To moja pierwsza biografia Wałęsy i mam po niej mieszane odczucia. Z jednej strony, przywódca Solidarności, noblista i jedna z najważniejszych postaci III RP, a z drugiej małostkowy, wewnętrznie sprzeczny rozmówca, który słowa ja używa nad wyraz często. Autorzy przygotowali się do wywiadu i często odwołują się do innych pozycji o Lechu Wałęsie, dosyć często wyłapując rozbieżności pomiędzy tym co mówi były Prezydent, a tym co napisano w innych książkach. Wałęsa opowiada o swojej roli w Solidarności, internowaniu, prezydenturze, domniemanej współpracy z SB, stanie wojennym, okrągłym stole oraz charskteryzuje po krótce reprezentantów sceny politycznej w czasach kiedy pełnił funkcję Prezydenta RP. Końcówkę książki wieńczy stenogram rozmowy Wałęsy z płk. Klisiem i Starszakiem, podczas jego internowania w Arłamowie, już po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego.

To moja pierwsza biografia Wałęsy i mam po niej mieszane odczucia. Z jednej strony, przywódca Solidarności, noblista i jedna z najważniejszych postaci III RP, a z drugiej małostkowy, wewnętrznie sprzeczny rozmówca, który słowa ja używa nad wyraz często. Autorzy przygotowali się do wywiadu i często odwołują się do innych pozycji o Lechu Wałęsie, dosyć często wyłapując...

Nie będę rozprawiał tu o popularnym obecnie temacie, Wałęsa bohater czy zdrajca.
Opiszę jednak swoje emocje oraz (osobisty) poziom książki.
Z każdym kolejnym słowem, moja sympatia do Pana Lecha malała coraz bardziej. Jego wypowiedzi nie były spójne, nie łączyły się w jeden konspekt. Z tego wywiadu mogliśmy się dowiedzieć jedynie, że Wałęsa to zadufany w sobie przywódca, nie można mu odebrać cech przywódczych, lecz pokazuje Siebie jako tego najlepszego, i każdy musi mu się podporządkować. Gdyby to przyrównać do życia codziennego, Pan Lech jest bardziej szefem niż liderem.
Książkę można z pewnością nazwać wywiadem rzeką, który autorzy dobrze zaczęli. Jednak z każdą kolejną stroną było tylko gorzej, osoby zadające pytania nie naciskały na odpowiadającego, nie wchodziły z nim też jakoś bardzo w interakcję. Cały wywiad można skrócić do takich etapów jak : tak, nie , opowiem. Pozostawia to duży niesmak dla czytelnika.
Jest to zdecydowanie jedna z gorszych pozycji tego typu, które miałem okazję czytać

Nie będę rozprawiał tu o popularnym obecnie temacie, Wałęsa bohater czy zdrajca.
Opiszę jednak swoje emocje oraz (osobisty) poziom książki.
Z każdym kolejnym słowem, moja sympatia do Pana Lecha malała coraz bardziej. Jego wypowiedzi nie były spójne, nie łączyły się w jeden konspekt. Z tego wywiadu mogliśmy się dowiedzieć jedynie, że Wałęsa to zadufany w sobie przywódca, nie...

Na początku zaznaczę, że jest to tylko moje odczucie w związku z tym reportażem. Zresztą napisanym bardzo kompetentnie i duża ilością trafnych pytań. W zasadzie wzięłam go z biblioteki tylko ze względu na nazwisko pana Łazarewicza jak współautora🙈 nie będę się rozwlekała, także krótko i na temat.
Od rozmówcy az bije po oczach wysoka samoocena, oczywiście nie traktuje tego jak coś złego, ale czasami ociera się o arogancję. Pan Wałęsa przedstawia swoją osobę bez skazy: ja nie byłem leniem-otoczenie to źle odbierało. Ja lekkoduchem? Wszyscy wokół tak, ale pan Lech nie. Pierwszy rozdział był niezwykle trafny i widać to po całej książce. Wszystkie zasługi to "JA". Może i ktoś miał jakiś pomysł, ale JA go wykorzystałem... kłuło mnie to bardzo, ta wyniosłość ponad innych. Niektóre wypowiedzi zakrawają na absurd, a może nawet śmiech, a inne czasami się wykluczają.
Zdania na temat Lecha Wałęsy w Polsce są podzielone, ale w końcu ja nie o tym. Co jest prawdą a co nie pozostawiam do oceny wam.
Natomiast wracając do samego reportażu to jest napisany bardzo obiektywnie. Autorzy nie boją się stawiać trudnych pytań przed rozmówcą, nie umniejszają i nie dodają zasług, czasami biorą w krzyżowy ogień pytań i nie mają obiekcji dążyć do uzyskania odpowiedzi.
Bardzo rzetelny i świetnie napisany, ale wnioski z rozmowy każdy musi wyciągnąć sam 😊

