Mimo że Paderewski nie jest już dla współczesnych pokoleń Polaków postacią tak ważną, jak dla ich dziadków, to jednak mówi się o nim dość ogólnikowo, bez konkretów. Pianista, pomnik grunwaldzki w Krakowie, Bazar Poznański, potem roczne sprawowanie funkcji premiera w roku 1919. I w zasadzie tyle. W książce M. M. Drozdowskiego można właśnie znaleźć więcej konkretów. I to jest duża zaleta tej pracy. Nie jest to klasyczna biografia (tę Autor skądinąd też napisał),raczej szkic biograficzny ukazujący najważniejsze osiągnięcia Paderewskiego i jego wielki wkład w odzyskanie przez Polskę niepodległości. Demokrata, człowiek wielu kontaktów, dobrze dogadujący się z przedstawicielami innych państw. Taki polityk był nam potrzebny w trudnych latach okresu międzywojennego, tymczasem po roku 1919 został odsunięty na boczny tor i nie można było wykorzystać jego silnej pozycji, umiarkowania oraz wielkiego oddania idei niepodległościowej dla wzmocnienia II Rzeczypospolitej. Wielka szkoda.

Tomasz Babnis

P.S.
Dziś rocznica wybuchu powstania wielkopolskiego, o którym powinno się mówić znacznie więcej, a jest niesłusznie marginalizowane. Akurat dobrze się to wiąże z Paderewskim, więc może warto w tym kontekście przypomnieć i o pianiście-polityku i o ważnym zrywie niepodległościowym.

Mimo że Paderewski nie jest już dla współczesnych pokoleń Polaków postacią tak ważną, jak dla ich dziadków, to jednak mówi się o nim dość ogólnikowo, bez konkretów. Pianista, pomnik grunwaldzki w Krakowie, Bazar Poznański, potem roczne sprawowanie funkcji premiera w roku 1919. I w zasadzie tyle. W książce M. M. Drozdowskiego można właśnie znaleźć więcej konkretów. I to jest...