Czytałem oryginał, może to było problemem bo z całej książki tylko 3-4 rozdziały uważam za dobrze napisane... Za dużo nawiązań do popkultury, które na dłuższą metę dosyć męczą.

Czytałem oryginał, może to było problemem bo z całej książki tylko 3-4 rozdziały uważam za dobrze napisane... Za dużo nawiązań do popkultury, które na dłuższą metę dosyć męczą.

Ta książka powinna trafić w szczególności w ręce młodych osób, które mają poczucie, że ich umysły są gotowe do nauki przedmiotów ścisłych w celu uświadomienia o jak wielu rzeczach w fizyce nie mamy pojęcia.

Polecam zarówno w języku polskim jak i oryginale.

Przejrzyste rysunki, luźne grafiki sprawiają, że lektura o tajemnicach wszechświata staje się przyjemna i lekka.

Czekam na część drugą, która jest zapowiedziana w jednym z przypisów: "Mamy jakieś pojęcie".

Ta książka powinna trafić w szczególności w ręce młodych osób, które mają poczucie, że ich umysły są gotowe do nauki przedmiotów ścisłych w celu uświadomienia o jak wielu rzeczach w fizyce nie mamy pojęcia.

Polecam zarówno w języku polskim jak i oryginale.

Przejrzyste rysunki, luźne grafiki sprawiają, że lektura o tajemnicach wszechświata staje się przyjemna i...

Nie mamy pojęcia. to fascynująca i bardzo interesująca książka, którą oceniam na 9/10. Autorzy, Jorge Cham i Daniel Whiteson, w niezwykle przystępny sposób, przedstawiają nam tajemnice wszechświata, które wciąż pozostają nierozwikłane przez naukowców.

Niezwykłe połączenie komiksów, infografik i jasnych wyjaśnień naukowych sprawia, że nawet złożone zagadnienia fizyki stają się łatwe do zrozumienia. Jorge i Daniel z pasją odkrywają przed nami największe wyzwania naukowe, jakie stawia przed nami wszechświat.

Przeczytamy tu o fenomenach, które wprawiają naukowców w osłupienie, takich jak ograniczenie prędkości we wszechświecie czy obecność antymaterii. Książka zadaje także pytania o ataki na Ziemię ze strony ultraszybkich cząstek czy zagadkę ciemnej materii, która wciąż wymyka się naszym badaniom.

Jednym z największych atutów tej książki jest jej humor. Jorge i Daniel udowadniają, że nauka może być zabawna i pasjonująca jednocześnie. Przekonują nas, że nieznane jest równie ciekawe, jak to, co już znamy. Ich podejście do tematu sprawia, że czytanie staje się przyjemnością.

Dodatkowo, oprócz zagadnień, które jeszcze czekają na wyjaśnienie, książka rozprawia się z tym, co już wiemy o wszechświecie - od kwarków po czarne dziury. To inspirujący przewodnik po niezbadanym obszarze, którym jest kosmos.

Jedyną rzeczą, która powstrzymuje mnie od przyznania pełnej dziesiątki, jest to, że niektóre fragmenty mogą być dla niektórych czytelników nieco zbyt skomplikowane, zwłaszcza jeśli nie są zaznajomieni z podstawami fizyki. Niemniej jednak, zdecydowanie polecam tę książkę każdemu, kto interesuje się nauką, kosmosem i lubi dowiedzieć się czegoś nowego w humorystyczny sposób.

Podsumowując jest to świetna lektura, która odkrywa przed nami fascynujący świat niewiedzy. Ta książka skłania do refleksji i otwiera nasze umysły na niesamowite pytania, które czekają na odpowiedzi.

Nie mamy pojęcia. to fascynująca i bardzo interesująca książka, którą oceniam na 9/10. Autorzy, Jorge Cham i Daniel Whiteson, w niezwykle przystępny sposób, przedstawiają nam tajemnice wszechświata, które wciąż pozostają nierozwikłane przez naukowców.

Niezwykłe połączenie komiksów, infografik i jasnych wyjaśnień naukowych sprawia, że nawet złożone zagadnienia fizyki stają...

Książka jest fajna. Z czystym sumieniem polecam - rzetelna, dobrze napisana, ciekawa. A pomysł w powiedzeniu jakich rzeczy nie wiemy, odnosząc się jednocześnie do tego co już wiemy w fizyce jest bardzo inspirujący.

Dałbym więcej gwiazdek.
Ale:

Po pierwsze Autorzy starają się być jak najbardziej dowcipni i pisać lekko. To pisanie lekko (ale i merytorycznie) się udaje. Natomiast z tym dowcipem... Chryste - tu jest porażka.
Już po pięciu stronach czujesz ich metodę - powiedz dwie rzeczy serio i trzecią na żarty - "Mamy metale ziem rzadkich, metale przejściowe i ... hevy metale", "Mamy cztery kierunki rpzestrzennae góra-dół; lewo-prawo, przód-tył i ale jestem pijany idę wężykiem".
Zawsze na końcu jakiejś wyliczanki jest żart. I po pięciu razach ten żart, którego już się spodziewasz jest ciężki, męczący, a w końcu żenujący.

Po drugie te zwierzęta - zawsze grawitacja nie przyciąga planety, tylko "przyciąga lamę", fotonu nie wysyła fotokomórka lub laser tylko "chomik", od podłoża nie odbija się piłka tylko "pawian"... bo "tak jest o wiele śmieszniej".
No niestety po pewnym czasie stosowania tego schematu jest o wiele smutniej.
Jak to mówią niektórzy ludzie "najsmutniejsze są komedie" - tak, te kulejące...