Na początku zaznaczę, że jest to tylko moje odczucie w związku z tym reportażem. Zresztą napisanym bardzo kompetentnie i duża ilością trafnych pytań. W zasadzie wzięłam go z biblioteki tylko ze względu na nazwisko pana Łazarewicza jak współautora🙈 nie będę się rozwlekała, także krótko i na temat.
Od rozmówcy az bije po oczach wysoka samoocena, oczywiście nie traktuje tego...

Wywiad- rzeka z byłym prezydentem. Zacznę od tego, że autorzy zadają pytania, które noblista chce usłyszeć. Proste i wygodne.

Lech Wałęsa jest oceniany przez pryzmat współpracy z SB. Albo jeszcze gorzej, jako kryształ bez rys. Żadna z tych opinii nie odpowiada do końca prawdzie. Dla jednych bohater, dla drugich zdrajca. Myślę, że zgubiła się gdzieś granica w rzetelnej ocenie tego człowieka.

Lech Wałęsa: megaloman i egocentryk ze skłonnością do mitomanii. Postać pełna sprzeczności i niejednoznaczności. Trudno jednak wygumkować go z historii i odmówić mu zasług.

Książka jest ciekawa jedynie w niektórych momentach, ponieważ wiele spraw zostało pominiętych. A szkoda. Choć sam przywódca ''S" na pytania odpowiada żwawo i z zaangażowaniem.

Były prezydent wspomina najważniejsze wydarzenia polityczne, społeczne.

Zapraszam: https://ladymakbet33.blogspot.com/2020/02/o-lechu-waesie.html

Wywiad- rzeka z byłym prezydentem. Zacznę od tego, że autorzy zadają pytania, które noblista chce usłyszeć. Proste i wygodne.

Lech Wałęsa jest oceniany przez pryzmat współpracy z SB. Albo jeszcze gorzej, jako kryształ bez rys. Żadna z tych opinii nie odpowiada do końca prawdzie. Dla jednych bohater, dla drugich zdrajca. Myślę, że zgubiła się gdzieś granica w rzetelnej...

Lech wałęsa jest chyba najbardziej kontrowersyjną postacią polskiej sceny politycznej. A wszystko to przez ciągłe dyskusje dotyczące jego rzekomej agenturalnej przeszłości. Ja wstrzymuję się od oceny czy był agentem czy nie. Warto jednak tą książkę przeczytać, żeby poznać też zdanie na ten temat głównego zainteresowanego. Bardzo dobry wywiad rzeka.

Lech wałęsa jest chyba najbardziej kontrowersyjną postacią polskiej sceny politycznej. A wszystko to przez ciągłe dyskusje dotyczące jego rzekomej agenturalnej przeszłości. Ja wstrzymuję się od oceny czy był agentem czy nie. Warto jednak tą książkę przeczytać, żeby poznać też zdanie na ten temat głównego zainteresowanego. Bardzo dobry wywiad rzeka.

Sam format książki jest znośny nie czyta się tego źle, natomiast bohater książki specjalnie lub przypadkowo zrobił z siebie postać komiczną co odbiera powagę tej książki.

Sam format książki jest znośny nie czyta się tego źle, natomiast bohater książki specjalnie lub przypadkowo zrobił z siebie postać komiczną co odbiera powagę tej książki.

