Wybrana dla rozczytania się, po długiej przerwie ... i spełniła swoje zadanie, więcej nie oczekiwałam.
Zostanie ze mną zdanie: "Jeśli nie my - to kto? Jeśli nie teraz - to kiedy?".
I szacunek dla autorki za z jednej strony czułość do bohaterów, z drugiej brak przesłodzenia w zakończeniu ... życie to jednak nie zawsze bajka ;).

Wybrana dla rozczytania się, po długiej przerwie ... i spełniła swoje zadanie, więcej nie oczekiwałam.
Zostanie ze mną zdanie: "Jeśli nie my - to kto? Jeśli nie teraz - to kiedy?".
I szacunek dla autorki za z jednej strony czułość do bohaterów, z drugiej brak przesłodzenia w zakończeniu ... życie to jednak nie zawsze bajka ;).

Dowcipna opowieść o trzech sympatycznych Grekach i jednej uroczej Greczynce pod wspólnym dachem - tak można by podsumowac tę książkę, ale co się stanie, gdy okaże się, że jeden z nich, Lazaros, jest gejem, w dodatku po uszy zakochanym w swoim współlokatorze Petrosie, którego z kolei kocha przyjaciółka Lazarosa Zoi, która nie jest obojętna sercu trzeciego lokatora Charisa? Zakręcona historia? Owszem, a przy tym zabawna i naprawdę mądra.

Już wyjaśniam całe to zamieszanie: Pewnego dnia Charis, znużony samotnością po śmierci żony i ciszą panującą w wielkiej willi, daje ogłoszenie do gazety poszukując lokatora. Pierwszy odpowiada na nie wrażliwy i uczuciowy Lazaros, boleśnie przeżywający rozpad swojego związku. Nastepnie obaj panowie udzielają gościny Petrosowi, gdy porywcza partnerka wyrzuca go dosłownie na bruk. Jedyna kobieta w tym gronie to Zoi - przyjaciółka od serca Lazarosa, której pojawienie się budzi w męskich sercach dawno zapomniane uczucia. Swoją osobą łączy losy trzech mężczyzn, jednocześnie dzieląc ich i odsłaniając prawdziwe oblicze męskiej natury. Każdy z nich bowiem rozpaczliwie poszukuje lekarstwa na samotność, pragnie bliskości drugiego człowieka i akceptacji.

Bohaterowie już od pierwszych stron książki budzą sympatię. Autroka zręcznie przechodzi w opisach czterech postaci, łącząc ich perypetie w sposób naturalny i płynny. Zaskakujące dygresje i pointy czasem bawią, a czasem wzruszają do łez, pozostawiając głośne echo jeszcze długo po skończeniu lektury.

Ciekawe spojrzenie na świat męskich relacji (damsko-męskisch i męsko-męskich),polecam, ArtMagda.
http://subiektywnieoliteraturze.blogspot.com/

Dowcipna opowieść o trzech sympatycznych Grekach i jednej uroczej Greczynce pod wspólnym dachem - tak można by podsumowac tę książkę, ale co się stanie, gdy okaże się, że jeden z nich, Lazaros, jest gejem, w dodatku po uszy zakochanym w swoim współlokatorze Petrosie, którego z kolei kocha przyjaciółka Lazarosa Zoi, która nie jest obojętna sercu trzeciego lokatora Charisa?...

Fajnie się tą książkę czyta. Podczas czytania miałem wrażenie, że jest ona napisana przez mężczyznę. Opowieść o trzech różnych mężczyznach. Jest i kobieta ale nie ma tam love story.

Fajnie się tą książkę czyta. Podczas czytania miałem wrażenie, że jest ona napisana przez mężczyznę. Opowieść o trzech różnych mężczyznach. Jest i kobieta ale nie ma tam love story.

Dowcipna opowieść o trzech Grekach i jednej Greczynce pod wspólnym dachem", ale co się stanie, gdy okaże się, że jeden z nich, Lazaros, jest gejem, w dodatku po uszy zakochanym w swoim współmieszkańcu Petrosie, którego z kolei kocha jego przyjaciółka Zoi, która nie jest obojętna sercu Charisa? Chciałoby się rzec, że mamy do czynienia z prawdziwą miłosną orgią ;) Według mnie ta książka wspaniale opisuje ludzkie uczucia, czasem jest zabawna, czasem smutna, ale na pewno odbija się w głowie po przeczytaniu głośnym echem.

Dowcipna opowieść o trzech Grekach i jednej Greczynce pod wspólnym dachem", ale co się stanie, gdy okaże się, że jeden z nich, Lazaros, jest gejem, w dodatku po uszy zakochanym w swoim współmieszkańcu Petrosie, którego z kolei kocha jego przyjaciółka Zoi, która nie jest obojętna sercu Charisa? Chciałoby się rzec, że mamy do czynienia z prawdziwą miłosną orgią ;) Według mnie...

