Książka dla młodzieży, nie do końca się odnalazłem. Postać głównej bohaterki niespójna, irytująca zmiennością postrzegania spraw w ciągu kilku chwil. Romansidło dla młodzieży, które szybko się czyta ale nie zostaje w pamięci. A szkoda bo temat uzależnienia (od siebie nawzajem nawet bardziej niż od narkotyków) można było ciekawie poprowadzić.

Książka dla młodzieży, nie do końca się odnalazłem. Postać głównej bohaterki niespójna, irytująca zmiennością postrzegania spraw w ciągu kilku chwil. Romansidło dla młodzieży, które szybko się czyta ale nie zostaje w pamięci. A szkoda bo temat uzależnienia (od siebie nawzajem nawet bardziej niż od narkotyków) można było ciekawie poprowadzić.

Kontynuacja trudnych losów i miłości dzięki, której można pokonać wszelkie przeciwności i uzaleznienie

Kontynuacja trudnych losów i miłości dzięki, której można pokonać wszelkie przeciwności i uzaleznienie

Dalsze losy Aubrey i Maxxa.
!moga być spojlery do 1 części - jeśli nie chcesz ich czytać - zjedz na dół do recenzji!

Aubrey po tym, jak uratowała swojego ukochanego od śmierci, jest przekonana, że Maxx to już tylko jej przeszłość. Nie chce mieć z nim nic wspólnego, ta relacja się skończyła. Jednak...o ile by chciała, o tyle Maxx nie daje jej wyjść sobie z głowy. Poszedł na odwyk i zaczął walczyć o siebie, a przede wszystkim - o swoją relacje z Aubrey. Była dla niego wszystkim. Wiec nie da jej tak szybko uciec od niego. Całym sobą pokazuje, że się zmienia. Przestaje brać narkotyki oraz je sprzedawać, idzie do normalnej pracy oraz spełnia się jako artysta. W międzyczasie zaczyna rozbudzać miłość Aubrey na nowo. Na początku opornie, potem - jest coraz lepiej. Jak skończy się ich historia? Czy Maxx opanuje swoje życie na 100%, żeby jego ukochana z nim była czy jednak wróci do dawnego życia?

💊10/10💊

Jejku...ta seria, kontynuacja...porwała moje serce. Kocham tak bardzo tych bohaterów, jestem z nich niesamowicie dumna. Ich przeżycia, to co ich łączy, co ich dzieli, co razem przezywają i dlaczego po prostu...nie mogą odpuścić, już...nigdy 🤍 będę tęsknić za tą serią, obie książki są warte uwagi ☺️ kochaaaam je!

⭐️5/5
💊15+
🌶2/5

Dalsze losy Aubrey i Maxxa.
!moga być spojlery do 1 części - jeśli nie chcesz ich czytać - zjedz na dół do recenzji!

Aubrey po tym, jak uratowała swojego ukochanego od śmierci, jest przekonana, że Maxx to już tylko jej przeszłość. Nie chce mieć z nim nic wspólnego, ta relacja się skończyła. Jednak...o ile by chciała, o tyle Maxx nie daje jej wyjść sobie z głowy. Poszedł...

No cóż, warto było poznać dalsze losy bohaterów.

No cóż, warto było poznać dalsze losy bohaterów.

Dużo lepsza niż pierwszy tom. Fajnie się czytało i naprawdę mi się ona podobała. Jednak jest taka do przeczytania i do zapomnienia, przynajmniej dla mnie.

Dużo lepsza niż pierwszy tom. Fajnie się czytało i naprawdę mi się ona podobała. Jednak jest taka do przeczytania i do zapomnienia, przynajmniej dla mnie.

Lektura przyjemna do przeczytania w jakiś leniwy wieczór, gdy chcemy przeczytać coś lekkiego I nie zastanawiać się nad aburdalnością zachowań niektórych bohaterów, szczególnie Aubrey, która w każdym rozdziale ma niezwykle huśtawki nastrojów I zachowuje się jakby cały świat kręcił się wokół niej

Lektura przyjemna do przeczytania w jakiś leniwy wieczór, gdy chcemy przeczytać coś lekkiego I nie zastanawiać się nad aburdalnością zachowań niektórych bohaterów, szczególnie Aubrey, która w każdym rozdziale ma niezwykle huśtawki nastrojów I zachowuje się jakby cały świat kręcił się wokół niej

Byłam zdania, że A. Meredith Walters mogłaby skończyć na pierwszym tomie, bowiem nie dostrzegałam sensu w przeciąganiu historii, która miała sensowne zakończenie. Jednak napisała ciąg dalszy trudnej relacji Aubrey i Maxxa i stwierdzam, że to" dopowiedzenie" było potrzebne. Może nie było w najlepszym wykonaniu, ale na pewno rozwiązało liczne wątki i wprowadziło pod wieloma względami coś na kształt oczyszczającej atmosfery.

Najmocniejszym punktem w książce "Wróć za mną" zdecydowanie była walka Maxxa z nałogiem oraz jego próba rehabilitacji. Lubię temat uzależnień w literaturze, więc liczyłam na coś uderzającego, co sprawi, że będę współcierpieć z młodym mężczyzną. I tak też się stało. Walters świetnie nakreśliła wszelkie problemy, z jakimi musiał zmierzyć się narkoman na początku swojej drogi ku czystości. Do tego dochodziły jeszcze inne komplikacje, które zwaliły się na głowę chłopaka.