To zdecydowanie nie jest książka, która ma pokazać prawdę nieznaną. Ale nie jest też jednostronna. Pozwala nam zrozumieć charakter byłego prezydenta, spojrzeć trochę z innej strony - nie uwielbiając, nie nienawidząc. Trochę jak na zwykłego człowieka, który ma wady, zalety. Który sam musiał sobie radzić w wielu momentach życia. Zdecydowanie pozycja godna polecenia.

To zdecydowanie nie jest książka, która ma pokazać prawdę nieznaną. Ale nie jest też jednostronna. Pozwala nam zrozumieć charakter byłego prezydenta, spojrzeć trochę z innej strony - nie uwielbiając, nie nienawidząc. Trochę jak na zwykłego człowieka, który ma wady, zalety. Który sam musiał sobie radzić w wielu momentach życia. Zdecydowanie pozycja godna polecenia.

Wspaniala ksiazka. Wywiad rzeka z "czlowiekiem-legenda". Czytalam wczesniej ksiazki bedace autobiografia Lecha Walesy. Jednak ten wywiad, przeprowadzany m.in przez Cezarego Lazarewicza, ktorego ksiazki bardzo cenie, polecam szczegolnie.

Wspaniala ksiazka. Wywiad rzeka z "czlowiekiem-legenda". Czytalam wczesniej ksiazki bedace autobiografia Lecha Walesy. Jednak ten wywiad, przeprowadzany m.in przez Cezarego Lazarewicza, ktorego ksiazki bardzo cenie, polecam szczegolnie.

Moje poznanie, czy tez raczej pierwsze informacje o Lechu Wałęsie to okres strajku w stoczni w roku 1980, czyli dość późny okres w Jego biografii. Nie byłem od początku entuzjastą Jego postaci, ale znałem polskie realia tamtych czasów i podejście do nich rodaków. Dlatego w miarę upływu czasu czułem do niego coraz większą sympatię widząc Jego skuteczne działania w interesie transformowania polskiej rzeczywistości pomimo istniejących realnie starych porządków, czy też nowych utopijnych wyobrażeń.
Podróżując po świecie w odległych zakątkach na słowo Poland słyszałem nieraz odpowiedź - John Paul II i Walesa wymieniane jednym ciągiem.
Tak już pewnie pozostanie - doceniany na świecie i zgodnie z polską tradycją opluwany i poniżany w kraju. Przychodzi mi na myśl podobna polska wybitna postać to jest Józef Bem - na którego w czasie węgierskiej Wiosny Ludów Polacy zorganizowali nieskuteczny zamach.

Moje poznanie, czy tez raczej pierwsze informacje o Lechu Wałęsie to okres strajku w stoczni w roku 1980, czyli dość późny okres w Jego biografii. Nie byłem od początku entuzjastą Jego postaci, ale znałem polskie realia tamtych czasów i podejście do nich rodaków. Dlatego w miarę upływu czasu czułem do niego coraz większą sympatię widząc Jego skuteczne działania w interesie...

Niechętnych nie zachęci, chętnych nie zniechęci.
Nie ma sensu pisać o rzetelności książki, bo przecież każdy wie najlepiej jak to z tym obalaniem komunizmu było, prawda? Mnie tam wtedy nie było, więc chętnie poznałem wersję Pana Wałęsy, który bądź, co bądź, ale najprawdopodobniej był tam gdzieś w okolicy, gdy to wszystko się działo.

Rozmowa z Prezydentem Wałęsą, na szczęście, nie ogranicza się do udowadniania polityczno-historycznych tez autorów. Tematy dotyczą wszystkiego tego, o co można zapytać starszego pana, który w młodości był niezłym awanturnikiem i miał przez to masę ciekawych przygód!

Niechętnych nie zachęci, chętnych nie zniechęci.
Nie ma sensu pisać o rzetelności książki, bo przecież każdy wie najlepiej jak to z tym obalaniem komunizmu było, prawda? Mnie tam wtedy nie było, więc chętnie poznałem wersję Pana Wałęsy, który bądź, co bądź, ale najprawdopodobniej był tam gdzieś w okolicy, gdy to wszystko się działo.

Rozmowa z Prezydentem Wałęsą, na...