Manitou

Naiwne, pamiętam jak miałem 13 lat to mi się podobało bardzo teraz męczyłem się strasznie , taka trochę grafomania

Naiwne, pamiętam jak miałem 13 lat to mi się podobało bardzo teraz męczyłem się strasznie , taka trochę grafomania

Przyjemna książka - o ile można tak w ogóle napisać o horrorze. Historia dość nieskomplikowana, ale oryginalna; umiarkowanie straszna. Bohaterowie ciekawi i zupełnie do polubienia, choć miejscami naiwni jak 8-latki. Wspomniane mankamenty można wybaczyć ze względu na niezły (na ile to możliwe w literaturze gatunkowej) styl Mastertona.

Przyjemna książka - o ile można tak w ogóle napisać o horrorze. Historia dość nieskomplikowana, ale oryginalna; umiarkowanie straszna. Bohaterowie ciekawi i zupełnie do polubienia, choć miejscami naiwni jak 8-latki. Wspomniane mankamenty można wybaczyć ze względu na niezły (na ile to możliwe w literaturze gatunkowej) styl Mastertona.

Bardzo dobry horror.
Warto przeczytać.
Polecam.

Bardzo dobry horror.
Warto przeczytać.
Polecam.

''Manitou'' był na mojej liście do przeczytania, ale na bardzo dalekim miejscu i wcale mi się do niego nie spieszyło. W ostatnim jednak czasie co chwila książka wpadała mi w oko, to w księgarni, to w reklamie, to na aplikacji z audiobookami, więc uznałem, że to chyba ten moment.

Zacznijmy od tego, że jest to moja pierwsza powieść Grahama Mastersona (uważanego przez pewne grono ludzi za mistrza grozy), a zarazem jego debiut. Przed rozpoczęciem zapoznałem się także z kilkoma opiniami użytkowników lubimyczytac.pl... Niektórzy podczas lektury byli wręcz przerażeni, więc zapowiadało się przynajmniej dobrze.

Napiszę tak. Podobał mi się sam pomysł na historię, zarys opowieści i częściowo klimat. Było trochę tajemniczo i mrocznie oraz tak... ''Indiańsko''. Piszę w cudzysłowie, bo to moja subiektywna ocena, a nie jestem super znawcą kultury rdzennych ludów ameryki północnej, gdzieś się tylko o nią otarłem powodowany ciekawością.
Niestety prostota dialogów, mało wiarygodne reakcje bohaterów na pewne informacje i wydarzenia oraz ogólne uproszczenia sprawiają, że nie było zbytnio się czego bać. Niektóre sceny, opisy lub porównania potrafiły naprawdę podnieść napięcie, jednak kolejne absurdalne zachowania bohaterów sprawiały, że czar pryskał. Decyzje postaci były moim zdaniem nie w pełni przemyślane przez autora (by wyglądać realnie), a co gorsza podejmowane zbyt szybko. Gdyby dać im więcej czasu, rozbudować wątki byłoby to bardziej zjadliwe.
Nie jest to książka totalnie zła, jednak ewidentnie czegoś jej brakuje. Jako, że to debiut autora nie skreślam go i z pewnością wybiorę coś jeszcze z jego repertuaru. Jest pomysłowość, zabrakło tak zwanego szlifu.

''Manitou'' był na mojej liście do przeczytania, ale na bardzo dalekim miejscu i wcale mi się do niego nie spieszyło. W ostatnim jednak czasie co chwila książka wpadała mi w oko, to w księgarni, to w reklamie, to na aplikacji z audiobookami, więc uznałem, że to chyba ten moment.

Zacznijmy od tego, że jest to moja pierwsza powieść Grahama Mastersona (uważanego przez pewne...

Szpital grozy.

Po moim pierwszym zetknięciu się z twórczością Grahama Mastertona w "Domu kości" postanowiłem sięgnąć do korzeni i wziąść na warsztat jego debiut literacki "Manitou" by sprawdzić gdzie to wszystko miało swój początek.