Hmm, moim zdaniem gorsza niż "Judasz całował wspaniale". Przez pół książki chyba, bohaterowie koncentrują swoje działania na wymiotowaniu.
Nie znam po prawdzie greckich realiów, zaciekawiło mnie na ile książka mentalność Greków oddaje.

Ale jedno sprawiało, że czytało się miło. Upał. Bohaterowie zmęczeni upałem, ucinający sobie popołudniowe drzemki. Taaak. Upału mi teraz bardzo brakuje ;)

Hmm, moim zdaniem gorsza niż "Judasz całował wspaniale". Przez pół książki chyba, bohaterowie koncentrują swoje działania na wymiotowaniu.
Nie znam po prawdzie greckich realiów, zaciekawiło mnie na ile książka mentalność Greków oddaje.

Ale jedno sprawiało, że czytało się miło. Upał. Bohaterowie zmęczeni upałem, ucinający sobie popołudniowe drzemki. Taaak. Upału mi teraz...

Historia opowiada o trzech mężczyznach: Charisie, Lazarosie i Petrosie. Panowie ponoć są Grekami, choć jak dla mnie są obywatelami świata, nie mają żadnych cech, które pozwalają ich przypisać do konkretnych kultur. Gdzie trzech mężczyzn tam i musi być kobieta, by akcja się rozwinęła. Pojawia się, więc Zoi, przyjaciółka Lazarosa, który jest „wpierw gejem a potem skrzypkiem”. Każdy z nich boryka się z uczuciem samotności. Charis jest wdowcem dotrzymującym obietnicy mieszkania w domu ukochanej żony. Odciął się od wszystkich a jedynym jego przyjacielem jest alkohol. Po „olśnieniu” daje ogłoszenie do gazety. Na współlokatora zgłasza się Lazaros. Petros – wieczny egoista i rozwodnik – dołącza do nich przypadkiem. Co dalej? Ano znowu banalnie. Charis i Petros zakochują się w Zoi. A kogo wybiera nie radząca sobie z facetami, prawie 40 letnia kobieta ? Oczywiście, że egoistę Petrosa. Po tym krótkim opisie/streszczeniu można już zauważyć, że bohaterowie zbudowani są za pomocą stereotypów, jest ich całe mnóstwo. Pisarka traktuje ich trochę po macoszemu. Trudno pisać o egoiście jednocześnie chcąc go pogłaskać po główce. Zakończenie też pozostawia wiele do życzenia i ciężko mi uwierzyć, że pisała je kobieta. Kolejny minus jest za brak słonecznej Grecji. Choć rzecz dzieje się w Atenach to bez owej adnotacji zapewniam, ze nie mielibyście o tym pojęcia. Akcja mogłaby się toczyć zarówno w Warszawie, Paryżu czy Amsterdamie. Nie ma greckiego usposobienia, greckiej krwi czy słońca. Wszystko jest globalne i nijakie.
Jedynym plusem tej książki jest styl autorki. Maira fantastycznie przechodzi z jednej postaci do drugiej. Pomaga sobie nimi by zachować płynność akcji, jest jak płynąca rzeka. Więc sami rozumiecie jak przykro jest czytać taką książkę i nie móc nic dobrego powiedzieć o treści.
Niestety po raz kolejny potwierdza się moja reguła. Wolę czytać książki mężczyzn o kobietach niż kobiet o mężczyznach.
Osobiście nie polecam, jest wiele lepszych lektur by poświęcać im czas. Parę dobrych ripost między bohaterami to za mało by zaciekawić.

Historia opowiada o trzech mężczyznach: Charisie, Lazarosie i Petrosie. Panowie ponoć są Grekami, choć jak dla mnie są obywatelami świata, nie mają żadnych cech, które pozwalają ich przypisać do konkretnych kultur. Gdzie trzech mężczyzn tam i musi być kobieta, by akcja się rozwinęła. Pojawia się, więc Zoi, przyjaciółka Lazarosa, który jest „wpierw gejem a potem...

Jeśli nie ja to kto? Jeśli nie dziś to kiedy?
Pięknie napisana opowieść o życiu trzech różnych mężczyzn i tak jak życie przewrotna. Polecam spojrzeć z innej strony :)

Jeśli nie ja to kto? Jeśli nie dziś to kiedy?
Pięknie napisana opowieść o życiu trzech różnych mężczyzn i tak jak życie przewrotna. Polecam spojrzeć z innej strony :)

Trzech mężczyzn i jedna kobieta (Grecy) pod jednym dachem. W tym jeden gej. Bardzo fajna, zabawna powieść.

Trzech mężczyzn i jedna kobieta (Grecy) pod jednym dachem. W tym jeden gej. Bardzo fajna, zabawna powieść.

Nie mogę, nic napisać, nie byłabym obiektywna, bo to jedna z moich ukochanych książek. Mogę napisać, że jest śmieszna, smutna i prawdziwa jednocześnie, trzeba przeczytać!

Nie mogę, nic napisać, nie byłabym obiektywna, bo to jedna z moich ukochanych książek. Mogę napisać, że jest śmieszna, smutna i prawdziwa jednocześnie, trzeba przeczytać!