W szponach szaleństwa

Wrocław. W nim to mieszka komisarz Ewa Barska i jej szef oraz przyjaciel nadkomisarz Szymon Drakoński. Mają oni nielada sprawę do rozwikłania, taką natomiast, że znajdują zwłoki dziewczyn okaleczone w niezwykle brutalny sposób. Jest jeden problem, wszystkie z nich to spokojne, pilne i zdolne studentki Wydziału Historii Uniwersytetu Wrocławskiego. Na tymże wydziale nasza bohaterka pozna pewnego mężczyznę i dowie się czym jest miłość i jaka potrafi być. Jednak czy ta miłość nie będzie miłością zakazaną? I dlaczego sprawa pewnej sekty z okolic Bieszczad odegra w tej historii znaczącą rolę?
"W szponach szaleństwa" to historia o tym jak wychowanie determinuje na nasze dalsze życie. Światopogląd i zachowanie. Historia o tym w jaki sposób miłość może wpłynąć na drugiego człowieka. Historia o tym, że gdy Ci się wydaje, że wszystko jest już oczywiste, przestaje takim być. Polecam.

Wrocław. W nim to mieszka komisarz Ewa Barska i jej szef oraz przyjaciel nadkomisarz Szymon Drakoński. Mają oni nielada sprawę do rozwikłania, taką natomiast, że znajdują zwłoki dziewczyn okaleczone w niezwykle brutalny sposób. Jest jeden problem, wszystkie z nich to spokojne, pilne i zdolne studentki Wydziału Historii Uniwersytetu Wrocławskiego. Na tymże wydziale nasza...

Thrillery, kryminały o wiele lepiej idą Pani Agnieszce, niż romanse. Żaden jej romans mi nie przypadł do gustu, a tu druga książka z dozą dreszczyku, która mi się podobała. Prosimy ich więcej 😁

Thrillery, kryminały o wiele lepiej idą Pani Agnieszce, niż romanse. Żaden jej romans mi nie przypadł do gustu, a tu druga książka z dozą dreszczyku, która mi się podobała. Prosimy ich więcej 😁

Świetna książka, bardzo dobrze się czytało, sympatyczna , dająca się lubić bohaterka. Jedyna wada to, że książka jest trochę za krótka, szkoda było kończyć. Polecam.

Świetna książka, bardzo dobrze się czytało, sympatyczna , dająca się lubić bohaterka. Jedyna wada to, że książka jest trochę za krótka, szkoda było kończyć. Polecam.

Mocna książka.
Thriller i kryminał w jednym.
Polecam

Mocna książka.
Thriller i kryminał w jednym.
Polecam

Dobrze się czyta, polecam.

Dobrze się czyta, polecam.

Zawiodłam się, przyznam szczerze. Zapowiadało się świetnie, a skończyło się na tym, że przeczytałam książkę napisaną przez nastolatkę. Słabo zrobiony research na temat pracy policji, dziwnie emocjonalne wątki miłosne jak ze słabego romansidła, rozwiązanie znane nawet nie w połowie książki. Zmęczyłam się podczas czytania. Ewa i Mateusz ledwo się poznali, a już się kochają na zabój. Sam fakt, że taka inteligentna policjantka, a zaczęła się spotykać z gościem związanym ze sprawą. Wtf? Zakończenie w ogóle nie zaskakuje. Wątek z sektą trochę ratuje tę książkę.

Zawiodłam się, przyznam szczerze. Zapowiadało się świetnie, a skończyło się na tym, że przeczytałam książkę napisaną przez nastolatkę. Słabo zrobiony research na temat pracy policji, dziwnie emocjonalne wątki miłosne jak ze słabego romansidła, rozwiązanie znane nawet nie w połowie książki. Zmęczyłam się podczas czytania. Ewa i Mateusz ledwo się poznali, a już się kochają na...