Ta schematyczność żartów (które niekiedy są zabawne, nie przeczę) to największa kula u nogi tej książki.
Żenujące ze względu na schematyczność. Zamiast dodawać świeżości książce to ją zamęcza.

Dlatego tylko siedem gwiazdek.

Książka jest fajna. Z czystym sumieniem polecam - rzetelna, dobrze napisana, ciekawa. A pomysł w powiedzeniu jakich rzeczy nie wiemy, odnosząc się jednocześnie do tego co już wiemy w fizyce jest bardzo inspirujący.

Dałbym więcej gwiazdek.
Ale:

Po pierwsze Autorzy starają się być jak najbardziej dowcipni i pisać lekko. To pisanie lekko (ale i merytorycznie) się udaje....

Autor pisał głównie z myślą o nastoletnich odbiorcach, pozostałych czytelników klimat i lekko żenujące poczucie humoru mogą nieco zrazić. Obiektywnie trzeba jednak przyznać, że Daniel Whiteson świetnie wszystko przemyślał i zaplanował, poziom jest optymalny dla hobbysty-amatora. Większość akapitów to mimo wszystko dalej próba wytłumaczenia obowiązujących praw fizyki, tylko tym razem z wyraźnie innej perspektywy niż zwykle. Książka opiera się na podstawach spotykanych w wielu tego typu pozycjach ale daje też mnóstwo od siebie. Bardzo dobrze się to czytało, do pełni szczęścia brakowało tu jednak więcej fantazji, „Wszechświat w twojej dłoni” pod tym względem dalej jest tu niedoścignionym ideałem.

Autor pisał głównie z myślą o nastoletnich odbiorcach, pozostałych czytelników klimat i lekko żenujące poczucie humoru mogą nieco zrazić. Obiektywnie trzeba jednak przyznać, że Daniel Whiteson świetnie wszystko przemyślał i zaplanował, poziom jest optymalny dla hobbysty-amatora. Większość akapitów to mimo wszystko dalej próba wytłumaczenia obowiązujących praw fizyki, tylko...

Do tej pory nie trafiłem na książkę, która by w sposób tak prosty omawiała tak skompilowane tematy. Jak dla mnie (szczególnie na tle innych książek o tej tematyce) to edukacyjne arcydzieło :)

Do tej pory nie trafiłem na książkę, która by w sposób tak prosty omawiała tak skompilowane tematy. Jak dla mnie (szczególnie na tle innych książek o tej tematyce) to edukacyjne arcydzieło :)

Giga ciekawa, zabawna a zarazem pełna merytorycznych treści książka, które mogą inspirować do odkrywania nowego!

Giga ciekawa, zabawna a zarazem pełna merytorycznych treści książka, które mogą inspirować do odkrywania nowego!

Dla osób rozpoczynających przygodę z astrofizyką jest to pozycja jak najbardziej obowiązkowa i przyjazna. Opis rzeczywistości przedstawiony przez autora jest prosty i przejrzysty nawet dla największych laików. Właśnie... jest to świetna pierwsza/trzecia książka dla osób zainteresowanych tą tematyką, jeśli ktoś jest bardziej zaawansowany, to prostota opisów może być wręcz irytujący. Niemniej jednak książka jak najbardziej na plus i polecam każdej osobie, której gwiazdy w duszy grają.

Dla osób rozpoczynających przygodę z astrofizyką jest to pozycja jak najbardziej obowiązkowa i przyjazna. Opis rzeczywistości przedstawiony przez autora jest prosty i przejrzysty nawet dla największych laików. Właśnie... jest to świetna pierwsza/trzecia książka dla osób zainteresowanych tą tematyką, jeśli ktoś jest bardziej zaawansowany, to prostota opisów może być wręcz...

Bardzo fajna książka, która jednocześnie okazała się bardzo dziwna. To znaczy, właściwie nie wiem, kto ma być jej głównym odbiorcą. Książka przypomina mi „Statystycznie rzecz biorąc”, bo ilość żartów (i rysunków, bo chyba nie było ani jednej strony z samym tekstem) jest przepotężna, a połowa z nich jest infantylna, ale z drugiej strony treść jest na dość zaawansowanym poziomie (choć wytłumaczona w bardzo prosty sposób). Głęboko wierzę, że przy żarcie o „pani Wszechświat” jednak chodziło o Miss Universe. Do końca zastanawiałam się, czy to książka dla młodzieży czy dla dorosłych, ale chyba po prostu dla wszystkich. Ogólnie myślę, że gdyby poruszała mniej skomplikowane zagadnienia, to byłabym zawiedziona, bo ja z żartami w co drugim zdaniu to tak niezbyt, ale wyszło naprawdę fajnie. I tak w przykładach z życia ćwiartujemy lamę, aby zrozumieć pojęcie masy, fretki zrzucają na nas balony z wodą, żeby łatwiej ogarnąć pojęcie czasu i ciągu przyczynowo-skutkowego, a chomik trzymający latarki pozwala nam mierzyć prędkość światła. Co kto lubi, mi źle nie było. 😉

Bardzo fajna książka, która jednocześnie okazała się bardzo dziwna. To znaczy, właściwie nie wiem, kto ma być jej głównym odbiorcą. Książka przypomina mi „Statystycznie rzecz biorąc”, bo ilość żartów (i rysunków, bo chyba nie było ani jednej strony z samym tekstem) jest przepotężna, a połowa z nich jest infantylna, ale z drugiej strony treść jest na dość zaawansowanym...

A tutaj pozytywne zaskoczenie. Fajnie napisane, lekkie, czyta się z efektem "wow". Polecam gorąco!

A tutaj pozytywne zaskoczenie. Fajnie napisane, lekkie, czyta się z efektem "wow". Polecam gorąco!