Historia jasnowidza Harrego Erskina który staje w obliczu śmiertelnego zagrożenia, gdy pewnego dnia zgłasza się do niego młoda kobieta, z nietypową naroślą na szyi która ma zostać jej usunięta, lecz owa kobieta ma dziwne, nawiedzające ją koszmary, myśli że to z powodu ów narośli, a to napawa ją niepokojem przed operacją. Wkrótce wszystko przybiera bardzo niefortunny obrót. Harry wraz z przyjaciółmi stara się rozwikłać zagadkę, co tak naprawdę stoi za tajemniczą naroślą, która z chwili na chwilę zabija jego właścicielkę, a z którą nie potrafią sobie poradzić lekarze. Śledztwo prowadzi ich do specjalisty od Indiańskiej kultury, okazuje się że sytacaja w której wszyscy się znaleźli ma związek z pradawnym szamanem, który żył na tych ziemiach przed trzystu laty, a który teraz chcę powrócić na ziemię, przybierając ludzką formę. Zaczyna się wyścig z czasem, oraz walka z potężnymi siłami, z którymi nie każdy może wyjść cało.

Powieść dość krótka, podobnie jak u Kinga i jego "Carry" Ale nie mogę odmówić jej szczególnego klimatu, który niekiedy potrafi wywołać niepokój, oraz akcji trzymającej w napięciu aż do samego końca. Wciąga nas coraz bardziej, im dalej się posuwamy. Od zawsze lubiłem wszelakiego rodzaju legendy i wierzenia dawnych ludów, dlatego ta pozycja zasługuje ode mnie na dodatkowego plusa. Ogólnie to dobra pozycja, jest niezbyt wymagająca, ma może kilka niedociągnięć i odrobinę uogólnień, ale koniec końców z chęcią przeczytam "Zemstę Manitou" by zobaczyć jak to wszystko potoczy się dalej.

Szpital grozy.

Po moim pierwszym zetknięciu się z twórczością Grahama Mastertona w "Domu kości" postanowiłem sięgnąć do korzeni i wziąść na warsztat jego debiut literacki "Manitou" by sprawdzić gdzie to wszystko miało swój początek.

Historia jasnowidza Harrego Erskina który staje w obliczu śmiertelnego zagrożenia, gdy pewnego dnia zgłasza się do niego młoda kobieta, z...

"Manitou" to krótka historia o odrodzeniu wielkiego szamana z dawnych czasów, który powraca, by dokonać zemsty na białych ludziach, w odwecie za okrucieństwo okazane indianom kilkaset lat temu.

Motyw jest więc bardzo intrygujący, a do tego sprawia, że trudno potępiać szamana. Czasem aż chce się mu kibicować 😂 Klimat indiańskiej magii bardzo do mnie trafił. Wypada to intrygująco, tajemniczo i czuć, że jest inna od magii europejskiej.

Główny bohater również bardzo mi się spodobał. Harry Erskine to szarlatan. Podaje się za jasnowidza i wyłudza od starszych pań pieniądze. I wcale się z tym mocno nie kryje 😅 to zabawne, że właśnie ktoś taki, kto wątpi w zjawiska nadnaturalne, ale się na nich bogaci, trafia w sam środek wydarzeń, których nie da się wyjaśnić za pomocą nauki.

Kontrast między myśleniem i mentalnością Indian a ludzi wywodzących się z kultury europejskiej został bardzo dobrze podkreślony, uwielbiam śledzić tego rodzaju różnice.

No ale niestety, mimo tylu plusów książka mnie nie porwała. Mimo małej objętości dosyć długo ją czytałam. Do tego wykonanie pozostawia wiele do życzenia. W przypadku tak króciutkiej książki można by było zadbać o tekst i pozbyć się pewnych luk i niespójności. Wiem, że to debiut, ale nawet z tą świadomością i łagodniejszą oceną trudno mi powiedzieć, by była to książka szczególnie dobra.

Nie żałuję, że po nią sięgnęłam, chciałam poznać tego autora, a ten tytuł uchodzi za klasyk, czuć w nim przyjemną odmienność tamtych czasów. Więc cieszę się, że wzbogaciłam się literacko o ten tytuł, ale niestety to raczej nie są moje klimaty.

"Manitou" to krótka historia o odrodzeniu wielkiego szamana z dawnych czasów, który powraca, by dokonać zemsty na białych ludziach, w odwecie za okrucieństwo okazane indianom kilkaset lat temu.