O rany…
Co się podziało w tej książce... Myślałam, że po lekturach Grange’a, Keplera, Miniera czy Chattama niewiele może mnie już zaskoczyć w kwestii literackiego okrucieństwa. A jednak Pani Agnieszce się to udało. Weszłam w ten koszmar tak głęboko, że niemal stopiłam się z Ewą Barską, której tak po prawdzie nie polubiłam. Nie znalazłam w niej siły czy niezłomności. Widziałam zagubioną kobietę z mnóstwem deficytów emocjonalnych, która pod płaszczykiem policjantki udaje twardzielkę. Ale to nie ma znaczenia. Owszem, zastanawiałam się po wielokroć czy miłość, potrzeba bliskości, niemal desperacka próba ułożenia sobie życia mogą aż tak zaślepiać. Ja dość szybko zorientowałam się who is who w tej opowieści ale to nie zmienia faktu, że ją pochłonęłam z ogromną ciekawością ziszczając tym samym słowa Autorki z dedykacji: poświęciłam noc by poznać motywacje bohaterów i zrozumieć co tak naprawdę się stało.

A to naprawdę był koszmar. Szaleństwo.
Rozbita wiele lat temu bieszczadzka sekta oszołomów, którzy pozwolili sobie wmówić, że są w prostej linii potomkami bogini mądrości, Ateny i najważniejszy, pochodzący od człowieka pierwiastek mądrości koniecznie musi się stać ich udziałem. Obecnie, we Wrocławiu, dochodzi do serii bestialskich morderstw na wybitnie uzdolnionych studentkach. Po śmierci ich ciałom brakuje tylko jednej rzeczy… no właśnie.

Było niepokojąco, trochę strasznie i bardzo emocjonalnie.
Zakończenie odzwierciedlające tytuł: gdy człowiek znajdzie się w szponach szaleństwa jest zdolny do wszystkiego…

Uwierała mnie trochę mieszana narracja. Raz w trzeciej osobie, raz w pierwszej. I o ile kiedy był podział na trzecioosobową wtedy gdy sprawy dotyczyły śledztwa, a przeszłość wspominał sprawca w pierwszej osobie było to klarowne, ale w ni stąd, ni zowąd, pod koniec książki Ewa Barska w niektórych momentach zaczęła mówić swoim głosem i zrobił się trochę mętlik.

Pani Agnieszko, mam tylko nadzieję, że pisząc tę powieść trzęsła się Pani ze strachu tak samo jak ja gdy ją czytałam :) To by mi nieco zrekompensowało nieprzespaną noc :)

O rany…
Co się podziało w tej książce... Myślałam, że po lekturach Grange’a, Keplera, Miniera czy Chattama niewiele może mnie już zaskoczyć w kwestii literackiego okrucieństwa. A jednak Pani Agnieszce się to udało. Weszłam w ten koszmar tak głęboko, że niemal stopiłam się z Ewą Barską, której tak po prawdzie nie polubiłam. Nie znalazłam w niej siły czy niezłomności....

Świetna i trzymająca książka w napięciu. Od początku do końca pozwala czytelnikowi bić się ze swoimi myślami, a zakończenie jest ciekawe i zaskakujące.

Świetna i trzymająca książka w napięciu. Od początku do końca pozwala czytelnikowi bić się ze swoimi myślami, a zakończenie jest ciekawe i zaskakujące.

intryga super, podwójna osobowość, czytało się mega, wciągał już od pierwszych stron

intryga super, podwójna osobowość, czytało się mega, wciągał już od pierwszych stron

Do przeczytania w jedno niedzielne popołudnie. Ja nie mogłam się oderwać. Od pewnego momentu można domyślać się zakończenia a jednak jest ono zaskakujące. Choroba psychiczna, manipulacja, rodzina, miłość. U mnie książka wchodzi do grona tych, które trudno zapomnieć.

Do przeczytania w jedno niedzielne popołudnie. Ja nie mogłam się oderwać. Od pewnego momentu można domyślać się zakończenia a jednak jest ono zaskakujące. Choroba psychiczna, manipulacja, rodzina, miłość. U mnie książka wchodzi do grona tych, które trudno zapomnieć.