jeffreya Archera. Serdecznie polecam

Najlepsza powieść Jeffreya Archera. Serdecznie polecam

To czwarta przeczytana przeze mnie książka tego autora i do wszystkich mam tę samą uwagę. Pomysły są ciekawe ("Więzień urodzenia" powiela wprawdzie pomysł "Hrabiego Monte Christo", ale to zostało bardzo wyraźnie powiedziane, więc trochę mnie dziwią "odkrycia" niektórych forumowiczów),akcja wartka, ale... No właśnie. Te powieści są po prostu słabo napisane. Szkoda; gdyby napisał je jakiś dobry pisarz, mogłyby być naprawdę świetne.

To czwarta przeczytana przeze mnie książka tego autora i do wszystkich mam tę samą uwagę. Pomysły są ciekawe ("Więzień urodzenia" powiela wprawdzie pomysł "Hrabiego Monte Christo", ale to zostało bardzo wyraźnie powiedziane, więc trochę mnie dziwią "odkrycia" niektórych forumowiczów),akcja wartka, ale... No właśnie. Te powieści są po prostu słabo napisane. Szkoda; gdyby...

Bardzo ciekawa historia. Czytając miałam cały czas myśl, że jest to podobne do Hrabiego Monte Christo. Ciekawie poprowadzona akcja, która trzyma w napięciu i intryguje.

Bardzo ciekawa historia. Czytając miałam cały czas myśl, że jest to podobne do Hrabiego Monte Christo. Ciekawie poprowadzona akcja, która trzyma w napięciu i intryguje.

Fabuła rozsypała się w połowie książki.
Główna postać bez charakteru. Poziom dramaturgii jak w Świerszczyku.
Dziwi mnie, że taki autor popełnił taką powieść.
Sztuczna, nadęta do bulu przewidywalna.

Fabuła rozsypała się w połowie książki.
Główna postać bez charakteru. Poziom dramaturgii jak w Świerszczyku.
Dziwi mnie, że taki autor popełnił taką powieść.
Sztuczna, nadęta do bulu przewidywalna.

Książka dobrze napisana, akcja szybko się rozwija. Widać, że autor zaczerpnął pewne idee od Chrabiego Monte Christo chociaż nie ma tu powielania wątków. Sporo naiwności w niektórych sytuacjach, w inne zdarzenie trudno uwierzyć czy wręcz można by je uznać, że niemożliwe. No ale nie ma się co czepiać, w końcu to literacka fikcja, a czyta się naprawdę fajnie, wciąga i chce się czytać dalej.

Książka dobrze napisana, akcja szybko się rozwija. Widać, że autor zaczerpnął pewne idee od Chrabiego Monte Christo chociaż nie ma tu powielania wątków. Sporo naiwności w niektórych sytuacjach, w inne zdarzenie trudno uwierzyć czy wręcz można by je uznać, że niemożliwe. No ale nie ma się co czepiać, w końcu to literacka fikcja, a czyta się naprawdę fajnie, wciąga i chce się...

Ten tytuł polecał Remigiusz Mróz, jako jedną z najlepiej napisanych warsztatowo książek. W ogóle poleca tego autora.
"Kane i Abel" bardzo mi się podobał. Ta powieść nie odstaję. Czyta się ją jak dobrze, że nie zauważyłem kiedy skończyłem.

Dla mnie rewelacja. Archer ma niesamowicie lekkie pióro.

Ten tytuł polecał Remigiusz Mróz, jako jedną z najlepiej napisanych warsztatowo książek. W ogóle poleca tego autora.
"Kane i Abel" bardzo mi się podobał. Ta powieść nie odstaję. Czyta się ją jak dobrze, że nie zauważyłem kiedy skończyłem.

Dla mnie rewelacja. Archer ma niesamowicie lekkie pióro.

Uwielbiam powieść Hrabia Monte Christo. Nie mogła mi się nie spodobać Więzień urodzenia. Z przyjemnością przeczytałem i z pewnością, wrócę do niej tak jak wracam od czasu do czasu do powieści Dumasa.

Uwielbiam powieść Hrabia Monte Christo. Nie mogła mi się nie spodobać Więzień urodzenia. Z przyjemnością przeczytałem i z pewnością, wrócę do niej tak jak wracam od czasu do czasu do powieści Dumasa.

Gdyby J. Archer skupił się na pisaniu współczesnej powieści sensacyjnej, kryminału albo czegoś na kształt dramatu sądowego, podejrzewam, że efekt byłby zadowalający. Trudno bowiem odmówić autorowi kunsztu pisarskiego, umiejętności stopniowania napięcia, budowania dialogów i tworzenia płynnej narracji. "Więźnia urodzenia" czyta się po prostu bardzo dobrze.

Niestety, poza klamrą procesów sądowych Archer nieco zboczył z toru i zaserwował czytelnikom przedziwną mieszaninę baśni, powieści awanturniczej i retellingu "Hrabiego Monte Christo". Zastanawiam się, czy było to pomyślane jako autorska gra z czytelnikiem, bo jeśli tak, to niestety nie dostrzegłam, w którym miejscu autor puszcza do nas oko. Poczułam raczej, że Archer uważa swoich odbiorców za naiwnych i łatwowiernych, skoro serwuje im kalejdoskop nieprawdopodobnych zdarzeń i cudownych zbiegów okoliczności. Ach, no i męską Mary Sue w roli głównej, której wszyscy (wszyscy!) na świecie chcą pomagać, jedynie w imię sympatii i po to, by Sprawiedliwości stało się zadość. Bohaterowie płascy jak naleśniki babuni, czarno-biali j przewidywalni, a prawdopodobieństwo rozwoju wypadków naciągnięte do granic przyzwoitości, niczym guma w starych majtkach.
Cóż, cierpliwy papier przyjmie wszystko. Tylko trochę szkoda.

Widać w tej książce brak spójności, brak choćby krzty refleksji (więc jakże daleko jej do oryginału Dumasa!). A mnie ostatecznie brak ochoty na inne wytwory tego autora.

Pawłowi dziękuję za polecenie :)

Gdyby J. Archer skupił się na pisaniu współczesnej powieści sensacyjnej, kryminału albo czegoś na kształt dramatu sądowego, podejrzewam, że efekt byłby zadowalający. Trudno bowiem odmówić autorowi kunsztu pisarskiego, umiejętności stopniowania napięcia, budowania dialogów i tworzenia płynnej narracji. "Więźnia urodzenia" czyta się po prostu bardzo dobrze.

Niestety, poza...

Właściwie to jest takie mocne 7,5. Świetna książka! Od początku do końca jest akcja i trzyma w napięciu. Niewinny człowiek, dzięki spiskowi cwańszych od niego, zostaje skazany za morderstwo przyjaciela i postanawia zemścić się na ludziach, którzy mu to zrobili. Duża inspiracja "Hrabią Monte Christo", o którym wspomniano i w książce.
Wiadomo, że kibicujemy głównemu bohaterowi, ale nic tu do końca nie jest tylko słodkie, raczej słodko-gorzkie. Za to, nawet, gdy domyślamy się rozwiązania, to i tak koniec nas zaskakuje :-)
Polecam, bo warto!

Właściwie to jest takie mocne 7,5. Świetna książka! Od początku do końca jest akcja i trzyma w napięciu. Niewinny człowiek, dzięki spiskowi cwańszych od niego, zostaje skazany za morderstwo przyjaciela i postanawia zemścić się na ludziach, którzy mu to zrobili. Duża inspiracja "Hrabią Monte Christo", o którym wspomniano i w książce.
Wiadomo, że kibicujemy głównemu...