Motyw jest więc bardzo intrygujący, a do tego sprawia, że trudno potępiać szamana. Czasem aż chce się mu kibicować 😂 Klimat indiańskiej magii bardzo do mnie trafił. Wypada to...

Audiobook. Superprodukcja Audioteki. Najpierw o treści. Opus Magnum Mastertona. Dzieło proste, solidne, krwawe i klimatyczne - czuć dobrze zbudowaną atmosferę grozy. Język przystępny - bez zbędnych udzienień. Bohaterowie nie są zbyt rozbudowani - ale na potrzeby fabuły wystarczą tacy jacy są. Nie robi już takiego wrażenia jak kilkanaście lat temu, ale nadal mogę spokojnie polecić fanom "opowieści z dreszczykiem".
Audiobook - bardzo fajnie zrobiona rzecz. Lektorzy/aktorzy zagrali sugestywnie, efekty dźwiękowe i muzyka na przyzwoitym poziomie. Dobra robota.

Audiobook. Superprodukcja Audioteki. Najpierw o treści. Opus Magnum Mastertona. Dzieło proste, solidne, krwawe i klimatyczne - czuć dobrze zbudowaną atmosferę grozy. Język przystępny - bez zbędnych udzienień. Bohaterowie nie są zbyt rozbudowani - ale na potrzeby fabuły wystarczą tacy jacy są. Nie robi już takiego wrażenia jak kilkanaście lat temu, ale nadal mogę spokojnie...

„Manitou” Graham'a Masterton'a to książka po jaką sięgnęłam w ramach październikowego wyzwania czytelniczego. Już od dawna chciałam sięgnąć po książki tego autora, który został mi polecony jakiś czas temu.
Spodziewałam się przerażających scen, a dostałam mit fantastyki, baśni i czegoś jeszcze.
Historia rozpoczyna się w Nowym Jorku. Po 300 latach wraca duch indiańskiego szamana, Misquamacusa, by dokonać zemsty za dusze swoich braci. Odrodza się w ciele Karen Tandy. Duch próbuje sprowadzić z przeciwnej strony bytu inne demony. W szpitalu na Manhattanie rozpętuje się walka tytanów, która może pochłonąć całą ludzkość. Jasnowidz Harry Erskine z pomocą indiańskiego szamana, Śpiewającej Skały, podejmuje walkę ze starożytną magią i siłami nadprzyrodzonymi.
Przeczytam dalsze części tego cyklu, bo nie lubię kończyć przygody zanim rozkręci się na całego.

„Manitou” Graham'a Masterton'a to książka po jaką sięgnęłam w ramach październikowego wyzwania czytelniczego. Już od dawna chciałam sięgnąć po książki tego autora, który został mi polecony jakiś czas temu.
Spodziewałam się przerażających scen, a dostałam mit fantastyki, baśni i czegoś jeszcze.
Historia rozpoczyna się w Nowym Jorku. Po 300 latach wraca duch indiańskiego...

Świetna książka. Czytałem jeszcze stare wydanie więc przyjemność podwójna.

Świetna książka. Czytałem jeszcze stare wydanie więc przyjemność podwójna.

Historia opisuje losy głównego bohatera - jasnowidza, który dowiaduje się o istnieniu wielkiego guza w szyi młodej dziewczyny. Jak się okazuję to nie jest zwykły guz, a embrion... zachęcam do poznania dalszych losów.
Książka w genialny sposób opisuje kult manitou - tajemniczej siły przenikającej całą przyrodę. Bardzo przyjemnie się czyta, dodatkowo książka jest bardzo krótka i treściwa, więc jeden dłuższy wieczór na jej przeczytanie w zupełności wystarczy :)

Historia opisuje losy głównego bohatera - jasnowidza, który dowiaduje się o istnieniu wielkiego guza w szyi młodej dziewczyny. Jak się okazuję to nie jest zwykły guz, a embrion... zachęcam do poznania dalszych losów.
Książka w genialny sposób opisuje kult manitou - tajemniczej siły przenikającej całą przyrodę. Bardzo przyjemnie się czyta, dodatkowo książka jest bardzo...