Niestety znowu pojawia się ten sam problem w książce, a mianowicie Aubrey. Tym razem miałam przy niej huśtawkę nastrojów, bo raz w pełni ją rozumiałam a innym razem byłam zbulwersowana jej niesprawiedliwością. Jednak muszę przyznać, że bądź co bądź starała się robić jakieś postępy.

"Wróć za mną" jest nieco słabsza od poprzedniczki, bo mniej się w niej działo, w dodatku pojawiały się przesadnie nakręcane problemy i też irracjonalne zachowania bohaterów. Jednak książka spełniała pewną rolę: ten tom miał być wyjaśnieniem wątków i za zadanie zabrał sobie ostrzeżenie przed pewnymi rzeczami. Przede wszystkim jednak miał dać nadzieję w czasach, gdy demony walczą o duszę.

Byłam zdania, że A. Meredith Walters mogłaby skończyć na pierwszym tomie, bowiem nie dostrzegałam sensu w przeciąganiu historii, która miała sensowne zakończenie. Jednak napisała ciąg dalszy trudnej relacji Aubrey i Maxxa i stwierdzam, że to" dopowiedzenie" było potrzebne. Może nie było w najlepszym wykonaniu, ale na pewno rozwiązało liczne wątki i wprowadziło pod wieloma...

Mam maleńki niedosyt po przeczytaniu tej części wynikający z tego, że momentami było nudno. Jednak książka zdecydowanie zasługuje na przeczytanie. Ja na pewno sięgnę po nią, jak i po pierwszą część, jeszcze kiedyś ponownie. Polecam!

Mam maleńki niedosyt po przeczytaniu tej części wynikający z tego, że momentami było nudno. Jednak książka zdecydowanie zasługuje na przeczytanie. Ja na pewno sięgnę po nią, jak i po pierwszą część, jeszcze kiedyś ponownie. Polecam!

Emocjonująca i wzruszająca historia.

Autorka oddała bardzo realistycznie odczucia zarówno Maxxa, jak i Aubrey. Cierpiałam, śmiałam się i płakałam razem z nimi. Landon momentami mnie drażnił, ale nie było go dużo, więc to żadna przeszkoda. Cieszę się, że nie został zatarty trud wyjścia z uzależnienia i poradzenia sobie z nim, autorka podeszła do tego bardzo poważnie.
Jedyne, czego mi brakowało, to pikanterii.

Książka na duży plus.

Emocjonująca i wzruszająca historia.

Autorka oddała bardzo realistycznie odczucia zarówno Maxxa, jak i Aubrey. Cierpiałam, śmiałam się i płakałam razem z nimi. Landon momentami mnie drażnił, ale nie było go dużo, więc to żadna przeszkoda. Cieszę się, że nie został zatarty trud wyjścia z uzależnienia i poradzenia sobie z nim, autorka podeszła do tego bardzo...

Uderzenie w twarde dno było łatwe.
Natomiast wyczołganie się z powrotem na powierzchnię okazało się prawie niemożliwe.


Jeśli jesteście ze mną od początku to wiecie, że jednym z moich pierwszych postów była recenzja „Twoim śladem”. Drugą część przeczytałam tydzień po pierwszej, ale jakoś tak się złożyło, że recenzji nie umieściłam, więc robię to teraz.

To co najbardziej podoba mi się w tej książce, to pokazanie tego, że życie nie jest kolorowe. Jest brutalne, trzeba walczyć o to na czym nam zależy, a co straciliśmy przez głupie wybory. Autorka tutaj nie upiększa rzeczywistości Maxxa, który musi się z nią zmierzyć po odwyku. Pokazuje, że ciężko jest wyjść z nałogu, że ciągle po nim trzeba się zmagać z pokusą.
Tutaj postać Maxxa jest pokazana na nowo. Kontrastuję z tym uzależnionym z pierwszej części. Toczy on wewnętrzną walkę ze sobą każdego dnia. Próbuje stawić czoła nowej rzeczywistości – tej bez narkotyków i bez…no nie powiem kogo. Rozdziały z jego perspektywy podobały mi się najbardziej, parę razy zakręciła mi się nawet łezka w oku, kiedy czytałam jego myśli i mówiłam „nie rób tego”, „dasz radę”
Co do Aubrey, to tutaj stała się silna, odważna i w miarę pewna siebie. Wreszcie postanawia poszukać prawdziwej siebie. I to co jest super, to to, że kieruje się racjonalnością. Boi się zaufać i oddać serce Maxxowi.


Na pewno nie jest to romantyczna historia, z której sypie się cukier, wylewają się serduszka i motylki. Jest miłość, która jest ciężka, gdzie potrzeba ogromnej silnej woli, zaufania i przede wszystkim poznania samego siebie oraz uporania się z nałogiem.
Nie jest to też idealna książka i nie będę ukrywać parę rzeczy nie podobało. Przede wszystkim zabrakło mi więcej rozdziałów z perspektywy Maxxa. Momentami jest nudno. Samo zakończenie trochę mnie rozczarowało.
Jednak mimo to, warto przeczytać tę książkę.

Uderzenie w twarde dno było łatwe.
Natomiast wyczołganie się z powrotem na powierzchnię okazało się prawie niemożliwe.


Jeśli jesteście ze mną od początku to wiecie, że jednym z moich pierwszych postów była recenzja „Twoim śladem”. Drugą część przeczytałam tydzień po pierwszej, ale jakoś tak się złożyło, że recenzji nie umieściłam, więc robię to teraz.

To co najbardziej...